Share

Chapter 3

Author: Penn
last update Huling Na-update: 2021-09-11 22:09:39

AMARIE’S POINT OF VIEW

“Party?”

Napangiwi ako na’ng marinig ang sinabi ni Damon. Magkakaroon ng cocktail party sa company nila at gusto niya’ng isama ako bilang partner. He wanted to introduce me to his employees and co-workers. The CEO wants me.

“Please, baby. I really want them to meet my wife, I know you’ll look stunning.” He hugged me from my back. Gustuhin ko ma’ng tumanggi dahil natatakot ako’ng magkamali sa harap ng marami’ng tao, pero hindi pwede.

“A-Ahh, oo naman! Tsaka gusto ko ‘rin makilala ang mga ka-trabaho mo,” sagot ko tsaka tumawa.

“Yes! Thank you, baby! You really are the best!”

..

I bit my lower lip after seeing my own reflection in a full-length mirror, wearing a red cocktail dress with a slit on the side. Hindi ako sanay magsuot ng ganito’ng klase’ng damit, ngunit ngayo’y mukha’ng kailangan ko na’ng pag-aralan. Katulad ng sinabi ko, Amber is a model. She faces crowd with confidence and make their jaw drop in just an instant.

I smirked and applied a thick lipstick. Nasa ganoo’ng posisyon ako na’ng pumasok si Damon sa loob ng silid.

My husband is wearing a black tuxedo paired with a red tie. Labis ito’ng bumagay sa hubog ng kaniyang katawan na lalo’ng nagpa-guwapo sa kaniya. Kung may depinisyon ng lalaking perpekto, masasabi ko’ng halimbawa nito si Damon.

Sa likod ng mga paghihirap ko, nagpapasalamat ako na nagkaroon ako ng mabuti’ng asawa. Ito ay si Blaze Damon Castro, boyfriend ni Amber. Dalawa’ng taon ‘rin sila’ng naging magkasintahan, nito lamang ay napagpasyahan nila’ng magpakasal, ngunit nangyari ang bagay na ‘yon.

Malaki ang ibinagsak ng ratings ng ami’ng kumpanya na’ng mamatay si Amber. Na depressed si Mom, samantalang si Dad naman ay naging miserable, lalo na no’ng malugi ang kumpanya.

Dahil roon ay kinailangan ko’ng pakasalan si Damon, ngunit bilang si Amber. Tangi’ng mga relatives lamang namin ang nakaka-alam na ako ang nabuhay at hindi si Damon, isinekreto namin ito sa madla upang maiwasan ang issue at hindi masira ang career ni Amber.

Bagama’t tumatayo ako bilang si Amber ay wala pa ‘ring nagbago sa ‘di maganda’ng trato sa’kin ng mga magulang ko. Mom hated me the most, tila naging mas malaki ang galit nto sa’kin. Si Dad? He more than despise me. Sa tingin nila, isa ako’ng malas, kasumpa-sumpa.

“F*ck, baby! Seeing you in that outfit makes me want to stay home and make love with you the whole day!” gigil nito’ng saad tsaka bahagyang pinisil ang braso ko.

“Ang gwapo naman ng asawa ko,” saad ko tsaka siya hinarap. Sinalubong ako ng nagbabaga nito’ng mga mata. I moved closed and initiated a kiss, mabilis naman ito’ng tumugon tsaka ipinulupot ang braso sa aki’ng baiwang.

“Wag ka na lang kaya sumama? I might kill someone who’ll ever fantasize your f*cking body,” saad nito, pansin ang pagtiim ng kaniyang bagang.

Damon is a very possessive guy, that’s why I need to be careful with my acts.

“Oh, come on. We have to go, baby.”

..

Taas noo ako’ng naglakad papasok habang alalay ni Damon na mahigpit ang pagkakahawak sa aking baiwang. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdmaan ko. Kaba? Takot?

“I know what you’re thinking. Avoid their stares, Amber.”

