Xyrica’s POV:
Muntikan na akong mahuli ni Director Rivero na nakikipag-usap kay Juan kahapon. Mabuti nalang at nakagawa ng paraan sina miss Ludwig. Nabigyan nila ako ng ilang minuto para makaalis sa Kitchen at bumalik sa Clinic. Ang problema ko nalang ay hindi ko natapos ang pag-uusap namin ni Juan at mukhang malabo na ring makapag-usap kami ulit. Binantayan kasi kami ng Co-Director hanggang sa natapos ang hapunan.
Pumasok ako sa kwarto namin na naiinis kasi hindi natupad ‘yung plano ko sa araw na ito. Napansin ni Mica ‘yung reaksyon ko pero hindi niya ako kinausap. Marahil ay naiinis pa rin ito sa amin ni miss Ludwig, dahil sa ginawa namin sa kanya noong gabing iyon. Bilang paggalang sa personal space niya ay hindi ko siya nilapitan o sinubukang kausapin.
I’m stuck talking to miss Ludwig even though we’re still not on good terms. Pagkatapos maghapunan ay bumalik kaming lahat sa mga
Xyrica’s POV:Miss Ludwig and I started to argue, but luckily, Mica came in between and scolded us before we broke into a fight. Mica also reminded us how Director Rivero hates fighting and how she gives punishments for kids who disobey the rule.“Hindi ba talaga sapat ang paghingi ng tawad sa ‘yo, Xyrica? Ilang beses na akong humingi ng tawad sa ‘yo dahil sa nagawa ko kay Joy. Hindi naman ikaw ‘yung si Joy, pero humingi pa rin ako ng tawad sa ‘yo. Kaya nga ako nagpunta rito sa camp kasi gusto ko ring tulungan si Joy… ano pa ba ang gusto mong gawin ko para maging okay na tayo?”Sabi sa akin ni miss Ludwig.Hindi pa rin umalis si Mica sa gitna kaya ako na ang lumayo sa kanila. Umupo ako sa pinakasulok ng higaan ko at tinalikuran si miss Ludwig.I shook my head in disbelief and said to miss Ludwig,“Alam
Xyrica’s POV:Bago magsimula ang physical activities ay sinundo na si miss Ludwig ng mga nagpapanggap niyang mga magulang. At tulad ng inaasahan ko, nakangiti na naman ng malapad ang mapagpanggap na si Director Rivero. Sa mga taong hindi naranasang manatili rito sa Boot Camp ay maniniwala talaga sa ipinapakita niyang asal.Napuno ng pagpupuri si miss Ludwig sa harap ng fake parents niya. Masaya naman ang mga ito na nakikinig sa mga sinasabi ni Director Rivero. Sinabay niya na rin ang pagmamalaki niya sa Boot Camp at sa ‘sarili niyang sikap’ na mabago ang ugali ng mga bata. Hindi ko mapigilang hindi matawa sa mga sinasabi ni Director Rivero kaya lumayo-layo muna ako para hindi niya makita ang reaksyon ko. Mabilis pa namang magalit ang malditang ito.Bumalik lang ulit ako pagkatapos kong mabuhos ang lahat ng tawa.Lumapit na rin ako kay miss Ludwig para yakapin siya. Mukhang
Van Zheaney’s POV:Pagdating ko sa Gangster Academy ay sinalubong ako ni Klent ng isang mahigpit na yakap. Masyado itong natuwa noong nakita akong bumaba sa kotse, at hindi man lang hinintay na maibaba ko ‘yung mga dala kong gamit.“I missed you,”malumanay na sabi nito at hinigpitan pa ang pagkakayakap.I gently patted his back and replied,“I missed you too.”We stopped hugging, and all I could see was the relief in Klent’s eyes upon seeing me. I bet he was experiencing difficulties managing the Foundation Day event without me. He must be exhausted.“How was your trip?”Nakangiting tanong ni Klent sa akin at niayos ‘yung buhok ko.I smiled back and responded,“It was good. I met some familiar faces, but ov
Xyrica’s POV:Sa wakas at makakaalis na rin kami bukas ng umaga sa lugar na ito. Hindi ko na kailangang magtiis nang matagal sa ugali ni Director Rivero. At saka hindi ko na rin kailangang magdusa sa mga activities, rules, at schedules na binibigay niya sa amin. Alam kong hindi lang ako ang nakaramdam ng saya at pananabik, kasi atat din naman sina Spencer at Cyborg na makauwi.Atat si Spencer na umuwi kasi gusto niya na kaagad mahanap si Joy. Nag-aalala rin siya kasi… baka raw tumawag si Joy sa cellphone niya pero hindi niya ito nasagot kasi narito siya sa Boot Camp. At gusto niya na rin daw mahanap si Joy sa oras na makaalis kami sa impyernong ito.
