"Dahlia, alamin mo ang lugar mo at ang relasyon natin."Malamig na sinabi ito ni Austin bago matigas na isinara ang pinto sa harapan niya.Sa biglaang pagsara ng pinto, napaatras si Dahlia at bahagyang nanginig.Ngunit matapos ang ilang segundo, ang takot at pagkapahiya sa kanyang mukha ay napalitan ng matinding galit.Hindi niya inakalang magpapakababa siya nang ganito—ibibigay ang sarili, at ang makukuha lang niya ay isang matinding kahihiyan.Pero dahil nagsimula na siyang umarte, kailangan niyang tapusin ang palabas.Kaya sa susunod na segundo, pinaluha niya ang kanyang mga mata at nagsimulang magsalita sa pinto,"Austin, hindi mo ba ako pinapaniwalaan?""Natakot lang talaga ako kaya ako pumunta rito.""Matagal na tayong magkakilala. Si Tita Emelita, matagal na niya akong itinuring na parang anak..."Lalo niyang pinakapalambot ang kanyang tinig, siniguradong ang bawat hikbi niya ay lalabas na puno ng lungkot."Kung galit ka, humihingi ako ng tawad!"Habang nagsasalita siya, mas la
“Nakabalik na kayo!”Kitang-kita sa mukha ni Emelita ang tuwa nang makita niyang magkasabay na bumaba ng sasakyan sina Austin at Dahlia.“Tita!” mabilis na lumapit si Dahlia at hinawakan ang kamay nito.Pero si Austin? Diretso lang siyang naglakad, hindi man lang siya nilingon.Sa loob ng mansyon, agad siyang nagtanong sa butler, “Nasaan ang aking ama?”“Nasa kanyang opisina sa itaas, sir.”Agad siyang naglakad paakyat, walang lingon-lingon.Pagpasok niya sa opisina, nadatnan niya ang kanyang ama na abala sa mga dokumento.Dahil sa dami ng kailangang asikasuhin, halatang hindi na ito kasing bilis kumilos tulad noon."Nakabalik ka na." Napansin siya ni Lee at tinanggal ang salamin sa mata."Nasa ibaba ang iyong ina. Bakit hindi mo muna siya samahan?"Pero hindi iyon ang sadya ni Austin.Diretso niyang tinanong, "Dad, kilala mo ba si Mario? Ano ang koneksyon mo sa kanya?"Nagulat si Lee sa tanong na iyon. “Narinig kong ang proyekto mo sa New York ay naagaw ni Raven. Kaya ba may hindi pa
May determinasyong sumilay sa mukha ni Dahlia habang seryosong sinabi, “Austin, alam kong galit ka sa akin ngayon, pero sana maintindihan mo na ang lahat ng ginagawa ko ay para sa ikabubuti mo.”Ngunit sa halip na gumaan ang mukha ni Austin, mas lalo pa itong lumamig. “Miss Dahlia, mula ngayon, huwag mo nang tawagin ang pangalan ko. Hindi naaangkop.”Diretso ang tingin niya sa kanya, walang bahid ng emosyon ang boses. “At isa pa, tigilan mo na ang pagpunta-punta sa pamilya Buenaventura. Ayokong magkaroon ng anumang hindi kailangang gulo.”At sa sandaling natapos niyang sabihin iyon, tumalikod siya at tuluyang lumakad palayo.Magdamag na pinag-isipan ni Andrew ang lahat.Sa totoo lang, hindi rin niya nais na magkabalikan sina Austin at Cailyn.Una, malaki na ang agwat ng estado nilang dalawa ngayon.Pangalawa, alam niyang hindi kailanman matatanggap ni Emelita si Cailyn bilang manugang.At pangatlo, kapag hindi magkasundo ang biyenan at manugang, hindi kailanman magiging tahimik ang pa
