“Heh. Sinabi ko na sa'yo, di ba?”Mayabang na nakangiti si Luna na pinagpatong ang mga braso niya sa dibdib niya. “Walang dahilan na pumunta tayo rito. Talagang ayon sa pamantayan ang kampanya ni Cato.”Pagkatapos ay hindi na siya nagpanggap, lumingon kay Cato, at nilagay ang mga braso niya sa balikat niya. “Halika, lumabas tayo. Bihira akong pumunta sa Morhen, at ayaw kong magsayang ng oras sa trabaho. Nakakayamot.”“Sige. Kung ganun…”Nilabas ni Helen ang kasunduang itinabi niya sa loob ng briefcase niya. Handa na siyang tatakan at pirmahan ito. Doon hinablot ni Frank ang braso niya. “Eh?” Tumingala si Helen kay Frank sa pagtataka. “Ano namang binabalak mo ngayon?!”Nanggalaiti si Luna dahil nangingialam na naman si Frank. Nagpamaywang siya habang nagsungit siya, “Gusto mo lang kaming pagtripan, ano? Umalis ka na rito kung ang gusto mo lang ay sayangin ang oras namin!”“Mr. Lawrence,” malamig na umangil si Cato habang lumapit siya. “Kumpanya ko to, at mga empleyado ko sil
Striktong sumigaw si Helen sa sandaling iyon, “Luna, naaalala kong iniwan sa'kin ng lolo mo ang bagay na'to bago tayo nagpunta rito, o baka nakalimutan mo na?”“Ako… Ako…”Walang nasabi si Luna, pagkatapos ay nagsimulang umiyak habang kinuha niya ang phone niya, “Tatawagan ko si Mommy! Pinagtitripan niyo kong lahat—”“Pambihira.”Bumuntong-hininga si Helen at sinara ang briefcase niya bago tinitigan nang malamig si Cato. “Mukhang hanggang dito na lang ang negosasyon natin dahil tumanggi kang maging tapat sa'kin.”“Hindi, hindi, hindi… Pakiusap, Ms. Lane!”Tinawag sila ni Cato at kaagad na nagmakaawa, “Pakiusap, bigyan niyo ko ng pagkakataon, Ms. Lane… Sasabihin ko sa'yo ang lahat, okay? Hindi ko to kumpanya—sa kaibigan ko to. Kaya paano kung ganito? Ipapakilala kita sa kanya, at kailangan lang niya ng 150 million dollars para ayusin ang lahat. Pwede pa nating paghatian ang halaga para sa maliliit na bagay! Ano sa tingin mo?”Tumalikod si Helen at umalis sa mga sinabi niya. Mas l
Nakilala ni Luna si Cato online, at inisip niyang gwapo siya sa mga larawan niya. Umaasa talaga siyang magkakaroon sila ng relasyon habang nagtatayo ng isang relasyon sa negosyo, ngunit nagkaganito ang lahat. “Ikaw?”Namumuhing lumingon si Cato kay Luna sa sandaling iyon at ngumiti. “Bakit di mo tignan ang sarili mo sa salamin, baboy?! Hindi kita pagsasayangan ng oras kundi para sa pera mo!”Natulala si Luna sa makamandag na sagot niya. “Mag-ingat ka na lang siguro sa mga nakikilala mo online.” Tumawa si Frank nang walang pakialam. Kalmadong-kalmado siya para magbiro kahit na nahaharap siya sa isang dosenang siga nang para bang napakadali lang nito. “Anong gagawin natin, Frank?” Kinakabahang tanong ni Helen. “Wag kang mag-alala. Walang makakagalaw sa'yo basta't nandito ako.”Narinig siyang magyabang ni Cato at sumigaw siya. Ibinato niya ang wrench kay Frank habang sumisigaw nang galit na galit, “Sugod! Patayin niyo ang hayop na yan, pero panatilihin niyong buhay ang baba
