CHAPTER 5: BE MY FRIEND

Nagsimula ng maging maingay ang paligid ng kwarto ko. Nakatingin lang ako sa apat na bugok na pumapasok sa kwarto. Bago kami nagsimula sa misyon namin inaral muna namin ang paligid namin. Inaral namin ang kalakaran sa Norte. Inalam namin ang pasikot-sikot ng mga syudad at pati ang mga kinagawian nila dito. Kailangan naming umaktong taga-Norte at gumalaw na taga Norte. Kailangan namin itong gawin upang magtagumpay kami sa misyon namin.

“Yow, Camuri!” Si Astrion, yung lalaking blonde at tinaas ang kamay niya para makipag-apir pero hindi ko ito pinansin. Nang akmang yayakapin ako ni Corra ay nilabas ko ang baril ko mula sa tagiliran ko.

“Hmpt! Yakap lang ehh.” Nayayamot sa sabi ni Corra.

“Hindi tayo close para yumakap ka sa'kin.” I coldly said.

“Hey! Chill ka lang, Camuri! Maaga pa pero ang hot mo na agad.” Si Tiger.

"I'm what?" matalas ko siyang tiningnan.

"Hot! Mainit ulo, galit, may sapak, may toyo—" hindi na niya natuloy sasabihin niya dahil nakaface to face na niya baril ko.

"My bullet is hotter, I would love to put it in your head and tell me how hot it is when it your head explodes." I coldly said.

Naghands up sa ere si Tiger at nagtago sa likod ni Core. "Someone woke up and choose violence today."

"She's scary." rinig kong bulong niya kay Core then she just shrugged her shoulder.

Aaminin kong para ko na rin kapatid ang apat na bugok na to at napalapit na'rin ang loob ko sa kanila. Hindi nga lang showy pero ganito kami maglambingan.

“Hi.” Walang buhay na bati ni Core.

“Hello.” Sagot ko.

"Wala na guys, silang dalawa lang ni Core ang magkasundo tsk tsk...” he shook his head multiple times while his arms was crossed together.

Si Core ang pinakaclose sakin, bukod sa pareho kami ng mga hilig, halos pareho lang sila ng pinagdaanan ng kapatid ko kaya parang nakikita ko ang kapatid ko sa kanyang si Sorobi. Nagahasa rin si Core noong nuwebe anyos siya. Sa kamay mismo ng ama niya kaya ganito siya ngayon. Walang emosyon at parang pasan ang mundo.

Bigla siyang nagkwento noong nasa bundok kami ng Asara para magmanman sa bahay ng Presidente ng Norte at umiyak ito sa balikat ko. Kwinento ko rin ang pinagdaanan ng kapatid ko sa kanya at dinamayan ko ito sa madilim nitong nakaraan.

May kanya-kanya silang talento lima at masasabi kong they are excellent in what they do. Magaling sila kaya siguro sila ang pinili na makasama ko sa mission.

Kanya-kanyang halungkat at gala sila sa kwarto ko. Wala naman silang ginagawang masama kahit mukhang masama itsura nila, ganyan talaga sila pag nandito sila sa unit ko. Naghahanap ng mapaglilibangan. Kaya nga tinago ko agad ang mga papeles tungkol sa sarili kong misyon at misyon na inutos ng presidente sa'kin sa isang secure na lugar kase alam kong manghahalungkat 'tong mga kupal na 'to. Knowing these four idiots, uso sa kanila yung bayanihan. Misyon ng isa, misyon ng lahat according to Corra. Eat bulaga? Bayanihan of the pipol?? Pathetic.

“Wala ba tayong gagawin ngayon? Nabobored na ako huhuhu.“ Si Corra at nakalabing umupo sa couch.

"Magclub tayo! Namimiss ko na magclub 'eh! “ Si Tiger. Wala lang akong imik habang nakatingin sa kanila.

“Hindi tayo nandito para magpakasaya, okay?! May misyon tayo at 'yun ang dapat nating unahin.” wika naman ni Astrion habang bored na inoon-off ang lampara ng paulit-ulit sa gilid.

