Habang nagpapagulong-gulong si Neil at sumisigaw, naging yelo ang kanyang pawis habang umiikot ang vapor sa paligid niya.Nakakatakot ang eksenang ito—maging si Vicky ay natulala habang pinagmamasdan niya ang nangyayari, dahil naranasan niya ang parehong sintomas noong nalason siya ng Snowshade.Gayunpaman, ngumiti si Paul pagkatapos niyang suriin ang mga sintomas ni Neil. “Huminahon ka, Mr. Turnbull. Malamig ang lason na ininom mo—kaya kitang tulungan.”Nakahinga ng maluwag si Neil—hindi problema ang lason na ito para kay Paul!Inilabas niya ang isang kahon ng mga karayom noong sandaling iyon, itinusok niya ang isang karayom sa gitna ng solar plexus ni Neil.Natuwa si Neil sa sandaling iyon—naglaho na ang lahat ng sakit na nararamdaman niya!Pagkatapos ay itinusok niya ang labing dalawa pang mga karayom sa iba pang mga pressure point ni Neil, habang unti-unti namang gumaling si Neil na para bang hindi siya nalason.Nagulat si Vicky na totoong kasing husay si Paul ng gaya ng sin
”Anong…”Nagngitngit ang mga ngipin ni Neil at dismayado siya, ngunit di nagtagal ay tiningnan niya ng masama si Frank. “Nanalo ka sa pagkakataong ito. Ngayon, ibigay mo na sa'kin ang antidote.”“Ano?” Nagkibit-balikat si Frank. “Wala tayong napagkasunduan na magbibigay tayo ng mga antidote.”“A-Anong sinasabi mo?” Tinitigan ni Neil si Frank at hindi siya makapaniwala—hahayaan ba ni Frank na mamatay siya?! Umiling si Frank. “Pasensya na, Mr. Turnbull. Pero wala akong obligasyon na tulungan ka.”“Frank Lawrence!” Lumapit sa kanya si Paul, at nagsalita, “Dapat mong malaman ang mga limitasyon mo—isipin mo ang kinabukasan mo, pakiusap.”“Haha!” Humalakhak si Frank ng walang pakialam. “Talaga bang iniisip mo ang kinabukasan? Isang malaking tanong na kung makakaligtas ba siya ngayong gabi.”“Guh…” Agad na nanahimik si Paul. Kasabay nito, naluluha na si Neil sa sobrang sakit at gumapang siya palapit kay Walter upang yakapin ang kanyang binti habang umiiyak siya, “Pakiusap, Tito Walt
Si Neil ang pangalawang anak ni Glen, at kailanman ay hindi siya humingi ng tawad sa ibang tao! “Ako, hihingi ng tawad sa kanya?!” Ang sigaw niya. “Ako ang ikalawang tagapagmana ng pamilya!”Nagkibit-balikat si Vicky. “Kung ayaw mo, mukhang wala ka nang magagawa kundi ang mamatay.”Biglang sinigawan ni Susan si Frank noong sandaling iyon, “Ano pa ang hinihintay mo? Ibigay mo na sa kanya ang antidote!”Itinupi ni Frank ang kanyang mga braso sa tapat ng kanyang dibdib ng walang pakialam. “Pasensya na, pero wala akong magagawa dahil ayaw niyang humingi ng tawad.”“Anong…” Namula ang mukha ni Susan—ito ang unang pagkakataon na nakakita siya ng isang tao na ganito kataas ang tingin sa kanyang sarili!Sa kabilang banda, tumayo si Vicky sa tabi ni Frank. “Si Neil ang nagsimula ng paligsahan na ‘to. Natalo siya ngunit hindi niya kayang pilitin ang sarili niya na humingi ng tawad pagkatapos ng lahat ng iyon. Wala siyang ibang pagpipilian kundi ang mamatay—ginawa ko na ang lahat ng kaya k
