At higit sa lahat, tinawagan ni Kuno si Eron kahapon, sinabi niya na gusto niyang makuha Earthen Dragonheart. Nasa kabilang dulo ang tagapagligtas ng kanyang anak, at nasa kabila naman ang future in-laws niya, nagdesisyon si Eron na isakripisyo si Frank dahil isa lang naman siyang manggagamot. Kailangan lang niyang bigyan si Frank ng mas maraming pera, at tapos na ‘yun. Gayunpaman, biglang tumayo si Frank noong sandaling iyon. “Mr. White, nagkasundo tayo na ibibigay mo sa'kin ang Earthen Dragonheart kapalit ng pagtulong ko sa anak mo. Tinatalikuran mo ba ang pangako mo?” Kumunot ang noo ni Eron, naglaho ang kanyang ngiti dahil malinaw na hindi sumasang-ayon sa kanya si Frank. “Hindi ba sinabi ko sayo, Mr. Lawrence? Pwede mong kunin ang kahit ano maliban sa Earthen Dragonheart. At kung ayaw mo ng mga gamit, kaya kitang bayaran ng pera.”“Ayaw kong sayangin ang oras ko sayo, Mr. White,” ang sabi ni Frank. “Ang tanging hiling ko lang ay ibigay mo sa’kin ang Earthen Dragonheart, a
Makikitang ayaw ni Eron ang ginagawa niya habang tinatawag niya ang isang katulong upang kunin ang Earthen Dragonheart.Sinuri ito ng maigi ni Frank nang kunin niya ito.Isa itong halaman na tumutubo sa mga liblib na lugar sa dulong kanluran, na hindi naaabot ng sikat ng araw.Ang tangkay at ugat nito ay may kapansin-pansing pagkakahawig sa mga dragon, na pinagmulan ng pangalan nito.Natural, nabawasan ang galit ni Frank nang makumpirma niyang ito ang halaman na hinahanap niya.Nakita ni Eron ang reaksyon ni Frank at nagsalita siya, "Hindi ‘yan sayo, bata. Huwag mong isipin na magtatagal ‘yan sa mga kamay mo.""Wala kang dapat alalahanin, Mr. White. Aalis na ako." Binalewala ni Frank ang pagbabanta ni Eron at wala na siyang balak na manatili pa sa lugar na iyon kasama si Eron."Ihahatid na kita palabas, Mr. Lawrence," ang agad na sinabi ni Kim.Habang personal niyang inihatid si Frank sa labas ng Creek Orchard residence, bigla siyang yumuko. "Pasensya na talaga sa nangyari ngay
Hindi na nagulat si Frank na dumating si Fred sa Hilton Hotel pagkalipas ng sampung minutong sakay ng kanyang electric scooter.Pulang-pula ang kanyang mga mata, at nakakatakot ang kanyang presensya.Ipinahiwatig ni Frank ang panloloko ng kanyang kasintahan noon, at inaway niya si Frank dahil doon!Natural, nagalit siya nang mabasa niya ang anonymous na tip na natanggap niya!Nakita niyang pumasok ang kanyang kasintahan at ang kanyang boss, at kasama pa sa tip ang isang larawan ng room number na naka-high definition!Paanong hindi magagalit si Fred dito?!Naglakad siya papasok sa hotel, balak niyang dumiretso sa Room 908.Nang makita ang galit sa kanyang mukha, pinigilan siya ng front desk receptionist. "Sir, nandito ka ba para kumuha ng room?""Tumabi ka!" Itinulak siya ni Fred at tumakbo siya paakyat sa hagdan, hindi na siya nag-abala pang maghintay ng elevator.Galit na galit siya at halos mawala na siya sa katinuan—kahit ang mga diyos ay hindi siya mapigilan ngayon, at huh
Pulang-pula ang mga mata ni Fred habang nakaturo siya sa kanila Marian at Brock, sumigaw siya, “Ano sa tingin niyo ang ginagawa niyo?!”Umirap lamang si Marian sa inis niya sa kanya. "Pwede bang tumigil ka na? Nagre-research lang kami ni Mr. Summer, at sinira mo ang lahat ng progress namin.""Pu*angina mo!" Sigaw ni Fred. "Research? Sa isang kama sa isang hotel room?! Akala mo ba tanga ako?!"Subalit, hindi pinagsisihan ni Marian ang panloloko niya kay Fred, itinulak pa niya si Fred at sumigaw siya, "Bakit mo ako sinisigawan? Masyado kitang nirespeto, ano? Ano bang problema kung gusto naming magsaya ng kaunti ni Mr. Summer?""Kung ganun inaamin mo ang ginawa mo?" Dumugo ang labi ni Fred sa sobrang diin ng pagkagat niya dito. "Wala ka bang kahit kaunting dignidad, Marian?!""Dignidad?" Inirap ni Marian ang kanyang mga mata. "Anong silbi nun? Mapapakain ba ako ng dignidad? Jusko, dalawang libo lang kada buwan ang kinikita mo dahil sa dignidad na ‘yun—Binibigyan na kita ng freebie sa
