Lumapit si Sean sa tabi ni Helen, tiningnan niya siya ng may pag-aalala, “Ayos ka lang ba, Helen?”Kinuskos ni Helen ang kanyang ulo. “Ayos lang ako, pero hindi ba dapat nasa opisina ako ni Leo? Anong ginagawa niyo dito?”“Nag-aalala ako, kaya nagpasama ako kay Mr. Wesley papunta dito,” ang sagot ni Gina. “May ginawa ba sa'yo si Leo Grayson?”Hinawakan ni Helen ang kanyang pisngi, at pagkatapos ay ang kanyang mga damit. Tila walang ginawa sa kanya si Leo maliban sa sampalin siya ng ilang beses, dahilan upang maguluhan siya—-gusto siyang pagpira-pirasuhin ng lalaking ‘yun! “Ayos lang ako, pero bakit ako pinakawalan ni Leo?” Ang tanong niya. “Salamat sa tulong ni Mr. Wesley,” ang sabi ni Gina, nang mapagtanto niya ito at lumingon siya sa Skymex Club. “Kita mo? Isinara ng mga tauhan ng gobernador ang buong lugar.”Lumingon si Helen at nakita niya na maraming mga lalaking naka suot ng uniporme mula sa opisina ng gobernador ang nakatayo sa harap ng Skymex Club. Nagsimula namang
Sumimangot si Frank—humingi ng tulong si Helen kay Vicky? Kung ganun ‘yun pala ang dahilan kung bakit nagpunta dito si Yara! Gayunpaman, bago niya masabi kay Helen ang tungkol kay Yara at Vicky, itinulak siya palayo ni Helen. Mabilis niyang nasalo ang kamay ni Helen. “Mayroong hindi pagkakaunawaan dito—”“Tama na. Bahala ka kung gusto mong maging tuta ni Vicky Turnbull.” Kumawala si Helen mula sa kanya at naglakad siya paalis sa inis. Tiningnan naman siya ng masama ni Gina. “Ayos lang sa'kin na sabihin sa'yo na tinawagan ni Helen si Ms. Turnbull, pero wala siyang pakialam kung mamatay ka. Pero nagmakaawa pa rin kay Leo Grayson ang anak ko para sa'yo—patay ka na sana ngayon kung hindi dahil sa kanya!”Inirapan niya si Frank, at umalis siya kasama si Sean, na may malaking ngiti sa kanyang mukha dahil siya ang pinakamasayang tao doon. Samantala, naiwang nakatayo doon si Frank, at nag-iisip. Nagulat siya na pumunta si Helen kay Leo upang magmakaawa para sa kanya—talagang nagk
Subalit, litong-lito si Dan noong dumating siya sa bahay ni Gerald nang makita niya na walang tigil ang kanyang pag-ubo, at paminsan-minsan ay dumudura ng dugo. “Dan, bakit lumubha ng ganito ang kondisyon ko?” Ang tanong ni Gerald.Walang magawa si Dan kundi haplusin ang kanyang balbas at magtanong, “Hindi maganda ang lagay ng pulso mo. May kinain ka bang hindi maganda nitong mga nakaraan?”Paulit-ulit na umiling si Gerald. “Wala… at ininom ko ang gamot gaya ng sinabi mo sa’kin…”Lalong naguluhan si Dan dahil dito, at nagsalita siya habang nagngingitngit ang kanyang mga ngipin, “Kakaiba ang mga sintomas mo. Hindi ko na alam ang gagawin ko ngayon.”“Ano?! Paanong nangyari ‘yun?!” Sumigaw si Tidus Simmons, at hinawakan niya ang kanyang mga braso. “Ikaw ang pinakamahusay na manggagamot sa Riverton! Kailangan mong iligtas ang tatay ko!”“Ayaw ko ring may mangyaring masama sa kanya,” ang mapait na sinabi ni Dan. “Pero may mga limitasyon ako, at…”Humina ang kanyang boses, ngunit ang
Biglang may kumatok sa pinto niya noong sandaling iyon, at binuksan ni Frank ang pinto at nakita niya ang isang lalaking hindi niya kilala.Gayunpaman, halata sa suot niyang mamahaling suit na hindi siya isang ordinaryong tao, at mayroong isang malaking bodyguard na nakasuot ng itim sa likod niya.“Sino ka?” Ang tanong ni Frank.Hindi nag-aksaya ng oras si Tidus at agad siyang nagtanong, “Frank Lawrence? Ako ang anak ni Gerald Simmons.”Agad na naunawaan ni Frank kung bakit siya nandito. “Mukhang mas malala pa sa inaasahan ko ang kondisyon ng tatay mo.”Agad na hinablot ni Tidus ang kanyang kolyar. “May ginawa ka sa kanya, hindi ba?!”Maayos ang kalagayan ng kanyang ama sa kabila ng pagkakaroon niya ng sakit ngunit bigla siyang nalagay sa bingit ng kamatayan matapos niyang makilala ang binatang ito!Duda siya na inosente ang binatang ito!Ngumiti lamang si Frank. “Maraming iba’t ibang sakit ang dinaramdam ng tatay mo, mula noong mapinsala ang kanyang dibdib noong kabataan niya.
