Sumakay kaagad si Frank ng isang taxi papunta sa Turnbull Villa, kung saan nandoon sina Vicky at Walter, kasama ang isang magandang babae at isang matipunong lalaki na mukhang isang bodyguard.Si Walter ang unang bumati kay Frank. "Maligayang pagdating, Mr. Lawrence.""Mr. Turnbull." Tumango si Frank.Sa kabilang banda, si Vicky ay nanatiling nakaupo sa tabi ng babae, mukhang maamo at disiplinado.Sa sandaling iyon, nagtanong ang babae, "Ikaw si Frank Lawrence?"Bakas sa mga mata niya ang galit.Bahagyang kumunot ang noo ni Frank ngunit sumagot siya. "At ikaw si…?"Bago pa makapagsalita si Vicky ay nagpakilala na ang babae. "Susan Redford. Nanay ako ni Vicky.""Kung ganun ikaw si Mrs. Turnbull. Ikinagagalak kitang makilala," tumango si Frank, nagulat na ganun kabigat ang presensya ng ina ni Vicky.Kaya masasabi na siya mismo ay isang tagapagmana, bagama’t normal lang ang mga strategic marriage para sa mga dinastiya tulad ng mga Turnbull.Sinusuri naman ni Susan si Frank. "Sin
Nangyari ito sa loob ng isang segundo, at inakala ni Frank na susuko na si Cliff.Kung sabagay, nag-sparring lang sila, at walang dahilan si Frank para patayin ang isang bodyguard ng mga Turnbull.Gayunpaman, sa kanyang pagtataka, walang naramdaman ni Cliff at patuloy siyang umatake sa kanya!"Tumigil ka na!" sigaw ni Vicky sa mga sandaling iyon. "Higit pa sa tatlo yan! Panalo na si Frank!"Huminto naman si Cliff.Sinabi lang sa kanya ng kanyang amo na bantaan ang bata—may sapat siyang pagpipigil sa sarili para hindi mapatay si Frank.Tahimik siyang umatras. Pagkatapos, sa pag-aayos ng kanyang damit, bigla niyang napagtanto na nawala ang kwelyo niya at huminga nang malalim, "Shit, saan napunta ‘yun?"Kasabay nito, lumingon si Vicky sa kanyang ina. "Maaari nang kunin ni Frank ang wonderroot ngayon, tama?"Tumango si Susan. "Oo. Tsaka aalis na ako—mananatili si Cliff bilang bodyguard mo.""Bodyguard ko? Hindi na kailangan—si Frank ang personal bodyguard ko." Agad namang tumanggi
"Ano ‘yun?" Ang tanong ni Frank.Pinakitaan siya ni Vicky ng isang misteryosong tingin. "Ito ay isang pharmaceutical company. Maaari mong mas mahusay na anihin ang mga bihirang sangkap ng gamot mula sa buong mundo kung sasali ka samin—sa katunayan, ginagawa ko ito para sayo!""Haha..." Humalakhak si Frank—nakilala lang niya ito ilang araw na ang nakakaraan, at talagang nag-aalinlangan siyang mapupunta si Vicky para sa kanya. "Maging tapat tayo sa isa’t isa, okay? Ano ba ang gusto mo?"Habang interesado siya sa naturang kumpanya, alam ni Frank na walang libre sa mundong ito. Ito ay isang give and take, at dapat mayroong catch.Napangiti si Vicky. "Gusto kitang maging boyfriend.""Ano?" Mukhang natulala si Frank—ayaw niyang makipag-away nang walang dahilan, lalo na't engaged na ito.Napahagikhik si Vicky nang makitang hindi iyon. "Nagbibiro lang ako. Anyway, nais ng pamilya ko na palawakin ang medicinal business namin sa Middleton. Ako ang inatasang mamahala dito, pero alam ko rin
