Nang malungkot na nakatingin kay Frank, nagtanong si Vicky, “Kailan ka aalis, darling?”“Hindi pa sa ngayon,” sabi ni Frank pagkatapos mag-isip sandali. “Kailangan ko pang gamutin ang lolo mo, at sa tingin ko aabutin ng tatlong araw bago ko matanggal ang lahat ng itlog ng rot earwig sa loob niya. Pagkatapos nito, akong bahala sa problema mo.”“Problema ko?” Medyo nabigla si Vicky. “Oo.” Tumango si Frank at ngumiti. “Sabi mo tensyonado ang pamilya mo dahil sa South Sea Crow, di ba? Nandito na ako, at hindi kita hahayaang magdusa—akong bahala sa kanya, tapos babalik tayo sa Riverton nang magkasama, okay?”Natulala si Vicky sa nakaunat niyang kamay at sa matapat na alok niya. Nilagay niya ang palad niya sa mainit niyang kamay, ngunit hindi nagtagal ay nahimasmasan siya at yumuko para mapunasan ang luha niya nang hindi nakikita ni Frank. Pinilit niyang ngumiti, pagkatapos ay umiling at nagsabing, “Darling, alam kong magaling ka at marami kang narating na hindi ko kailanman pinanga
Natural na ang ibang mga Turnbull ay hindi palakaibigan kay Frank. Maliban kay Vicky, lahat sila ay nakangiwi tuwing tumitingin sila sa direksyon ni Frank. Masakit siya sa mata, pero hindi nila siya masigawan o mapalayas. Sasaktan nila siya? Umaasa pa rin sila sa kanya para mapagaling si George!Ang nagawa lang nila ay siraan siya nang palihim, sinisi pa nga nila siya sa kondisyon ni George nang nagsimula siyang magkasakit anim na buwan ang nakaraan. Walang pakialam si Frank—ito na ang huling araw ng pagpapagamot ni George at ang araw ng taunang handaan ng mga Turnbull. Simula umaga, pumarada ang magagarang kotse sa Turnbull estate at pumasok ang mga kalalakihan at kababaihan para dumalo sa prestihiyosong handaan. Lahat sila ay mga pamilya o regional executives, kinakatawan nilang lahat ang lakas ng mga Turnbull bilang isa sa Four Families ng Morhen.Natural na nakikita ni Frank na hindi pa kumpleto roon ang buong pamilya. -Sa gitna ng nakakasilaw na banquet hall, hin
”Pirmahan mo ‘to para ma-finalize ang divorce niyo kung wala ka nang mga katanungan,” ang sabi ng babaeng nakasuot ng bulaklaking damit at itinulak niya ang isang piraso ng papel papunta may Frank Lawrence. Nakaupo sila sa Lane Manor, at nagsalubong ang matatalas na kilay ni Frank habang nakatitig siya sa divorce agreement bago siya lumingon sa babae na mother-in-law niya, na si Gina Zonda. “Ano ‘to?”Itinupi ni Gina ang kanyang mga braso sa tapat ng kanyang dibdib at sinabing, “Kakatapos lang maging pampubliko ang Lane Holdings—ibig sabihin lang nito na lalo lang lumalaki ang agwat sa pagitan ninyo ni Helen. Tutal wala ka namang maitutulong sa kanya sa career niya, ang tanging magagawa mo lang ay hilahin siya pababa, at dahil dito ay mas mabuting hiwalayan mo na siya sa lalong madaling panahon.”Ngumiti ng mapait si Frank. “Ito ba ang iniisip ni Helen, o ito ba ang iniisip mo?”Sumimangot si Gina. “Ito ang iniisip ng bawat miyembro ng pamilya ko. Siguro nga si Henry ang nagtakda
Paglabas ni Frank ss Lane Manor, lumingon siya upang tingnan ang lugar kung saan siya tumira ng tatlong taon. Mag-isa siyang pumunta dito at ngayon ay umalis siya ng walang kahit ano. Sa sandaling iyon, isang Rolls-Royce ang mabilis na umaandar papunta sa kanya mula sa malayo, na huminto sa may tabi niya. Bumukas ang pinto, at isang lalaki na nakasuot ng isang suit ang bumaba, at ngumiti habang naglalakad siya papunta kay Frank. “Mr. Lawrence…”“Anong ginagawa mo dito?” Nagtanong si Frank habang pinagmamasdan niya ang lalaki—siya si Trevor Zurich, ang CEO ng Trevor International. “Nakipag-partner ako sa asawa mo kamakailan para sa isang development project sa West City, at nagpunta ako upang pag-usapan ang mga detalye kasama siya,” ang sabi ni Trevor. Tumango si Frank ngunit sinabi niya na, “Hindi niyo kailangang mag-usap—nakuha na ni Helen ang suporta ng Wesley family at hindi na niya kailangan ang suporta natin, at hindi ko na siya asawa.”“Ano?!” Napasigaw si Trevor, hin