But hearing his words boosts my confidence. Kinalas ko ang kaniyang braso sa aking baiwang tsaka isinukbit rito ang kamay ko. Isang malawak na ngiti ang aking pinakawalan tsaka dire-diretso’ng naglalakad papasok.

Marami’ng mga dumalo, lalo na ang mga business partners ni Damon sa company. They talked about things and such.

“Excuse me,” magala’ng ako’ng yumuko at akmang tatalikod na na’ng hatakin ni Damon ang isa’ng kamay ko.

“Where are you going?” taka’ng tanong nito.

“Restroom lang,” I murmured and nodded.

Na’ng makapasok sa restroom ay doon ko naabutan ang isa’ng babae. Matangkad ito at may lahabaan ang buhok na umabot hanggang sa kaniyang biwang. He was wearing a black dress, applying a purple lipstick.

Simpleng ngiti lamang ang iginawad ko na’ng magtagpo ang ami’ng paningin, ngunit kaagad ito’ng naglaho na’ng suklian niya ako ng nakamamatay na titig.

I proceed inside the cubicle. Nasa loob ako na’ng marinig ko siya’ng magsalita. “Kung sa inaakala mo ay seryoso sa’yo si Damon, nagkakamali ka.”

Madali ko’ng tinapos ang pag-ihi na’ng marinig ang kaniya’ng inusal.

“Excuse me, are you accusing my husband?” kunot noo’ng tanong ko.

Pinagtaasan niya ako ng kilay. “Acting tough, huh? Pathetic! Isa ka lang ‘rin naman sa mga fling ni Damon. Sa tingin mo ba mahal ka niya? Katawan lang ang habol niya sa’yo, b*tch. Isa ka lang bed warmer. Nothing more, nothing less,” ngising saad nito tsaka ako nilisang tulala.

Sarkastiko ako’ng napatawa. “Sino ba siya sa inaakala niya? Sa tingin niya ba ay iiwan ko si Damon dahil lang sa mga sinabi niya?” kausap ko sa’king sarili.

Seryoso akong lumabas mula sa palikuran tsaka tinahak ang daan pabalik kay Damon. Ganoon na lamang ang pag-angat ng dalawa ko’ng kilay na’ng mayroon na’ng ibang babaeng umagaw sa pwesto ko kanina.

There she is, smiling from ear to ear while looking directly at my husband’s eyes.

Binalewala ko iyon. Sa halip ay diretso ako’ng naglakad tsaka sinalubong ang titig nito’ng animo’y laser.

“Baby!” malakas na tawag ko kay Damon, dahilan upang mapunta sa amin ang atensiyon ng mga tao.

Damon’s brow ceased while looking at me. Na’ng marating ang kaniyang pwesto ay dahan-dahan ko’ng inilayo ang braso ng bruha’ng babae sa asawa ko. I took his hands and entwined our fingers. Sinadya ko’ng itaas ang ami’ng kamay upang mai-expose ang suot nami’ng singsing na magkapares.

“Baby? Hindi mo baa ko ipapakilala sa kaniya?” tanong ko tsaka nilingon ang bruha.

Batid ko’ng naguguluhan si Damon tungkol sa mga nangyayari, ngunit sa kabila nito ay tumugon pa ‘rin siya sa tanong ko.

“Ohh, sorry. Amber, this is Victoria. Victoria, meet my wife, Amber.”

I offered her my hands and smiled innocently. “Hi, I’m Amber. Damon’s wife.” 

Nagngitngit ang kaniyang mga ngipin, tanaw ko ang tinatago nito’ng kuyom na kamao. Mahina ako’ng natawa na’ng hindi niya abutin ang kamay ko. Instead, I took her hands and forcefully opened it to have a shake.

“I didn’t know that my husband has a bit- Ohh, I mean. Beautiful co-worker. Right, Vicky?” saad ko, may diin sa pananalita. Batid ko’ng napalingon sa aki’ng gawi si Damon ngunit hindi ko ito binigya’ng atensiyon. Sa halip ay si Victorina na matalim ang titig sa akin.

