Nang malungkot na nakatingin kay Frank, nagtanong si Vicky, “Kailan ka aalis, darling?”“Hindi pa sa ngayon,” sabi ni Frank pagkatapos mag-isip sandali. “Kailangan ko pang gamutin ang lolo mo, at sa tingin ko aabutin ng tatlong araw bago ko matanggal ang lahat ng itlog ng rot earwig sa loob niya. Pagkatapos nito, akong bahala sa problema mo.”“Problema ko?” Medyo nabigla si Vicky. “Oo.” Tumango si Frank at ngumiti. “Sabi mo tensyonado ang pamilya mo dahil sa South Sea Crow, di ba? Nandito na ako, at hindi kita hahayaang magdusa—akong bahala sa kanya, tapos babalik tayo sa Riverton nang magkasama, okay?”Natulala si Vicky sa nakaunat niyang kamay at sa matapat na alok niya. Nilagay niya ang palad niya sa mainit niyang kamay, ngunit hindi nagtagal ay nahimasmasan siya at yumuko para mapunasan ang luha niya nang hindi nakikita ni Frank. Pinilit niyang ngumiti, pagkatapos ay umiling at nagsabing, “Darling, alam kong magaling ka at marami kang narating na hindi ko kailanman pinanga
Natural na ang ibang mga Turnbull ay hindi palakaibigan kay Frank. Maliban kay Vicky, lahat sila ay nakangiwi tuwing tumitingin sila sa direksyon ni Frank. Masakit siya sa mata, pero hindi nila siya masigawan o mapalayas. Sasaktan nila siya? Umaasa pa rin sila sa kanya para mapagaling si George!Ang nagawa lang nila ay siraan siya nang palihim, sinisi pa nga nila siya sa kondisyon ni George nang nagsimula siyang magkasakit anim na buwan ang nakaraan. Walang pakialam si Frank—ito na ang huling araw ng pagpapagamot ni George at ang araw ng taunang handaan ng mga Turnbull. Simula umaga, pumarada ang magagarang kotse sa Turnbull estate at pumasok ang mga kalalakihan at kababaihan para dumalo sa prestihiyosong handaan. Lahat sila ay mga pamilya o regional executives, kinakatawan nilang lahat ang lakas ng mga Turnbull bilang isa sa Four Families ng Morhen.Natural na nakikita ni Frank na hindi pa kumpleto roon ang buong pamilya. -Sa gitna ng nakakasilaw na banquet hall, hin
Uminom ng wine si Frank pagkatapos ibangga ang braso niya kay Titus pero hindi nagtagal ay may napansin niya nang dumaloy ang likido pababa sa lalamunan niya. “Anong…” Kumunot ang noo niya at tumingin sa wine na kulay madilim na pula. “May problema ba?” Tanong ni Titus. “Isa yang special grade na Romanee-Conti na nagmula sa Franconia. Mas mababa pa sa 400 na bariles lang ang mayroon sila kada taon, pero ang 200 roon ay dinala rito para sa handaang ito.”Pagkatapos ng paliwanag niya, dramatikong umarte si Titus na parang may napagtanto siya. “Oh, pasensya na talaga, Mr. Lawrence—nakalimutan kong hindi nararanasan ng mga probinsyanong kagaya mo ang ganito kamahal na wine, lalo na ang namnamin ang sarap nito.”Sa malapit, tinago ni Yonca ang tawa niya sa likod ng kamay niya habang kumunot din ang noo ng iba pang miyembro ng Turnbull family kay Frank. Sino ba siya? Bakit di pa nila siya nakita noon?Ang presensya niya ay salungat sa kinang at kagarbuhan ng banquet hall kaya hindi
“Haha! Nagbalik na rin si Walter? Mabuti naman!”Lumingon si Frank at nakita niya ang isang pares ng pamilyar na mukhang pumasok sa banquet hall sa sandaling iyon. Natural na sila ang mga magulang ni Vicky, sina Walter Turnbull at Susan Redford. Mukhang kailangan nilang dumalo sa handaang ito kahit na sa Riverton sila nakatira. Lumapit si Glen Turnbull para salubungin sila, ngunit hindi nagtagal ay nanlaki ang mga mata niya sa gulat at tumingin siya sa paligid para maghanap. “Nasaan sina Les at Neil? Hindi ba sila pupunta?” tanong niya. “Sila…”Naiilang ang mukha ni Walter na hindi sigurado kung anong sasabihin. Siniko siya ni Susan sa likod, malinaw na gusto niya siyang magsalita. "Ahem."Umubo si Walter, naglabas ng dalawang reports, at iniabot ang mga ito kay Glen habang nagpaliwanag siya, “Nakipagsabwatan si Les sa mga kalaban natin at ninakaw ang recipe para sa Beauty Pill na pinagkagastusan ni Vicky para makuha… Namatay siya sa isang away pagkatapos.”“Ano?!”