Ang pagtulong noon ni Mario sa pamilya Buenaventura ay hindi niya sariling desisyon—ito mismo ang hiling ni Ginang Auring Ramirez.Habang nabubuhay pa ang mga lola nila na sina Ginang Carmina at Ginang Auring, sila ay matalik na magkaibigan.Nang humarap sa matinding krisis ang pamilya Buenaventura, hindi niya kayang balewalain ito.At matapos pumanaw si Ginang Auring, si Ginang Carmina naman ang tumanggap kay Cailyn sa kanyang bahay at siya na ang nagpalaki rito.Ginawa niya ito bilang tanda ng kanyang utang na loob sa pamilyang Ramirez.Dahil dito, pinilit ni Ginang Carmina ang apo niyang si Austin na pakasalan si Cailyn.Hindi lang dahil gusto niyang suklian ang kabutihan ng matalik niyang kaibigan, kundi dahil matagal na niyang napansin na may damdamin si Cailyn para kay Austin.Si Austin naman ay may sapat na kakayahan at mapagkakatiwalaang tagapagtanggol ni Cailyn.Ang iniisip noon ni Ginang Carmina ay—mabuting babae si Cailyn. Kahit hindi pa siya gusto ni Austin ngayon, sigurad
“Ilang beses ko nang naririnig na ang relasyon ni Mario kay Cailyn ay hindi ordinaryo. Gusto niya talagang protektahan si Cailyn.” Mabigat ang tinig ni Lee habang sinasabi ito. “Dad, ano ba talaga ang relasyon ni Matandang Ginang Auring kay Mario?” tanong ni Austin matapos ang ilang sandali. Umiling si Les. “Hindi ko rin alam. Maliban sa libing ni Matandang Ginang Auring, wala akong narinig na kahit anong koneksyon sa pagitan nila noon.” Ngunit hindi kumbinsido si Austin. “Pero, Dad, malinaw naman na ang pag-aalaga ni Mario kay Cailyn sa mismong libing ay hindi pangkaraniwan.” Mataas ang posisyon ni Matandang Ginang Auring sa kanilang pamilya, isang tradisyonal na babae na walang koneksyon sa sinumang mas bata sa kanya ng dalawampung taon. Kung ganoon, anong klaseng relasyon meron sila? Ano ang nag-udyok kay Mario para sampung taon matapos ang pagkamatay ni Matandang Ginang Auring, patuloy pa rin niyang ipinagtatanggol ang paborito nitong apo? “Ano naman ang koneksyon
"Bababa na ako sa kwarto para magpahinga, hindi ka pa ba babalik sa iyo?"Alas-nuwebe na ng gabi, at nakita ni Cailyn na hindi pa rin umaalis si Raven sa kanyang study room. Nakangiti siyang tinaboy ito.Ibinaba ni Raven ang librong hawak niya sa mesa ni Cailyn, inunat ang mahahabang binti, saka tumayo mula sa sofa. Tinitigan niya ito at ngumiti."Sinabi ko na sa mga magulang ko na dito muna ako titira hanggang sa manganak ka."Umiling si Cailyn at napangiti nang may halong pagkaawa. "Andito na ang buong medical team sa bahay, ano pa bang inaalala mo?"Hinimas ni Raven ang kanyang ilong at nagkibit-balikat. "Kahit ano pa ang sabihin mo, hindi ako aalis. Kaya ‘wag mo nang subukang paalisin ako.""Naku, ginoo, ako na po ang mag-aasikaso ng guest room para sa iyo." Ang yaya na si Hannah ay mabilis na nakasabay sa usapan at ngumiti."Salamat po, Hannah," sagot ni Raven.Napailing na lang si Cailyn.“Tingin mo ba, kapag nalaman ng magiging asawa mo kung paano mo ako inaalagaan, hindi siya
Pagkalabas ni Cailyn mula sa banyo matapos maligo, agad siyang isinandal ni Austin sa gilid ng kama. Ang malalakas na kamay ng lalaki ay dumulas mula sa kanyang bewang papunta sa kanyang mga tagiliran, mahigpit na hinawakan ang kanyang balingkinitang baywang, hindi siya binigyan ng kahit katiting na pagkakataon na tumanggi. “Kaninang alas tres ng hapon, personal na sinalubong ni Austin, presidente ng Buenaventura's Group, si Helen, ang Cello Queen na bumalik sa bansa. Upang hindi maabala ang pagbabalik ni Helen sa Pilipinas, espesyal na nag-arrange si Austin ng kanyang pinakabagong Gulfstream G700 upang sunduin si Helen mula sa London…” Habang nakikinig sa balita mula sa TV, hindi napigilang lingunin ni Cailyn ang palabas. Sa screen, kitang-kita si Austin na kasing guwapo ng mga artista habang inaasikaso si Helen palabas ng airport. May dala itong malaking bouquet ng naglalagablab na pulang rosas, nakangiti nang ubod tamis habang nakatingin kay Austin nang may paghanga at pagma
