CHAPTER 45
NANUNUOD kami ng TV ni North dito sa sala. Papasok dapat ako sa school pero hindi niya ako hinayaan. Hindi ko pa nac-check ang cellphone ko. Inaalala kong baka tumatawag na sa’kin si Lyn kanina pa dahil kagabi pa ako hindi umuuwi. Nasaan kaya ang cellphone ko?
“North?”
“Hmm.”
“Uuwi ako bukas sa bahay para pumasok sa schoo,” pagpapaalam ko sa kanya. Tumingin siya sa’kin at bahagyang kumunot ang noo.
“Bakit pa? Ayaw mo bang tumira ulit kasama ako?”
&nbs
CHAPTER 46ALEX’ P.O.V. “HUBBY, sorry ah.” Tiningnan niya ako bago humalik sa noo ko. Kasalukuyang nagbibihis ang lalaki. Nangangalay ang mga binti ko kaya siya ang nagbihis sa’kin kanina. Ubos na ubos ang lakas ko dahil sa lalaking ‘to. Bumuntonghininga si Jake. “Nangangalay ka ba, wife?” marahan niyang tanong kasabay ng paghimas sa hita ko. Sinamaan ko siya ng tingin. “Oo! Sino kaya ‘tong hindi ako pinagpahinga tapos bukaka pa!” inis kong sagot sa kanya na kinatawa niya.&nb
CHAPTER 47 KALANSING lamang ng kubyertos ang maririnig mo sa kusina namin ngayon. Halos walang nagsasalita hindi tulad ng dati na kapag kakain kami ay nagk-kwentuhan pa. Nagtatanong ng mga kung anong nangyayari sa araw mo. Si Aura ay panay ang sulyap sa’kin at kay Mama. Nagmamasid ito sa’ming dalawa. Para bang pinag-aaralan niya at iniisip na ang mga susunod na mangyayari. Napahinga ako ng malalim. I really don’t like this kind of atmosphere. Tumikhim si Aura at malambing na ngumiti. “Ma, uuwi ba tayo sa Bulacan? I want to visit there eh,” tanong nito habang s
CHAPTER 48 UMAWANG ang labi ko ng makita kung nasaan kami. Bumaba ako ng sasakyan at nilingon ang boyfriend ko. “Kaninong bahay ‘to?” namamangha na may pagtatakang pagtatanong. Tumingin ulit ako sa bahay. It’s a two story house, mapuno ang lugar at medyo malapit na sa dulo ng bangin ang bahay. Matarik sa ang pwesto. Sino kayang naka-isip na magpagawa ng bahay sa ganitong klaseng lugar? What if lumambot ang lupa at bumagsak ang bahay ‘di ba? Lumapit akong kaunti sa may gilid ng bangin saka tumingin sa baba. Nakakalula, kapag nahulog ka’y ‘di ka
CHAPTER 49 “NO, baby. I didn’t kill him even if I want to. He’s not worth it. Hindi ko dudunginsan ang kamay ko ng madudumi nilang dugo. Si kamatayan ang kusang sumundo sa kanila na ayaw ko dahil gusto ko pa silang maghirap.” “P-paano namatay ‘yung lalaki?” Pasimple akong humawak sa dibdib ko dahil sa kakaibang pakiramdam na meron ako. Hindi ko alam kung bakit ganito. Nagkibit balikat ang binata. “I don’t know what exactly happen but my man said me he’s already dead. Uncle Romana? ‘Yung lalaking tumulong sa’min na akal
CHAPTER 50 GAYA ng ipinangako ni North ay nag-swimming kami kinabukasan. Halos hapon na ng umuwi kaming dalawa. Binilan niya din ako ng mga bagong damit. Nakilala ko ang caretaker ng bahay na si Mang Tomas tapos ang asawa nitong si Aling Nelia. Ang mga anak ng mag-asawa ay nag-aaral sa Manila at ‘yung isa ay nagtra-trabaho na. Pinahiram kami ng mag-asawa ng kabayo para madali ang pamamasyal namin. Sa two weeks na pananatili namin sa bahay niya ay sobrang naging maligaya kaming dalawa. Naging masaya ako ng husto. Ayoko na nga sanang umuwi at pumayag na lang sa gusto ni North kaya lang ay hindi pwede. Tatlong araw mula ngayon ay graduation na namin. Pinanood ko si North habang sinasarado ang pinto ng bahay. Nilingon niya ako at ma
