Gayunpaman, interesado talaga si Neil dahil talagang nakakatulong ang alok ni Chaz.Iyon ang dahilan kung bakit siya nandito para tiyakin ang mas maliliit na detalye. “Oo. Nakausap ko mismo ang mga Salazar, at pumayag silang lahat. Kukunin natin ang Grande Pharma, pababagsakin si Vicky Turnbull, at papatayin ang gigolo na yun.”Kahit na ganun, sumama ang mukha ni Neil. “Ang mga Salazar? Hindi ba bumagsak na sila? Si Drakon nga—ang panganay na anak ni Donald—ay namatay sa sandaling bumalik siya mula Sage Lake Sect at naglaho ang fiancee niya nang parang bula.”“Totoo yan,” nakakagising sabi ni Chaz. “Pero ginamit nila ang impluwensya nila para makausap ang mga Lionheart.”“Ang mga Lionheart?!” Nanlaki ang mga mata ni Neil sa gulat. “Anong binabalak mo?”“Wala naman.” Dinilaan ni Chaz ang labi niya at tusong ngumisi. “Pero sigurado akong hindi magpipigil si Titus Lionheart kapag nalaman niyang may kasintahan ang fiancee niya, di ba?”Tahimik si Neil dahil may pangbabanta sa tono
Pagkatapos ay nagsabi si Vicky kay Frank, “Sa kabila ng away mo sa mga Lane, sa tingin ko inosente si Helen. Wag mong ilagay sa panghabangbuhay na pagsisisi ang sarili mo dahil lang sa isang sandali ng katigasan ng ulo.”At pagkatapos ng mga salitang iyon, nagmaneho siya papalayo sakay ng Maybach niya nang napakabilis. Pinag-isipan ni Frank ang mga sinabi niya at nagpasyang amining tama si Vicky. Sinundan ni Vicky si Chaz kasama niya dahil hindi niya gustong may pagsisisihan siya. Ang totoo, hindi pa rin nakakalimutan ni Frank si Helen. Alam na alam niyang ganun din siya, pero hindi niya makita ang katotohanan at paulit-ulit siyang naloloko para gumawa ng maling desisyon. Tatlong taon silang kasal, at ang ganito kahabang pagsasama ay hindi ganun kadaling matapos. “Pasaway ka talaga…” Bumuntong-hininga si Frank habang naglakad siya papasok ng White Court Hotel. -Sa Room 808, tinulak ng mga bodyguard ni Chaz si Helen papasok sa banyo at binasa siya ng malamig na tubig.Lumi
Nagpapanggap pa rin si Chaz na mabuting tao noon, mapagpakumbaba at malumanay ang tono niya. “Oh, kung sana mas maaga kang nakilala ng anak ko.” Bumuntong-hininga si Gina sa phone. “Basta, umuwi kayo rito kaagad. Ipakasal na kita kay Helen kaagad.”“Sige, Mrs. Lane.”“Siya nga pala, makakabalik ba talaga kami sa main family? Pinagbabantaan kami ni Jade, sinasabi niya hindi niya kami hahayaang makabalik…”“Wag kang mag-alala, Mrs. Lane, may kapangyarihan ang salita ng pamilya ko sa Southstream…”“Magaling!”Beep.Nag-play ng isa pang recording si Chaz pagkatapos. “Oh, Chaz… Napakawalang kwenta ni Hughie, napatay siya ng kung sinong gigolo. Pumunta ka rito mamayang gabi. Ang lungkot-lungkot ko…” Malandi ang boses ni Cindy. “Haha! Pupuntahan kita pagkatapos ko sa pinsan mo, malandi ka!”“Pangako yan. Pumunta ka rito mamayang gabi… Siya nga pala, pwede rin ako kung kailangan mo ng tulong na pigilan si Helen…”Sa banyo, bumagsak ang puso ni Helen nang natapos ang mga recording