Xyrica’s POV:Kasama ko sina Spencer, Cyborg, Amanda, Mica, at Jackson. Nasa Cafeteria kami at tahimik na kumakain ng umagahan kasi nakabantay sa aming lahat si Director Rivero, habang ang Co-Director naman ay hindi pa rin natapos sa kinakain niya. Hinihintay siguro ni Director Rivero na matapos ang kasamahan niya para siya naman ang kumain. Hindi ako sigurado.Ilang segundo matapos ko ilagay ang tray sa saktong lalagyan ay nilapitan ni Director Rivero ang mesa na kinauupuan naming anim. Kinausap niya sina Spencer at Cyborg tapos seryoso ang mukha nito. Dali-dali akong lumapit para marinig kung ano ang sinasabi ni Director Rivero.“That would be all,” ito nalang ang naeinig kong sabi ni Director Rivero at umalis na ito.“Hoy. Ano raw ‘yung sinabi niya?” Tanong ko sa kanila at saka umupo.Jackson cleared his throat and answered, “Tumawag daw ‘yung parents ninyo kagabi. Susunduin daw kayo ngayong araw na ito. Hindi naman daw sinabi kung anong oras pero susunduin talaga kayo.”“Tutuparin
Xyrica’s POV:As soon as Amanda, Mica, and Jackson finished calling their parents— Spencer’s mom called the authorities to report everything we said. We watched as Spencer’s dad scolded Director Rivero in front of us. The other kids went outside to see the commotion as well, while the Co-Director tried very hard to let the children inside.We said all of the things we experienced while staying here for a few days. Tumigil lang kami noong nasabi na namin ang lahat ng abuso na natanggap namin galing kay Director Rivero. Sinadya na rin naming magpatuloy sa pagsasalita para hindi na mabigyan ng pagkakataon si Director Rivero na ipangtanggol ang sarili kasi totoo naman ang lahat ng sinasabi namin. Hindi na kami dapat magsinungaling para lang ipakulong siya… kasi siya na ang gumawa nito sa sarili niya.“Hindi ninyo ako mapapakulong,” sabi ni Director Rivero at gumawa ng paraan para depensahan ang sarili.“At bakit naman hindi? Totoo nga na ibinilin namin ang mga anak namin sa Camp na ito pa
Cyborg’s POV:Noong naabutan ko na si Mica sa likod, kung nasaan ang back door ng Kitchen, ay nakita ko siyang umiiyak nang sobrang lakas. Ang hula ko ay dahil ito sa nangyaring tawag kanina, at noong nakita niya sina King at ang mga magulang nito na nagkakayakapan. Hindi ko mapigilang maawa sa kanya kasi hindi naman malaki ang hinahangad niya sa mga magulang niya. Pero hindi man lang nito maibigay sa kanya.Hindi ako nagdalawang-isip na lumapit kay Mica tapos tinabihan siya. Hinayaan ko muna siyang umiyak hanggang sa siya na mismo ang tumigil. Wala rin naman akong alam sa pagpapatahan kasi minsan lang naman umiiyak ang mga kakilala ko. Kaya hindi talaga ako marunong magpakalma, o magsabi ng mga tamang bagay. Natatakot din akong subukan… baka kasi mas lumala pa ang iyak ni Mica.“What are you doing here?” Mica asked as she wiped her tears off.“I followed you, isn’t it obvious?” Sabi ko sa kanya.“Bakit mo naman ako susundan? May kailangan ka ba?” Tanong ni Mica at umiwas ito ng tingi
Xyrica’s POV:Lampas hatinggabi na noong nakarating kaming lahat sa Gangster Academy. Natagalan kasi kami sa Police Station dahil hinintay pa naming matapos ang mga pulis na makuha ang statement nina Jackson at Amanda. Saka lang kami umalis noong nakapagpaalam na kami sa kanila, at nabigyan ng cellphone number. Nagbabakasakali kasi kami na gusto nilang makausap si Mica o kahit sino sa amin.At noong papauwi na kami ay saka lang namin sinabi sa mga magulang ni Spencer ang nangyari sa amin habang nasa Boot Camp kami. Tapos sinabi na rin namin sa kanila kung bakit hindi namin kasama si Joy. Binigyan na rin namin ng pagkakataon si Mica na magsalita tungkol sa nangyaring pang-iiwan ni dean Steinfeld kay Joy.Hindi naman mapigilang hindi mainis ng mama ni Spencer sa sinabi namin, at hindi namin siya masisisi. Nakakagalit naman talaga ang pang-aabuso na ginawa ni Director Rivero sa mga bata at ang pang-aabuso na ginawa ni dean Steinfeld kay Joy. Kahit kaming tatlo ni Spencer at Cyborg ay hin