I cleared my throat, "Umalis ka na." Nagsalita ako ng malakas.May huminto sa labas, "Psh, I apologized already.""Basta...umalis ka," sabi ko ulit.Narinig ko siyang huminga ng malalim at nagtanong, "Ano ba talaga ang ginagawa mo diyan?" Ang pinto ay naiwang hindi naka-lock kaya madali para sa kanya na buksan ang pinto, pumasok nang walang pahintulot ko, at wala man lang lakas na natitira, hindi ko napigilang buksan niya ang mga takip, at nakita niya ang aking kalagayan.Ang kanyang reaksyon ay nananatiling neutral, ngunit ang kanyang mansanas ay tumaas-baba, "I gotta go."Kita mo? Takot na takot siya tapos iniwan niya ako.I sighed, feeling ko ako si Fiona na taga Shrek.****"Dito."Nagising ako sa boses ni Eion. Naguguluhan akong tumingin sa kanya, bakit siya nandito?Napatingin ako sa hawak niya, isang basong tubig, at isang maliit na gamot. "Allergic ka sa seafood no? Buti na lang may gamot galing sa lobby.""Huh?" tanong ko, still confused. "Inumin mo na lang ito." Umupo ako at
Nanlamig kami sa tabing dagat. Ang mga alon ay perpekto. At hindi ganoon kainit. Sumimsim ako ng buko juice ko at humiga sa upuan."Heto na naman ang buko juice mo maam.""Salamat, Mario ha?""Yes ma'am.""May tanong ako. Umupo ka.""Pero ma'am, may duty po ako.""Nevermind that. Kakausapin ko si Eion kung tatanggalin ka niya.""Pero-" Bumuntong hininga siya, "Fine po." Bahala na si Batman."Umagang iyon, abala ako sa pakikipag-chat kay Mario. Kahit papaano...pinilit ko siyang ibuhos ang sitaw at sikreto ni Eion, isa sa mga plano at checklist kong gagawin."I remember that time when my dad took me to teach me how to run that boat, and I took Eion with me since we can't be separated. Nagkabalikan kami na pinagalitan ni Uncle Adam na sinasabi si Eion this and that, and he can' hindi lumangoy kaya kami-Tumigil ako sa paghigop, "Teka teka teka. So sinasabi mong hindi siya marunong lumangoy?"Nanlaki ang mata ni Mario. "Shit." Napamura sya under his breath.Ngumisi ako sa reaksyon niya. "
Napabuntong hininga ako sa gulat doon. Wow, gusto ko ang batang ito.Tinuro niya si Mario. "Narinig ko po ksi yan kay Kuya Mario dati sa mga babae." (Narinig ko yan kay Kuya Mario dati sa mga babae.)Namula ang mukha ni Mario sa kahihiyan at nagtawanan ang mga bata. "Sige, stop na yan! Nakakahiya! Mam Snow hindi po totoo yan!"Pinaglaruan ko siyang tinaasan ng kilay. "Oh, nakikita ko."Habang patuloy na tumatawa ang mga bata sa mukha ni Mario, napansin ko ang isang babae sa likod ng mga binti ni Mario, na nahihiya na nagtatago sa akin. Hindi pa siya nagpapakilala. "Mario? Ano naman ang batang iyon?"Bumaba si Mario at nakita ang dalaga. He smiled gently at her and said, "Si Jenny po si maam Snow. Mahiyain talaga siya sa mga tao.""Ah sige." I cleared my throat at lumuhod sa lupa at lumapit sa maliit na babae. "Hi! Anong pangalan mo? Ako si Ate Snow. Hindi ako nangangagat." Ipinakilala ko ulit ito.Nanlaki ang mga mata niya at sinenyasan si Mario na lumapit. Lumuhod si Mario sa kanya a
Ang paglangoy sa huling pagkakataon sa napakagandang isla na parang paraiso ay nag-iwan sa akin ng pagluluksa nitong mga nakaraang araw na sinayang ko lang.Nagka-allergy ako, I got to have some fun time in the market, stressing about Eion and all those useless things.Namiss ko lang yung importante. Para mag enjoy ako dito. At siyempre, ang magkaroon ng talagang, talagang mapayapang isip. Lalo na ngayong bumalik na tayo sa paaralan, magiging stressful ang lahat.Sa nalalapit na prom, college choices at entrance exams, at syempre, ang graduation namin.Sa kasamaang palad, dahil 'nakalimutan' ni Luke na banggitin ang tungkol sa pagpapalawig ng aming bakasyon dito, nasayang ko ang lahat ng aking mga damit. Pati yung dalawang extra shirt na binili ko.Pero 'salamat', naglakas loob ang tulala na ipahiram sa akin ang kanyang kamiseta. Nag-ambag din si Hannah at nag-donate ng isa sa mga extra new underwear na binili niya rito.Lumipas ang oras nang sumapit ang gabi, naghahain ng hapunan, at