Natulala si Helen—hindi niya ito inasahan. Malinaw ang will ng lolo niya: iwan ang pamilya para makasama si Frank at sundan ang konsensya niya. Nabuo na nga ang isipan niya pagkatapos malaman ang tunay na ugali ni Chaz, ngunit nanlumo siya sa banta niya. Kapag tinanggihan niya si Chaz, hahabulin niya si Frank. Oo, lumalaban si Frank, pero kaya niya bang talunin ang lakas ng mga Lionheart?At sinusuportahan sila ng Volsung Sect na may daan-daang apprentices at napakaraming Skyrank elites sa ranggo nila. Imposible ito—mamamatay si Frank at madadamay din si Vicky. Hindi lang basta sila—ang pamilya niya at ang kumpanyang pinaghirapan niyang palaguin nang tatlong taon ay magiging abo. Tahimik si Helen at lumingon siya kay Chaz nang nanginginig. “K-Kapag pinakasalan kita, hindi mo ba sasaktan si Frank?”“Syempre! Mahal kita, Helen. Bakit ako mangingialam sa kanya kapag pinakasalan mo ko? Maginoo ako.” Ngumiti si Chaz. Nandiri lang si Helen sa ngiti niya—hindi niya inakalang
Nakanganga ang bibig ni Helen, ngunit di niya masabi kung anong bumubulabog sa isipan niya. Pagkatapos ay lumingon si Frank sa kanya at seryosong nagsabi, “Alam kong may hindi pagkakaunawaan sa pagitan natin, pero umaasa akong makikita mo ang katotohanan at hindi ka maloko ng iba. Pero, kailangan mo kong pagkatiwalaan… Nagtitiwala ka ba sa'kin, Helen?”Hindi pa nagsalita nang ganito si Frank kay Helen noon, at pwede siyang sumigaw ng oo. Nilagay niya ang kamay niya sa palad niya. Gustong-gusto na niyang ibato ang sarili niya sa mga yakap niya sa sandaling iyon!Gayunpaman, nang susuko na siya sa kagustuhan niya, ngumisi si Chaz at sinabihan siya. “May nakakalimutan ka ba, Helen?”Oo… Naroon si Chaz mismo at si Titus. Nanlumo si Helen—gustong-gusto niyang umalis kasama ni Frank, pero ano naman?Alam niya ang init ng ulo ni Frank at hindi siya susuko—kahit na kapalit nito ay kamatayan. Para naman sa kanya, dapat ba niyang piliin ang pagibig at magdala ng kamatayan sa lalaking
Tinitigan ni Frank si Helen nang hindi makapaniwala. “Sinampal mo ba ako?”“Ako…”Nanginig ang palad ni Helen habang tinitigan niya ang bakas ng palad na naiwan sa mukha ni Frank at kumirot ang puso niya. Pero hindi siya makahingi ng tawad—sa halip, sumugod siya sa kanya na para bang nababaliw, sabay tinulak siya habang hinarangan si Chaz kahit na luhaan siyang sumigaw, “Tama na! Pinatay mo ang loko ko—tapos papatayin mo rin ang fiance ko?! Lumayas ka na rito! Maghihiwalay na tayo ng landas ngayon at ayaw na kitang makitang muli!”Pinanood ni Frank ang pagwawala niya. Lumuwang ang mga kamao niya habang pinilit niyang ngumiti. “Helen, pinagbabantaan ka niya, tama? Sabihin mo lang sa'kin at aayusin ko to. Magtiwala ka sa'kin.”Yumuko si Helen para iwasang tumingin sa mga mata niya sa takot na mawalan siya ng kontrol. “Walang nagbabanta sa'kin! Desisyon ko ang lahat ng ito! Wag ka nang magpantasya at umalis ka na!”“... Sige.”Hinigpitan ni Frank ang mga kamao niya habang tumaliko
Hindi na bata si Trevor, pero handa siyang mamatay sa pagsisilbi kay Frank. Nagngitngit ang ngipin niya habang dinampot niya ang isang bote ng red wine at ininom ito, ngunit pulang-pula na siya hanggang sa tainga pagkatapos niyang makakalahating bote. Sa kabilang banda, ayos lang si Frank kahit na naubos niya ang bote niya at pinanood niya si Trevor na gumiwang na parang malapit nang bumagsak. “Hindi mo kailangang pilitin ang sarili mo, Trevor.”“Hindi… Wag, Mr. Lawrence… Ang buong pagkatao ko… ay dahil sa…” bulong ni Trevor na malinaw nang wala na sa wisyo. Umiling si Frank sa pagod at sinenyasan ang bodyguard ni Trevor na nakatayo sa pintuan. “Ihatid mo siya pauwi,” sabi ni Frank. “Pinapagod niya ang sarili niya sa pag-aalala sa'kin—dapat siyang magpahinga nang maayos.”Nanlaban si Trevor kahit nang hinila siya papalayo, habang naiwang nakaupo nang mag-isa si Frank at dinaan sa inom ang kalungkutan niya sa malawak na booth. Hindi nagtagal, may mga hilera na ng bote sa me