"Nabigay ko na sa South ang mga impormasyon na nakalap natin. Wala muna tayong gagawin sa mga susunod na araw dahil panigurado ako na may ideya na ang Norte tungkol satin.” seryosong sabi ni Tiger.

"Hinack ko ang system ng gobyerno kagabi at nilagyan yung ng virus. Kinuha ko ang mga mahahalagang impormasyon at sinamantala ang pagkakataon upang isend ito sa South habang magulo pa ang server nila. Dahil sa virus na nilagay ko kailangan nilang i-reboot ang system nila. Magpalamig muna tayo dahil paniguradong tinitrace na nila ang ginawa ko.”

"Palamig! I want some juice." singit naman ni Corra bigla.

Habang nagsasalita si Tiger ay binuksan ni Core ang bintana. Pasimple akong sumilip para tingnan kong nandun ba si Mr. Confident, 'buti na lang at wala ito baka ano na namang kabastusan lumabas sa bibig ng taong 'yon, si Core pa naman nasa bintana. Kagabi pa ako nandidiri sa mukha ng damuhong hilaw na 'yon lakas ng tama sa buhay lakas ng confidence, 'di ko mareach grabe! Sa sobrang tuwa ko gusto ko siyang katayin ng patiwarik habang pinalulunok sa kanya yung mga salitang lumabas sa mabaho niyang bibig.

“Bili lang ako ng pagkain.” agad akong lumabas. Ewan ko kung bibili ba ako ng pagkain. Ang lalaki pa naman lumamon ng mga 'yun tss. Isa pa wala akong dalang cash kaya di na lang ako bibili, maglalakad nalang ako sa labas.

Palabas na ako ng hotel ng may namataan akong sumusunod sakin habang naglalakad ako. Gamit ang pheriperal vision ko, binantayan ko ang bawat galaw niya at inobserbahan ko siya ng palihim. Base sa suot, amoy at tikas ng katawan nito ay masasabi kong lalaki ito.

Nakasuot ito ng hoodie na maitim, maong na pantalon at itim na sapatos. Ginamit ko ang pang-amoy at pandinig ko. May kausap siya, hindi ko masyadong maintindihan ang sinasabi niya pero alam kong may kausap siya. Binagalan ko ang paglalakad ko at ramdam kong binagalan niya rin ang paglalakad niya. Binilisan ko ang paglalakad ko. May nakita ako maliit na eskinita sa unahan at agad akong naglakad papasok doon. Sinusundan niya parin ako.

Huli ka!

Bigla akong humarap at isang tornado kick ang pinakawalan ko saka tinamaan siya sa tiyan at panga. Bumagsak siya at natanggal ang hoodie niya. Pareho kaming nagulat sa isa’t isa.

“You?!” ngumiwe lang siya at kumaway. Napakamot sa batok siyang tumayo.

“Hi?” mukha siyang ewan.

“Bakit mo’ko sinusundan?!” diretso ang tingin ko sa mga mata niya.

"Sorry, wala naman talaga akong balak na masama eh.” Liar! Lumapit ako sa kanya at kinuwelyohan siya.

"You know what I hate the most? Liars…” I coldly said. It’s Rodney Dela Meñez. I heared him chuckled.

“Woah woah woahhh! Gusto ko lang makipagkaibigan.” Sabay taas ng dalawa niyang kamay. "No string attached! I just want to be friends with you. Grabe that hurts pretty bad. Ang lakas mo para sa Isang babae lang. Kung di ka lang maganda iisipin kong spy ka ng South" he laughed.

“I don’t do friendships.” I said to him firmly.

I should've been more careful sa actions ko, nakalimutan kong hindi pala dapat ako naninipa ng basta-basta sa lugar na to.

"'Edi, relationship na lang hehe." biro nito na may asong ngiti na nawala rin nung tiningnan ko siya ng masama.

I already met this guy two months ago, noong naglalakad ako papasok sa isang club para manmanan ang isa naming target, kasama ko noon si Core at Tiger. Siya ang kauna-unahang lalaking nambastos sakin. No one ever dared to touch Camuri Senai, except this idiot kaya hindi ko talaga siya pinagkakatiwalaan. Habang papasok kami sa club at hinipuan niya ako.