Nagawang pabagsakin ni Frank ang higit isang dosenang lalaking iyon nang napakadali at hindi man lang pinagpawisan. Walang duda—isang martial artist ang lalaking ito!Grabe ang kamalasan niya! Kakaunti lang ang mga martial artist… pero nagkataong kagalit niya ang isa sa kanila, at isa pa nga itong probinsyano!Alam ni Cato na napakalaki nang pagkakamali niya ngayon. Kasabay nito, lumuhod si Frank sa harapan ni Cato at hinablot siya sa buhok niya. Wala siyang pakialam nang nagtanong siya, “Di ba sinabi mong paglalaruan mo ang babae ko?”“Frank!” Umiral si Helen sa malayo nang napapagod. Iyon lang ba ang narinig ni Frank?Hindi siya pinansin ni Frank habang ngumiti siya nang pagkatamis-tamis kay Cato. “Gagawin mo pa rin ba yun?”Umiling si Cato nang malakas, na halos mabali ang leeg niya. Takot na takot siya. “Kung ganun, ang lakas mong magsalita…” Bumuntong-hininga si Frank habang tumalim ang mga mata niya nang bigla siyang sumigaw, “Hindi ko pa nga siya nakakasama nang g
Nadurog ang puso ni Luna hindi dahil sinubukan siyang lokohin ni Cato para sa pera, kundi dahil mas gugustuhing dukutin ni Cato si Helen kaysa hawakan siya kahit na inaalok na niya ang sarili niya sa kanya!“Ganun ba talaga kalaki ang pagkakaiba namin ni Helen?” miserable niyang naisip habang nagpakalasing siya sa bar. Samantala, kumuha ng booth seat sina Frank at Helen at naghintay para sa isang tao. Pagkatapos ng kalahating oras, dumating si Ned. “Mr. Lawrence.” Hindi na siya ang mahiyaing lalaki kagaya noon, at punong-puno siya ng lakas kahit habang naupo siya. Nang makita niyang nakaupo si Helen sa tabi ni Frank, nagdadalawang-isip siyang nagtanong, “Maaari ko bang makilala kung sino siya…?”“Ang dati kong asawa, si Helen Lane,” ngumiti si Frank habang pinakilala niya siya. “At pinapunta kita rito dahil kailangan niyang humingi ng pabor.”“Dating asawa?” Mukhang nabigla si Ned sandali, ngunit tumayo siya at magalang na nakipagkamay kay Helen. “Napakaganda ko talaga Ms. L
“Oh, siya nga pala!” Tumawa si Ned habang nagdagdag siya, “Ang pamilya ko ang sasalo muna ng bill para sa materyales at construction service. Pwede mong bayaran ang lahat nang isahan pagkatapos ng acceptance test.”“Maniningil ka pagkatapos mo sa pagpapatayo? Ano ba tong mala-diyos na negosyong to?”Halos hindi makapaniwala si Helen na may ganito kagandang subcontractor company. Hindi ba nag-aalala si Ned na baka hindi siya mabayaran?Nang para bang nakita niya ang pagtataka ni Helen, ngumiti si Ned. “Naiintindihan kong baka nagtataka ka, pero masasabi ko sa'yong pinagkakatiwalaan ko ang karakter ni Mr. Lawrence. Hindi dapat tinatanong ang mga pasya niya, at nirekomenda ka niya—at lalo na't ikaw ang dati niyang asawa. At base sa partnership ko kay Mr. Lawrence, wala lang ang isang bilyon. Kahit nga sampu, ayos lang sa'kin!”Napanganga si Helen nang maintindihan niyang maigi kung gaanong maaasahan si Frank. “Kung ganun, kaagad kitang pasasalamatan,” sabi niya at handa nang yumuk
“Pero!”Paulit-ulit na tinapik ni Luna ang pisngi ni Ned habang tumatawa. “May isa pang pamilya na hindi dapat maliitin… at iyon ang Janko family. Sabi sa tsismis ay handa silang palitan ang mga Lawrence na unti-unti nang bumabagsak.”Ngumisi si Luna habang naaawang tinitigan si Helen. “Kaya sa tingin mo ba talaga magkukusa ang tagapagmana ng isang malaking dinastiya na may napakalaking impluwensya para tulungan ka sa ganito kaliit na bagay? Yun ang sinasabi ko kanina pa… naloko ka!”Pagkatapos ay tinapik ni Luna si Ned sa balikat habang nakangisi, “Alam mo talaga kung paano umarte, bata. Magkano binayad sayo ni Frank? Sa totoo lang, nakalimutan mo bang magdala ng bodyguards? Siguro buong budget mo ang nagastos mo sa mga damit mong yan, ano?”Pinalo ni Ned ang kamay niya bago niya mahawakan ang damit niya, pagkatapos ay lumingon siya kay Frank. “Sino siya, Mr. Lawrence?”“Pinsan ni Helen. Wag mo na lang siyang pansinin,” sabi ni Frank habang nandidiring tinitigan si Luna. “Oh, n
