Nahihiyang ngumiti si Winter. “Parang ganun…”Wala siyang ideya kung ano ang partikular na trabaho ni Frank, ngunit sigurado siya na ito ay isang taong napakahalaga.Iyon ay kapag ang batang babae na nakaupo sa tabi ni Jean ay suminghot sa pang-aalipusta, at napansin ni Frank na ang kanyang buhok ay lubusang kulot."What's so impressive about owning a company? Zeb's family owns one two," sabi ni Aria, bago bumaling sa batang kasama nila. "Ganun ba, Zeb?"“Naku, accomplishment na ng mga magulang ko,” mapagpakumbabang sabi ni Zeb Larkin. "Hindi ko makuha ang kredito para dito."Aria was fawning all over him nonetheless. "Ikaw ay nag-iisang anak—malamang sa iyo ang mga magulang mo."Ngumiti si Zeb bago niyakap ulit si Frank. "Tara. Magpalit tayo ng upuan."Talagang nakalimutan ni Frank ang tungkol doon sa isang sandali.Maayos naman siyang nakaupo kahit saan dahil magkaklase ang mga bata.Ngunit muli, hinawakan ni Winter ang kanyang pulso bago pa siya makatayo."Frank, you can s
Tumango si Frank. “Oo naman. Hindi sinabi ko na pumunta ako dito para makipagkita kay Noel tungkol sa isang business proposition? Maliit na bagay lang ang humingi ng ilang autograph.”"Nakakamangha!" bulalas ni Jean.With that, inakay sila ni Frank sa concert backstage. Sa sandaling binanggit niya ang kanyang pangalan sa mga security guard, hindi siya napigilan at hindi nagtagal ay naabutan niya si Noel na nagtanggal ng kanyang makeup.Ito ang unang pagkakataon na ang mga babae sa likod niya ay nakipag-close at personal sa isang star celebrity, at lahat sila ay excited na nagdadaldal."My goodness... Hindi ko alam na magiging ganoon din siya kaganda kapag walang makeup!""That's a star celebrity for you. Kahit ang hubad nilang mukha ay nakakamangha!"Sa kabilang banda, itinaas ni Noel ang kanyang gown nang makita si Frank. "Welcome, Mr. Lawrence."Kinawit niya ang braso nito bago lumingon sa iba pang kasama niya. "At sila ay...?""Oh," lumingon si Frank kay Winter. "This is my
Nakaramdam si Noel ng init na umiikot sa loob ng kanyang tiyan.Siya ay pagod na pagod pagkatapos ng konsiyerto, ngunit ang kanyang pagod ay nawala kaagad nang uminom siya ng Rejuvenation Pill.Gayunpaman, nagsimula ring tumulo ang isang kulay-abo na sangkap sa kanyang balat, at napasigaw siya sa gulat."It's the waste substance within your body. You just need to wash it off."Sa katotohanan, ang Rejuvenation Pill ay isang tableta na nagpabuti ng normal na tao sa antas ng isang martial artist, na nagpapino sa kanilang pangangatawan.Natural, ang labis na mga sangkap sa katawan ay aalisin."I see. Maliligo muna ako," sabi ni Noel at nagmamadaling pumunta sa banyo.Pagkatapos maglinis, tiningnan niya ang sarili sa salamin at nakita niyang maganda at makinis ang kanyang balat, parang bagong panganak!Kung may hindi nakakaalam, iisipin nila na naglagay siya ng pulbo sa kanyang mga pisngi."My goodness..." hingal na hingal si Noel habang hinahaplos ang kanyang mukha—isa itong mirac