Nagalit ang mga siga sa pangungutya ni Aria, pero di siya natakot. Nang nakita niyang lumaban si Frank, alam niyang hindi mananalo ang mga sigang ito laban kay Frank, at naroon rin ang maraming koneksyon niya!Gustong-gusto talaga ni Aria na makuha ang isang lalaking mayaman, gwapo, at may maraming koneksyon. Kung hindi sa malakas na pagtanggi ni Winter para sabihin sa kanya kung saan siya nakatira, lilitaw siya sa pintuan ni Frank para akitin siya. At ngayong nakasalubong niya siya, hindi niya susukuan ang perpektong pagkakataon!Ang isang sigang kagaya ni Tuck ay bulate lang kumpara kay Frank! Tinitigan naman nang masama ni Tuck si Frank. “Huling babala na'to, bata. Lumayas ka dito kung alam mo kung anong makakabuti sa'yo.”Kumunot ang noo ni Frank at tumingin kay Aria na nasa tabi niya. Masama ang timpla niya at patuloy siyang binubulabog ng mga pesteng ito. Pero hindi niya maiwasan si Aria, kaya kailangan niyang tibayan ang sarili niya at palayasin ang mga siga. “Magha
Ang mga babae ay nakaramdam ng paghamak kay Winter habang hindi nila alam kung saan sila dapat mag-intern.Nang marinig ni Frank ang kanilang pag-uusap, nakita siya ni Jessica at nag-double take. "Hey, hindi ba't kapatid ni Winter 'yan?"Gayunpaman, hindi nagtagal ay siya'y nagbiro. "Talagang ginawa mo ang lahat para lang makakuha ng trabaho ang kapatid mo!""Oo nga, ipinadala mo siya na parang regalo sa kama ng isang matandang lalaki… Wala nang hihigit pa sa iyong tiyaga."Ang pang-aasar ay nag-iwan kay Frank na nalilito, bagaman agad niyang napagtanto na nagkamali sila ng pagkakaintindi habang patuloy silang nagkukwentuhan.Si Winter ay talagang may kakayahang maging pinuno ng Zamri Hospital—sa katunayan, sapat na sapat ang kanyang kasanayan sa medisina, at hindi niya kailangang gumamit ng anumang hindi kanais-nais na paraan.Habang nanatiling nagdududa ang mga babae sa kabila ng mga sinabi ni Frank, hinila lang sila ni Frank para makita si Winter upang siya na mismo ang magsab
May isa lamang porsyentong tsansa si Gus na mabuhay, pero may isang bagong graduate na inakalang kasintahan ni Gene na nagtagumpay sa tsansang iyon?!Grabe, kaya na ngang makipag-usap ng lalaki ngayon!Pakiramdam ni Paco na parang gumuho ang kanyang mundo, na parang ang mga dekadang kaalaman niya sa medisina ay walang halaga sa ilang mga bata.Sa paligid niya, ang kanyang mga katulong ay nakatitig sa gulat.Hindi nagawa ni Paco! Ano ang nagbigay sa kanilang dalawa ng karapatan na magtagumpay?Posible bang mas magaling pa ang kanilang mga kasanayan sa medisina kaysa kay Paco kahit na mas kulang sila sa karanasan?"Alam mo ba ang pangalan na Frank Lawrence?"Si Gus ay sumagot kay Winter at Jean Zims, kahit na nakapikit pa rin ang kanyang mga mata."Frank Lawrence?"Nagpalitan ng tingin sina Winter at Jean."Siya ang kapatid ko," sagot ni Winter."Siya ang aking mentor," sabay na sinabi ni Jean.Tumango si Gus at huminga ng malalim. "Kung ganun siya nga talaga ‘yun… Muli niya
