Subalit, litong-lito si Dan noong dumating siya sa bahay ni Gerald nang makita niya na walang tigil ang kanyang pag-ubo, at paminsan-minsan ay dumudura ng dugo. “Dan, bakit lumubha ng ganito ang kondisyon ko?” Ang tanong ni Gerald.Walang magawa si Dan kundi haplusin ang kanyang balbas at magtanong, “Hindi maganda ang lagay ng pulso mo. May kinain ka bang hindi maganda nitong mga nakaraan?”Paulit-ulit na umiling si Gerald. “Wala… at ininom ko ang gamot gaya ng sinabi mo sa’kin…”Lalong naguluhan si Dan dahil dito, at nagsalita siya habang nagngingitngit ang kanyang mga ngipin, “Kakaiba ang mga sintomas mo. Hindi ko na alam ang gagawin ko ngayon.”“Ano?! Paanong nangyari ‘yun?!” Sumigaw si Tidus Simmons, at hinawakan niya ang kanyang mga braso. “Ikaw ang pinakamahusay na manggagamot sa Riverton! Kailangan mong iligtas ang tatay ko!”“Ayaw ko ring may mangyaring masama sa kanya,” ang mapait na sinabi ni Dan. “Pero may mga limitasyon ako, at…”Humina ang kanyang boses, ngunit ang
Biglang may kumatok sa pinto niya noong sandaling iyon, at binuksan ni Frank ang pinto at nakita niya ang isang lalaking hindi niya kilala.Gayunpaman, halata sa suot niyang mamahaling suit na hindi siya isang ordinaryong tao, at mayroong isang malaking bodyguard na nakasuot ng itim sa likod niya.“Sino ka?” Ang tanong ni Frank.Hindi nag-aksaya ng oras si Tidus at agad siyang nagtanong, “Frank Lawrence? Ako ang anak ni Gerald Simmons.”Agad na naunawaan ni Frank kung bakit siya nandito. “Mukhang mas malala pa sa inaasahan ko ang kondisyon ng tatay mo.”Agad na hinablot ni Tidus ang kanyang kolyar. “May ginawa ka sa kanya, hindi ba?!”Maayos ang kalagayan ng kanyang ama sa kabila ng pagkakaroon niya ng sakit ngunit bigla siyang nalagay sa bingit ng kamatayan matapos niyang makilala ang binatang ito!Duda siya na inosente ang binatang ito!Ngumiti lamang si Frank. “Maraming iba’t ibang sakit ang dinaramdam ng tatay mo, mula noong mapinsala ang kanyang dibdib noong kabataan niya.
Agad na tumakbo papunta sa may pintuan ang lahat, ngunit hindi nila makita si Frank.Tanging si Tidus lamang ang nandoon, na nakahawak sa kanyang braso at gumegewang habang nagmamadali siya pabalik.“Tidus? Nasaan si Frank?” Agad na nagtanong si Kenny.“Wala. Sinabi ng mayabang na hayop na ‘yun na napinsala ang dibdib ng tatay ko at malapit na siyang mamatay,” galit na galit na nagsalita si Tidus. “Gusto niyang personal na magpunta ang tatay ko sa kanya—makikipagtalo sana ako, pero dinis-locate niya ang balikat ko!”“Ano?!” Sumigaw sa galit si Kenny. “Napakayabang niya! Dadalhin ko siya dito ng mag-isa!”“Sandali lang!” Biglang sumigaw si Dan at tumakbo siya palapit kay Tidus. “Anong sinabi mo? Paano niya nalaman ang tungkol sa aksidente ng tatay mo noong bata pa siya?!”Nagulat si Tidus. “Hindi, puro kalokohan lang ang sinasabi niya. Walang nabanggit na ganun ang tatay ko…”Bumuntong-hininga si Dan. “Yung totoo, nangyari talaga ‘yun, pero ang pagkakaalam namin ay magaling na s
Nagtataka sila Peter, Gina, at Helen kung sino ang nakita ni Sean. Tumingin sila habang papunta si Sean sa malaking grupo ng mga tao sa may entrance, na sumisipsip ng parang isang mababang alipin.Namutla si Gina. “S-Sino ang mga taong ‘yun?”Maging si Sean mismo ay iginagalang sila!Di nagtagal ay naningkit ang mga mata ni Helen.Hindi niya nakilala ang iba maliban sa isa—si Norman Schmidt.“Ang isa sa kanila ay ang chief ng commerce guild ng Riverton,” ang sabi niya. “Hindi ko na kilala yung iba.”Mukhang inggit na inggit si Peter—kailan kaya niya makakasalamuha ang mga bigatin ng gaya ng ginagawa ni Sean?“Hayy,” bumuntong-hininga siya. “Nakakausap pa niya ang chief ng commerce guild ng Riverton… Grabe!”“Wow!” Sumigaw sa tuwa si Gina at humarap siya kay Helen ng may seryosong tingin. “Isa siyang espesyal na lalaki, nagagawa niyang makisalamuha sa mga bigatin. Nakikita mo ba kung gaano kalawak ang kanyang impluwensya? Kailangan mo siyang makuha sa lalong madaling panahon!”
