Sumigaw si Rocco, “Guards! Sugurin niyo siya!”Sa boses niya, kaagad na pinalibutan si Frank ng mga bodyguard ng mga McCoy. Tinignan niya sila nang nakakunot ang noo, “Ano to?”Pinakita ni Rocco ang kahoy na kahon sa kanya at nagwala, “Sinaktan ng asawa mo ang tatay ko, tapos ngayon tatapusin mo ang trabaho niya? Ipapabugbog kita ngayon din!”Bumuntong-hininga si Frank. “Kayang iligtas ng pill sa loob nito ang ama mo.”“Manahimik ka!” Sigaw ni Rocco. “Sugurin niyo siya!”Sa utos ni Rocco, nilabas ng mga bodyguard ang sandata nila para saktan si Frank, ngunit isang kotse ang pumasok sa compound papunta sa kanila. Napatakbo ang mga bodyguard para umilag bago bumukas ang pinto. Bumaba si Dan at mabilis na sumigaw, “Sandali, Rocco!”Sumugod siya pagkatapos matanggap ang tawag ng mga McCoy. Nagulat siyang malaman na nasa merkado na ang pekeng Ichor Pills sa loob lang ng ilang araw. Tiyak na kailangan niyang pigilan si Rocco nang dumating siya at nakita niyang sasaktan nito si Fr
Hindi lang niya kayang pagalitan si Rocco—kaya ring sampalin ni Dan si Rocco at hindi siya manlalaban!Umiling si Frank. “Hindi, naiintindihan ko ang nararamdaman ng bata. Wala akong dahilan para sisihin siya. Ang dapat niyang sisihin ay si Helen sa pagbigay niya kay Lyndon ng pekeng Ichor Pill, kaya naniwala si Rocco na bibigyan siya ni Frank ng isa pang peke kahit na tunay ang dala niya. Natural na walang dahilan para magalit kay Rocco. Lumapit si Dan kay Frank nang mukhang napakamarespeto, “Talagang naiiba ang pang-unawa mo sa iba… at saka kung may oras ka, bakit di mo bisitahin ang Flora Hall ko? Pwede tayong magpalitan ng kaalaman pagdating sa medisina.”Ngumiti si Frank. “Wag kang mag-alala, Mr. Zimmer. Kakailanganin ko rin ang tulong mo dahil kailangan ko ng maraming medicinal ingredients sa susunod. Mang-aabala ako nang marami.”Natuwa si Dan sa mga salita ni Frank—ayos lang na abalahin niya siya. Ang mas pinag-aalala niya ay hindi bumisita si Frank. Lalo na't kailan
Nang inihatid ni Rocco sina Helen at Gina sa pintuan, sasakay na sana si Helen sa kotse niya pero may nakita siyang pamilyar na anyo. Iyon ay si Dan Zimmer, ang may-ari ng Flora Hall ng Riverton. Sa huling beses na nasa Verdant Hotel, tinuro ni Sean si Dan kay Helen nang sinusundan ni Dan si Gerald. Tumakbo siya kay Dan at tinawag siya, “Mr. Zimmer?”Hinabol siya ni Gina habang lumingon naman si Dan nang narinig niyang tinawag ang pangalan niya. Tumingin siya kay Helen sa gulat at nagtanong, “Sino po sila…?”Ngumiti nang mala-propesyonal si Helen. “Helen Lane ang pangalan ko. Ikinagagalak kitang makilala.”“Oh!” Napagtanto ito ni Dan. “Ikaw pala si Ms. Lane. Pasensya na.”Nagulat si Helen na magiging ganito siya kagalang sa kanya. “Kilala mo ba ako, Mr. Zimmer?”“Hindi.” Umiling si Dan. “Pero narinig na ng lahat ang pangalan mo. Nakakuha ka ng partnership sa mga Turnbull sa ganito kamurang edad? Maliwanag ang kinabukasan mo!”Medyo namula si Helen. “Masyado mo naman akong