"Oh! Dumating sila para kay Winter." Ngumiti ang katulong."Siguro balak nilang hingin sa kanya ang internship, dahil bagong talagang siyang pinuno ng ospital natin at lahat."Pumihit si Paco kay Winter noon din, ang kanyang titig malamig habang malamig na sumagot, "Ano bang akala mo sa ospital namin?! Hindi ito lugar para sa mga batang nagmamadaling umakyat sa ranggo. Lumayas ka dito!""Ano? Humihingi ba kami ng pahintulot na manatili?" Tina ay nagmaktol sa paghamak at lumingon muli upang umalis matapos magbigay ng malamig na titig kay Winter."Sandali…"Sinubukan ni Winter na magsalita, pero sobrang pagod niya mula sa operasyon na halos hindi siya makapagbigkas ng isang pantig.Patuloy na nagalit si Paco sa kanya noon, "Sabi ko, chief, sapat na ang binigay mong gulo sa akin para sa isang araw, kaya ipaalam mo sa utak mo—ospital ito, hindi lugar para kay Gene Pearce na magtago ng mga kalaguyo!"Pagkatapos, itinuturo si Gus Zeller sa trolley bed, sumigaw si Paco, "Tingnan mo ang
"Phew…"Matapos ang mahigit apat na oras na operasyon, bumagsak si Winter sa isang upuan, ang kanyang mga kamay ay puno ng dugo."Okay ka lang ba, Winter?" tanong ni Jean habang pinupunasan ang pawis sa noo ni Winter.Umiling si Winter. "Ang laki ng pagkadismaya ko…""Oo nga…" buntong-hininga ni Jean, nilingon ang lalaki sa surgical table na kakatatapos lang operahan, habang nilingon siya at si Winter. "Okay lang—ginawa mo ang lahat ng makakaya mo.""Alam ko." Nagsalita si Winter nang may lungkot.Di nagtagal, si Gus Zeller ay inilipat sa isang wheel bed at itinulak palabas ng silid ng operasyon."Hahaha! Ang sakit na nito… Tingnan mo lang ang mukha niya, parang nabigo siya.""Hehe. Mga batang mayabang, sabi ko sa'yo. Ayos lang, isang tagapaglingkod ng Soranos ang namatay sa kanilang surgical table… talagang magagalit ang mga Sorano.""Eh, hindi naman kasalanan natin 'yan. Abangan na lang natin kung paano ito magiging."Nagkunot-noo si Winter nang marinig niya ang mga tao, pe
At kapag nalaman ng mga Sorano na babae ni Gene Pearce ang nag-opera sa kanilang retainer, mas mabilis na babagsak si Winter.Ito ang patibong na inihanda ni Paco para kay Winter—katapusan na niya, gawin man niya ito o hindi.Ngumisi siya, dahil naniniwala siya na imposible para kay Winter na mailigtas ang buhay ni Gus Zeller.Bago dumating si Winter, sinuri na niya si Gus—bali-bali ang mga buto sa buong katawan niya at naputol ang isang braso niya, habang dumudugo naman ang mga organs niya.Maging ang pagtibok ng puso niya ay lubhang napakahina.Para kay Paco, kahit na marami na siyang karanasan, dinaig pa ni Gus yung nasagasaan ng tren.Isa siyang patay na naglalakad, at hindi magiging maganda ang mga bagay para sa sinumang tatanggap sa kaso niya.At nagkataon namang magagamit ito ni Paco laban sa bago niyang chief, na kasisimula pa lang ng kanyang unang araw sa trabaho.“Gaano man kakakaiba ang sitwasyon, ang pagliligtas sa buhay ng pasyente ang prayoridad natin,” sabi ni Wi
Bagaman nangangahulugan iyon na hindi kayang hawakan ni Winter ang mga komplikadong kaso at hindi niya kayang linangin ang mga pill, ang kanyang kaalaman sa mga acupoint, masahe, at kasanayan sa acupuncture ay kayang hawakan ang karamihan sa lahat, kahit na hindi ito kasing epektibo ng kay Frank.Pagkatapos ng lahat, ang mga tao tulad ni Frank na nagmaster sa parehong martial arts at medisina ay isang pambihira.Sa kabilang banda, nagulat si Paco na kinuha ni Winter ang scalpel nang walang kaalam-alam, ngunit hindi nagtagal ay tumatawa na siya kasama ang kanyang mga katulong.Ang surgical wing ay isang lugar ng kaseryosohan, at sinisira nila ito."Sandali, chief." Ngumisi si Paco habang lumalapit kay Winter."Hindi ko naman sinasadyang maliitin ka, pero kakagraduate mo lang sa unibersidad at hindi ka pa nakapag-internship. Ito ang unang beses mong humawak ng scalpel, tama ba?"Tumango si Winter nang mahinahon at hindi nagalit."Pfft…"Pinigilan ni Paco ang pagtawa, habang ang kany