“Let’s have a seat, hubby.”

I turned my back, ngunit hindi pa ako nakakaisang hakbang na’ng mayroong humablot sa aking buhok. “Ahhh!”

“Victoria!”

Umalingawngaw ang barito’ng boses ni Damon sa buong lugar. Napangiwi ako na’ng mas higpitan ni Vicky ang pagkakahatak sa aking buhok.

“Damn! Let go of her!”

Nagtiim ang aking bagang. I turned around and gripped her hand who’s pulling my hair. Akmang sasampalin ako nito na’ng mapigilan iyon ni Damon. Sa isang iglap ay tumalsik sa sahig si Victoria. Napasinghap ang mga tao dahil sa nangyari.

“Oh my god! Daddy!”

“Victoria!”

Galit na tinungo ni Mister Guzman ang aming kinaroroonan, tinulungan nito’ng makatayo ang anak tsaka kami masama’ng tinignan.

“You will regret what you did to my daughter, Castro!”

..

“W-What?” Bakas ang gulat sa boses ni Damon na may kausap sa telepono. He frustratedly brushed his hair using his hand.

“Let him do,” mahina’ng usal nito tsaka ibinaba ang tawag.

Nakayuko ko sia’ng nilapitan. “D-Damon.”

“Ayos ka lang ba?” mahina’ng tanong ko. Natuod ako na’ng dire-diretso ito’ng umupo sa couch tsaka nagsalin ng alak sa kaniyang shot glass.

“Damon, m-may problema ba-

-Mister Guzman pulled off the deal of being my business partner,” pagputol nito sa sasabihin ko.

What he just said broke my heart. “S-Sorry.”

“You have nothing to apologize for, Amber. You’re tired, you should rest. Matulog ka na. I’ll be following you later,” mahina nito’ng saad.

Wala ako’ng nagawa kundi pumanhik sa aming silid tskaa ibinaon ang aking mukha sa unan. Doon sunod-sunod na kumawala ang mga hikbi mula sa aki’ng labi.

K-Kasalanan ko, ako ang dahilan kung bakit umatras sa kasunduan si Mister Guzman. Kung sana ay pinagana ko ang utak ko, h-hindi mangyayari ‘to. Bakit ba kasi lagi na lang tako’ng pinangungunahan ng emosyon?

Ilang sandali pa ay naramdaman ko’ng lumubog ang kama. Ni hindi ko man lamang namalayan na pumasok na pala sa loob si Damon.

He laid beside me and hugged me tight. Dahil sa nakadapa ako ay nakasandal ang kaniyang ulo sa akin.

“It wasn’t your fault,” panimula nito.

Tumunghay ako. “Sorry, k-kasalanan ko talaga. K-Kung hindi ko lang pinatulan si Vicky- este s-si Victoria, e’di sana hindi umatras si Mister Guzman,” saad ko.

He bit his lower lip and stared at my ruined face. “Stop crying, it hurts me here baby.”

“What did she said?” he asked.

“A-Ano?”

“Ano’ng sinabi niya sa’yo, Amber?” he repeated.

Napalunok ako. “You don’t love me, y-you’re just using me, my body to satisfy your needs. I am just one of your flings, iiwan mo ‘rin ako…” Hindi ko na naituloy pa ang iba’ng sasabihin na’ng mariin ito’ng pumikit.

“P-Pero Damon, h-hindi ako naniniwala sa kaniya. M-Mahal…Mahal mo’ko di’ba?” Pinilit ko’ng patapangin ang aking boses.

Pinalis niya ang aking luha tsaka hinalikan ang dalawa ko’ng mga mata. “Ano’ng ginagawa mo?” taka’ng tanong ko.

Tila umatras ang aking dila na’ng salubungin nito ang aki’ng tingin.

“Making you happy?”

Nanlaki ang mga mata ko na’ng kalasin nito ang ilang butones ng suot na tuxedo.

“D-Damon.”

“I am taking back what I’ve said about resting. It seems like you’ll be more tired after this, baby.”