Hindi nasiyahan si Noel sa asal ni Vera.Gayunpaman, sa kabila ng kanyang pagsisigawan at paghiling na umalis ang kanyang barkada, umupo na lang si Vera sa sopa, kasama ang dalawa sa kanyang mga anak na lalaki na nakatayo sa kanyang likuran.Pagkatapos ay naglabas siya ng isang bote na may kasamang Beauty Pill. "Huwag mo kaming masyadong i-turn down, Ms. York. Kung mayroon man, swerte ka na nagkaroon kami ng interes sa iyo. Kung tutuusin, itong Beauty Pill na binuo namin sa sarili namin ay isang skincare product na pinasadya para sa mga kababaihan. . Subukan mo—hindi ka namin guguluhin kung hindi ito epektibo."Natigilan si Noel habang nakatitig sa bote sa mesa.Ito ay tulad ng lahat ng bagay ay pumasa para sa mga produktong kosmetiko sa mga araw na ito."I'm sorry," sabi niya. "Tumanggap na ako ng isa pang endorsement deal at marami akong kailangang asikasuhin sa mga sandaling ito."Bang!Naiwan si Noel na nakasimangot nang biglang ibinagsak ni Vera ang kanyang kamao sa mesa at
Biglang winasiwas ni Frank ang kanyang kamay, at agad na tumakbo sa takot si Vera ang kanyang mga tauhan.Bumuntong-hininga si Noel at lumapit sa kanya. "Maraming salamat, Mr. Lawrence."Pagkatapos ay binigay niya ang isang numero. "Tawagan mo ako kaagad kung darating ang loteng ito para asarin ka na naman."Paulit-ulit na tumango si Noel at maingat na inimbak ang kanyang numero.Nang wala na ang lahat, nagpaalam si Frank sa kanya.-Karamihan sa mga manonood ay umalis na sa bulwagan ng konsiyerto, at ang lugar ay tila madilim kahit na ito ay napakasigla kanina lamang.Si Winter at ang iba ay nasa tabi ng kalsada, naghihintay ng anumang taxi na dumaan.Nakatingin pa rin si Jean sa naka-autograph na larawan mula kay Noel at tuwang-tuwa na napabulalas, "Heavens, Winter... I didn't know you know someone so amazing. Bakit hindi mo sinabi sa amin?"Napakamot ng ulo si Winter. Kung tutuusin, hindi niya kilala si Frank noon!Nagpatuloy si Jean sa paggagala. "Oh, kailangan mo siyang
Nagulat si Winter nang makita niya si Frank, bagaman di nagtagal ay napalitan ng ngiti ang problemado niyang ekspresyon. “Gusto sana naming sumakay ng taxi at bumalik sa dorm namin, pero medyo nahihirapan kami.”Napagtanto ito ni Frank at tumango siya. “Kung ganun, pwede ko ba kayong ihatid?”"Oo naman!" Sumang-ayon si Winter nang walang pag-aalinlangan.Sa isip niya, hinding-hindi siya sasaktan ni Frank—tulad ng kapatid niya.Mabilis siyang lumingon kay Jean. "Tara na. Bumalik na tayo sa mga dorm sa kotse ni Frank.""Sure," walang pag-aalinlangan na tumango si Jean. "At saka, hindi ba mas maganda ang Maybach kaysa sa BMW?"Bukod dito, ibabalik sila ng lalaki sa mga dorm sa halip na isang hotel.Panay ang titig ni Aria sa Maybach mula nang magpakita si Frank, agad na kumapit sa braso ni Winter na may malawak na ngiti. "Hindi mo ako pwedeng iwan ngayon, Winter. Sabay na tayong bumalik."Lumingon si Winter kay Frank at tingnan kung naaprubahan niya, at ngumiti si Frank. "Ang isan
Suminghal si Zeb. “Oo naman. Magkasing edad kami ni Winter, at mga university student kami na may magandang kinabukasan.”Nakatitig kay Frank ng makahulugan, tumawa siya. "Ilang taon ka na sa tingin mo? Tumigil sa paghabol sa mga nakababatang babae, geezer, at lumayo sa birthday party ni Winter kung alam mo kung ano ang makakabuti para sa iyo."Ngumiti si Frank—kaya pagkatapos ng lahat ng iyon, napagkamalan siyang karibal ng bata."Kung magpakita man ako ay wala sa iyong negosyo, tulad ng kung sino ang ka-date ni Winter ang kanyang negosyo—wala tayong dapat na sabihin."Sumakay si Frank sa kanyang sasakyan at kinawayan siya. "Ngayon, lumipat."Si Zeb ay nagngangalit ang kanyang mga ngipin sa pagkabigo, ang kanyang mga buko ay nakakuyom at malinaw na walang balak na gawin iyon.Hindi nag-abala si Frank na mag-aksaya ng kanyang hininga at itinutok ang pedal ng gas.Habang bumaril ang Maybach sa kanya, agad na tumalon si Zeb palayo sa gulat. "Are you trying to kill me?""Akala ko