Hindi nagpatinag si Helen at nagmamadaling pumunta sa kwarto ni Henry.Ang silid na may mga antigong kasangkapan ay umiikot na ngayon sa amoy ng gamot, na may iba't ibang kagamitang pang-emerhensiyang medikal na dinala sa silid.Dalawang nurse ang abala sa pagtatrabaho, at si Helen ay tumakbo kay Henry at nakita niya na naghihingalo na siya."Lolo..." mahinang bulong niya."Frank? I-Ikaw ba yan?" Dahan-dahang iminulat ni Henry ang kanyang mga mata, sa pag-aakalang siya si Frank."Ako ito, si Helen," mabilis na sabi ni Helen."Helen?" Mukhang nagulat si Henry at inipon ang kanyang espiritu upang magpatuloy, "Nandito ka? Nasaan si Frank? Bakit hindi mo siya kasama...""Lolo, hiwalay na kami," alanganing sabi ni Helen. "Hindi siya darating."Naputol ang paghinga ni Henry at naging apurado ang kanyang tono. "Helen... Hindi mo dapat hiniwalayan si Frank... Hindi mo dapat..."Nagulat si Helen sa kanyang reaksyon. "Pakiusap, Lolo. Tinatakot mo ako... huminahon ka!"Napabuntong-hinin
Talagang hindi sumang-ayon si Gina sa kanya. "Anong ibig mong sabihin sa ibang tao? Napakalaki ng naitulong ni Mr. Wesley satin!"Sumang-ayon si Peter. "Para sakin, mas mabuti siyang bayaw kaysa kay Frank.""Tumahimik ka na lang," pinandilatan siya ni Helen at tumanggi nang magsalita pa.-Dumating si Frank sa loob ng isang oras, ngunit walang bumati sa kanya dahil mas mababa ang halaga niya kaysa sa isang manugang.Si Helen lang ang gumawa, bagama't may mga opinyon din siya laban sa kanya dahil sa nangyari noon. "Hoy."Agad na nagtanong si Frank, "Kamusta si Lolo?"“Hindi maganda ang lagay niya.”Tumango si Frank. "Pupuntahan ko siya."Pagkatapos nun, nilampasan niya ang mga tao at tumungo sa silid ni Henry."Kumusta ka na Lolo?" Ang tanong niya nang makita si Henry.Kanina pa naghihintay ang lalaki at agad na tumingala sa pamilyar na boses ni Frank. "Nandito ka talaga, Frank."Hinawakan ni Frank ang kanyang kamay habang kinukuha ang kanyang pulso. "Oo, ako nga ito."Si H
Bigla na lang, bumukas ang pinto at sumugod papasok sina Gina at ang pamilya niya. Sa sandaling nakita niyang nakaunat ang kamay ni Frank kay Henry, mabilis siyang sumugod para pigilan siya. “Anong ginagawa mo?!” Kumunot ang noo ni Frank. “Pinapagaling ko siya.”“Pinapagaling mo siya?!” Napuno ng pagkamuhi ang mukha ni Gina sabay tinulak niya si Frank. “Ang isang mababang uring kagaya mo? Layas!”“Ano…” Walang nasabi si Frank. Kumunot ang noo ni Henry. “Tinutulungan ako ni Frank.”“Ano bang alam niya?” Suminghal si Gina. “Wala kang dapat ipag-alala ngayon. Gumastos si Sean Wesley ng malaking halaga para bumili ng isang super pill nang narinig niya ang nangyari.”Suminghal si Henry sa pagitan ng ngipin niya. “Hindi kinakailangan yan. Sabihan mo siyang umalis.”“Anong sinasabi mo? Sobra tayong tinulungan ni Mr. Wesley at interesado siya kay Helen,” mayabang na sabi ni Gina. “Pakakasalan niya rin siya.”“Ano…” Hinimatay si Henry sa mga salita ni Gina at nagulat ang lahat!“
Napatalon ang puso ni Sean. Ang totoo, narinig niya lang ang tungkol sa Ichor Pill habang nakikipag-inuman siya kay Tidus kahapon—walang natira roon maliban sa ininom ni Gerald. Nang narinig niyang may sakit si Henry, bumili lang siya ng vitamin pills na hindi talaga makakatulong. Tinawag niya itong Ichor Pills dahil hindi naman nakakasakit ang vitamin pills. Iyon ang kontribusyon niya kung gumaling si Henry, pero kung hindi gumaling si Henry, sadyang oras na lang niya talaga. Hindi talaga inasahan ni Sean na direktang sasabihin ni Frank na isa itong peke!Gayunpaman, bago siya makapagsalita, nagwawala na si Gina, “Manahimik ka! Pinagdududahan mo ba si Mr. Wesley? May alam ka ba sa medisina?!”Sa tabi niya, tinitigan siya nang masama ni Peter. “Tama. Ano bang karapatan mong pagdudahan si Mr. Wesley?”Haha!Sobrang natuwa si Sean—habang nandiyan ang mga Lane, hindi man lang niya kailangang mag-isip ng palusot!Tinitigan sila nang masama ni Frank. “Hindi ako magsasayang ng