Agad na tumakbo papunta sa may pintuan ang lahat, ngunit hindi nila makita si Frank.Tanging si Tidus lamang ang nandoon, na nakahawak sa kanyang braso at gumegewang habang nagmamadali siya pabalik.“Tidus? Nasaan si Frank?” Agad na nagtanong si Kenny.“Wala. Sinabi ng mayabang na hayop na ‘yun na napinsala ang dibdib ng tatay ko at malapit na siyang mamatay,” galit na galit na nagsalita si Tidus. “Gusto niyang personal na magpunta ang tatay ko sa kanya—makikipagtalo sana ako, pero dinis-locate niya ang balikat ko!”“Ano?!” Sumigaw sa galit si Kenny. “Napakayabang niya! Dadalhin ko siya dito ng mag-isa!”“Sandali lang!” Biglang sumigaw si Dan at tumakbo siya palapit kay Tidus. “Anong sinabi mo? Paano niya nalaman ang tungkol sa aksidente ng tatay mo noong bata pa siya?!”Nagulat si Tidus. “Hindi, puro kalokohan lang ang sinasabi niya. Walang nabanggit na ganun ang tatay ko…”Bumuntong-hininga si Dan. “Yung totoo, nangyari talaga ‘yun, pero ang pagkakaalam namin ay magaling na s
Nagtataka sila Peter, Gina, at Helen kung sino ang nakita ni Sean. Tumingin sila habang papunta si Sean sa malaking grupo ng mga tao sa may entrance, na sumisipsip ng parang isang mababang alipin.Namutla si Gina. “S-Sino ang mga taong ‘yun?”Maging si Sean mismo ay iginagalang sila!Di nagtagal ay naningkit ang mga mata ni Helen.Hindi niya nakilala ang iba maliban sa isa—si Norman Schmidt.“Ang isa sa kanila ay ang chief ng commerce guild ng Riverton,” ang sabi niya. “Hindi ko na kilala yung iba.”Mukhang inggit na inggit si Peter—kailan kaya niya makakasalamuha ang mga bigatin ng gaya ng ginagawa ni Sean?“Hayy,” bumuntong-hininga siya. “Nakakausap pa niya ang chief ng commerce guild ng Riverton… Grabe!”“Wow!” Sumigaw sa tuwa si Gina at humarap siya kay Helen ng may seryosong tingin. “Isa siyang espesyal na lalaki, nagagawa niyang makisalamuha sa mga bigatin. Nakikita mo ba kung gaano kalawak ang kanyang impluwensya? Kailangan mo siyang makuha sa lalong madaling panahon!”