"Sige." Tumango si Frank at humarap siya kay Walter. "Magkikita tayo ulit, Mr. Turnbull."Pagkatapos nito, sumunod siya kay Robert papunta sa kanyang kotse at magkasama silang pumunta sa tirahan ni Robert.Ito ay isang mansyon sa silangan ng lungsod—isang lugar na puno ng mga biyaya ng kalikasan. Totoong-totoo ito para sa isang mansyon, na napapaligiran ng mga burol at mga anyong tubig.Napatitig si Frank sa isang mansyon—tiyak na dalawang beses na mas epektibo ang pagkucultivate doon kaysa sa karaniwan!Ang mga Quill ay isang kilalang angkan ng mga martial artist, na may mga disipulo na nag-eensayo sa paligid ng mansyon.Pagpasok ng kotse sa bakuran ng mansyon, nagmadaling lumapit si Yara upang buksan ang pinto para sa kanya. "Maligayang pagdating, Mr. Lawrence.""Salamat," sabi ni Frank at sumunod siya kay Robert papunta sa drawing room.May isang malaking lalaki na nakaupo roon, na matagal nang naghihintay.May pagkakahawig siya kay Robert at tumayo siya nang makita niya si R
Namula si Yara at ibinaba niya ang kanyang tingin, iniwasan niya ang mga mata ni Frank.Wala siyang ibang pagpipilian—kailangan niyang magbigay ng katanggap-tanggap na dahilan sa kanyang ama, dahil maaaring saktan ni Neil si Frank. Gayunpaman, wala siyang maibigay na dahilan at kinailangan niyang sabihin sa kanyang ama na boyfriend niya si Frank upang sa wakas ay tulungan siya ng kanyang ama."Oh… Kasi…" Ang sabi ni Frank, hindi niya alam kung ano ang sasabihin niya."Isang buwan pa lang kami, Dad," ang reklamo ni Yara. "Huwag ka nang magtanong."Ngumiti si Robert. "O sige, kung ‘yan ang gusto mo."Sa tabi niya, nagflex ng kanyang mga muscle si Stan. "Hindi magiging ganun kadali kung gusto mong maging brother-in-law ko, Mr. Lawrence. Kailangan mo munang dumaan sa’kin."Sumakit ang ulo ni Frank sa puntong iyon—kailanman ay hindi niya nagig intensyon ‘yun!Natawa si Robert. "Hayy, sinabi na ng anak ko. Kailangan magawa mo siyang talunin para maprotektahan mo si Yara, hindi ba?"N
Subalit, lalo lamang nagalit si Stan sa paalala ng kanyang kapatid.Hindi na nagpigil si Stan, inihanda niya ang kanyang sarili upang gamitin ang buong lakas niya at umatake siya—napakalakas ng kanyang Boltsmacker, at nararamdaman ng mga tao sa paligid ang hanging dulot ng bawat suntok na kanyang ibinabato!Gayunpaman, nanatiling walang pakialam si Frank habang bahagya niyang sinasalag ang mga suntok ni Stan."Anong..." Nanlumo ang mukha ni Stan.Agad niyang ginamit ang lahat ng pitong estilo at animnapu’t tatlong suntok ng kanyang technique. Subalit, hindi man lang nag-react si Frank habang patuloy niyang sinasalubong ang bawat suntok ni Stan hanggang sa kahuli-hulihan.Matapos niyang basahin ang lahat ng galaw ni Stan sa puntong iyon, dahan-dahang sinabi ni Frank na, "Masyado kang nakatutok sa iyong atake, dahilan upang mapabayaan mo ang depensa mo nang hindi mo namamalayan."Ang kanyang tono ay tahimik at mahinahon, ngunit tumama ito kay Stan na parang isang kidlat!Hindi nag