Napapikit ako nang dampian nito ng halik ang aking pisngi, pababa sa aki’ng leeg. Tumingala ako upang maglaan ng espasyo sa kaniyang mga halik.

Napapikit ako nang maramdaman ko ang paghaplos ng kaniyang kamay sa aking balikat, paminsan-minsan pa’y bahagya ito’ng pinipisil.

Inilagay ko ang isang kamay sa kaniyang leeg. Habang ang isa naman ay mariing nakakapit sa isa pa niyang kamay.

“Hmmm.”

Napapikit ako nang dumako ang halik nito sa aki’ng collarbone. Planting kisses, sucking my skin. And I know it’ll leave some marks.

“Do you want this, Amarie?” he asks with a very husky voice.

Tahimik ako’ng tumango. Subalit napadilat ako nang maramdaman ko’ng tumigil ito sa pagkilos.

“Say it out loud, wife. Do you want this?” he repeat.

“Y-Yes,” nahihirapan ko’ng sagot.

With that, he continued kissing me. But this time, in the lips.

I can feel his hands aiming for the hook of my bra inside my shirt. Until he finally removed it. He took my hands and placed it under his shirt. Haplos ko ang matigas nitong dibdib kaya mas lalong uminit ang pakiramdam ko.

Napakagat ako sa aking iabbang labi dahil sa sobrang nararamdaman. Sandali ito’ng tumigil upang hubarin ang suot na damit. He then continued pleasuring me.

Hindi ko maiwasang mapasabunot sa kaniyang buhok sa tuwing mararamdmaan ko ang paghaplos nito saking dibdib.

“D-Dam-mon.”

Kinakapos ako ng hininga dahil sa kaniyang ginagawa. He bit my ears and kissed the sensitive part of it.

“Kiss me.”

Sinunod ko ang gusto niyang mangyari. I kissed him passionately and slowly. Ramdam ko ang mabibigat nitong paghinga.

“Sweet.”

Naghahabol ako ng hininga nang maghiwalay ang aming labi. Muli niya ako’ng hinalikan sa noo tsaka umalis sa ibabaw ko.

I felt him covered my body using the blanket. Doon ko lamang naramdaman ang lamig dahil saw ala ako’ng damit pang-itaas.

“Sleep. I’ll be going to the restroom,” seryoso niyang sabi tsaka mariin na hinawakan ang kamay ko.

We kissed. We touched. But we didn’t do it.

Kuntento na ako sa ganito. Masaya na ako na mayroong hangganan. Because I love the way how he respects me.

He was afraid that he would hurt me. I can still remember it on our wedding night. Though, I am not a virgin anymore he still does care. He’s still worried that he might be too rough.

And I am thankful for that.

Kaugnay na kabanata

  • The Good Deceiver   Chapter 4

    AMARIE’S POINT OF VIEW“P-Po?” hindi makapaniwala ko’ng tanong kay Dad. “D-Dad, waag naman po ganito. Daddy, I-I..I c-cant marry him, hindi ko po kaya. He’s my sister’s boyfriend,” nakayuko ko’ng saad. Tila hindi pa ‘rin nag si-sink in sa akin ang mga nangyayari. “Sinusuway mo baa ko, Amarie Cielo?” Ang mababa’ng boses nito ay mas lalo’ng nakadagdag sa mabigat na tensiyong namumuo sa loob ng silid. Nakikiusap ko’ng nilingon si Mom, humihingi ng tulong. “D-Daddy, please! A-Ayoko po, gagawin ko ang lahat wag lang ito.” Umiiyak ko’ng pakiusap.