Sa inis niya, nagsalita si Tidus sa galit, “Magkano ba ang gusto mo?! Kaya ka naming bayaran—sabihin mo lang ang halaga!”Suminghal si Frank. “Walang halaga sa’kin ang pera.”“Kung ganun, anong gusto mo?” Ang tanong ni Norman—mayroong tao sa mundo na ayaw ng pera? Kalokohan!“Isang Myriad Hue Snow Lotus mula sa Sky Peak,” ang sagot ni Frank, “o isang Radiant Panacea Cap ng South Sea. Mayroon ba kayo ng mga ito?”“Anong…”Ang parehong mga bagay na binanggit ni Frank ay mas bihira pa kaysa sa ginto—lilipas ang buong buhay ng mga tao ng hindi nakikita ang mga ito, lalo na ang makuha ang mga ito.“Wala ako ng alin man sa mga ito,” ang sagot ni Tidus. “Pero gamutin mo ang tatay ko, at gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para makuha ang mga ito.”“Binibigyan mo ba ako ng isang IOU?” Ang tanong ni Frank.“Hindi namin makukuha ang mga ito agad-agad,” ang paliwanag ni Tidus. “Hindi mo ba kami pwedeng bigyan ng oras?”Sa sandaling iyon, tumingin si Dan kay Gerald, na palala ng palala an
”Ang sarap nito sa pakiramdam!” Ang sabi ni Gerald habang naglalakad siya palapit kay Frank at yumuko siya. “Mr. Lawrence, humihingi ako ng paumanhin sa kakitiran ng isip ko noon. Malaki ang naging kasalanan ko sa'yo.”“Walang problema dun, Mr. Simmons, “ Kalmadong sumagot si Frank. “Ginagawa ko lang ang tungkulin ko bilang isang manggagamot.”“Talino at kabutihan—isa kang mabuting ehemplo sa henerasyon mo,” Masayang humalakhak si Gerald at inilabas niya ang isang debit card. “Mayroon itong lamang limang milyon—ituring mo itong isang munting regalo mula sa’kin.”Umiling si Frank. “Si Mr. Zimmer na ang nagbayad para sa’yo.”Nang marinig niya na nabanggit ang kanyang pangalan, naiilang na ngumiti si Dan. “Ikinalulungkot ko na muntik nang mamatay si Gerald dahil sa kakulangan ko ng kakayahan. Maswerte kami na nakilala ka namin, Mr. Lawrence!”Bigla siyang nasabik—iniisip niya na maaari niyang gayahin ang anumang technique na gagamitin ni Frank upang gamutin si Gerald, ngunit nagawa n
“Ano?!” Nabigla si Frank. Nagpasya ang mga Lionheart na makipaggiyera laban sa mga Turnbull?!Pero sabi ni Glen Turnbull, ang plano laban sa mga Turnbull ay plinano at sinagawa ni Titus Lionheart nang mag-isa. Kung nasa paligid ang head ng mga Lionheart, hindi sila susugal nang ganito ka-delikado. Ngunit sa kung anong dahilan, nagbago ang isip ng mga Lionheart pagkatapos ng isang buwan at handa na silang umatake?!Metikuloso pa nga sila at binalak nilang sirain ang Lane family… Mukhang habol din siya ng mga Lionheart!“Ganun pala… Iyon pala ang nangyayari…” Tumawa nang malamig si Frank pagkatapos isipin ang mga pagpipilian niya at kumuha ng isang mabahong itim na pill at sinaksak ito sa bibig ni Will. “Dahil kilala ako ako, alam mo dapat kung gaano ako kagaling sa medisina. Ang pill na pinainom ko sa'yo ngayon ay tinatawag na Veinbreaker, at kailangan mo ng antidote bawat linggo, kundi ay mamamatay ka nang nagdurusa habang pumuputok ang bawat isang ugat na mayroon ka.”Habang
“Sir, anong—”“Tabi.” Tinulak ni Frank ang mga attendant na nakaharang sa daan niya at naglakad papunta kay Will. Hinablot niya ang lalaki sa kwelyo, pagkatapos ay tinulak ito sa men's room at sinara nang malakas ang pinto para i-lock ito. “Ano bang gusto mo?!” Sumigaw si Will habang nagngitngit ang ngipin. Nagsimulang mag-apoy ang mga mata niya sa galit kay Frank habang pinanood niyang dumugo nang matindi ang palad niya. “Anong gusto ko? Ikaw ang dapat kong tanungin niyan.”Tinulak ni Frank si Will sa lapag nang nakangisi habang inapakan niya ang butas na kamay ni Will. Napasigaw siya ulit. Habang malamig na naningkit ang mga mata, sumigaw si Frank, “Unang-una, magsimula tayo sa kung sino ka ba talaga… Lumapit ka sa Lanecorp mula kay Cindy, para saan? Para may manatiling aligaga?! Sino yun?! Magsalita ka!”“A-Anong sinasabi mo?! Wala akong alam!”Nataranta si Will sa mga tanong ni Frank. Hindi niya alam kung paano ito nalaman ni Frank. “Hindi ka magsasalita, ha? Kung gan