Kahit si Stan ay nagulat pagkatapos niyang basahin ang manual. "Isa kang henyo, Mr. Lawrence!"Pagkatapos ay nagtanong si Robert, "Gusto mo ba itong ibenta, Mr. Lawrence? Handa akong bilhin ito mula sayo."Tumawa si Frank. "Hindi mo kailangang gawin ‘yun, sir. Isa lang itong manual—sayo na ‘to kung gusto mo."Wala itong halaga sa kanya, at ayos lang sa kanya na ibigay ito sa kanila para sa kapakanan ni Yara."Oh… Sobra na ito!" Ang sabi ni Robert, nagulat siya sa kabaitan ni Frank. "Kung may kailangan ka, magsabi ka lang—gagawin ko ang lahat ng makakaya ko upang tulungan ka…"Pinag-isipan ito ni Frank at bigla siyang nagtanong, "Alam niyo ba kung sino ang may-ari ng mansyon sa tuktok ng burol?"Nagulat si Robert ngunit agad siyang ngumiti, "Yung totoo, ang mga mararangyang tirahan sa Skywater Bay ay isang development project ng aking anak. Pagkakataon nga naman!"Agad namang nagtanong si Stan, "Interesado ka ba sa mansyon, Mr. Lawrence?"Napakagalang na niya ngayong nakita na n
Naging nakakailang ang sitwasyon sa pagitan nina Frank at Yara, at agad na binuksan ni Yara ang pinto nang makarating sila sa mansyon sa tuktok ng burol. "Ito na ‘yun, Mr. Lawrence. Bakit hindi ka sumilip sa loob?"Sinuri ni Frank ang lugar.Nandoon ang lahat ng mga kasangkapan at kagamitan na maaari niyang hilingin, at nakaayos ng maigi ang loob nito. May kaunting alikabok sa lugar, ngunit maganda pa rin ang lugar sa kabuuan."Napakaganda nito," ang sabi ni Frank.Tumango si Yara. "Papupuntahin ko dito ang mga tagalinis maya-maya. Pwede ka nang lumipat mamayang gabi, Mr. Lawrence.""Salamat." Tumango si Frank.Biglang may naalala si Yara at sinabi niya kay Frank na, "Oo nga pala, may bago kaming impormasyon tungkol kay Winter Lawrence, ang taong pinapahanap mo sa’kin. Nalaman ko mula sa bahay-ampunan na may umampon sa kanya at dinala siya sa Middleton, at ipinadala ko na ang mga tauhan ko para hanapin siya.""Salamat, Ms. Quill," ang seryosong sinabi ni Frank. "Tatanawin ko ito
Pagkatapos pinadaan ni Frank ang room card at binuksan ang pinto, natulala siya nang makitang isa itong kwartong may deluxe bed. Naiilang siyang lumingon kay Helen, na umiling habang pumasok siya. “May nag-book ng presidential suite, kaya kailangan kong magtiyaga sa deluxe twin. Wag kang mag-alala, ang kondisyon ng hotel ay…”Natulala rin siya nang nakita niyang isang kama lang ang nasa loob ng malaking kwarto. “Heh. Kung ganun…” Kinamot ni Frank ang ulo niya at naiilang na tumawa. May nakita si Helen sa ngiti niya na nagpamula sa kanya at nagreklamo siya. “Hindi maaari to… Naalala kong sinabi ko kay Cindy na kukuha ng twin bed room…”Lumabas siya at nagtanong sa isa sa mga attendant sa labas, na humingi naman ng tawad. “Pasensya na, Ms. Lane, pero wala kaming oras para ipaalam ito sa'yo kanina. Dati kang nilagay sa Room 506, isang deluxe twin room. Gayunpaman, biglang nagkaroon ng biglaan government inspection, at kinailangan ka naming ilipat. Pumayag dito ang sekretarya mo ka