    Huling Na-update : 2021-09-11
  • The Good Deceiver   Chapter 5

    AMARIE’S POINT OF VIEWNasapo ko ang aking ulo na’ng makaramdam ng matinding sakit mula rito na’ng ako’y makabangon.“Arghh, hangover is the worst part in drinking.”Subalit kaagad ako’ng nanlamig na’ng mapagtanto kung saad ako nakahiga…sa kama.P-Paano?Sa pagkakatanda ko ay hindi ko na magawa’ng umabot pa rito dahil sa kalasingan kagabi. I fell right in the door.Nagmamadali ko’nng nilibot ng tingin ang paligid tsaka napatingin sa alarm clock. It’s six in the morning. Pinangunahan ako na’ng kaba na’ng makita ang isang maliit na sticky note sa side table.Eat it .Nilingon ko ang nakahaing almusal tsaka napagtanto’ng hind inga ako nag-iisa. Nahihilo man ay pinilit ko’ng bumangon t

    Huling Na-update : 2021-09-12
  • The Good Deceiver   Chapter 6

    AMARIE’S POINT OF VIEW Silence field the whole car, and it makes the situation awkward. Napatingin ako sa’king sarili, I am wearing a jeans paired with a long sleeve. Mabuti na lamang at nakabukas ang ac sa kotse, kung hindi ay kanina pa ako pinagpapawisan nito, panigurado. “Ahmmm..Damon? Hindi ba parang masyado naman ata’ng mainit ‘tong suot ko?” alangani'ng saad ko. “Mas mabuti nang ganiyan. Kaysa kung sino-sino’ng tumitingin sa’yo, baka hindi ako makapagtimpi at maubos lahat ng empleyado sa kumpanya,” malamig niyang sagot. Today, he decided to bring me in the company, together with him. Pinanindigan nito ang sinabi’ng hindi ako maaaring umalis na’ng wala siya. “Let’s go,” anyaya nito na’ng tuluyang mai-park ang kotse. Nanliit ako na’ng makita ang tinginsa’min ng bawat madadaanan na empleyado, lalo na

    Huling Na-update : 2021-09-13
  • The Good Deceiver   Chapter 7

    AMARIE’S POINT OF VIEWMaaga ako’ng gumising ngayong araw para paghandaan ng masarap na almusal si Damon. Gusto ko’ng bawiin ang ilang araw na nagkaroon kami ng tampuhan. Hindi ko maiwasang mapangiti habang naghahain.Magkabati na kami.Natigil ako ng makaramdam ng isang presensiya’ng mariin na nakatitig sa akin. And there I met his stares.“Gising ka na pala,” ngiting bungad ko. I looked down at where is he staring with his both brows furrowed. And there I saw it was landed in his shirt that I am wearing.“Dapat na ba ako’ng matakot sa tingin na ‘yan?” maloko’ng biro ko. Napailing ito na may ngisi sa labi. “Such a naughty wife,” tugon niya.“Let’s eat,“ anyaya ko. I was about to pull a cha

    Huling Na-update : 2021-09-14
  • The Good Deceiver   Chapter 8

    AMARIE’S POINT OF VIEWPatuloy pa ‘rin ang malakas na pagbuhos ng ulan. Napayuko ako na’ng malakas na kumulog kasabay pa ng matalim na kidlat. Sinubukan ko pa’ng pulutin ang punit-punit na piraso ng papel tsaka isinilig sa loob ng aking bag. A-Ang litrato namin ni Dad. I was staring at it while smiling like an idiot. Hindi ko maiwasang matuwa dahil ito ang kaisa-isahang litrato na kasama ko si Daddy. Baby pa ako rito, at dala niya ako sa kaniyang kandungan. Alam ko’ng ako ang batang ito dahil mayroon ako’ng maliit na balat na korteng puso sa braso. Nasa ganoong posisyon ako na’ng mapagtripan ng grupo ni Eliazar.“Uy, sino ‘to?” nakangisi niyang saad tsaka hinabl