CHAPTER 51 NGAYONG araw ang graduation namin. Masaya at malungkot ang nararamdaman ko dahil wala na si Tita. Walang aakyat sa stage para sa’kin. Ayoko namang agawan ng moment si Arlene dahil siya ang cum laude. Proud na proud ako sa kanya dahil alam ko kung gaano niya ka-deserve ang title na ‘yon. At saka ayoko ring magsama ng iba dahil ang gusto ko ay si Tita kaya Tatay ang kasama ko sa taas ng stage. Respeto ko na lang sa kanila ‘yon at sa pangako ko. “Bess, hindi pa rin ako makapaniwalang tapos na tayo sa college!!” masayang bulong ni Lyn sa’kin. Ngumiti ako sa kanya saka lumingon. “Congrast, Ms. Cum Laude,” bul
CHAPTER 52 I SMILED happily when I entered my condo unit. Kauuwi ko lang galing sa paghahatid kay Camilla sa bahay nila. Sobrang saya ko dahil alam na niya ang totoo, hindi ko na kaylagan pang magtago ng sikreto dito. Kanina ng sabihin niya sa’kin na alam na niya ang totoo kaya gano’ng mag-approach sa kanya si Mama ay halos matuyuan ako ng dugo sa katawan. Sobra akong natakot dahil baka mamaya ay umtras ito sa kasal namin pero hindi naman pala. Nakahinga ako ng maluwag do’n. Para akong nawalan ng tinik sa dibdib. Wala na akong dapat iakatakot. Malaya na ako. Malaya na kami. Now it’s time to move on. Humiga ako sa sofa at pumikit. Naalala
CHAPTER 53 PUMASOK si Veronica sa loob ng office ni North. Masama ang tingin nito sa’kin at mukhang nagngingitngit na sa galit. “What are you doing here, Veronica?” malamig na tanong ni North saka ako inakbayan. Gusto ko sanang tumayo pero humigpit ang hawak ni North sa balikat ko. Imbis na sagutin ang tanong ay bumaba ang tingin nito sa balikat ko. To the exact place kung saan nakapatong ang kamay ni North. “Of course. I’m vising you, Aris. I missed you. Hindi na tayo madalas nagkikita.” Lumakad palapit si Veronica sa table namin. Malagkit nitong tiningnan ang boyfriend ko. “Don’t you miss me?”
Yey! After a long 6 months of editing! Natapos ko na rin ang THH! thank you so much for reading my story! i hope nasiyahan kayo sa pagbabasa. nawa'y 'di kayo nainip, HAHHAHA. 'yun lang gusto ko lang mag-thank you kasi 'di ako makapaniwalang may nagbabasa neto dito sa GN kasi 'di naman 'din ako gaanong kilala na manunulat at sumubok lang talaga ako. So ayorn, thank you sa mga nagbabasa kahit mga silent readers kayo ay love ko kayo! sa nagbibigay ng gems! thank you so much! advance Merry Christmas and happy new year! Huwga kayong mag-alala kasi may idadagdag pa akong special chapter dito na ngayon ko pa lang ilalabas. 'di pa sa ngayon kasi busy sa school and tinapos ko lang talaga 'tong THH. Keep safe everyone! take care!
EPILOGUE (PART 2) KANINA pa ako kinakabahan. What if malaman ni Camilla ang lahat? What if iwanan niya ko at ‘di na magpakita ulit sa’kin? Umiling ako! Fuck! No! No! Jesus! Calm yourself, fucker. Darating siya. Darating. Masama kong tinitingnan ang mga pinsan kong kanina pa ako tinatawanan, inaasar nila ako. “Nandiyan na ang bride!!” sigaw ng tao sa may pinto. Napa-ayos ako ng tayo. Biglang nabuhay ang katawan at loob ko. Ang saradong pinto ay unti-unting bumukas kasabay ng pagtugtog ng kantang ‘A Thousand Years’, napatigil sa may pinto si Camilla.