Nang bumalik sila sa mga mesa nila, gumawa ng palusot si Will na natumba siya at tumaga ang kamay niya sa tinidor na nasa lapag, na nagsanhi ng kahulugan kanina. Hindi nakayanan ni Cindy na manood na lang at maupo, at sinimulan niya siyang hilahin. “Halika na. Dadalhin kita sa doktor para linisin yan.”“Ayos lang,” naiilang na sabi ni Will habang sumilip kay Frank at umubo. “Tinulungan na ako ni Mr. Lawrence at hindi na'to masakit kaya…”Natural na hindi nagtiwala sa kanya si Cindy at suminghal sa ideyang kayang tumulong ni Frank. “Imposible! Sanggano lang siya—sinong mas papaniwalaan mo, siya o ang doktor?! Tara na, kundi baka maimpeksyon ka dahil sa kanya. Masama ito kapag nag-iwan yan ng peklat.”Sa huli, walang nagawa si Will kundi umalis dahil hinila siya ni Cindy paalis. Nang naiinis, tumango siya kay Frank bago umalis, ngunit umiinom si Frank ng kape at parang hindi siya sumagot. Nanood si Helen habang umalis sina Will at Cindy, pagkatapos ay kinakabahan siyang lumingon
“Ano?!” Nabigla si Frank. Nagpasya ang mga Lionheart na makipaggiyera laban sa mga Turnbull?!Pero sabi ni Glen Turnbull, ang plano laban sa mga Turnbull ay plinano at sinagawa ni Titus Lionheart nang mag-isa. Kung nasa paligid ang head ng mga Lionheart, hindi sila susugal nang ganito ka-delikado. Ngunit sa kung anong dahilan, nagbago ang isip ng mga Lionheart pagkatapos ng isang buwan at handa na silang umatake?!Metikuloso pa nga sila at binalak nilang sirain ang Lane family… Mukhang habol din siya ng mga Lionheart!“Ganun pala… Iyon pala ang nangyayari…” Tumawa nang malamig si Frank pagkatapos isipin ang mga pagpipilian niya at kumuha ng isang mabahong itim na pill at sinaksak ito sa bibig ni Will. “Dahil kilala ako ako, alam mo dapat kung gaano ako kagaling sa medisina. Ang pill na pinainom ko sa'yo ngayon ay tinatawag na Veinbreaker, at kailangan mo ng antidote bawat linggo, kundi ay mamamatay ka nang nagdurusa habang pumuputok ang bawat isang ugat na mayroon ka.”Habang
“Sir, anong—”“Tabi.” Tinulak ni Frank ang mga attendant na nakaharang sa daan niya at naglakad papunta kay Will. Hinablot niya ang lalaki sa kwelyo, pagkatapos ay tinulak ito sa men's room at sinara nang malakas ang pinto para i-lock ito. “Ano bang gusto mo?!” Sumigaw si Will habang nagngitngit ang ngipin. Nagsimulang mag-apoy ang mga mata niya sa galit kay Frank habang pinanood niyang dumugo nang matindi ang palad niya. “Anong gusto ko? Ikaw ang dapat kong tanungin niyan.”Tinulak ni Frank si Will sa lapag nang nakangisi habang inapakan niya ang butas na kamay ni Will. Napasigaw siya ulit. Habang malamig na naningkit ang mga mata, sumigaw si Frank, “Unang-una, magsimula tayo sa kung sino ka ba talaga… Lumapit ka sa Lanecorp mula kay Cindy, para saan? Para may manatiling aligaga?! Sino yun?! Magsalita ka!”“A-Anong sinasabi mo?! Wala akong alam!”Nataranta si Will sa mga tanong ni Frank. Hindi niya alam kung paano ito nalaman ni Frank. “Hindi ka magsasalita, ha? Kung gan
Mapagbantang sumagot si Helen, “Wag mo kong hawakan, Mr. Zeller, kundi ay baka hindi mo malaman ang mangyayari sa'yo.”“Talaga? Kilala mo ba kung sino ang mga kaibigan ko? Hehe… Aatakihin ka sa puso kapag sinabi ko sa'yo, pero iibahin ko ang usapan.”Madilim na ngumiti si Will, dinilaan niya ang mga labi niya habang hinarangan niya si Helen. “Samahan mo ko ngayong gabi, Ms. Lane, at nangangako ako sa karangalan ko na makukuha mo ang larawan at lahat ng files na kinopya ko… Kundi baka bukas, lumitaw sa mesa ng CEO ng karibal mong kumpanya ang lahat ng nasa larawan. Kaya ano ang pipiliin mo?”Pumikit si Helen sa kabila ng banta niya, at nanahimik sandali bago nagsabing, “Kung ganun, pwede ko bang isiping pinagbabantaan mo ko?”