Ang katotohanang nag-alok si Ned na maniningil siya pagkatapos maitayo ng mansyon ay isang patunay na hindi totoo ang pinipilit ni Luna na manloloko siya. Isa pa ngang pagpapakita ng tiwala ang paghingi ng buong bayad pagkatapos ng pagtanggap—na hindi talaga sila naghahangad ng pera. Halatang sinusubukan lang ni Luna na pahirapan si Frank dahil ibinubunton niya sa kanya ang pagkamuhing ipinakita sa kanya ni Cato. Kahit na si Frank ang nagligtas sa kanya mula sa manlolokong iyon, inisip niyang si Frank ang dahilan kung bakit nasira ang love life niya. Gusto niyang magdusa si Frank dahil nagdusa siya!“Kung ganun…”Tatanggapin na sana ni Frank ang imbitasyon ni Ned na bumisita sa Janko Gardens at ipahiya si Luna nang tumunog ang phone ni Helen. “Pasensya na, kailangan ko tong sagutin.” Mapagpaumanhing ngumiti si Helen kay Ned habang nagmadali siyang lumayo. Kasabay nito, nagpatuloy pa rin sa pagdada si Luna. “Hah! Tignan niyo ang mga sarili niyo, mga baboy kayo… Nakikita kong
Ang mga babae ay nakaramdam ng paghamak kay Winter habang hindi nila alam kung saan sila dapat mag-intern.Nang marinig ni Frank ang kanilang pag-uusap, nakita siya ni Jessica at nag-double take. "Hey, hindi ba't kapatid ni Winter 'yan?"Gayunpaman, hindi nagtagal ay siya'y nagbiro. "Talagang ginawa mo ang lahat para lang makakuha ng trabaho ang kapatid mo!""Oo nga, ipinadala mo siya na parang regalo sa kama ng isang matandang lalaki… Wala nang hihigit pa sa iyong tiyaga."Ang pang-aasar ay nag-iwan kay Frank na nalilito, bagaman agad niyang napagtanto na nagkamali sila ng pagkakaintindi habang patuloy silang nagkukwentuhan.Si Winter ay talagang may kakayahang maging pinuno ng Zamri Hospital—sa katunayan, sapat na sapat ang kanyang kasanayan sa medisina, at hindi niya kailangang gumamit ng anumang hindi kanais-nais na paraan.Habang nanatiling nagdududa ang mga babae sa kabila ng mga sinabi ni Frank, hinila lang sila ni Frank para makita si Winter upang siya na mismo ang magsab
May isa lamang porsyentong tsansa si Gus na mabuhay, pero may isang bagong graduate na inakalang kasintahan ni Gene na nagtagumpay sa tsansang iyon?!Grabe, kaya na ngang makipag-usap ng lalaki ngayon!Pakiramdam ni Paco na parang gumuho ang kanyang mundo, na parang ang mga dekadang kaalaman niya sa medisina ay walang halaga sa ilang mga bata.Sa paligid niya, ang kanyang mga katulong ay nakatitig sa gulat.Hindi nagawa ni Paco! Ano ang nagbigay sa kanilang dalawa ng karapatan na magtagumpay?Posible bang mas magaling pa ang kanilang mga kasanayan sa medisina kaysa kay Paco kahit na mas kulang sila sa karanasan?"Alam mo ba ang pangalan na Frank Lawrence?"Si Gus ay sumagot kay Winter at Jean Zims, kahit na nakapikit pa rin ang kanyang mga mata."Frank Lawrence?"Nagpalitan ng tingin sina Winter at Jean."Siya ang kapatid ko," sagot ni Winter."Siya ang aking mentor," sabay na sinabi ni Jean.Tumango si Gus at huminga ng malalim. "Kung ganun siya nga talaga ‘yun… Muli niya