Si Cailyn ay nanatili sa ospital ng tatlong araw. Pagbalik niya sa bahay, nadatnan niyang si Manang Fe, ang punong sekretarya ni Austin, ay abalang-abala sa pag-iimpake ng mga gamit ni Austin. Inakala ni Cailyn na magbi-business trip lang si Austin kaya hindi na siya nagtanong pa. Mahigit dalawampung kahon ang naimpake ni Manang Fe—lahat ng pag-aari ni Austin ay sinigurado niyang makuha. Doon lang naramdaman ni Cailyn na may mali. Nang siya'y magtatangkang magtanong, naunang nagsalita si Manang Fe, “Miss Cailyn, inutusan ako ni Boss na kunin lahat ng bagay na naibigay niya sa’yo nitong mga nakaraang taon. Kasama na dito ang mga alahas, bag, damit, at lahat ng pag-aari niya.” Nabigla si Cailyn. Napatitig siya kay Manang Fe, nakabukas ang bibig, ngunit walang salitang lumabas. "Huwag n'yo nang pag-aksayahan ng oras. Sa villa na ito, maliban sa akin, lahat ng bagay dito ay pag-aari ni Austin. Ako na ang aalis." Tatlong taon na ang nakalipas nang isakripisyo ni Cailyn ang pangarap n
"Bababa na ako sa kwarto para magpahinga, hindi ka pa ba babalik sa iyo?"Alas-nuwebe na ng gabi, at nakita ni Cailyn na hindi pa rin umaalis si Raven sa kanyang study room. Nakangiti siyang tinaboy ito.Ibinaba ni Raven ang librong hawak niya sa mesa ni Cailyn, inunat ang mahahabang binti, saka tumayo mula sa sofa. Tinitigan niya ito at ngumiti."Sinabi ko na sa mga magulang ko na dito muna ako titira hanggang sa manganak ka."Umiling si Cailyn at napangiti nang may halong pagkaawa. "Andito na ang buong medical team sa bahay, ano pa bang inaalala mo?"Hinimas ni Raven ang kanyang ilong at nagkibit-balikat. "Kahit ano pa ang sabihin mo, hindi ako aalis. Kaya ‘wag mo nang subukang paalisin ako.""Naku, ginoo, ako na po ang mag-aasikaso ng guest room para sa iyo." Ang yaya na si Hannah ay mabilis na nakasabay sa usapan at ngumiti."Salamat po, Hannah," sagot ni Raven.Napailing na lang si Cailyn.“Tingin mo ba, kapag nalaman ng magiging asawa mo kung paano mo ako inaalagaan, hindi siya
“Ilang beses ko nang naririnig na ang relasyon ni Mario kay Cailyn ay hindi ordinaryo. Gusto niya talagang protektahan si Cailyn.” Mabigat ang tinig ni Lee habang sinasabi ito. “Dad, ano ba talaga ang relasyon ni Matandang Ginang Auring kay Mario?” tanong ni Austin matapos ang ilang sandali. Umiling si Les. “Hindi ko rin alam. Maliban sa libing ni Matandang Ginang Auring, wala akong narinig na kahit anong koneksyon sa pagitan nila noon.” Ngunit hindi kumbinsido si Austin. “Pero, Dad, malinaw naman na ang pag-aalaga ni Mario kay Cailyn sa mismong libing ay hindi pangkaraniwan.” Mataas ang posisyon ni Matandang Ginang Auring sa kanilang pamilya, isang tradisyonal na babae na walang koneksyon sa sinumang mas bata sa kanya ng dalawampung taon. Kung ganoon, anong klaseng relasyon meron sila? Ano ang nag-udyok kay Mario para sampung taon matapos ang pagkamatay ni Matandang Ginang Auring, patuloy pa rin niyang ipinagtatanggol ang paborito nitong apo? “Ano naman ang koneksyon