Pareho nang higit-kumulang na napagtanto nina Vicky at Helen na ang pagpapanatili ng spiritron vein ay hindi naman talaga mabuti para sa kanila, lalo na't nagdudulot ito ng walang katapusang mga problema.Ang pagkaligaw sa oras ay, mula sa isang pananaw, ang matalinong hakbang.Naiintindihan ni Frank kung ano ang iniisip ni Silverbell.Tanging isang malaking organisasyon tulad ng Martial Alliance at ang kanilang mga tagasuporta ang may lakas na mapanatili ito—ang pagbibigay kay Frank sa kanyang kasalukuyang estado ay makakasama sa kanya sa halip."Ano ang gagawin natin ngayon, Frank?" tanong ni Vicky nang may pag-aalala."Umupo at huwag gumawa ng kahit ano," sabi ni Frank matapos mag-isip ng matagal tungkol dito, lumingon sa pagitan nina Vicky at Helen."Kung may makakahanap ng eksaktong lokasyon ng spiritron vein, problema na nila iyon at hindi natin. Ang lungsod ng Zamri ay gulo na dahil sa spiritron vein, kaya hindi pa panahon para tayo ang magpakita. Sa puntong ito, ang pinakama
Samantala, sa isang conference room sa tuktok ng Lanecorp Tower, nakasimangot sina Vicky at Helen.Pagkatapos ng lahat, pareho silang may mga espada na nakatutok sa kanilang mga makikinis na leeg."Ano'ng ginagawa mo, Silverbell?!" sigaw ni Helen."Heh. Nagulat ako... may isang malapit na tao na nakapagpalusot sa akin." Tumatawa si Vicky, pero ang kanyang mga mata ay kumikislap ng malamig."Pasensya na, ladies," si Silverbell ay nakadamit ng puti tulad ng dati, hawak ang kanyang espada sa isang kamay at isang nagniningning na alahas na kahawig ng isang anting-anting sa kanyang kabila.Iyon ang spiritron vein na binanggit ni Helen sa phone.Nang bumalik sila, Vicky, at Silverbell sa Lanecorp Tower, isang grupo ng mga lalaking nakasuot ng itim na nag-aabang ang sumugod sa kanila.At nang kinuha ng mga lalaking nakasuot ng itim ang spiritron vein at ibinigay ito kay Silverbell, napagtanto nina Vicky at Helen na sila ay niloko.Kahit na siya ang kaibigan ni Frank mula pagkabata at l
Sa isip na iyon, tumingin si Frank pataas at sumigaw, "Sir, wala sa akin ang spiritron vein, pero alam ko kung nasaan ito. Hinihiling ko ang iyong pag-unawa bilang aking senior na bigyan ako ng pabor na palayain ang aking pamilya, at dadalhin kita kung nasaan ito!"Tumahimik ang paligid ng sirang templo sa mga salita ni Frank, habang nag-iisip ang taong nagkukubli sa mga anino.Di nagtagal, muling nagsalita ang kanyang matandang boses."Sige. Dahil isa kang tao ng mga prinsipyo, may tiwala ako sa iyo."Lumabas siya mula sa mga anino, isang matandang lalaki na may kulay-abong buhok at may bakal na maskara na tumatakip sa kalahati ng kanyang mukha ang naglakad palabas.Ang kanyang ekspresyon ay malamig, at may dala siyang kwintas ng mga butil ng dasal sa isang kamay.Tumigil ang tibok ng puso ni Frank nang makita niya siya—ang nakakatakot na presyon na ipinapakita ng lalaking iyon ay malinaw na nagpapakita na siya ay Transcendentrank!Hindi niya maiwasang maalala ang sinabi sa kanya ni