    Huling Na-update : 2021-09-15
  • The Good Deceiver   Chapter 9

    AMARIE’S POINT OF VEWUnti-unti ko’ng minulat ang aking mga mata at putting kisame ang una’ng bumungad sa akin.“Ahh!”Napasinghap ako at mabilis na napaupo. B-Bakit ako narito?Hindi naging maganda ang huling memorya ko sa hospital. Because the last thing I remember was the news of losing her after I was awake.Flashback.. “Amarie? Oh God! You’re awake!” rinig ko’ng usal ni Mommy nang maidilat ko ang mga mata ko. Pilit ko’ng inaninag ang mukha niya gamit ang nanllabo ko’ng mga mata. Nanghihina ako. Pakiramdam ko ay masakit ang buong katawan ko. Hindi ko magawa’ng ibuka ang aking mga bibig o mag-usal ng kahit isa’ng salita.“Aldus! Call

    Huling Na-update : 2021-09-17
  • The Good Deceiver   Chapter 10

    AMARIE'S POINT OF VIEWMakalipas ang dalawang araw ay na-discharged na 'rin ako sa ospital. Bumalik na 'rin sa normal ang lahat. Paminsan-minsan ay dinadalaw ako ni Margarette, si Axel naman ay neg t-text at tumatawag.Binalot ako ng pagtataka na'ng makita'ng wala na si Damon. Masyado kasi'ng napasarap ang tulog ko kaya late na ako'ng nagising. Ngunit bakit wala si Damon rito? Posible ba na pumasok na siya? Hindi man lamang niya ako ginising para sabay na kami.Napabuntong-hininga na lamang ako. Wala ako'ng nagawa kundi ang dumiretso sa banyo at maligo na. Matapos ay naghanda na ako para pumasok. Kasalukuyan ako'ng nagbibihis na'ng tumunog ang aking telepono.Tingg!I took it and read the message from Damon.DamonStay at home and rest. I can handle this. ;)Napanguso ako. Ibig sabihin ay mag-isa na naman ako sa

    Huling Na-update : 2021-09-18
  • The Good Deceiver   Chapter 11

    AMARIE'S POINT OF VIEWTaka ko siya'ng nilingon habang nakakunot ang noo."Oh, sorry. I can't help but to remember her when seeing your face."Ano'ng ibig niya'ng sabihin? That he's still thinking of me?Cut it out Amarie. Huwag ka na'ng magpauto sa kaniya. Sasaktan ka lang niya ulit at pahihirapan."What do you have there?" Nilingon nito ang aking likuran. He closed his eyes, it confuses me."Sinigang."My eyes widened after he said that. I awkwardly laughed ang took the food to show it to him."I..I cooked it for my husband. But he's not here, m-medyo lumamig na kasi..""Would you mind sharing it to me instead? Well, if I know. Your husband already had lunch."I let him eat the food. Ilang oras na 'rin kasi ang lumipas ngunit wala na 'rin si Damon. Maybe I can cook

    Huling Na-update : 2021-09-19

Pinakabagong kabanata

  • The Good Deceiver   EPILOGUE

    BLAZE DAMON CASTRO “Yes, Dad. I am planning to marry her. Mag po-propose na ako sa kaniya,” ngiti ko’ng sabi kay Dad. Nangunot ang kaniyang too. “Sigurado ka na ba sa desisyon mo?” he asked. “Oo naman Dad. You know, when it comes to Amber, I am sure of everything.” “Will you marry me?” My eyes were shining in so much happiness right now. Ito ang pinakahihintay ko’ng araw. It’s her eighteenth birthday. Now that she’s in a legal age, pwede ko na siya’ng pakasalan. Hindi ko maiwasan na maging emotional. This ring was bought year ago. Naaalala ko pa noon, binili ko ito kasama si Mom sa paborito niyang jewelry shop. She was the one who chose this one for me. Palibahasa’y wala ako’ng alam sa taste ng mga babae. Amber is my first girlfriend, and I want her to be the last. “I’m sorry, Blaze. I-It’s a no.” &nbs