Kahit si Helen ay gulat na nakatingin kay Sean. Medyo nahiya ang lalaki mismo dahil hindi rin siya makapaniwala—hindi kaya nabili niya ang tunay na Ichor Pill?Siguro sapat bumili pa siya sa susunod at ipunin niya ito…“Haha! Basta't ayos lang si Henry.” Tumawa si Gina bago tinignan si Frank. “Kita mo? Hindi ba tinatawag mong peke ang Ichor Pill kanina? Anong masasabi mo ngayong magaling na si Henry?”Sumali si Peter nang walang pakundangan. “Ano ba, Mom. Iniisip mo ba talagang nagmimiraglo siya?”Umirap si Frank. Hindi niya gustong magpaliwanag—hindi naman sila maniniwala sa kahit na anong sabihin niya ngayon kahit na ang dahilan kung bakit gumaling si Henry ay hindi ang pekeng pills. Ngunit nang tumalikod siya para umalis, kaagad siyang pinigilan ni Henry. “Saan ka pupunta, Frank? Pwede kang manatili rito kahit hanggang hapunan lang…”Nasasaktang ngumiti si Frank. “Di muna. Kailangan mo nang umalis—marami pa akong gagawin.”“Hindi.” Hindi niya siya gustong paalisin at sin
Pagod si Frank nang umalis siya sa cafe at nagpasyang tatanggihan na niya si Helen kapag may iba pa siyang ganitong pakiusap sa hinaharap. Kahit na ganun, tinitigan niya ang itim na Maserati convertible na nakaparada sa labas habang umalingawngaw ang mga salita ni Juno sa isipan niya: “Walang maitutulong sa'yo kung magiging kalaban mo ako. Tanggapin mo ko nang parang isang mabuting bata, at ibibigay ko sa'yo ang impormasyon sa Draconia na gusto mo. Tanggapin mo ang impormasyong ito bilang pagpapakita ng sinseridad ko—mayroong hindi tapos na construction project na nasa labasan ng Zamri. Gayunpaman, pwede mong sabihin si Ms. Lane na kunin ito, dahil babawiin ito ng gobyerno para gibain sa susunod na ilang araw. Sa mga panahong iyon, lalaki nang sampung beses ang halaga nito!”Saan mo nakuha ang impormasyong iyan?” Tanong ni Frank. Misteryosong ngumiti si Juno sa kanya. “Sikreto yan, maliban na lang kung umoo ka…”Dahil dito, pagkaalis niya sa cafe kinuha ni Frank ang phone niya
Sinara niya ang laptop at tinitigan nang masama ni Frank si Clarity. “Ano ba talagang gusto mo?!”“Wala. Gusto kita, yun lang!” Ngumiti si Clarity at mas lalong nainis si Frank. "Hmph." Hindi siya pinansin ni Frank at tumalikod para umalis. “Hoy, teka!”Hinablot ni Clarity ang braso niya at mapagpaumanhing ngumiti. “Kalma ka lang. Hindi mo ba gustong malaman kung sino ako, Donn Lawrence?”“Ano?!” Lumingon si Frank. “Alam mo ang pangalan ko?! Magsalita ka! Sino ka?!”“Ano…”Misteryosong umiling si Clarity. “Isa akong palaboy kagaya mo.”Pinagana ni Frank ang Five-Peat Archaeus niya sa sandaling iyon at handang umatake—dahil tumanggi siyang magtino nang nagpakabait siya, kailangan niya lang magpakatatag!Pero kahit na umatras si Clarity, makarisma siyang nakangiti. “Oh, kalma ka lang! Gaano ba kaiksi ang pasensya mo? Pwes, dahil gusto mo talagang malaman, siguro pwede kong sabihin sa'yo… Marami akong pangalan, kaya alin ang dapat kong sabihin sa'yo? Oh, tama.”Bigla na lang