Nagtanong si Vicky, “Hoy, Frank. Nasaan ka?”"Sa Skywater Bay.""Then come over to Verdant Hotel. Grande Corp has just called for a press conference to announce the Rejuvenation Pill."'Teka, nakita mo na ba ang balita?" tanong ni Frank. "Ang Salazars' press conference ay ginaganap din sa Verdant Hotel."Tumango si Vicky. "Yep. Ginagawa nila ito sa ika-labing siyam na palapag, habang ginagawa namin ito sa ikadalawampu."Tumawa si Frank. "Kaya ikaw ay impiyerno na nakikigulo sa mga Salazar!""Oo naman," ungol ni Vicky sa kanyang mga ngipin. "At pupunasan ko sila ng sahig."Hindi niya lubos na inisip ang mga Salazar noong una, at hindi na sila magkasundo pagkatapos nilang patayin si Obadiah Longman."Sige, pupunta ako diyan," sagot ni Frank, ibinaba ang tawag at dumiretso sa ikadalawampung palapag ng Verdant Hotel.Walang masyadong tao, maliban sa panig ng pamilya ni Walter Turnbull.Tanging si Neil Turnbull mula sa pangunahing sangay ng pamilya ang nagpakita, kasama si Paul Ke
Splat!Muli, hindi ginamit ni Frank ang pure vigor niya. Sumipa lang siya, na humiwa sa katawan ni Vin sa dalawa. Namutla sina Larry, Peter, at iba pa nang tinitigan nila ang mga piraso ng laman at dugong nagkalat sa paligid. “Tao… ba siya?!” Bulong ni Larry, bago siya lumingon para titigan nang masama si Peter. Masasampal niya nang dalawang beses si Peter—anong kampon ng kamatayan ang dinala ni Peter sa pintuan niya?Hindi… Sinadya bang dalhin ni Peter si Frank para patayin siya?!“Ako… Imposible yan…” Halos maiyak si Peter at bumagsak siya sa lapag. Nanginig siya na para bang may humigop sa lahat ng lakas niya. Kapag hinabol siya ni Frank, tiyak na mapapatay siya!Lalo na sa ginawa niya at sa lahat ng insultong binato niya kay Frank, parang gusto niyang sampalin ang sarili niya roon. “A-Anong dapat kong gawin?” bulong niya, sabay desperadong naghanap ng ideya para makaligtas sa kabila ng gulat niya. Doon niya nakitang nakatitig sa kanya nang galit na galit si Larry.
Sa sandaling iyon mismo, nakumbinsi ang lahat na natalo si Frank at dumudugo nang parang baboy, hanggang sa isang mahinang ubo ang narinig sa gitna ng humuhupang usok. “Guh… Takbo, Vin…”“Ano?!” Nanlaki ang mga mata ni Vin habang nakaluhod siya sa isang tuhod, hawak ang sugat niya kung nasaan ang kamay niya noon. Narinig niya bang sabihan siya ng kapatid niyang tumakbo?Anong nangyayari rito?!Sa loob lang ng ilang segundo, tuluyang humupa ang usok at sa wakas ay nakita ni Vin kung anong nangyari: tahimik pa ring nakaunat ang braso ni Frank, na ginamit niya para suntukin si Mos tagos sa dibdib niya!Ang totoo, nakabitin lang ang bangkay ni Mos sa braso ni Frank. Walang kabuhay-buhay ang mga braso at ulo niya habang nalagutan siya ng hininga. “Ano?!” Namutla si Vin—napatay ang kapatid niya sa isang simpleng suntok?!“Huh?!” Nabigla rin si Peter. Alam niyang martial artist si Frank, at sinabihan siya ng iba na malakas siya kahit na matagal siyang nawala sa Riverton. Kung kay