Umayos nang tindig si Glen na biglang naging malamig at makapangyarihan muli habang tinitigan niyang maigi si Walter. “Hindi pwedeng mamatay ang isang anak ng pamilya natin sa ilalim ng misteryosong pagkakataon.”“Tama,” sagot ni Zac na pinipigilan ang galit niya. “Hindi ko hahayaang mawalan ng kasagutan ang pagkamatay ng anak ko. At gusto kong malaman kung bakit!”“Natural na dumating ako nang handa,” sabi ni Walter na bumunot ng makapal na dokumentong naglalaman ng ebidensya ng mga krimen nina Les Turnbull at Neil Turnbull, pati ang mga larawang ebidensya. “Uy. Tignan mo,” napansin ni Susan si Frank na nakaupo sa sulok nang walang pakialam at siniko si Walter para lumingon. Nagkatagpo ang mga mata nina Walter at Frank eksakto nang lumingon si Walter. Pagkatapos nito, tumayo si Frank at dahan-dahang naglakad sa gitna ng mga tao para marating sila. “Mr. Turmbull, Mrs. Turnbull. Nagkita tayong muli.” Nakangiti siyang bumati. Gayunpaman, pareho silang mukhang naiilang dahil a
Nagkagulo ang banquet hall sa sigaw ni Glen. “Ano?! May pumatay kay Les Turnbull?”“Imposible, patay na siya? At binatay siya ng batang to?!”“Ang anak ng family head ang pinag-uusapan natin rito… Sinong nagpapasok sa kanya rito?”Naramdaman ni Frank ang tingin ng lahat sa kanya. Tumingin siya nang malamig kay Walter at kalmadong nagsabi, “Oo, pinatay ko siya.”“Ang kapal ng mukha mo!” Sigaw ni Glen na halatang hindi na napigilan ang sarili niyang galit. Pinatay ng lalaking ito ang pinakamamahal niyang anak tapos malaya siyang nakapasok sa teritoryo niya nang parang walang nangyari?!Paano niya maitataas ang mukha niya kapag kumalat ang balitang ito?Kahit na ganun, tumawa nang malakas si Frank at umiling. “Pero nabasa mo ba ang parte kung bakit ko siya pinatay? Isa ka talagang palpak na ama.”Rinig na rinig ng lahat ang pagngitngit ng ngipin ni Glen. Gayunpaman, hindi siya pinansin ni Frank, pagkatapos ay lumingon kay Walter habang dismayadong bumuntong-hininga. “Hindi
Hindi kagaya ni Les, mataas ang tingin ng pamilya kay Neil. Hindi katanggap-tanggap na makitang nakatayo kasama nila si Frank, ang mismong pumatay sa kanya, nang walang pakialam!Doon walang takot na ngumiti ang magarang si Marit. “Hindi kaya siya ang South Sea Crow?”“Ano?!”“Ang South Sea Crow?!”Natakot ang bawat isang Turnbull sa pangalang iyon at natural lang ito dahil isa itong bangungot na patuloy na bumulabog sa kanila nang tatlong taon. At magkakaroon rin ng linaw ang lahat kung si Frank ang kalabang iyon… at sinasabi ring isa siyang peak Ascendant rank!“Ganun pala…”Mabangis na hinarap ni Zac si Frank nang may nanglilisik na mga mata. “Kaya pala biglang nagkasakit si Papa. At nagkataong nasa Morhen ka para lang patunayang ikaw lang ang kayang gumamot sa kanya. Sa nakikita ko, inakit mo siguro si Vicky gamit ng gayuma kaya sobra siyang nahumaling sa'yo. Pero hindi ka na makakatakas ngayong nabuking ka na! Retainers!”Nabasag ang salaming kisame sa taas nang sumigaw