EPILOGUE NAGISING ako dahil sa iyak ng isang sanggol. Dahan-dahan kong idinilat ang mga mata ko dahil sa ingay na ‘yon. Kaninong anak ba ‘yon at pinapabayan na lang na umiiyak? Tumambad sa’kin ang kisame. Hindi pamilyar sa’kin ang lugar kung nasaan ako. Tatayo sana ako ng hindi ko maigalaw ang katawan ko, namamanhid nung una pero kalaunan ay nagawa ko ring makagalaw. Napatingin ako sa crib kung saan nanggagaling ang ingay. Tumingin ako sa gilid dahil nakadagan sa’kin ang kung sino. Natigilan ako ng makitang si Camilla ‘yon. Ang mahal kong si Camilla. Hinaplos ko ang pisnge niya at hinalikan ng marahan sa labi. Marahan kong ina
CHAPTER 69ONE YEAR AND A HALF LATER NAKANGITI ako habang buhat-buhat si Evie o Evangeline South Anderson, six months old bouncy baby girl. “Evie, siya si Tatay. Alam mo bang mahal na mahal niya ako? At alam kong mahal na mahal ka din niya sa kung nasaan man siya nandoon,” ani ko habang nakatingin sa lapid nito. Yes, malungkot pa din ako dahil sa mga nalaman ko. Hindi ko man lang naiparamdam sa kanya na mahal ko siya. Mas higit pa sa inaakala niya. Tumingin ako kay Evie, sana ay naabuta
CHAPTER 68 NAPATINGIN ako kay North ng biglang pumasok ‘to sa bahay, ang takot ko ay medyo nabawasan dahil nandito na siya. Nag-aalalang tumingin sa’kin ang lalaki bago masamang tiningnan ang dalawang nangho-hostage sa’kin. “SINO KAYO?!” sigaw nito. Humarap sina Koko at Boyet kay North. Akmang hahakbang siya ng magkatinginan ang dalawang lalaki saka ako pagalit na kinuha ni Boyet at tinutukan ng kutsilyo sa leeg. “Sige! Lumapit ka! Papatayin ko si Camilla!” sigaw ni Boyet, samantalang si Koko ay nakatutok ang patalim kay North.&
CHAPTER 67 PINAGSISIPA ko ang gulong ng kotse ko nang nasa labasan na ako. Hindi ko na dapat pinatulan ang init ng ulo ni Camilla. Dapat ay naging pasensyoso ako sa kanya. “FUCK!!!” gigil kong mura at padabog na binuksan ang pintuan ang driver seat. Sumakay ako sa loob at binuhay ang makina. Pinaandar ko ‘yon paalis at dinala sa Bar. Hindi ko alam kung bakit gano’n na lang si Camilla ng umuwi siya. Namumugto ang mga mata niya at halatang-halata na umiiya ito, gusto kong malaman kung bakit! Anong nangyari? Saan siya nagpunta at nagkagano’n na siya. Nang makarating ako sa bar ay pinarada ko sa parking lot ang kotse ko. Wala akong pake
CHAPTER 66 GABI na ng umuwi ako. Nagulat pa nga yata ‘yung mga babaeng nasa loob ng banyo ng lumabas ako sa isang cubicle do’n. ang akala siguro nila ay sira ang huli kaya naka-lock. Namumugto ang mga mata ko kakaiyak, pati na rin ang ilong ko ay namumula. Tumingin ako sa bahay namin. Ilang hakbang na lang ang layo ko pero tumigil pa din ako. Bukas ang ilaw. Hindi pa umaalis si North. Handa na ba akong harapin siya? Inalis ko ang mga ‘yon sa isipan ko at nag-umpisang lumakad pauwi. Pumasok ako sa loob ng bahay namin at nakita ko si North sa kusina. Nakataliko ito sa’kin, mukhang malakas naman na ‘to dahil nakakatayo na. Pumasok ako sa lo
CHAPTER 65 KINABUKASAN naako nagising. Maganda ang sikat ng araw at hindi mo aakalaing umulan ng malakas kagabi. Bumangon ako at inayos ang higaan ko. Umalis na kaya si North? Sigurado akong sa naranasan nito kagabi ay uuwi na ‘yon sa kanila. Hindi siya sana’y sa ganitong buhay. Pagkabukas ko ng pintuan ay kaagad kumunot ang noo ko ng makita si North na nanginginig sa lamig. Dinalawang hakbang ko ang pagitan naming dalawa. Umupo ako sa gilid nito at sinalat ang leeg niya na mabilis ko ring binawi. Sobrang init nito at animo ginaw na ginaw. Bumalik ako sa kwarto at kinuha ang wallet ko. Lumabas na din ako para bumili sa tindahan. Pag-uwi ko ay may dala na akong noodles at tatlong paracetamol.&n
CHAPTER 64 NAPANGITI ako nang ako na ang susunod na mag-iigib ng tubig sa may poso. Nang magising ako kaninang umaga ay napag-alaman ko sa mga kapit-bahay ni Camilla na nawalan daw ng tubig ang buong barangay. Maaga pa kaya nanghirap ako ng timba para mapag-igib si Camilla. Mabilis akong lumapit sa poso. Itinapat ko ang walang lamang timba sa may dulo kung saan lalabas ang tubig saka nag-umpisang mag-igib. Natapos ko ang dalawang timba kaya lumapit ako sa may balde. Binuhat ko ‘to gamit ang magkabilang kamay ko at naglakad pabalik sa bahay ni Camilla. Maganda rin palang exercise ‘to para sa araw-araw kung sakali. Hindi ko na kaylangang magpunta sa gym. Nang nasa t