  • The Good Deceiver   Last Chapter

    AMARIE’S POINT OF VIEW Patakbo ko’ng nilisan ang coffee shop tsaka sinundan ang dinaanan ni Damon kanina lamang. Naabutan ko ito’ng pasakay na papasok sa kaniya’ng kotse kaya naman kaagad ko siya’ng pinigilan. “D-Damon! Sandali!” I yelled. Hingal ako’ng lumapit sa kaniya’ng direksiyon tsaka mahigpit na hinawakan ang kaniya’ng kamay. “K-Kailangan natin mag-usap,” I said, gasping for air. Malamig niya ako’ng tinignan tsaka marahas na inalis ang kamay ko sa pagkakakapit sa kaniya’ng braso. Nataranta ako na’ng akma’ng itutuloy na nito ang pagpasok sa loob ng sasakyan. “Ahh!” Hindi nito nagawa’ng maisara ang pintuan ng kotse na’ng iharang ko ang aki’ng kamay. Napahiyaw ako, inda ang sakit mula sa pagkakaipit. Ngunit isinara ko na lamang ang aki’ng palad tsaka itinago sa aki’ng likod.

  • The Good Deceiver   Chapter 45

    AXEL’S POINT OF VIEW “Amarie, are you awake?” mahina’ng katok ko sa kaniya’ng kwarto. Nakarinig ako ng mahina’ng kaluskos, ibig sabihin ay gising siya. Pero wala ako’ng nakuhang sagot na ikinabuntong-hininga ko na lamang. Dismayado ako’ng bumalik sa kitchen tsaka bagsak ang balikat na inilapag ang mga pagkain sa mesa. “Sir, h-hindi pa ‘rin po ba kumakain si Ma’am Amarie?” malungkot na tanong ni Aling Minda sa akin. Isang tahimik na pag-iling ang isinukli ko sa matanda. “Let us let her think for now. I have to go, mayroon pa po kasi ako’ng meeting this afternoon. Kapag nagtanong, pakisabi po ay ako na ang bahala’ng sumundo kay Darren,” bilin ko rito. I was in the hurry while on my way in the office. I have been trying to free my schedule because I want to take care of Amarie. Masyado na ‘rin kasi ako’ng nagiging busy these past few days kaya hindi

  • The Good Deceiver   Chapter 44

    AMARIE’S POINT OF VIEW Mabilis ang tibok ng puso ko habang tahak ang daan papunta sa ospital. Nagpapasalamat ako at nagawa ko pa’ng makapag-drive ng maayos habang lumilipad ang utak ko sap ag-aalala kay Daddy. “Jhames Aldus Torres,” banggit ko sa isang nurse na’ng makarating ako sa lobby. “Nasa operating room pa po.” Wala ako’ng sinayang na oras at mabilis na nagtatakbo patungo sa silid na iyon. Patuloy pa ‘rin ang panginginig ng aking mga kamay. Naabutan ko si Mommy na nakayuko habang nakaupo sa waiting area. “M-Mom,” tawag pansin ko rito. Mabilis siya’ng nag-angat ng tingin tsaka ako sinalubong. She hugged me tight, and there she started crying and sobbing while leaning on me. “N-Nasaan po si Daddy?” tanong ko. Saglit ako’ng humiwalay sa kaniyang pagkakayakap. Sumilip ako

  • The Good Deceiver   Chapter 43

    AMARIE’S POINT OF VIEWNang tumunog ang bell, hudyat na oras na ng break time ay wala ako’ng sinayang na oras. Mabilis ko’ng niligpit ang mga gamit at isinilid sa aking bag. Kinuha ko ang cellphone sa bulsa at itinext si Axel na tapos na ang klase ko. Sabay kasi kami’ng mag l-lunch. Ili-libre niya ako dahil na perfect ko ang long quiz namin doon sa masungit ko’ng teacher sa Math. “Malapit na ang game namin sa intramurals, manood ka ah?” nakanguso’ng sabi sa akin ni Axel. Natatawa ko’ng isinubo sa kaniya ang malaki’ng siopao. “Oo naman. Kailan pa ako hindi nakanuod ng game mo, captain?” nakataas ang isa’mg kilay ko’ng sabi. Lalaban ulit para sa intrams ang grupo ng basketball na pinamumunuan ni Axel dito sa school namin