“Kailan mo…” ungol ng isa sa Ascendant ranks habang nagngingitngit ang ngipin. Kahapon lang siya binayaran ng mga Turnbull at hindi pa siya kumain mula sa mesa niya. Kaya paano siya napasukan ng insekto kagaya ng iba?“Darling…” Hawak din ni Vicky ang tiyan niya, malinaw na naapektuhan rin siya. “Halika rito, kunin mo ang antidote na'to at pakilusin mo ang vigor na ibibigay ko sa'yo para linisin ang bituka mo,” sabi ni Frank habang pinasa kay Vicky ang itim na pill.Kinuha ni Vicky ang pill nang walang pag-aalinlangan at umupo para mag-mediate nang tinanggap niya ang isang patak ng vigor mula kay Frank, pagkatapos ay pinaikot ito sa buong katawan niya. Isa siyang martial artist na nawalan ng cultivation dahil sa pagkalason. Kahit na ganun, gamit ng vigor ni Frank, para bang nasira ang dam sa katawan niya at nagpatuloy na bumaha ang vigor niya mula sa meridian nexus niya. Mabilis nitong pinatay ang mga insekto. “Vicky… Wag kang magtiwala sa kanya…”Sinubukan ni Glen na pigi
Sa mga utos ni Terry ‘Ted’ Cotton, susugod ang mga siga kay Frank at pagpipira-pirasuhin siya!Kahit na ganun, naningkit ang mata ni Ted sa napakaaroganteng lalaki at nakaramdam ng kaunting pag-iingat. Hindi kaya isa siyang miyembro ng mahalagang pamilya o apprentice ng isa sa South Sea Sects?“Matapang ka, bata,” sabi niya. “Saan ka nagmula?”“Wala. Ako lang si Frank Lawrence, ang head ng health and security department ng Lanecorp,” kampanteng sagot ni Frank. Nasamid si Ted. Lanecorp? Yung kumpanya?At ang head ng health and security department ng Lanecorp… Natagalan si Ted bago ito mapagtanto, ngunit napahiya siya nang naintindihan niya kung anong sinasabi ni Frank. Head ng health and security department ng Lanecorp?! Ibig sabihin lang nito ay isa siyang pinagandang security guard! At may lakas ng loob ang isang security guard na pagbantaan siya?!Sa galit, sumigaw si Ted habang tinuro niya si Frank sa sandaling iyon, “Sugod! Baliin niyo ang bawat isang buto sa kataw
Malinaw na armado ang lahat ng mga siga dala ang mga baseball bat at machete nila at hinarangan ang daan paalis ni Helen. Sa isang iglap, biglang sumigla ang tahimik na sira-sirang gusali. Vroom!Umingay ang mga makina ng motor at sumunod ang mga sipol habang humarurot ang isang dosenang mga sangganong nakamotor. Kumaskas ang mga huling nila habang huminto sila sa tabi nina Frank at Helen. Ngayon, talagang napalibutan na sila. “Huli na para umalis pa kayo!” Pagmamayabang ni Terry at tumawa nang malakas. Nagsimula ring tumawa ang iba pang mga siga—dahil sabay-sabay na tumawa ang higit isang daan sa kanila, halos maramdamang yumanig ang gusali. “Ano bang gusto niyo?!” Sigaw ni Helen, habang dismayado niyang napagtantong nakapasok sila sa literal na lungga ng mga lobo. Kahit na kampante siya sa kakayahan ni Frank, nag-aalala pa rin siya dahil napakarami nila sa Blood Wolves. “Ano bang gusto ko?!”Biglang dumura si Ted sa lapag at tinitigan nang mapangbanta si Frank haban
"Hahaha…"Biglang tumawa nang malakas si Frank pagkatapos tumingin sa paligid, na nagpatulala sa mga papalapit na mga siga. “Anong problema?” Nag-aalalang lumingon si Helen kay Frank—nabaliw ba siya dahil gumastos siya ng limandaang milyon sa isang walang kwentang lote ng lupa?Habang lumitaw ang iba't-ibang posibilidad sa isipan niya, nakatitig na lang si Helen kay Frank habang ngumiti siya sa kanya at kindat. “Kung tama ang kutob ko, mukhang sinayang to ng nanay mo.”“Ano?”Nanlaki ang mga mata ni Helen sa pagtataka, at lalo siyang nag-alala na baka talagang nabaliw na si Frank. Gayunpaman, tumingin si Frank sa paligid niya sa loob ng lote. “Gigibain ang lahat ng nakatayo sa lupa na'to sa susunod na dalawang linggo. Handa ang Zamri City Hall na magtayo ng highway sa lupang to.”“Alam mo ba kung anong ibig sabihin nun?” Ngumisi siya kay Helen, at tinapos ang sasabihin niya bago siya nakasagot. “Tataas ng sampung beses ang halaga ng loteng to! Hahaha… Talagang swinerte tayo, H