Gayunpaman, narinig ni Helen ang malanding boses ni Clarity sa kabilang linya at sumigaw siya, “Ano?! Anong ginagawa mo diyan, Frank?”“Sandali, ikaw yun?!”Napangiwi si Frank nang naalala niya—kaya pala pamilyar si Clarity sa kanya. Siya ang kasama ng isa sa mga importanteng taong dumalo sa bid event sa Zamri!Inimbitahan niya siya sa masquerade ball, pero hindi niya ito inisip dahil hindi siya interesado. At ngayon, nagpakita talaga siya rito sa Morhen…“Ano bang gusto mo?” sigaw niya nang nakatitig nang masama kay Clarity habang nasalo niya ang paa niya. Napabulalas si Clarity. “Oh, nasasaktan ako… Hindi naman sa ayaw ko, pero talaga bang gagawin natin to sa harapan ng napakaraming tao?”Habang tumuro siya, lumingon si Frank para makita ang ibang panauhing dumating sa cafe at nakatitig sa kanila. Mukha talagang naglalandian sila habang hawak ni Frank ang binti niya. “Tsk, tsk… Mga baboy talaga ang mga lalaki ngayon…”“Hala, sa pampublikong lugar pa talaga? Napakabastos
Nakadagdag lang sa karisma ni Clarity ang nunal sa ilalim ng mata niya. Ang totoo, maraming lalaki ang hindi makakatiis sa kanya. “Anong problema, Frank?” Para bang naramdaman ni Helen na may mali sa screen at bahagyang kumunot ang noo niya. “Wala lang.” Umiling si Frank nang nag-aalangang bumitaw kundi ay tiyak na magseselos at magkakamali ng akala si Helen. Ngunit sa kanila ng kaba niya, hindi siya sasayaw sa tono ni Clarity. Naintindihan niyang habang mas maganda ang babae, mas lalo silang mapanganib. Kagaya nito, tiyak na may binabalak siya kapag mukha siyang intresado sa isang tao. At nilinaw ng pagpunta sa kanya ni Clarity nang dalawang beses na hindi ito nagkataon lang, at may binabalak siya. Samantala, binuksan ni Helen ang presentation file sa kabilang linya at pinakilala ang proyekto nang may propesyonal na script. “Ms. Clarity, gumuhit kami ng mga plano at blueprint para sa resort na hinihiling mo. Tignan niyo…”Inabot nang mas mababa sa sampung minuto ang u
Umubo si Helen at nagsabing, “Ipapadala ko sa'yo ang address. Pwede ka nang pumunta roon. Tandaan mo, pipirma ka ng kontrata, pero pagkatapos lang ng video conference. Naiintindihan mo?”“Oo,” tango ni Frank, pagkatapos ay lumingon sa mapayapang mansyon at bumuntong-hininga. Lumabas na bumiyahe siya nang ganito kalayo para ang sa tsaa…Kahit na ganun, hindi siya nagpaligoy-ligoy at nagmaneho papunta sa address na binigay sa kanya ni Helen sakay ng Maybach niya. Nang pumasok siya sa itinakdang café kalahating oras ang nakalipas, nakita niya ang isang pamilya na mukha roon at nagulat siya. “Ikaw yung nasa Waver Street…”Si Clarity nga iyon. Nakasuot siya ng hapit na itim na palda at blouse na may mababang kwelyo at eleganteng umiinom ng kape niya. Ngumiti ang mga pulang labi niya nang nakita niya si Frank, tapos dinilaan niya ang mga daliri niya habang makarisma siyang nagsabi, “Nagulat akong ang aga nating nagkita, pogi.”Hindi napaatras si Frank, kundi nagulat lang siya. Tu
Sumuko na sa wakas si Frank sa pagtataka niya at kumunot ang noo niya. “Tinawag mo ko rito para lang uminom ng tsaa?!”Inisip niyang maigi ang tatay niya sa biyahe papunta rito, ang nagsusumamong mga mata niya at ang pagsasabi niyang nabibilang na ang mga araw niya…“Ano, may problema ba?”Ngumiti si Godwin pagkatapos uminom ng tsaa niya. “Magaling magtimpla ng tsaa si Silverbell. Pwede mo siyang utusang magtimpla nito para sa'yo mula ngayon.”“Bahala ka sa buhay mo!” Suminghal si Frank at tumalikod para umalis. Inisip niyang kahit papaano ay ipapaliwanag ng tatay niya ang sarili niya, ngunit trinato na naman siya nitong parang bata kagaya ng kadalasan niyang ginagawa, at walang sinabi. Nanood si Silverbell habang umalis siya at nag-aalalang tumingin kay Godwin, “Ayos lang ba talaga to?”“Ano namang hindi ayos dito?”Ngumiti si Godwin at uminom ulit ng tsaa. “Wag kang mag-alala—iniwan ko na ang lahat ng dapat kong iwan sa kanya, at kagaya ng sabi nila, masaya ang walang nalal