Noong tumingin sa taas si Marian, nakita niya na sinugod ni Fred si Brock at hinawakan siya sa leeg!"Itinuring kita na parang kapatid ko!" Sumigaw siya sa galit. "Tapos kinantot mo ang girlfriend ko?! Papatayin kita!""Hinawakan mo ba ako?!" Galit na galit na sumigaw si Brock, na walang takot na itinaas ang kanyang baba. "Binabalaan kita—matalik kong kaibigan ang pinuno ng Flying Sword Sect! Kapag sinaktan mo ako, sisiguraduhin ko na hihilingin mo na sana patay ka na!"Huminto si Fred.Wala siyang gaanong alam tungkol sa Flying Sword Sect. Gayunpaman, narinig niya na isa silang makapangyarihang organisasyon sa Riverton, ipinagmamalaki nila ang hindi mabilang na mga apprentice nila.At nang makita niyang huminto si Fred, agad na naisip ni Brock na natakot siya at natawa. "Haha! Bakit nagpapanggap ka pa, bata? Nakikipaglaro lang ako sa girlfriend mo—hindi mo kailangang magalit. At hindi mo ba iisipin ang nanay at kapatid mo? Lalo na ang kapatid mo... at sa ganda niyang ‘yun, iniisi
Iniisip ni Frank na matatapos ang lahat ng walang gulo noong natuklasan ni Fred ang panloloko sa kanya ni Marian, dahil duwag si Fred.Tiyak na hindi niya inaasahan na siya ay bugbugin at pinagsisisihan na hindi siya sinundan sa hotel.At ang walang pakialam na reaksyon ni Marian sa sakit ni Fred ay lalo pang naiinis kay Frank!"May ibababa ka pa ba, Marian Henley?" Ang sabi ni Frank. "Niloko mo si Fred, at nahuli ka niya, tapos tinalikuran mo siya at pinabugbog mo pa siya?!"Masyadong abala si Brock sa pag-iisip kung ano ang dapat niyang gawin kay Fred para alalahanin si Frank. "Umalis ka na, bata. Wala kang kinalaman dito.""Wala kang pakialam." Mayabang na suminghal si Marian sa tabi ni Brock. "Kung mayroon man, dapat mong alalahanin ang sarili mo."Agad na tumalon si Frank at sinampal sa mukha si Marian!Mas gugustuhin niyang hindi magpatong ng kamay sa isang babae, pero hindi niya talaga kayang tiisin ang scum tulad ni Marian!"Argh!" Napasigaw si Marian, at napalingon kay
Pagkatapos ay binigyan ni Frank si Fred ng sigarilyo—bilang isang lalaki, nauunawaan niya kung ano ang nararamdaman ni Fred.Habang humihinga ng malalim si Fred, napakamot ng ulo si Frank at sinabing, "She's just one woman, and one who don't deserve your life. I can recommend a couple too, kapag may pagkakataon."Dahan-dahang lumingon sa kanya si Fred at nagtanong, "Ikaw ang nag-message sa’kin, hindi ba?"Si Frank ay gumawa ng awkward na tingin, ngunit tumango. "Pasensya na... Hindi ko inakala na susugurin mo sila.""Dahil duwag ako?""Hindi yan ang sinasabi ko...""Hindi mo kailangang sabihin ‘yan. Kasalanan ko kung bakit naging ganito ang mga bagay sa pagitan namin ni Marian."Mapait na tumawa si Fred at nagtanong, "Pwede ba akong magtanong?""Sige. Sasabihin ko sayo ang alam ko," sagot ni Frank."Bakit sabik na sabik kang tumulong sa pamilya ko? Ako man, o kapatid ko... Gusto mo ba talaga siya?"Napaisip si Frank. "Hindi... At masasabi ko sa iyo ang totoo, kung kaya mo ito
Si Fred mismo ang gumawa ng mga baril na iyon ngunit hindi niya ginamit ang mga ito sa loob ng maraming taon.Itinago niya ang mga iyon sa ilalim ng kanyang damit at lumabas ng kanyang silid.Nagluluto na si Carol, at nang makita ang kanyang anak, mabilis niyang sinabi, "Malapit nang handa ang hapunan. Iayos mo na ang mesa.""Hindi ako kakain ng hapunan," sabi ni Fred, naglakad siya papunta sa tabi niya. "Aalis ako.""Aalis ka?" Natigilan si Carol. "Malapit nang magdilim.""May dumating sa opisina," paliwanag ni Fred. "At saka, kung may mangyari, dapat mong tawagan si Frank Lawrence."Ang babaeng intuwisyon ni Carol ay sumisigaw sa kanya noon na may masamang mangyayari.Hinawakan si Fred sa braso, tinanong niya, "Ano ang itinatago mo sa akin, Fred? Alam mong masasabi mo sa akin, kung ano man iyon.""Ayos lang ako," nakangiting sabi ni Fred. "Nagiging paranoid ka ngayon, Nay. Pupunta na ako."At sa mga salitang iyon sa paghihiwalay, umalis siya, naiwan si Carol na nagmumuni-mun