Napuno ng malamig na dismaya ang puso ni Helen nang tumayo siya sa dulo ng lote at inobserbahan ito. Hindi lang mga opisina—maging mga pabrika ay hindi praktikal na itayo rito sa layo ng lote mula sa main road!Kahit na may mga proyekto sa loob ng lugar, nagsimula nang tumabingi ang bawat isang block nito. May mga kamay din sa pader—malinaw na senyales ito ng pagguho “Frank… Limandaang milyon… Para sa lupang to! Talagang nalugi tayo rito.” Malungkot na bumuntong-hininga si Helen—sa pananaw niya, walang kwenta ang lupang ito!Wala ring laman ang mga proyekto, at karamihan ng mga unit ay bakante. “Pero malay mo lang.” Ngumiti si Frank at nagpunta sa mga proyekto bago nakakilos si Helen. Hindi sila masyadong nakalayo nang nakita nila ang isang grupo ng mga sigang nagtitipon nang sama-sama habang naglalaro ng poker sa sira-sirang lobby. Mukhang mga bata pa sila ngunit kakaiba ang pananamit nila. Ang isa sa kanila, na nakaharap sa pintuan, ay nakita sina Helen at Frank na puma
Nag-aalala talaga si Gina na baka magbago ang isip ni Frank at mauwi sa wala ang pambobola niya sa nagdaang kalahating oras. Gayunpaman, halatang wala siyang dapat ipag-alala dahil wala talagang anjalam si Frank sa limandaang milyon. Ang totoo, tinawagan niya kaagad si Trevor Zurich para sabihan siyang ipadala ang pera sa account ni Gina at pirmahan ang pangalan niya sa kasunduan. Nakasimangot si Helen nang natapos siya habang nakangiti naman si Gina. “Oh, Frank,” sabi niya. “Bakit di ka manatili rito ngayong gabi? Ililibre ko kayo ni Helen ng hapunan.”“Di na kailangan,” mahinang sagot ni Frank habang umiiling. “Bibisitahin ko ang lupa at titignan ko kung meron akong mapaggagamitan rito, para hindi ako mawalan masyado ng pera.”Sinsero ang sagot ni Frank, kasabay ng pagdating ng notification kay Gina mula sa bangko. Nakahinga nang maluwag si Gina nang makita iyon at kaagad na nabawasan ang sigla niya. As ng totoo, nakahiga na siya sa kama at pumikit. “Sige, hindi na kita
“Hindi interesado si Frank.”Tumayo kaagad si Helen sa pagitan nila Gina at Frank habang nakatitig nang maigi sa nanay niya nang sumigaw siya, “Alam ko kung anong binabalak mo g gawin, pero ikaw ang nagdala sa sarili mo sa sitwasyong ito, kaya akuin mo yan. Wag mong isiping idamay si Frank sa problema mo!”“Bakit ba palagi kang kumakampi sa iba?!” Sigaw ni Gina sa kanya sa inis. “Mamamatay ako kung hindi ko maibebenta ang lupang iyon! Hindi ba dapat may gagawin si Frank kung gusto niyang pakasalan ang anak ko?!”“Binigyan ka ni Frank ng ruby, pero nawala mo yun!” Sagot ni Helen na nagbanggit ng dating hinanakit dahil ayaw niyang guluhin ng pamilya niya si Frank. “Yun… Iba yun!” Sagot ni Gina, na halatang walang kumpyansa, ngumiti di nagtagal ay nagmatigas at sumigaw, “Nawala namin ang ruby, pero nakaraan na yun! Anak kita, at iba na ang posisyon mo ngayong kontrolado mo na ang Lane Holdings at ang Lanecorp. Hindi lang yun, meron ka lang magarang farm resort na kumikita ng milyones