Napalingon ako sa likuran noon nang may isang kamay na humapo sa pwet ko. Agad kong tinabig ang kamay ng kung sino mang demonyo ang humawak sa'kin, tinulak bahagya at sinipa ito sa panga. Bumagsak siya sa mismong sahig. He was shock. Natigilan siya at napahawak sa panga niya. Dumugo ang labi niya at napahawak siya rito.

Akala ko ay gulo ang aabutin namin nila Core at Tiger dahil sa ginawa ko but nasorpresa ako nang humagalpak kakatawa ang dalawa niyang kasama at pinigilan nila ang bouncer na palapit sana sa'min.

“Sheeett! Nice tornado kick, Miss!” tumatawang komento ng isa niyang kasama. Matagal nakarecover ang dalawa kakatawa.

“Pfftt.. I’m Derrick and this is Michale and that one you kicked is Rodney.” Sabi ni Derrick.

Nainis ako kaya agad akong pumasok sa loob at sumunod naman sila Core at Tiger. Pagkatapos namin sa club ay nagbackground check ako sa lalaking nambastos sa'kin sa club dahil hindi pa'rin humuhupa ang galit ko. Tiger knows his information kaya hindi na ako nahirapan pa. Kung pwede lang ay pinatay ko na siya sa harap ng club pero hindi pwede 'yun.

“Why are you following me?” Tanong ko sa kanya.

“Look, nagpunta ako sa hotel na 'yun kasi doon rin ako nakacheck-in and it happened na nakita kitang dumaan doon, I know na hindi ka ordinaryong babae kaya di ako makalapit—” hindi natuloy ang sinasabi niya dahil agad ko itong binara.

“Just make the story short, don’t waste my time.” Sabi ko.

“I just want to say I’m sorry. Sorry doon sa nagawa ko sa club sa'yo.” He look down.

“Apology Accepted.” Cold kong sagot sa sorry niya at naglakad pabalik sa highway. Para siyang tangang naiwan doon dahil ganun ko kabilis tinanggap ang sorry niya. Truth is ayoko na makipagusap, gusto ko na lang tapusin. Tinawag niya ako’t nilingon ko siya. Inamin niya sa'kin na it was a dare by his friends. Dapat ay bewang ko ang hahawakan niya but it landed on the wrong place. Dumb excuses.

Sinabi niya rin na he deserves what I did to him that night. Pinatawad ko na siya kaagad para hindi na humaba ang usapan pa. Higit sa lahat ayoko sa lalaking madaldal. Tinahak ko ang daang pabalik ng hotel.

“Hey! Waiittttt!” humabol siya sa'kin. Hindi ako tumigil sa paglalakad and I ignored him.

“Please! Please, tell me your name.” rinig kong pakiusap niya. Biglang siyang humarang sa dinadaanan ko. Kinamot niya batok niya at namumula ang pisngi nito. Gago? Nagbablush ba siya??

“Get out of my way.” I coldly said.

“I will, If you will tell me your name.” Siya.

“Fine, I’m Cam—Camille” hindi ko pwedeng sabihin ang totoong pangalan ko.

“Nice name… C-Camille “ nakangiti ito sa'kin.”It suits you.” Kumindat ito sakin. Tss Flirt! Ngunit wala akong paki kaya agad akong naglakad palayo sa kanya.

“Until we meet again, Camille.“ nakangiti itong kumakaway sa papalayong ako.

"Oh, I hope we don't." bulong ko sa ere.

Biglang may narinig akong tumatakbo sa likod ko at pumunta sa harap ko. Si Rodney pa'rin.

"H-Here's my calling card." inabot niya ito sa'kin. "Kung hindi mo 'to tatanggapin hihiga ako sa daan."

"Really? Try me." walang emosyon kong sabi.

At humiga talaga ito sa sidewalk while his hand was extending sa'kin inaabot ang calling card. Wew! I didn't know he was this crazy. Too bad, I don't give a fuck.

I started walking away, leaving him nakahiga sa sidewalk, and pumasok sa loob ng building ng condo ko. Hindi ko na siya nilingon man lang at tuwid akong umalis.

If he wants me to accept his number, he should've at least threatened me with a gun. Pathetic.