"Oh! Dumating sila para kay Winter." Ngumiti ang katulong."Siguro balak nilang hingin sa kanya ang internship, dahil bagong talagang siyang pinuno ng ospital natin at lahat."Pumihit si Paco kay Winter noon din, ang kanyang titig malamig habang malamig na sumagot, "Ano bang akala mo sa ospital namin?! Hindi ito lugar para sa mga batang nagmamadaling umakyat sa ranggo. Lumayas ka dito!""Ano? Humihingi ba kami ng pahintulot na manatili?" Tina ay nagmaktol sa paghamak at lumingon muli upang umalis matapos magbigay ng malamig na titig kay Winter."Sandali…"Sinubukan ni Winter na magsalita, pero sobrang pagod niya mula sa operasyon na halos hindi siya makapagbigkas ng isang pantig.Patuloy na nagalit si Paco sa kanya noon, "Sabi ko, chief, sapat na ang binigay mong gulo sa akin para sa isang araw, kaya ipaalam mo sa utak mo—ospital ito, hindi lugar para kay Gene Pearce na magtago ng mga kalaguyo!"Pagkatapos, itinuturo si Gus Zeller sa trolley bed, sumigaw si Paco, "Tingnan mo ang
"Phew…"Matapos ang mahigit apat na oras na operasyon, bumagsak si Winter sa isang upuan, ang kanyang mga kamay ay puno ng dugo."Okay ka lang ba, Winter?" tanong ni Jean habang pinupunasan ang pawis sa noo ni Winter.Umiling si Winter. "Ang laki ng pagkadismaya ko…""Oo nga…" buntong-hininga ni Jean, nilingon ang lalaki sa surgical table na kakatatapos lang operahan, habang nilingon siya at si Winter. "Okay lang—ginawa mo ang lahat ng makakaya mo.""Alam ko." Nagsalita si Winter nang may lungkot.Di nagtagal, si Gus Zeller ay inilipat sa isang wheel bed at itinulak palabas ng silid ng operasyon."Hahaha! Ang sakit na nito… Tingnan mo lang ang mukha niya, parang nabigo siya.""Hehe. Mga batang mayabang, sabi ko sa'yo. Ayos lang, isang tagapaglingkod ng Soranos ang namatay sa kanilang surgical table… talagang magagalit ang mga Sorano.""Eh, hindi naman kasalanan natin 'yan. Abangan na lang natin kung paano ito magiging."Nagkunot-noo si Winter nang marinig niya ang mga tao, pe
At kapag nalaman ng mga Sorano na babae ni Gene Pearce ang nag-opera sa kanilang retainer, mas mabilis na babagsak si Winter.Ito ang patibong na inihanda ni Paco para kay Winter—katapusan na niya, gawin man niya ito o hindi.Ngumisi siya, dahil naniniwala siya na imposible para kay Winter na mailigtas ang buhay ni Gus Zeller.Bago dumating si Winter, sinuri na niya si Gus—bali-bali ang mga buto sa buong katawan niya at naputol ang isang braso niya, habang dumudugo naman ang mga organs niya.Maging ang pagtibok ng puso niya ay lubhang napakahina.Para kay Paco, kahit na marami na siyang karanasan, dinaig pa ni Gus yung nasagasaan ng tren.Isa siyang patay na naglalakad, at hindi magiging maganda ang mga bagay para sa sinumang tatanggap sa kaso niya.At nagkataon namang magagamit ito ni Paco laban sa bago niyang chief, na kasisimula pa lang ng kanyang unang araw sa trabaho.“Gaano man kakakaiba ang sitwasyon, ang pagliligtas sa buhay ng pasyente ang prayoridad natin,” sabi ni Wi
Bagaman nangangahulugan iyon na hindi kayang hawakan ni Winter ang mga komplikadong kaso at hindi niya kayang linangin ang mga pill, ang kanyang kaalaman sa mga acupoint, masahe, at kasanayan sa acupuncture ay kayang hawakan ang karamihan sa lahat, kahit na hindi ito kasing epektibo ng kay Frank.Pagkatapos ng lahat, ang mga tao tulad ni Frank na nagmaster sa parehong martial arts at medisina ay isang pambihira.Sa kabilang banda, nagulat si Paco na kinuha ni Winter ang scalpel nang walang kaalam-alam, ngunit hindi nagtagal ay tumatawa na siya kasama ang kanyang mga katulong.Ang surgical wing ay isang lugar ng kaseryosohan, at sinisira nila ito."Sandali, chief." Ngumisi si Paco habang lumalapit kay Winter."Hindi ko naman sinasadyang maliitin ka, pero kakagraduate mo lang sa unibersidad at hindi ka pa nakapag-internship. Ito ang unang beses mong humawak ng scalpel, tama ba?"Tumango si Winter nang mahinahon at hindi nagalit."Pfft…"Pinigilan ni Paco ang pagtawa, habang ang kany