“Tama!”Hinampas ni Gina ang noo niya pagkatapos marinig ang suhestyon ni Cindy at napasigaw sa realisasyon, “Bakit di ko naisip yan? Ang talino mo talaga, Cindy!”“Sigurado yan, pero…”Suminghal si Candy, sabay sandaling lumingon kay Helen habang nakasimangot. “May hindi nakakakita roon.”Alam ni Helen na siya ang ibig sabihin ni Cindy pero hindi siya bumaba sa lebel nila, at seryosong nagsabi, “Hindi gagana yan. Magiging matalino ang kahit na sinong may ganito kalaking halaga ng pera—hindi magiging kaakit-akit ang lupang iyon kahit bilang pain.”Malamig na tumawa si Cindy, hindi siya nabahala na gumagawa siya ng gulo. “Oh, sinasabi mo bang hindi matalino si Tita Gina? Palihim ang pang-iinsulto mo!”Sumama ang mukha ni Gina—kahit na nagkamali siyang paniwalaan si Peter, nainis pa rin siya na iinsultuhin siya ng anak niya nang ganito. “Hindi iyon ng ibig kong sabihin, Ma…”Bumuntong-hininga si Helen at umiling dahil wala na siyang lakas para ipaliwanag pa ang sarili niya. “Bah
Walang naisagot si Gina sa sagot ni Helen at bumangon mula sa kama para tumakbo papunta sa pader at iuntog ang ulo niya rito habang sumisigaw. “Oh, Helen! Pasensya na talaga… Wala akong ibang pagpipilian… Magpapakamatay na lang ako para makabawi sa'yo—”Sa ilang untog lang, tumulo na ang dugo mula sa benda niya. Gayunpaman, nahawakan siya ni Helen at sumigaw, “Tigil! Hindi ako makakapagbayad kapag namatay ka rito! Mag-isip ka ng paraan para mabawi ang pera! Tawagan mo si Peter at sabihan mo siyang pumunta rito ngayon din!”“S-Sige…” Dinampot ni Gina ang phone niya at mabilis na tinawagan ang numero ni Peter, ngunit binaba ito ni Peter pagkatapos itong tumunog nang kaunti. “Ano? Anong nangyayari?” Gulat na sabi ni Gina. Kasabay nito, lumingon si Helen kay Frank—hindi kaya nakuha na ni Kit Jameson si Peter?“Tatawagan ko siya.” Lumapit si Frank kay Gina, kinuha ang numero ni Peter mula sa kanya, at tumawag. Sumagot si Peter pagkatapos ng dalawang ring nang may kalmadong tono.
Pagkatapos murahin sandali ng lahat si Peter, binalik ni Helen ang usapan. “Ma, paano ka nasaktan?”Umiling si Cindy at mahinang nagsabi, “Hindi mahanap ni Tita Gina si Peter o si Larry, kaya nagpunta siya sa Zomber Group para bawiin ang pera niya. Tumanggi sila dahil pumirma siya sa kasunduan, kaya nakipagtalo siya. Pagkatapos, medyo nagkapisikalan sila at nauntog siya sa pader.”“Ma… Talagang ang laki ng pagkakamali mo ngayon!” Bumuntong-hininga si Helen dahil alam niyang hindi lang si Gina ang may kasalanan dito. Masyado lang talagang masama ang anak niyang lalaki, na niloko pa ang sarili niyang nanay at pagkatapos ay ginawa rin iyon sa ate niya. Binenta pa nga niya ang sarili niyang ate para sa pera. Masasabi ngang hindi lang siya walanghiya, napakasama pa niya. Kumunot ang noo ni Helen. “Kalma ka lang, Ma. Sabihin mo lang sa'kin—magkano ang nawala sa'yo? Titignan ko kung kaya kitang matulungang bayaran ito.”Binuksan ni Gina ang bibig niya, ngunit lumingon siya kay Cindy