Ang pagtulong noon ni Mario sa pamilya Buenaventura ay hindi niya sariling desisyon—ito mismo ang hiling ni Ginang Auring Ramirez.Habang nabubuhay pa ang mga lola nila na sina Ginang Carmina at Ginang Auring, sila ay matalik na magkaibigan.Nang humarap sa matinding krisis ang pamilya Buenaventura, hindi niya kayang balewalain ito.At matapos pumanaw si Ginang Auring, si Ginang Carmina naman ang tumanggap kay Cailyn sa kanyang bahay at siya na ang nagpalaki rito.Ginawa niya ito bilang tanda ng kanyang utang na loob sa pamilyang Ramirez.Dahil dito, pinilit ni Ginang Carmina ang apo niyang si Austin na pakasalan si Cailyn.Hindi lang dahil gusto niyang suklian ang kabutihan ng matalik niyang kaibigan, kundi dahil matagal na niyang napansin na may damdamin si Cailyn para kay Austin.Si Austin naman ay may sapat na kakayahan at mapagkakatiwalaang tagapagtanggol ni Cailyn.Ang iniisip noon ni Ginang Carmina ay—mabuting babae si Cailyn. Kahit hindi pa siya gusto ni Austin ngayon, sigurad
May determinasyong sumilay sa mukha ni Dahlia habang seryosong sinabi, “Austin, alam kong galit ka sa akin ngayon, pero sana maintindihan mo na ang lahat ng ginagawa ko ay para sa ikabubuti mo.”Ngunit sa halip na gumaan ang mukha ni Austin, mas lalo pa itong lumamig. “Miss Dahlia, mula ngayon, huwag mo nang tawagin ang pangalan ko. Hindi naaangkop.”Diretso ang tingin niya sa kanya, walang bahid ng emosyon ang boses. “At isa pa, tigilan mo na ang pagpunta-punta sa pamilya Buenaventura. Ayokong magkaroon ng anumang hindi kailangang gulo.”At sa sandaling natapos niyang sabihin iyon, tumalikod siya at tuluyang lumakad palayo.Magdamag na pinag-isipan ni Andrew ang lahat.Sa totoo lang, hindi rin niya nais na magkabalikan sina Austin at Cailyn.Una, malaki na ang agwat ng estado nilang dalawa ngayon.Pangalawa, alam niyang hindi kailanman matatanggap ni Emelita si Cailyn bilang manugang.At pangatlo, kapag hindi magkasundo ang biyenan at manugang, hindi kailanman magiging tahimik ang pa
“Nakabalik na kayo!”Kitang-kita sa mukha ni Emelita ang tuwa nang makita niyang magkasabay na bumaba ng sasakyan sina Austin at Dahlia.“Tita!” mabilis na lumapit si Dahlia at hinawakan ang kamay nito.Pero si Austin? Diretso lang siyang naglakad, hindi man lang siya nilingon.Sa loob ng mansyon, agad siyang nagtanong sa butler, “Nasaan ang aking ama?”“Nasa kanyang opisina sa itaas, sir.”Agad siyang naglakad paakyat, walang lingon-lingon.Pagpasok niya sa opisina, nadatnan niya ang kanyang ama na abala sa mga dokumento.Dahil sa dami ng kailangang asikasuhin, halatang hindi na ito kasing bilis kumilos tulad noon."Nakabalik ka na." Napansin siya ni Lee at tinanggal ang salamin sa mata."Nasa ibaba ang iyong ina. Bakit hindi mo muna siya samahan?"Pero hindi iyon ang sadya ni Austin.Diretso niyang tinanong, "Dad, kilala mo ba si Mario? Ano ang koneksyon mo sa kanya?"Nagulat si Lee sa tanong na iyon. “Narinig kong ang proyekto mo sa New York ay naagaw ni Raven. Kaya ba may hindi pa
"Dahlia, alamin mo ang lugar mo at ang relasyon natin."Malamig na sinabi ito ni Austin bago matigas na isinara ang pinto sa harapan niya.Sa biglaang pagsara ng pinto, napaatras si Dahlia at bahagyang nanginig.Ngunit matapos ang ilang segundo, ang takot at pagkapahiya sa kanyang mukha ay napalitan ng matinding galit.Hindi niya inakalang magpapakababa siya nang ganito—ibibigay ang sarili, at ang makukuha lang niya ay isang matinding kahihiyan.Pero dahil nagsimula na siyang umarte, kailangan niyang tapusin ang palabas.Kaya sa susunod na segundo, pinaluha niya ang kanyang mga mata at nagsimulang magsalita sa pinto,"Austin, hindi mo ba ako pinapaniwalaan?""Natakot lang talaga ako kaya ako pumunta rito.""Matagal na tayong magkakilala. Si Tita Emelita, matagal na niya akong itinuring na parang anak..."Lalo niyang pinakapalambot ang kanyang tinig, siniguradong ang bawat hikbi niya ay lalabas na puno ng lungkot."Kung galit ka, humihingi ako ng tawad!"Habang nagsasalita siya, mas la