Pareho nang higit-kumulang na napagtanto nina Vicky at Helen na ang pagpapanatili ng spiritron vein ay hindi naman talaga mabuti para sa kanila, lalo na't nagdudulot ito ng walang katapusang mga problema.Ang pagkaligaw sa oras ay, mula sa isang pananaw, ang matalinong hakbang.Naiintindihan ni Frank kung ano ang iniisip ni Silverbell.Tanging isang malaking organisasyon tulad ng Martial Alliance at ang kanilang mga tagasuporta ang may lakas na mapanatili ito—ang pagbibigay kay Frank sa kanyang kasalukuyang estado ay makakasama sa kanya sa halip."Ano ang gagawin natin ngayon, Frank?" tanong ni Vicky nang may pag-aalala."Umupo at huwag gumawa ng kahit ano," sabi ni Frank matapos mag-isip ng matagal tungkol dito, lumingon sa pagitan nina Vicky at Helen."Kung may makakahanap ng eksaktong lokasyon ng spiritron vein, problema na nila iyon at hindi natin. Ang lungsod ng Zamri ay gulo na dahil sa spiritron vein, kaya hindi pa panahon para tayo ang magpakita. Sa puntong ito, ang pinakama
Samantala, sa isang conference room sa tuktok ng Lanecorp Tower, nakasimangot sina Vicky at Helen.Pagkatapos ng lahat, pareho silang may mga espada na nakatutok sa kanilang mga makikinis na leeg."Ano'ng ginagawa mo, Silverbell?!" sigaw ni Helen."Heh. Nagulat ako... may isang malapit na tao na nakapagpalusot sa akin." Tumatawa si Vicky, pero ang kanyang mga mata ay kumikislap ng malamig."Pasensya na, ladies," si Silverbell ay nakadamit ng puti tulad ng dati, hawak ang kanyang espada sa isang kamay at isang nagniningning na alahas na kahawig ng isang anting-anting sa kanyang kabila.Iyon ang spiritron vein na binanggit ni Helen sa phone.Nang bumalik sila, Vicky, at Silverbell sa Lanecorp Tower, isang grupo ng mga lalaking nakasuot ng itim na nag-aabang ang sumugod sa kanila.At nang kinuha ng mga lalaking nakasuot ng itim ang spiritron vein at ibinigay ito kay Silverbell, napagtanto nina Vicky at Helen na sila ay niloko.Kahit na siya ang kaibigan ni Frank mula pagkabata at l
Sa isip na iyon, tumingin si Frank pataas at sumigaw, "Sir, wala sa akin ang spiritron vein, pero alam ko kung nasaan ito. Hinihiling ko ang iyong pag-unawa bilang aking senior na bigyan ako ng pabor na palayain ang aking pamilya, at dadalhin kita kung nasaan ito!"Tumahimik ang paligid ng sirang templo sa mga salita ni Frank, habang nag-iisip ang taong nagkukubli sa mga anino.Di nagtagal, muling nagsalita ang kanyang matandang boses."Sige. Dahil isa kang tao ng mga prinsipyo, may tiwala ako sa iyo."Lumabas siya mula sa mga anino, isang matandang lalaki na may kulay-abong buhok at may bakal na maskara na tumatakip sa kalahati ng kanyang mukha ang naglakad palabas.Ang kanyang ekspresyon ay malamig, at may dala siyang kwintas ng mga butil ng dasal sa isang kamay.Tumigil ang tibok ng puso ni Frank nang makita niya siya—ang nakakatakot na presyon na ipinapakita ng lalaking iyon ay malinaw na nagpapakita na siya ay Transcendentrank!Hindi niya maiwasang maalala ang sinabi sa kanya ni