Tinawag ni Sean si Helen. “Ayos ka lang ba, Helen? Wag kang mag-alala—pinadala ko na ang mga tao ko para ayusin ang problema. Dudurugin ko si Rocco McCoy kapag sinubukan ka niyang hawakan kahit kaunti.”Ang totoo, wala talaga siyang pinadalang tao. Lalo na't hindi niya alam kung paano ayusin ang gulong ito—imposible niyang patuloy na lokohin si Helen na tunay ang Ichor Pills at pakawalan siya ni Rocco. “Wag kang mag-alala, Mr. Wesley—nakalabas na kami ng nanay ko,” mahinang sabi ni Helen. Naningkit ang mga mata niya nang nagtanong siya, “Siya nga pala, sinong pinadala mo?”Natulala si Sean, naiyak siya pero wala siyang masabing kahit na anong pangalan. Mas nakasiguro si Helen na si Frank ang nagpadala kay Dan—bakit magdadalawang-isip si Sean?Gayunpaman, sumigaw si Gina, “Mr. Wesley, si Dan Zimmer ba?”Narinig siya ni Sean at kaagad siyang nagsabi, “Oo, oo, syempre. Pinadala ko si Mr. Zimmer.”“Mom, anong ginagawa mo?!” nagalit si Helen. “Anong ginagawa mo?” Sagot ni Gina. “
Pamilyar na si Yara kay Frank at kaagad niya siyang binati. “Mr. Lawrence.”Sa kabilang banda, hindi gusto ni Cliff si Frank, at di niya rin iniisip na kaya niyang protektahan si Vicky. Malamig na suminghal si Cliff at di pinansin si Frank. Umirap si Frank. “Alam mo talaga kung paano ilagay sa nakakailang na posisyon ang isang tao.”Tumawa si Vicky. “Hindi naman—nandito kayong tatlo para panatilihin akong ligtas kaya natural na kailangan ko kayong isamang lahat.”Sumakay si Frank sa likod kasama ni Cliff, pero may malinaw na distansya sa pagitan nila. Kasabay nito, inapakan ni Vicky ang gas pedal at dumiretso sila sa lumang pabrika sa labasan ng West City. Isa itong walang katao-taong lugar na may nakakalat na mga lumang sasakyan sa paligid. Nang bumaba silang apat at naglakad papunta sa pabrika, nakita nila ang isang grupo ng mga tao sa loob. Lumapit sa kanila ang kabilang leader na isang lalaking bata-bata pa. “Teka. Anong ginagawa niyo rito? Sinong nagpapasok sa inyo
Naningkit ang mga mata ni Vicky sa kanila sa interes. “Ang Salazar Triplets?”Tumango si Jackie. “Matalas ang mata mo, Ms. Turnbull—sila nga ang Salazar Triplets ng Sunny City.”Suminghal sa pagkamuhi si Vicky. “At kasabwat mo sila. Kaya pala tumapang ka.”Katabi ng Riverton ang Sunny City at ang mga Salazar ang nangingibabaw doon. Ibig sabihin nito ay maimpluwensya sila, pero nakakagulat pa rin na nakaabot sila rito sa Riverton. At pagkatapos maging parte si Jackie ng pamilya nila, pinadala ni Sergio Salazar ang triplets para tulungan siya. Mga mamamatay-tao silang lahat at kahit na nadoon talaga sila para bantayan si Jackie, gustong-gustong subukan ni Jackie ang buong kakayahan nila. Nagsindi ng sigarilyo si Jackie at nagsabing, “Gusto mo bang makipagpustahan, Ms. Turnbull?”Nilagay ni Vicky ang mga kamay niya sa baywang niya at suminghal siya. “Mukha ba kong natatakot? Sinong mauuna?”Kaagad na umabante si Uno Salazar, sabay nagsabi si Jackie, “Paano kapag natalo ka, Ms. Tu
Nasa six feet ang taas ni Uno at mas matangkad siya kaysa kay Cliff. Sa kabila ng lamang ni Uno sa pisikal, maliksi si Cliff at kaya niyang iwasan ang mga suntok ni Uno habang kumikilos siya para makahanap ng sandali para umatake! Gayunpaman, sa sandaling nakatanggap ng suntok si uno, naging mabangis ang ekspresyon niya. Bigla na lang naging mas mabilis ang footwork at mga suntok niya at nakipagpalitan siya ng napakaraming atake kay Cliff sa loob ng isang segundo. Habang naglaban sila sa pabrika at para bang posibleng manalo ang kahit na sino sa kanila, mas lalong nagugulat si Cliff sa paglipas ng bawat isang sandali. Saan ba nangggaling si Uno?! Anong meron sa tindi ng lakas niya?! Sa sandaling iyon, nagbitaw ulit si Uno ng isa pang suntok at umilag si Cliff, sabay nakahanap siya ng butas sa balakang ni Uno!Magaling!Hinigpitan niya ang ang kamao niya at nagbato siya ng isang mabigat na suntok…Thud.Namutla si Cliff nang napansin niyang nasalo ni Uno ang kamao niya s
