TRIST & RAM 6

MALAWAK na bakuran na punong-puno ng nagtataasang halaman. Sa gilid nito ay may malawak na swimming pool. Sa hindi kalayuan ay may isang pinasadyang mesa at upuan na yari sa mamahaling kagamitan.

Isang binata ang nagsasanay ng pagamit ng kutsilyo. Minamaster niya ang tamang maghawak nito at kung paano ito gamitin sa labanan. He used to play spinning knife with target than using gun. Ito ang kaniyang nakasanayan na gawin sa umaga bago mag-almusal.

“Good morning, Young master. Nakahanda na ang almusal mo.”

Ibinaba niya ang hawak na kutsilyo sa tray na hawak ng isa niyang bodyguard at nagpunas ng kamay gamit ang malinis na towel. Nilingon niya si Marcelo—ang kaniyang butler. May katandaan na ito at tapat na nagsisilbi sa kaniya.

He tap Marcelo's shoulder. “You look terrified, Marcelo. What's news?”

Nagtaka siya ng hindi nakatingin sa kaniyang mata si Marcelo. Ngumisi siya bago tinungo ang mesa at umupo sa silya dito sa hardin kung saan nakahanda ang kaniyang almusal.

Pinagmasdan niya ang lahat ng pagkain na nasa harapan niya. Marcelo knows what he wants and seems that Marcelo knows him well.

Nagsimula na siyang kumain habang si Marcelo pinagsisilbihan siya. Sinalinan nito ng tubig ang baso niya bago ito tumayo sa gilid hindi kalayuan sa kaniya.

Marcelo clear his throat that's make him look at Marcelo. Saglit niya itong tiningnan bago nagpatuloy sa pagkain.

“Nang lumuwas ako, nabalitaan ko na malaking gulo ang nangyari sa pagitan ng grupo ng mga pulis at sa grupo ng kapatid mo, madaming nasawi sa grupo ni Nemuel, kinalulungkot ko pero kasama si Nemuel sa napatay. Pinatay siya ng isang babaeng pulis. Inayos ni Felix at Vivian ang libing nito dahil walang kapamilya, agaran itong pinalibing.”

Natigilan sa pagkain ang binata. Tiningnan niya si Marcelo ngumisi siya at umiling ng maisip na ito ang dahilan kung bakit hindi mapalagay ang magandang mayorodomo.

“It's good to know that someone did, what I want.” Kinuha niya ang baso na may lamang alak at uminom.

“Sa tingin ko kailangan mo nang lumabas, Young master. Ang kanang kamay ng kapatid mo na si Felix at ang girlfriend ng kapatid mo na si Vivian ang namamahala sa mansion at sa lahat ng iniwan ng kuya mo.”

“I'm happy to hear your news, Marcelo. Let's not intervene in it.”

“Young master, ito na ang pagkakataon mo para makuha ang lahat ng inagaw sa 'yo ni Nemuel. Patay na si Nemuel at wala na itong ibang tagapag-mana kundi ikaw! Ikaw na lang ang natitira niyang kapamilya at magmamana ng lahat-lahat.”

“I have my own wealth and proud of what I've got since the day he throw me off.”

Hindi niya nakakalimutan ang lahat ng paghihirap na pinagdaanan niya sa kamay ni Nemuel upang matanggap sa pamilya. Akala niya kapag ginawa niya na ang lahat ng gusto nito ay tanggapin na siya bilang kapatid at pagkatiwalaan.

“Wala kang silbi at hindi ka nababagay sa pamilyang ito! Wala kang utak, bobo!” Malulutong na ibinabato sa kaniya ni Nemuel habang wala itong tigil sa pambubogbog sa kaniya.

May dugo na lumalabas sa kaniyang bibig, putok ang labi, at ang kilay may mga pasa na rin siya sa mukha na gawa ni Nemuel. Ginugulpi siya nito pero kahit isang beses hindi niya ginawang gumanti. Mataas ang tingin niya kay Nemuel hindi dahil sa isa itong Mafia Boss kundi nirerespeto niya ito dahil sa nakakatanda niya itong kapatid.

“K-Kuya, wala akong ginagawa! Maniwala ka hindi—

Hindi natapos ang sasabihin niya ng sampalin siya nito gamit ang baril. Kinaladkad siya nito hangang sa sala at patapon na binitawan dahilan para sumalampak siya sa sahig.