“Kung ganun, kayo ang may gusto nito!”Kuminang nang malamig ang mga mata ni Frank habang umatake rin siya gamit ng nakaunat na palad niya, at nadurog kaagad ang kamao ni Vin. "Huh?!"Malinaw na naramdaman ni Frank na nabasag ang mga buto niya at nakatulala siyang tumitig sa palad niya habang sumigaw si Vin. Hindi naman siya masyadong gumamit ng lakas, di ba?Binalak niyang gamitin ang palad niya para salagin ang paparating na suntok ni Vin, bago niya suntukin at during ang ulo ni Vin sa isang suntok para mapatay siya. Natural na hindi niya inasahang madudurog ng palad niya ang kamao ni Vin, nang parang giniling!Ang totoo, sa sobrang gulat niya ay natulala siya sa kinatatayuan niya, nakalimutan niyang ipagpatuloy ang atake niya at hindi siya nahimasmasan. “Pareho lang ang pure vigor ko, kaya ang lakas lang ng katawan ko ang nagbago. Anong nangyayari rito?!”Doon sumigaw si Mos, “Anong ginawa mo?!”Bumagsak ang ekspresyon niya nang nakita niyang nadurog ni Frank ang kamao n
Napakunot din ang noo ni Larry sa tanong ng Hansen brothers, at lumingon siya kay Peter. “Sigurado ka bang siya si Frank Lawrence, ang asawa ni Helen Lane?”“Oo!”Nakatitig ang mga mata ni Peter kay Frank habang ngumisi siya. “Wag kang mag-alala, Mr. Jameson. Makikilala ko siya kahit saan.”“Siguraduhin mo lang, kundi ay malalaman mo kung anong mangyayari.” Malamig na tumawa si Larry. Napangiwi si Peter sa sandaling iyon ngunit mabilis siyang ngumiti nang nambobola. “Anong sinasabi mo, Mr. Jameson? Bakit ako magsisinungaling sa'yo? Ibig kong sabihin, may utang pa akong ninety million dollars sa'yo! Hindi ako magsisinungaling sa'yo kahit na ibig sabihin nito ay isusuko ko ang Lanecorp bilang collateral, di ba?”Narinig nila si Frank kahit na napalibutan siya—mukhang trinaydor ni Peter sila ni Helen dahil sa utang niya kay Larry. Basura…” Sumama ang ekspresyon niya. Para bang mas mababa pa sa tao ang pamilya ni Helen, at balak nilang ubusin ang pera niya. “Nasaan si Helen?” T
Tumalon si Peter palabas ng kotse sa sandaling iyon nang sumisigaw habang tumakbo siya papunta sa isang abandonadong pabrika. “Mr. Jameson! Mr. Jameson! Nadala ko na si Frank Lawrence—sabihan mo ang mga tao mong patayin siya!”"Hehe…"Isang lalaking nasa animnapung taong gulang ang lumabas mula sa pabrika kagat ang isang tabako sa bibig niya at nakasuot ng isang pinstripe suit. Kaagad siyang nakilala ni Frank—si Larry Jameson ito. Kausap niya si Helen noon sa Zamri lease bid, at kasama niya si Juno noon. Naalala rin ni Frank na sinabi ni Helen na isa siya sa Three Bears ng Zamri. At ngayon, bumuga ng usok si Larry habang pinanood niyang bumaba si Frank, nang tumatawa. “Ikaw alam si Frank Lawrence, ang asawa ni Helen Lane?”“Tama ka.” Naglakad si Frank at tumayo sa harap ni Larry habang umiiling kay Peter na mabilis na nagtago sa likod ni Larry. “Akala ko inayos mo na ang sarili mo pagkatapos mong umalis sa Riverton, pero lumalabas na nakakadiri ka pa rin pala.”“Nakakadiri? D
Sumigaw si Frank, “Nasaan ang kapatid mo, Peter Lane?!”Nang napatalon at muntik mabitawan ang phone niya, sumama ang ekspresyon ni Peter nang nakita niyang si Frank iyon. “Malay ko! Wag mo kong tanungin!” Naiinis na sigaw ni Peter at bumalik siya sa laro niya. Nainis si Frank habang nanood siya, lalo na't dahil nakapatong ang paa niya sa mesa ni Helen. Nag-iwan ng marka ang mga sapatos niya sa dokumento sa ibaba nito. "Mr. Lawrence?" Pumasok si Lily sa sandaling iyon at napansin niya si Frank. Siya ang sekretarya ni Helen na lumipat mula sa Lane Holdings ng Riverton, at hinila niya si Frank sa tabi habang bumulong siya, “Nawala ang phone ni Ms. Lane kagabi, at hindi namin ito mahanap magdamag. Kakaalis niya lang papunta sa ospital para bisitahin ang nanay niya, at sinabihan niya akong ipaalam ito sa'yo pag bumalik ka nang wala siya.”Nakinig si Frank, ngunit napansin niyang nakasilip si Peter sa kanya. Nang lumingon siya kay Peter, bumalik si Peter sa phone niya at dumal