Mapagbantang sumagot si Helen, “Wag mo kong hawakan, Mr. Zeller, kundi ay baka hindi mo malaman ang mangyayari sa'yo.”“Talaga? Kilala mo ba kung sino ang mga kaibigan ko? Hehe… Aatakihin ka sa puso kapag sinabi ko sa'yo, pero iibahin ko ang usapan.”Madilim na ngumiti si Will, dinilaan niya ang mga labi niya habang hinarangan niya si Helen. “Samahan mo ko ngayong gabi, Ms. Lane, at nangangako ako sa karangalan ko na makukuha mo ang larawan at lahat ng files na kinopya ko… Kundi baka bukas, lumitaw sa mesa ng CEO ng karibal mong kumpanya ang lahat ng nasa larawan. Kaya ano ang pipiliin mo?”Pumikit si Helen sa kabila ng banta niya, at nanahimik sandali bago nagsabing, “Kung ganun, pwede ko bang isiping pinagbabantaan mo ko?”“Tama.” Nanatiling nakangiti si Will, na tuwang-tuwa dahil kumbinsido siyang sa kanya na si Helen. Nagsimula pa nga siyang magpantasya kung anong kayamanan ang nasa ilalim ng suit niya at tumindi ang init sa pagitan ng binti niya. Walang makakapigil dito, a
“Sige.” Tumango si Cindy at mabilis na bumalik sa mga dessert na nasa mesa. Sa kabilang banda, pinagpatong ni Frank ang mga braso niya sa dibdib niya habang pinanood niya si Will na pumunta sa banyo. Dumilim ang titig niya. “Hoy, anong tinitingin-tingin mo? Naiinggit ka lang, ano?”Nagmayabang si Cindy nang makitang nakatitig si Frank kay Will. “Iba ang boyfriend ko sa'yo—isa siyang tunay na department head na nagrereview ng bawat isang tender ng korporasyon. Alam mo ba kung gaano karaming tao sa Zamri ang kailangang sumunod sa kanya? Ang alam mo lang gawin ay masali sa away at kumapit kay Helen, para magmakaawang bigyan ka ng trabaho.”Hinampas niya nang paulit-ulit ang mesa habang tinawanan niya si Frank. “Walanghiya ka talaga—wala kang alam sa pagkakaroon ng trabaho, ano? At tinakda ka ni Helen bilang head ng health and safety department… Di ba ibig sabihin nun ay security guard ka lang? Oh, pinapatay mo ko sa kakatawa! Umaabot ba sa sampung libo ang buwanang sahod mo?!” Tum
Malamig na tumingala si Frank sa kanya. “Ano? Di ba ako pwedeng umupo rito?”Kaagad na nagalit si Will—matapang siya para sa isang hamak na bodyguard!“Hinanda kong maupo rito si Ms. Lane, dahil mayroon kaming malaking business deal na pag-uusapan.” Malamig na sabi ni Will. “Kaya bang akuin ng isang pinabangong security guard na kagaya mo ang mangyayari kapag sinira mo to para sa kanya?!”“Syempre naman.” Tinaas ni Frank ang mukha niya nang mukhang sinasadyang nagtataka. “Ano…” Nanggalaiti si Will. “Tama na yan.” Tinaas ni Helen ang isang kamay niya at pinigilan ang dalawang lalaki habang umupo siya sa tabi ni Frank. Habang nakatingin nang seryoso kay Will, sabi niya, “Kinuha ng pinsan kong si Cindy ang laptop ko. Pakibalik ito sa'kin kung nasa’yo pa rin ito.”Ito ang prayoridad niya dahil maraming sensitibong dokumento at papeles ng Lanecorp na naka-save sa laptop na iyon. Hindi ito dapat makita ng iba at masasaktan ang kumpanya kapag nalaman ito ni Will at ibenta niya ang