“Hindi kita kapatid at hindi kita kailanman matatanggap bilang kapatid! Wala na si Papa at wala ka ng dahilan pa para manatili sa mansiong 'to! Isa kang malaking kahihiyan! Basura ka lang!”

Napapalibutan siya ng mga tauhan nito. Napatingin siya sa gawi ng girlfriend niyang si Vivian para huminggi ng tulong dito pero mas tuluyan siyang nanghina ng lumapit ito kay Nemuel at kumapit sa braso.

“Tanga ka, Ram! Walang sinumang babae ang gugustuhin ka kung mahina ka!” Pangmamaliit sa kaniya ni Vivian.

Naikuyom niya ang kamao sa galit ng maalala ang ginawa sa kaniyang pagt-traydor ng kasintahan na si Vivian at naging girlfriend ng kaniyang kapatid pagkatapos siya nitong itakwil.

“Hindi ko kapatid si Nemuel!” Nilingon niya ito. “Wala akong kapatid na traydor.” He remarked.

Kapatid niya si Nemuel sa Ama at mas matanda ito ng ilang taon sa kaniya. Nang mamatay ang kanilang ama si Nemuel ang pumalit sa pwesto nito at inagkin ang lahat ng yaman kahit na may karapatan siya sa kalahati nito.

“Bali-baliktarin man ang mundo, magkapatid kayo ni Nemuel kahit na magkaibang sinapupunan ang pinangalingan niyo.”

“Pagkatapos ng ginawa niya sa akin, sa tingin mo makakaramdam ako ng lungkot ngayong patay na siya? Hindi, Marcelo. Wala kahit kaunting awa.”

“Gawin mo 'to hindi para kay Nemuel kundi para sa Papa mo na nagtayo ng negosyo niyo. Palubog na ang grupo ni Nemuel kailangan nito ng bagong boss na karapat-dapat sa pwesto.”

Tumayo siya at pinakatitigan ang target na may tatlong kutsilyo na nakatusok sa gitna nito na gawa niya. Nagsalubong ang kilay niya ng maalala ang huling pag-uusap nila ni Nemuel sa cellphone.

“Balita?” He asked coldly.

[“Mahal kong kapatid, kamusta?”] Bungad ni Nemuel.

Umigting ang panga niya. “Nemuel, hindi kita kapatid. Ano bang gusto mo?”

Nemuel chuckled on the other line. [“Okay. Dediretsuhin na kita. Alam mo na ba? 'yong business ni Papa nagkaproblema...”]

“So?”

[“Hindi ka man lang ba tutulong?”]

“Hindi na.”

[“Teka lang, wag mong sabihin sa akin na kasama ka sa gulong 'to? Alam mo na mahirap akong maging kalaban, tandaan mo 'yan. Naiintindihan mo ba?”]

Ram smirked. “Pasensya na, wala akong pakialam. Ayaw ko rin sayangin ang oras ko sa kayabangan mo, Nemuel. Ah. Nakakatawa nabalitaan ko 'yong tungkol sa kapalpakan mo... Hinintay ko ang araw na 'to.”]

Nalaman niya na nagkaroon ng problema ang business ng kanilang ama mula sa sinabi ni Nemuel sa kanilang pag-uusap.

Sa pagtawag nito sa kaniya ang sadya nito ay humingi ng tulong pero wala siyang pakialam dito. Mula nang si Nemuel ang mamahala sa lahat, wala siyang pakialam sa kung anong meron ito.

Binuo niya ang kaniyang sarili upang patunayan dito na hindi totoo ang mga sinasabi nito. Tinayo ang sarili na walang kahit sino ang magpapabagsak maging ang sarili niyang kapayid.

“Ano ang totoong nangyari?" He asked calmly.

Nagkatinginan sila ni Marcelo. Marcelo start to tell him everything what he knows about what happened to Nemuel.

Sa tinagal-tagal ni Nemuel na naging boss, imposible na sa isang pipitsuging operasyon lang siyang mapapatay ng mga pulis. Siguro siya na sa grupo ni Nemuel ay mayroong traydor na gustong mawala si Nemuel. O, kakumpitensya.

Inutusan niya si Marcelo na ihanda ang kaniyang chopper. Pumasok siya sa loob ng kaniyang white house at dumiretso sa kaniyang silid. Nagpalit siya ng damit at agad ring lumabas ng marinig ang tunog ng chopper.