Sa inis niya, nagsalita si Tidus sa galit, “Magkano ba ang gusto mo?! Kaya ka naming bayaran—sabihin mo lang ang halaga!”Suminghal si Frank. “Walang halaga sa’kin ang pera.”“Kung ganun, anong gusto mo?” Ang tanong ni Norman—mayroong tao sa mundo na ayaw ng pera? Kalokohan!“Isang Myriad Hue Snow Lotus mula sa Sky Peak,” ang sagot ni Frank, “o isang Radiant Panacea Cap ng South Sea. Mayroon ba kayo ng mga ito?”“Anong…”Ang parehong mga bagay na binanggit ni Frank ay mas bihira pa kaysa sa ginto—lilipas ang buong buhay ng mga tao ng hindi nakikita ang mga ito, lalo na ang makuha ang mga ito.“Wala ako ng alin man sa mga ito,” ang sagot ni Tidus. “Pero gamutin mo ang tatay ko, at gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para makuha ang mga ito.”“Binibigyan mo ba ako ng isang IOU?” Ang tanong ni Frank.“Hindi namin makukuha ang mga ito agad-agad,” ang paliwanag ni Tidus. “Hindi mo ba kami pwedeng bigyan ng oras?”Sa sandaling iyon, tumingin si Dan kay Gerald, na palala ng palala an
”Ang sarap nito sa pakiramdam!” Ang sabi ni Gerald habang naglalakad siya palapit kay Frank at yumuko siya. “Mr. Lawrence, humihingi ako ng paumanhin sa kakitiran ng isip ko noon. Malaki ang naging kasalanan ko sa'yo.”“Walang problema dun, Mr. Simmons, “ Kalmadong sumagot si Frank. “Ginagawa ko lang ang tungkulin ko bilang isang manggagamot.”“Talino at kabutihan—isa kang mabuting ehemplo sa henerasyon mo,” Masayang humalakhak si Gerald at inilabas niya ang isang debit card. “Mayroon itong lamang limang milyon—ituring mo itong isang munting regalo mula sa’kin.”Umiling si Frank. “Si Mr. Zimmer na ang nagbayad para sa’yo.”Nang marinig niya na nabanggit ang kanyang pangalan, naiilang na ngumiti si Dan. “Ikinalulungkot ko na muntik nang mamatay si Gerald dahil sa kakulangan ko ng kakayahan. Maswerte kami na nakilala ka namin, Mr. Lawrence!”Bigla siyang nasabik—iniisip niya na maaari niyang gayahin ang anumang technique na gagamitin ni Frank upang gamutin si Gerald, ngunit nagawa n
Sumakay kaagad si Frank ng isang taxi papunta sa Turnbull Villa, kung saan nandoon sina Vicky at Walter, kasama ang isang magandang babae at isang matipunong lalaki na mukhang isang bodyguard.Si Walter ang unang bumati kay Frank. "Maligayang pagdating, Mr. Lawrence.""Mr. Turnbull." Tumango si Frank.Sa kabilang banda, si Vicky ay nanatiling nakaupo sa tabi ng babae, mukhang maamo at disiplinado.Sa sandaling iyon, nagtanong ang babae, "Ikaw si Frank Lawrence?"Bakas sa mga mata niya ang galit.Bahagyang kumunot ang noo ni Frank ngunit sumagot siya. "At ikaw si…?"Bago pa makapagsalita si Vicky ay nagpakilala na ang babae. "Susan Redford. Nanay ako ni Vicky.""Kung ganun ikaw si Mrs. Turnbull. Ikinagagalak kitang makilala," tumango si Frank, nagulat na ganun kabigat ang presensya ng ina ni Vicky.Kaya masasabi na siya mismo ay isang tagapagmana, bagama’t normal lang ang mga strategic marriage para sa mga dinastiya tulad ng mga Turnbull.Sinusuri naman ni Susan si Frank. "Sin
Nangyari ito sa loob ng isang segundo, at inakala ni Frank na susuko na si Cliff.Kung sabagay, nag-sparring lang sila, at walang dahilan si Frank para patayin ang isang bodyguard ng mga Turnbull.Gayunpaman, sa kanyang pagtataka, walang naramdaman ni Cliff at patuloy siyang umatake sa kanya!"Tumigil ka na!" sigaw ni Vicky sa mga sandaling iyon. "Higit pa sa tatlo yan! Panalo na si Frank!"Huminto naman si Cliff.Sinabi lang sa kanya ng kanyang amo na bantaan ang bata—may sapat siyang pagpipigil sa sarili para hindi mapatay si Frank.Tahimik siyang umatras. Pagkatapos, sa pag-aayos ng kanyang damit, bigla niyang napagtanto na nawala ang kwelyo niya at huminga nang malalim, "Shit, saan napunta ‘yun?"Kasabay nito, lumingon si Vicky sa kanyang ina. "Maaari nang kunin ni Frank ang wonderroot ngayon, tama?"Tumango si Susan. "Oo. Tsaka aalis na ako—mananatili si Cliff bilang bodyguard mo.""Bodyguard ko? Hindi na kailangan—si Frank ang personal bodyguard ko." Agad namang tumanggi