  • The Good Deceiver   Chapter 42

    AMARIE’S POINT OF VIEWIkalawa’ng araw na matapos ang pagdiriwang na iyon para sa kaarawan ni Lola Esther. Pero hanggang ngayon ay hindi pa ‘rin ako mapakali.I’ve been distracted the whole day. Believe me, nakakabaliw.Mamaya’ng gabi na ang uwi ni Axel sa Pilipinas, panigurado’ng may dala iyo’ng balita. Kaya naman heto at iniimpake ko na ang mga gamit namin ni Darren upang bumalik sa poder ni Axel.Napabuntong-hininga na lamang ako. Sinuyod ko ng tingin ang buong kwarto. Bigla ko lang tuloy na miss noo’ng dito pa ako tunay na nakatira. I miss my room, I miss our room.Minadali ko ang ginagawa para tumulong kay Aling Minda sa paghahanda ng lunch. Napag-sipan ko’ng magluto ng masarap dahil ito ang huling araw namin dito sa bahay.Katulad ng nakasanayan ay niluto ko ang paborito’ng ulam ni

  • The Good Deceiver   Chapter 41

    AMARIE’S POINT OF VIEW “D-Damon! Sandali lang!” Hinatak ko ang aking kamay na mahigpit niya’ng hawak tsaka hinihingal na sinapo ang aki’ng dibdib. Wala’ng pasabi niya ako’ng hinatak paalis sa lugar na iyon. And then we started running endlessly to somewhere I don’t know. “Where are you taking me?” I asked. Hindi ko siya magawa’ng tignan. Ito marahil ay dahil sa naging takbo ng usapan kanina lamang sa lamesa. Hindi kaya napapansin siya na hindi na ako nagiging komportable sa mabigat na atmospera roon? Kaya naman ay hinatak niya ako papalayo? Pumungay ang kaniya’ng mga mata na nakatingin sa akin. “Can you trust me, Amarie?” malumanay niya;ng tanong. Saglit na kumunot ang aki’ng noo. Subalit naramdaman ko na lamang ang sarili na sunod-sunod ang pagtango. “Hindi ko alam kung bakit o

  • The Good Deceiver   Chapter 40

    AMARIE’S POINT OF VIEWA week passed. At masasabi ko na para ba’ng kay bagal ng pagtakbo ng oras.Damon has been taking care of me indeed. At mas lalo niya ako’ng ginugulo sa ginagawa niya’ng iyon.Sinusubukan ko siya’ng pakisamahan ng pormal sa mga nagdaa’ng araw. Been trying to talk to him casually. Hangga’t maaari ay ayaw ko siya’ng kausapin kung hindi naman importante.Batid ko ‘rin na unti-unti na’ng napapalapit ang loob ni Darren rito. Unti-unti man ay mas lalo sila’ng nagiging magkasundo. Sa tuwing umaga ay asikaso ito ng Ama, hanggang halos sa buong araw. Tila ba ayaw niya na ako’ng pakilusin upang asikasuhin si Darren.Hindi ko maiwasang makaramdam ng kakaiba sa aki’ng puso. Imbes na mag-protesta ay may parte sa akin na nakakaramdam ng saya sa ganito’ng tagpo.Marahil

  • The Good Deceiver   Chapter 39

    BLAZE DAMON CASTRO I immediately placed my hands on the other side of the bed as I woke up. I did nothing but to release a heavy sigh for realizing I a now alone in the room with no one beside me. I let myself stare at the ceiling for how many minutes before I finally decided to do my morning routines. After doing my thing, I did check Darren in his room if he already is awake. I have confirmed that he is, so I went downstairs to look for those two. “Good morning, Tay!” bati ni Darren nang makita ako’ng pababa ng hagdan. I simple nodded and tapped his head two times. “Morning.” I scanned the whole dining, looking for someone, looking for her. “Aling Minda? Where is Amarie?” I asked. Abala ito sa pagluluto sa kusina na’ng puntahan ko. Tinapos muna nito saglit ang ginagawa tsaka ako hinarap. &nbs

DMCA.com Protection Status