Galit na galit si Cliff—gaano ba kayabang ang lalaking to at gusto niyang labanan ang tatlong lalaki nang sabay-sabay?!Sa tabi niya, naningkit ang mga mata ni Vicky. Kilala mga si Frank para matukoy na hindi siya gagawa ng kahit na ano maliban na lang kung nakakasiguro siya. Hindi kaya lumakas siya pagkatapos makuha ang wonderroot?Sa kabilang banda, hawak ni Jackie ang tiyan niya at di niya mapigilang tumawa. “Hahaha! Ms. Turnbull… Hindi masyadong magaling ang mga tauhan mo, pero ang galing nilang magyabang!”“Hindi mo alam yun,” sagot ni Vicky. Tiwalang-tiwala siya kay Frank. “Hmph,” suminghal si Jackie. “Baliin mo ang binti niya, Uno.”Binanat ni Uno ang pulso niya. “Oras na para mamatay, bata.”Nagpakawala siya ng isang mala-missile na suntok sa ulo ni Frank! Hindi kumilos si Frank. Nanatili lang siyang nanood hanggang sa tatama na ang kamao ni Uno sa mukha niya, pagkatapos ay bigla niyang tinaas ang kamay niya para hawakan ang kamao habang pinipigilan si Uno na kumil
Pagod si Frank nang umalis siya sa cafe at nagpasyang tatanggihan na niya si Helen kapag may iba pa siyang ganitong pakiusap sa hinaharap. Kahit na ganun, tinitigan niya ang itim na Maserati convertible na nakaparada sa labas habang umalingawngaw ang mga salita ni Juno sa isipan niya: “Walang maitutulong sa'yo kung magiging kalaban mo ako. Tanggapin mo ko nang parang isang mabuting bata, at ibibigay ko sa'yo ang impormasyon sa Draconia na gusto mo. Tanggapin mo ang impormasyong ito bilang pagpapakita ng sinseridad ko—mayroong hindi tapos na construction project na nasa labasan ng Zamri. Gayunpaman, pwede mong sabihin si Ms. Lane na kunin ito, dahil babawiin ito ng gobyerno para gibain sa susunod na ilang araw. Sa mga panahong iyon, lalaki nang sampung beses ang halaga nito!”Saan mo nakuha ang impormasyong iyan?” Tanong ni Frank. Misteryosong ngumiti si Juno sa kanya. “Sikreto yan, maliban na lang kung umoo ka…”Dahil dito, pagkaalis niya sa cafe kinuha ni Frank ang phone niya
Sinara niya ang laptop at tinitigan nang masama ni Frank si Clarity. “Ano ba talagang gusto mo?!”“Wala. Gusto kita, yun lang!” Ngumiti si Clarity at mas lalong nainis si Frank. "Hmph." Hindi siya pinansin ni Frank at tumalikod para umalis. “Hoy, teka!”Hinablot ni Clarity ang braso niya at mapagpaumanhing ngumiti. “Kalma ka lang. Hindi mo ba gustong malaman kung sino ako, Donn Lawrence?”“Ano?!” Lumingon si Frank. “Alam mo ang pangalan ko?! Magsalita ka! Sino ka?!”“Ano…”Misteryosong umiling si Clarity. “Isa akong palaboy kagaya mo.”Pinagana ni Frank ang Five-Peat Archaeus niya sa sandaling iyon at handang umatake—dahil tumanggi siyang magtino nang nagpakabait siya, kailangan niya lang magpakatatag!Pero kahit na umatras si Clarity, makarisma siyang nakangiti. “Oh, kalma ka lang! Gaano ba kaiksi ang pasensya mo? Pwes, dahil gusto mo talagang malaman, siguro pwede kong sabihin sa'yo… Marami akong pangalan, kaya alin ang dapat kong sabihin sa'yo? Oh, tama.”Bigla na lang