Mag-isang umalis si Frank sa Turnbull Estate sa sumunod na araw. Wala siyang sinabihan kung saan siya pupunta habang mag-isa siyang nagmaneho sa labasan ng Morhen. Maliit lang ang mansyon pero nakatayo ito sa gitna ng maliit na gubat—isang tahimik at malinis na lugar malayo sa maingay na siyudad. Kumalma ang puso ni Frank makita niya lang ito, at umapak siya siya sa front door. Naamoy niya ang bango ng tsaang nagmumula sa drawing room. Isang sinauna at pamilyar na boses ang nagmula sa pinto niya. “Ah, nandito ka.”“Oo,” sagot ni Frank habang pumasok siya para makita ang ama niya, ang Lord of Southern Woods, na nakaupo nang maayos. Mayroon siyang antigong tasa sa tabi ng mga daliri niya at naamoy ni Frank ang bango nito kanina. “Maupo ka.” Isang magandang anino ang lumitaw mula sa kung saan dala ang isa pang tasa ng tsaa at magalang itong nilapag sa kabilang dulo kung saan nakaupo si Godwin Lawrence. Lumingon si Frank para makitang siya ay walang iba kundi si Silverbell,
Nagpatuloy si Walter, “Nang kinuha ako ng Martial Alliance, si Mr. Lawrence ang kumilos. Pinagbantaan niya ang chief nilang si Lady Silverbell, sinabi niyang lalabanan niya sila roon kapag tumanggi silang protektahan ako!”“At pumayag dito si Lady Silverbell, kahit na mangangahulugan itong mahaharap siya sa galit ng mayor ng Morhen. Habang hawak nga niya ako, marami siyang kwinento sa'kin tungkol kay Mr. Lawrence, at napansin kong tayo pala ang hindi nararapat para sa kanya.”Habang lumingon siya at namomroblemang tumingin kay Frank, pinunasan ni Walter ang luha niya habang nagtanong siya nang may humihikbing boses, “Pasensya na, pero pwede ba kitang asahang magaan si Vicky mula ngayon? Ayos lang bang hilingin ito mula sa'yo?”“Syempre naman ayos lang.” Ngumiti si Frank habang paulit-ulit na tumango. “Oh, salamat…” bumuntong-hininga si Walter. “Anomang mangyari ngayon, Frank… May tahanan ka saan man ako mapunta.”“Sige,” tumango si Frank habang nakaramdam siya ng init sa puso niy
Nang napansin ang pagpapasalamat ni Walter, ngumiti si Frank ngunit umiling siya—wala lang ito. Kahit na ganun, nakaramdam siya ng pagsisisi para kay Silverbell. Tiyak na pinagbayad siya para sa paghawak niya kay Walter. Sa kabilang banda, mabilis na ipinahayag ng Turnbull elders at executives ang pagtutol nila sa pagpapasalamat ni Walter kay Frank. “Walter, dahil kay Titus Lionheart kaya nakabalik ka nang ligtas! Pinatay niya ang sarili niyang kapatid sa ngalan ng hustisya at binunyag ang katotohanan. Kung hindi ay nakakulong ka pa rin!”“Oo nga! Bakit mo papasalamatan si Frank? Kung hindi nilinaw ni Titus ang hindi pagkakaintindihang ito, hindi ka makakabalik sa'min.”“Nakakuha siguro siya ng magandang salita mula sa mayor.”“Tsk, tsk. Mukhang seryoso si Titus kay Vicky at sa pamilya natin. Pinatay niya ang sarili niyang kapatid sa ngalan ng hustisya!”“Siguro kasi si Walter ang tatay ni Vicky, di ba?”“Oh, ang tapat niya talaga! Sayang naman, Vicky…”“Heh. Hindi kagaya