Namutla si Kallum habang nilamon siya ng kawalan ng pag-asa. Dumulas ang phone niya sa mga daliri niya at bumagsak ang malakas sa lapag. Talagang nakakatakot ang pagkamatay ni Cid, kagaya kung paanong hindi inasahan ni Kallum na aatakihin ni Victor ang anak niya nang hindi man lang siya binigyan ng tyansang manlaban.“Frank Lawrence… ang bodyguard ni Helen Lane? Ang head ng health and safety department?! S-Sino ba siya?!”Nakatulala niyang bulong bago nanahimik. -Samantala, nagmadaling bumalik sina Helen at Frank sa Lanecorp. Mananatili sila dapat sa labas, ngunit nakatanggap ng tawag si Helen mula kay Cindy, sinabi niyang dumating na ang bagong nobyo niya kasama ng laptop ni Helen. Gayunpaman, sa sandaling nakabalik sina Helen at Frank, lumapit sa kanila ang kalilipat lang na sekretaryang naghihintay sa pintuan at naiilang na nagsabi, “Ms. Lane, umalis ang pinsan mo kalahating oras ang nakaraan. Nag-iwan sila ng address at pinapapunta kayo sa kanila.”Kinuha ni Helen ang
"Hehe…"Nakangiti si Victor habang nilapitan niya si Frank, inabutan siya ng tasa ng tsaa, at nagtanong, “Mr. Lawrence, nakausap ko mismo si Tito Emilio at pinapasabi niya ang pagbati niya.”“Ganun ba.”Tumango si Frank—hindi talaga siya takot kay Victor, ininom pa niya kaagad ang tsaa at tumango. “Masarap ang tsaang to.”“Hehe… Kung gusto mo, pwede ko tong ipadala sa'yo, Mr. Lawrence.”“Hindi kailangan yan.” Tumanggi si Frank, iniunat ang likod niya, at lumingon kay Helen. “Pag-usapan natin ang utang mo sa Lanecorp. Kung tama ang pagkakaalala ko, 200 milyong investment funds ito, at tungkol naman sa interes…”“Oh, wag mong alalahanin yun.” Ngumiti si Victor at pinigilan si Frank sa pagbibilang—matalino siya para maintindihan ito. “Kumuha na lang kayo ng 300 milyon mula sa'kin, nang may interes na 100 milyon. Isipin niyo na lang itong regalo para sa Lanecorp. Pwede na ba yun?”“Oo.” Tumango si Frank. Gayunpaman, kumunot ang noo ni Helen. “Hindi tama yun. Tumagal na ang utang,
Sumugod sa Sorano Estate at pinilit silang humingi ng tawad? Kahit mga bata ay di maniniwala sa ganitong pantasya!“Titignan natin!” Madilim na ngumiti si Cid kay Frank. Suminghal naman si Frank—hindi niya pipigilan si Cid kung talagang gusto niyang mamatay, at hindi rin naman siya obligadong pigilan siya. Hindi nagtagal, bumalik si Victor nang may dalang isang tray ng tsaa at magalang itong nilapag sa mesa niya. Gayunpaman, bago niya ito maisalin, tumakbo si Cid papunta sa kanya at tinuro si Frank. “V-Victor, ininsulto ng batang yan ang pamilya mo! Kailangan mo siyang turuan ng leksiyon!”“Talaga?”Tumingala si Victor at mahinang nagtanong, “At ano namang sinabi niya?”“Sabi niya…”Mukhang tuwang-tuwa si Cid habang lumunok siya. “Sabi niya nakaaway niya ang mga Sorano, pagkatapos, sumugod siya sa Sorano Estate sa Morhen, sinaktan si Willy Sorano, at pinilit ang main family na humingi ng tawad.”"Hah!" Dumura si Cid nang may huwad na galit. “Hindi man lang niya tinignan a
Habang aligaga si Victor na kumpirmahin ang pagkatao ni Frank sa labas ng pinto, nakangiwi si Cid sa isang sulok sa loob ng opisina ni Victor. Nakatitig pa rin siya kay Helen sa gulat. “M-Magkasabwat kayo ni Victor, ano?”“Ni Victor?” Nagtaka si Helen—ito ang unang beses niyang makita ang may-ari ng Victorget, kaya paano siya makikipagsabwatan sa kanya?Lumingon siya kay Frank na natatawang nakangiti kay Cid. “Kung talaga isang siyang Sorano, malamang ay narinig na niya ako… At kung talagang totoo iyon, katapusan mo na.”“Ano?! Imposible!” Sigaw ni Cid nang nakaturo kay Helen habang nagreklamo siya, “Head ka lang ng Lane family, isang pamilyang may katamtamang kayamanan mula sa Southstream!”Pagkatapos, tinuro niya si Frank. “At isa ka lang pinabangong security guard! Paano ka nagkaroon ng koneksyon sa mga Sorano ng Morhen?!”Nagtataka ring lumingon si Helen kay Frank at bumuntong-hininga siya habang nagpaliwanag siya, “Nakaaway ko ang mga Sorano. Nang pinadala ni Nash Yego ang