Gayunpaman, narinig ni Helen ang malanding boses ni Clarity sa kabilang linya at sumigaw siya, “Ano?! Anong ginagawa mo diyan, Frank?”“Sandali, ikaw yun?!”Napangiwi si Frank nang naalala niya—kaya pala pamilyar si Clarity sa kanya. Siya ang kasama ng isa sa mga importanteng taong dumalo sa bid event sa Zamri!Inimbitahan niya siya sa masquerade ball, pero hindi niya ito inisip dahil hindi siya interesado. At ngayon, nagpakita talaga siya rito sa Morhen…“Ano bang gusto mo?” sigaw niya nang nakatitig nang masama kay Clarity habang nasalo niya ang paa niya. Napabulalas si Clarity. “Oh, nasasaktan ako… Hindi naman sa ayaw ko, pero talaga bang gagawin natin to sa harapan ng napakaraming tao?”Habang tumuro siya, lumingon si Frank para makita ang ibang panauhing dumating sa cafe at nakatitig sa kanila. Mukha talagang naglalandian sila habang hawak ni Frank ang binti niya. “Tsk, tsk… Mga baboy talaga ang mga lalaki ngayon…”“Hala, sa pampublikong lugar pa talaga? Napakabastos
Nakadagdag lang sa karisma ni Clarity ang nunal sa ilalim ng mata niya. Ang totoo, maraming lalaki ang hindi makakatiis sa kanya. “Anong problema, Frank?” Para bang naramdaman ni Helen na may mali sa screen at bahagyang kumunot ang noo niya. “Wala lang.” Umiling si Frank nang nag-aalangang bumitaw kundi ay tiyak na magseselos at magkakamali ng akala si Helen. Ngunit sa kanila ng kaba niya, hindi siya sasayaw sa tono ni Clarity. Naintindihan niyang habang mas maganda ang babae, mas lalo silang mapanganib. Kagaya nito, tiyak na may binabalak siya kapag mukha siyang intresado sa isang tao. At nilinaw ng pagpunta sa kanya ni Clarity nang dalawang beses na hindi ito nagkataon lang, at may binabalak siya. Samantala, binuksan ni Helen ang presentation file sa kabilang linya at pinakilala ang proyekto nang may propesyonal na script. “Ms. Clarity, gumuhit kami ng mga plano at blueprint para sa resort na hinihiling mo. Tignan niyo…”Inabot nang mas mababa sa sampung minuto ang u
Umubo si Helen at nagsabing, “Ipapadala ko sa'yo ang address. Pwede ka nang pumunta roon. Tandaan mo, pipirma ka ng kontrata, pero pagkatapos lang ng video conference. Naiintindihan mo?”“Oo,” tango ni Frank, pagkatapos ay lumingon sa mapayapang mansyon at bumuntong-hininga. Lumabas na bumiyahe siya nang ganito kalayo para ang sa tsaa…Kahit na ganun, hindi siya nagpaligoy-ligoy at nagmaneho papunta sa address na binigay sa kanya ni Helen sakay ng Maybach niya. Nang pumasok siya sa itinakdang café kalahating oras ang nakalipas, nakita niya ang isang pamilya na mukha roon at nagulat siya. “Ikaw yung nasa Waver Street…”Si Clarity nga iyon. Nakasuot siya ng hapit na itim na palda at blouse na may mababang kwelyo at eleganteng umiinom ng kape niya. Ngumiti ang mga pulang labi niya nang nakita niya si Frank, tapos dinilaan niya ang mga daliri niya habang makarisma siyang nagsabi, “Nagulat akong ang aga nating nagkita, pogi.”Hindi napaatras si Frank, kundi nagulat lang siya. Tu
Sumuko na sa wakas si Frank sa pagtataka niya at kumunot ang noo niya. “Tinawag mo ko rito para lang uminom ng tsaa?!”Inisip niyang maigi ang tatay niya sa biyahe papunta rito, ang nagsusumamong mga mata niya at ang pagsasabi niyang nabibilang na ang mga araw niya…“Ano, may problema ba?”Ngumiti si Godwin pagkatapos uminom ng tsaa niya. “Magaling magtimpla ng tsaa si Silverbell. Pwede mo siyang utusang magtimpla nito para sa'yo mula ngayon.”“Bahala ka sa buhay mo!” Suminghal si Frank at tumalikod para umalis. Inisip niyang kahit papaano ay ipapaliwanag ng tatay niya ang sarili niya, ngunit trinato na naman siya nitong parang bata kagaya ng kadalasan niyang ginagawa, at walang sinabi. Nanood si Silverbell habang umalis siya at nag-aalalang tumingin kay Godwin, “Ayos lang ba talaga to?”“Ano namang hindi ayos dito?”Ngumiti si Godwin at uminom ulit ng tsaa. “Wag kang mag-alala—iniwan ko na ang lahat ng dapat kong iwan sa kanya, at kagaya ng sabi nila, masaya ang walang nalal