"Yes please," pakiusap ni Luke."Hindi." Nagsimula na siyang maglakad na parang walang nangyari. Walang pag-iisip, gumalaw ang mga paa ko para habulin siya at pumunta ang mga kamay ko sa balikat niya para pigilan siya sa pagpunta."You're not going anywhere Eion. The fun is in this way," tinuro ko ang direksyon kung saan naroon ang iba pang squad.Tiningnan ako ni Eion mula sa balikat niya at sinulyapan si Luke. Pagod siyang tumango at ngumisi si Luke. "Tara na."Sa pagkaladkad ni Eion sa kamay ko, itinaas ko ang kamay ko sa noo ko para saludo kay Luke. "Magtipid ka pa ng beer para sa akin, Luke!"Humagalpak siya ng tawa. Hinarap ni Eion si Luke at sinabing, "No. Take care of your girlfriend next time Luke. This will be the only and last time I will do you a favor with this idiot.""Aye aye kapitan!" sagot ni Luke. Nakita kong palayo siya ng palayo habang naglalakad kami patungo sa itinuro kong direksyon. nag pout ako. Bakit tayo aalis!Napatingin ako kay Eion sa tabi ko. Inilagay niy
"Stop! Fine, fine! Lumabas ka, magpapalit ako."He smirked pero sinunod ko naman at mabilis na nagpalit at sumigaw ng, "Done!"Muli siyang sumulpot sa pintuan at tiningnan kung ako nga ba."Nasaan ka na naman nitong mga nakaraang araw?" Tinanong ko siya."Just somewhere, having business meetings in my dad's place."Hindi ko maiwasang mapangiti, "Alam mo, ang swerte mo pa rin sa'yo ang tatay mo...." I trailed off."at ang swerte mo may nanay ka."Sinulyapan ko siya. I nodded my head lightly, "Yes, yes I am. I treasure my mom the most..." I paused. "Pero sa kaso mo, nasa ospital siya, at hindi mo siya inaalagaan doon. It's like a simple visit could kill you.Paano kung may nangyari ngayon at..." Nagkibit-balikat ako, hindi ko nakumpleto ang aking pangungusap upang magkaroon ng suspense."At least ganyan ako pero heto ka ngayon, laging nagrereklamo. So demanding, so stubborn. Tsk, I can't even imagine what's Luke's fate with you. Malamang magkasakit siya at iwan ka niyan. " umiling siya.
"Guys? Nakita niyo na ba si Eion?"Umagang-umaga ay nag-boom si Leroy, bumukas ng malakas ang pinto ng kwarto namin. Hindi na ako nag-abala pang gumising, napaungol na lang ako nang kalahating tulog, at lalo pang nilaliman ang ulo ko sa mga takip.Napaungol si Emma, ngunit narinig ko ang mga hakbang na inaakala kong tumatayo siya. "Hindi mo siya kasama kagabi?""I remember him last night with Snow then after that, I think he didn't return, not sure," I heard Hannah's voice piping in. I grunted sleepily, grabbed a unan para yakapin."Kanina ko pa siya tinatawagan, hindi sumasagot ang weirdo," sabi ni Leroy."Maybe he went to some business or some sort, whatever, just leave Leroy you destroy my beauty sleep." Nakarinig ako ng mga hakbang na kinakaladkad palabas kasama sina Leroy at Hannah na nagtatalo tungkol sa kanyang kagandahan o ganoon."Psh, yung lokong yun," narinig kong komento ni Emma sa tabi ko.Tumango na lang ako bilang pagsang-ayon.*********"Naaksidente siya." Makalipas an
Pumunta ako sa isang tindahan, bumili ng mga regalo at cake gaya ng itinuro ni Mr. Hudson, at dumiretso sa kinaroroonan ng ospital ni Eion. Kanina ko pa tinawagan si Hannah kung nandoon pa ba sila pero saan daw sila kumain, hindi man lang niyayaya.Napakaganda ng mga kaibigan ko. Well, whatever, may mission ako ngayon."Room 133 miss." Sabi nung nurse nung tinanong ko kung anong room number ni Eion. "Salamat."Habol ang hininga ko mula sa hagdan na tinahak ko, binuksan ko ang pinto at nakita ko si Eion na nakahiga sa kama, suot ang hospital gown at nakapikit ang mga mata. May mga pasa at marka ang mukha niya.Napabuntong hininga ako. Ang tangang iyon, hindi man lang niya sinabi sa akin ang tungkol sa sakit niya...Well, now that I think about it, binigyan niya ako ng clues about it. Ako lang ang tanga para hindi ko namalayan.Inilagay ko ang cake at regalo sa isang maliit na mesa sa tabi ni Eion. Wala siyang mga tubo na nakakabit sa kanya like what I expected as they said na naaksiden