Sumakay siya sa elevator patungo sa rooftop. Sinalubong siya ng dalawang bodyguard niya at inalalayan na makasakay sa chopper. Ang piloto at isang bodyguard lang ang kasama niya sa loob ng chopper hindi rin kasama si Marcelo.

Kumakaway si Marcelo ng sumilip siya sa bintana ng unti-unti ng lumilipad sa himpapawid ang sinasakyan niya. Tinanguan niya ito bago pa man makalayo. 30 minutes lang ang itinagal nila sa himpapawid bago sila tuluyang nakarating sa Manila.

Sa isang hotel siya dumiretso na si Marcelo mismo ang nag-ayos para sa kaniya upang makapagpahinga. Ibinigay sa kaniya ng staff ang room number at key card. Sumakay siya sa elevator kasama ang bodyguard niya na may dala ng kaniyang gamit. Hinatid siya nito hangang sa kaniyang silid. Ito ang nagbukas ng pinto at unang pumasok. Tiningnan nito ang bawat sulok ng silid.

“Clear ang paligid, Young master. Magpahinga ka na, nasa labas lang ako kung may kailangan ka.”

Nagbigay galang ito bago lumabas ng silid. Naiiling na sinundan niya ng tingin ang bodyguard niyang si Martin. Si Martin ay pamangkin ni Marcelo kaya hindi na siya magtataka na kahit wala si Marcelo sa tabi niya mayroon namang isa pa na gumagawa ng bagay na ginagawa ni Marcelo.

Pumasok siya sa banyo at naligo. Pagkatapos niyang maligo agad siyang sumampa sa kama upang makapagpahinga. Nagising siya bandang alas 8 ng gabi ng mag-ingay ang kaniyang cellphone at agad niya itong sinagot.

“Alright.”

Agad niyang binaba ang cellphone. Bumangon siya sa kama at nagbihis. Nagsuot siya ng itim na long sleeve at pinatungan niya ito ng isang gray leader jacket. Itim na pantalon at itim na sapatos.

Paglabas niya ng hotel room naghihintay na sa kaniya si Martin. Pinindot nito ang elevator at pumasok sila pareho habang hinihintay na makarating sa ibaba ay tahimik lang silang dalawa. Bumukas na ang elevator at na una siyang lumabas habang nakasunod sa kaniya si Martin.

Naghihintay na sa tapat ng hotel ang sasakyan. Pinagbuksan siya ni Martin ng backseat at pumasok siya sa loob bago sumakay si Martin sa driver seat.

Habang nasa byahe tahimik siyang nakatingin ng diretso sa unahan habang nilalaro sa kamay niya ang kaniyang mamahaling cellphone.

***

“PAANO ka nakapasok dito?”

“Sabihin na lang natin na minsan rin akong tumira dito. May sarili akong daan papasok at palabas ng mansion na 'to.” He smirked.

Nasa loob siya ng master bedroom sa mansion ni Nemuel. Nakaupo siya sa couch habang ang mga paa niya ay nakapatong sa kama habang nilalaro ang baril na hawak niya.

Habang si Vivian naman ay takot na takot itong nakaupo sa may uluhan ng kama at nakasiksik sa gilid at mahigpit na nakakapit sa tuwalya na nakatapis sa katawan nito.

“A-Anong gagawin mo?” Nauutal na tanong ni Vivian.

Tinapunan niya ito ng isang malamig na tingin habang hinahaplos ang baril niyang kumikinang pa.

“Ano sa tingin mo ang dapat na ginagawa sa mga traydor?”

“W-Wag, maawa ka. Wag mo 'kong papatayin—

Bumukas ang pinto ng silid at iniluwa nito si Felix na may dalang isang bote ng wine at dalawang wine glass.

“—Felix, tulungan mo ako!” Sigaw ni Vivian.

Natigilan si Felix at para itong napako sa kinatatayuan. Nanlaki ang mata nito at napalunok ng magtama ang mata nilang dalawa.

“Long time, no see Felix.” Ngumisi siya ng makitang pinagpapawisan si Felix. “Oh... Bakit parang nakakita ka yata ng multo?”

Napalunok si Felix. “Ram Angel.”

He smirked. “The one and only.”