Mag-isang umalis si Frank sa Turnbull Estate sa sumunod na araw. Wala siyang sinabihan kung saan siya pupunta habang mag-isa siyang nagmaneho sa labasan ng Morhen. Maliit lang ang mansyon pero nakatayo ito sa gitna ng maliit na gubat—isang tahimik at malinis na lugar malayo sa maingay na siyudad. Kumalma ang puso ni Frank makita niya lang ito, at umapak siya siya sa front door. Naamoy niya ang bango ng tsaang nagmumula sa drawing room. Isang sinauna at pamilyar na boses ang nagmula sa pinto niya. “Ah, nandito ka.”“Oo,” sagot ni Frank habang pumasok siya para makita ang ama niya, ang Lord of Southern Woods, na nakaupo nang maayos. Mayroon siyang antigong tasa sa tabi ng mga daliri niya at naamoy ni Frank ang bango nito kanina. “Maupo ka.” Isang magandang anino ang lumitaw mula sa kung saan dala ang isa pang tasa ng tsaa at magalang itong nilapag sa kabilang dulo kung saan nakaupo si Godwin Lawrence. Lumingon si Frank para makitang siya ay walang iba kundi si Silverbell,
Nagpatuloy si Walter, “Nang kinuha ako ng Martial Alliance, si Mr. Lawrence ang kumilos. Pinagbantaan niya ang chief nilang si Lady Silverbell, sinabi niyang lalabanan niya sila roon kapag tumanggi silang protektahan ako!”“At pumayag dito si Lady Silverbell, kahit na mangangahulugan itong mahaharap siya sa galit ng mayor ng Morhen. Habang hawak nga niya ako, marami siyang kwinento sa'kin tungkol kay Mr. Lawrence, at napansin kong tayo pala ang hindi nararapat para sa kanya.”Habang lumingon siya at namomroblemang tumingin kay Frank, pinunasan ni Walter ang luha niya habang nagtanong siya nang may humihikbing boses, “Pasensya na, pero pwede ba kitang asahang magaan si Vicky mula ngayon? Ayos lang bang hilingin ito mula sa'yo?”“Syempre naman ayos lang.” Ngumiti si Frank habang paulit-ulit na tumango. “Oh, salamat…” bumuntong-hininga si Walter. “Anomang mangyari ngayon, Frank… May tahanan ka saan man ako mapunta.”“Sige,” tumango si Frank habang nakaramdam siya ng init sa puso niy
Nang napansin ang pagpapasalamat ni Walter, ngumiti si Frank ngunit umiling siya—wala lang ito. Kahit na ganun, nakaramdam siya ng pagsisisi para kay Silverbell. Tiyak na pinagbayad siya para sa paghawak niya kay Walter. Sa kabilang banda, mabilis na ipinahayag ng Turnbull elders at executives ang pagtutol nila sa pagpapasalamat ni Walter kay Frank. “Walter, dahil kay Titus Lionheart kaya nakabalik ka nang ligtas! Pinatay niya ang sarili niyang kapatid sa ngalan ng hustisya at binunyag ang katotohanan. Kung hindi ay nakakulong ka pa rin!”“Oo nga! Bakit mo papasalamatan si Frank? Kung hindi nilinaw ni Titus ang hindi pagkakaintindihang ito, hindi ka makakabalik sa'min.”“Nakakuha siguro siya ng magandang salita mula sa mayor.”“Tsk, tsk. Mukhang seryoso si Titus kay Vicky at sa pamilya natin. Pinatay niya ang sarili niyang kapatid sa ngalan ng hustisya!”“Siguro kasi si Walter ang tatay ni Vicky, di ba?”“Oh, ang tapat niya talaga! Sayang naman, Vicky…”“Heh. Hindi kagaya