Mabilis na lumapit si Kristopher upang buksan ang pinto."Austin, ako ito! Bilisan mong buksan ang pinto!"Narinig agad nila ang tinig ni Dahlia mula sa labas—malinaw na kinakabahan at tarantang-taranta.Napahinto si Kristopher bago pa man siya makarating sa pinto. Lumingon siya kay Austin, naghihintay ng utos.Ngunit itinaas ni Austin ang kamay bilang hudyat na huwag buksan ang pinto."Sabihin mong wala ako," mahinang utos niya bago mabilis na pumasok sa master bedroom at isinara ang pinto.Alam niyang hindi niya maaaring bastusin nang husto si Dahlia, lalo na't may kasunduan ang pamilya nila.Ngunit wala siyang balak makisali sa anumang bagay na lampas sa kanilang usapang negosyo.Kaya inuwasan niya si Dahlia sa abot ng kanyang makakaya.Tumango si Kristopher, at nang masigurong nakapasok na si Austin sa kwarto, saka niya binuksan ang pinto.Sa pagbukas ng pinto, biglang sumugod si Dahlia, suot lamang ang bathrobe ng hotel at tila wala nang pakialam.Muntik na siyang mapalapit kay K
"Hey, Austin!"Pinilit pigilan ni Dahlia ang pag-alis niya. "Hindi mo pa nga nakakain ang toast na kinuha mo. Hindi ko ito mauubos mag-isa."Huminto saglit si Austin at tumingin sa tinutukoy niyang tinapay sa plato. Nanlamig ang kanyang mukha.Ngunit hindi siya nagsalita. Dire-diretso siyang umalis.Dahil dito, naiwan si Dahlia na nakatayo nang awkward sa mesa, hindi man lang nagkaroon ng pagkakataong makaupo.Kailan pa siya itinuring na ganito—isang babaeng hindi kailanman binigyan ng halaga?Dahan-dahang bumagsak ang kanyang kamay sa gilid, at ang kanyang mga daliri ay mahigpit na bumaluktot hanggang sa bumaon ang matutulis niyang kuko sa sariling palad.Pagkaalis ni Raven mula sa restaurant, hindi siya bumalik sa kanyang kwarto sa itaas. Sa halip, sumakay siya ng kotse at umalis.Habang patuloy sa pagmamaneho ang sasakyan, tinawagan niya si Cailyn.Pagkadinig pa lang ng sagot mula sa kabilang linya, dumiretso na siya sa punto."Alam na ni Austin na ako at ang ama ko ang tumulong sa
Si Mario ang nag-invest sa Cai Cosmetics Group dahil kay Cailyn.Nang marinig ito, naramdaman ni Austin ang matinding pagkasabik.Bigla siyang tumayo, mahigpit na hinawakan si Warren at halos isigaw, "Alam ko na! Alam ko na kung sino ang kumuha kay Cailyn!"Napamulagat si Warren sa naging reaksyon ng kanyang boss. Parang bigla itong nabaliw.Saglit siyang natigilan bago tanungin, "Sino? Sino ang kumuha sa kanya?""Ang mag-amang Tan."Kumpiyansa si Austin sa kanyang sagot.Nabigla si Warren. "Paano nangyari iyon? Paano nagkakilala si Madam at ang pamilya Tan?"Sino nga ba ang mag-aakala?Isang simpleng maybahay na tulad ni Cailyn, paano siya magkakaroon ng koneksyon sa mga alamat ng mundo ng negosyo tulad ng mag-amang Tan?Ang kasabikan sa mukha ni Austin ay biglang napalitan ng seryosong ekspresyon."Dahil si Mario ay matagal nang kakilala ni Ginang Ramirez. At si Cailyn, siya ang pinakamamahal na apo nito. Alam nating lahat na kayang-kaya ni Mario na protektahan ang isang tao kung gu