Pagod si Frank nang umalis siya sa cafe at nagpasyang tatanggihan na niya si Helen kapag may iba pa siyang ganitong pakiusap sa hinaharap. Kahit na ganun, tinitigan niya ang itim na Maserati convertible na nakaparada sa labas habang umalingawngaw ang mga salita ni Juno sa isipan niya: “Walang maitutulong sa'yo kung magiging kalaban mo ako. Tanggapin mo ko nang parang isang mabuting bata, at ibibigay ko sa'yo ang impormasyon sa Draconia na gusto mo. Tanggapin mo ang impormasyong ito bilang pagpapakita ng sinseridad ko—mayroong hindi tapos na construction project na nasa labasan ng Zamri. Gayunpaman, pwede mong sabihin si Ms. Lane na kunin ito, dahil babawiin ito ng gobyerno para gibain sa susunod na ilang araw. Sa mga panahong iyon, lalaki nang sampung beses ang halaga nito!”Saan mo nakuha ang impormasyong iyan?” Tanong ni Frank. Misteryosong ngumiti si Juno sa kanya. “Sikreto yan, maliban na lang kung umoo ka…”Dahil dito, pagkaalis niya sa cafe kinuha ni Frank ang phone niya
Sinara niya ang laptop at tinitigan nang masama ni Frank si Clarity. “Ano ba talagang gusto mo?!”“Wala. Gusto kita, yun lang!” Ngumiti si Clarity at mas lalong nainis si Frank. "Hmph." Hindi siya pinansin ni Frank at tumalikod para umalis. “Hoy, teka!”Hinablot ni Clarity ang braso niya at mapagpaumanhing ngumiti. “Kalma ka lang. Hindi mo ba gustong malaman kung sino ako, Donn Lawrence?”“Ano?!” Lumingon si Frank. “Alam mo ang pangalan ko?! Magsalita ka! Sino ka?!”“Ano…”Misteryosong umiling si Clarity. “Isa akong palaboy kagaya mo.”Pinagana ni Frank ang Five-Peat Archaeus niya sa sandaling iyon at handang umatake—dahil tumanggi siyang magtino nang nagpakabait siya, kailangan niya lang magpakatatag!Pero kahit na umatras si Clarity, makarisma siyang nakangiti. “Oh, kalma ka lang! Gaano ba kaiksi ang pasensya mo? Pwes, dahil gusto mo talagang malaman, siguro pwede kong sabihin sa'yo… Marami akong pangalan, kaya alin ang dapat kong sabihin sa'yo? Oh, tama.”Bigla na lang
Gayunpaman, narinig ni Helen ang malanding boses ni Clarity sa kabilang linya at sumigaw siya, “Ano?! Anong ginagawa mo diyan, Frank?”“Sandali, ikaw yun?!”Napangiwi si Frank nang naalala niya—kaya pala pamilyar si Clarity sa kanya. Siya ang kasama ng isa sa mga importanteng taong dumalo sa bid event sa Zamri!Inimbitahan niya siya sa masquerade ball, pero hindi niya ito inisip dahil hindi siya interesado. At ngayon, nagpakita talaga siya rito sa Morhen…“Ano bang gusto mo?” sigaw niya nang nakatitig nang masama kay Clarity habang nasalo niya ang paa niya. Napabulalas si Clarity. “Oh, nasasaktan ako… Hindi naman sa ayaw ko, pero talaga bang gagawin natin to sa harapan ng napakaraming tao?”Habang tumuro siya, lumingon si Frank para makita ang ibang panauhing dumating sa cafe at nakatitig sa kanila. Mukha talagang naglalandian sila habang hawak ni Frank ang binti niya. “Tsk, tsk… Mga baboy talaga ang mga lalaki ngayon…”“Hala, sa pampublikong lugar pa talaga? Napakabastos