Natutulog si Frank sa kotse ni Trevor noong tumunog ang phone niya, kaya nagising siya.Nang makita niya na si Helen ang tumatawag, sinagot niya ito at agad niyang narinig ang kanyang malamig na tanong, “Frank, kasama mo ba si Mr. Zurich ngayon?”Tumingin si Frank kay Trevor, na nakaupo sa tabi niya. “Oo.”Huminga ng malalim si Helen upang pakalmahin ang kumukulo niyang dugo—tila hindi nagsisinungaling si Peter!“Dismayado ako sa’yo, Frank,” ang sabi niya. “Kung masama ang loob mo, pwede mong sabihin sa pagmumukha ko—bakit siniraan mo ang pamilya ko?”Hinimas ni Frank ang kanyang sentido nang sumagot siya, “Maniniwala ka ba kapag sinabi ko sa’yo na hindi ko ginawa ‘yun?”“Kung ganun, bakit aalis si Mr. Zurich pagkatapos niyang dumating sa tapat ng pinto ko?!” Ang tanong ni Helen. “Kinansela din niya ang partnership namin!”“Desisyon ‘yun ni Trevor at wala yung kinalaman sa’kin.”Kumbinsido si Helen na si Frank ay isang duwag at hindi niya ito aaminin, nanggalaiti si Helen at ma
Pow! Pow! Pow!Nagbitak ang hangin sa kwarto.Malakas at puno ng determinasyon ang mga pag-atake ni Yara, nakipagpalitan siya ng higit sa isang dosenang suntok kay Frank nang wala sa oras.Walang intensyong manakit si Frank, gayunpaman, sapat lamang ang ginagawa niya upang ipagtanggol ang kanyang sarili.Kahit na wala siya sa peak condition niya, hinding-hindi siya matatalo ni Yara."Tama na, Yara," ang sabi ni Vicky mula sa kama.Ginawa ni Yara ang sinabi sa kanya, bagama't binigyan din niya si Vicky ng isang naagrabyadong tingin. "Yung batang yun...""Tama na," mataray na sabi ni Vicky. "Magpakita ka naman ng respeto—nandito si Mr. Lawrence para tulungan ako."Sa totoo lang, nagalit din si Vicky kay Frank, dahil ang ama ni Yara ang kanyang guro.Gayunpaman, bilang tagapagmana ng legacy ng kanyang pamilya at bilang isang martial arts prodigy, dapat siyang manatiling kalmado sa lahat ng oras.Bukod dito, nasabi niya kaagad na ang mga kakayahan ni Frank ay namumukod-tangi nang
"Tapos ka na bang tumitig?" Hindi napigilan ni Yara na sitahin si Frank, tiyak na nakikita niyang nakatitig siya kay Vicky.Kahit na napatunayan ni Frank ang kanyang husay sa martial arts, naghinala siya na sinasamantala niya si Vicky, at sinabing para sa panggagamot ang paghuhubad ng kanyang damit.Ngumiti si Frank, walang bakas ng kahihiyan sa kanyang mukha habang seryoso niyang sinabi na, "Hindi ko maiwasang mapatitig. Ganun lang talaga kaganda si Ms. Turnbull.""Haha." Natawa si Vicky. "Tapat ka, hindi ba?"Talagang nagulat siya na inamin ito ni Frank nang buong tapang, hindi tulad ng mga nagpapakilalang maginoo na hindi kailanman umamin sa kanilang mga aksyon.Bigla siyang nagpakita ng kakaibang ngiti kay Frank, sinabi niya na, "Pwede mo akong titigan hangga’t gusto mo kapag napagaling mo ako.""Hindi na kailangan. Ang mga magagandang bagay ay hindi malilimutan mula sa unang tingin," ang sabi ni Frank habang umiiling siya.Paglabas niya ng isang karayom, ang kanyang mga dal
Huminto ang isang Rolls-Royce sa tabi ni Frank nang makalabas siya sa villa ng mga Turnbull.Bumaba si Vicky, at nagtanong, "Saan ka nakatira, Mr. Lawrence? Pwede ba kitang ihatid?"Napaisip si Frank at napabuntong-hininga. "Balak ko lang sanang tumuloy sa isang hotel."Wala siyang sariling bahay sa Riverton, at hindi na siya makakabalik sa Lane Manor pagkatapos ng paghihiwalay nila ni Helen."Oh..." Napaisip si Vicky ngunit hindi na siya nagtanong tungkol dito. "Kung ganun maswerte ka—mayroon kaming mahigit limampung hotel sa Riverton. Hayaan mong maghanda ako ng isang suite para sa’yo, para maihatid ko sa’yo ang wonderroot pagdating nito."Napaisip si Frank at tumango. "Sige."Sumakay siya sa backseat kasama si Vicky habang nagmamaneho si Yara, ngunit huminto siya sa gate.“Anong problema?” Tanong ni Vicky."May humintong kotse sa unahan, at hindi ko alam kung para saan," reklamo ni Yara.Sumilip si Frank sa bintana ng kotse at napansin ang isang lalaking nakasuot ng suit na