“Tama.” Nanatiling nakangiti si Will, na tuwang-tuwa dahil kumbinsido siyang sa kanya na si Helen. Nagsimula pa nga siyang magpantasya kung anong kayamanan ang nasa ilalim ng suit niya at tumindi ang init sa pagitan ng binti niya. Walang makakapigil dito, a
“Sige.” Tumango si Cindy at mabilis na bumalik sa mga dessert na nasa mesa. Sa kabilang banda, pinagpatong ni Frank ang mga braso niya sa dibdib niya habang pinanood niya si Will na pumunta sa banyo. Dumilim ang titig niya. “Hoy, anong tinitingin-tingin mo? Naiinggit ka lang, ano?”Nagmayabang si Cindy nang makitang nakatitig si Frank kay Will. “Iba ang boyfriend ko sa'yo—isa siyang tunay na department head na nagrereview ng bawat isang tender ng korporasyon. Alam mo ba kung gaano karaming tao sa Zamri ang kailangang sumunod sa kanya? Ang alam mo lang gawin ay masali sa away at kumapit kay Helen, para magmakaawang bigyan ka ng trabaho.”Hinampas niya nang paulit-ulit ang mesa habang tinawanan niya si Frank. “Walanghiya ka talaga—wala kang alam sa pagkakaroon ng trabaho, ano? At tinakda ka ni Helen bilang head ng health and safety department… Di ba ibig sabihin nun ay security guard ka lang? Oh, pinapatay mo ko sa kakatawa! Umaabot ba sa sampung libo ang buwanang sahod mo?!” Tum
Malamig na tumingala si Frank sa kanya. “Ano? Di ba ako pwedeng umupo rito?”Kaagad na nagalit si Will—matapang siya para sa isang hamak na bodyguard!“Hinanda kong maupo rito si Ms. Lane, dahil mayroon kaming malaking business deal na pag-uusapan.” Malamig na sabi ni Will. “Kaya bang akuin ng isang pinabangong security guard na kagaya mo ang mangyayari kapag sinira mo to para sa kanya?!”“Syempre naman.” Tinaas ni Frank ang mukha niya nang mukhang sinasadyang nagtataka. “Ano…” Nanggalaiti si Will. “Tama na yan.” Tinaas ni Helen ang isang kamay niya at pinigilan ang dalawang lalaki habang umupo siya sa tabi ni Frank. Habang nakatingin nang seryoso kay Will, sabi niya, “Kinuha ng pinsan kong si Cindy ang laptop ko. Pakibalik ito sa'kin kung nasa’yo pa rin ito.”Ito ang prayoridad niya dahil maraming sensitibong dokumento at papeles ng Lanecorp na naka-save sa laptop na iyon. Hindi ito dapat makita ng iba at masasaktan ang kumpanya kapag nalaman ito ni Will at ibenta niya ang
Namutla si Kallum habang nilamon siya ng kawalan ng pag-asa. Dumulas ang phone niya sa mga daliri niya at bumagsak ang malakas sa lapag. Talagang nakakatakot ang pagkamatay ni Cid, kagaya kung paanong hindi inasahan ni Kallum na aatakihin ni Victor ang anak niya nang hindi man lang siya binigyan ng tyansang manlaban.“Frank Lawrence… ang bodyguard ni Helen Lane? Ang head ng health and safety department?! S-Sino ba siya?!”Nakatulala niyang bulong bago nanahimik. -Samantala, nagmadaling bumalik sina Helen at Frank sa Lanecorp. Mananatili sila dapat sa labas, ngunit nakatanggap ng tawag si Helen mula kay Cindy, sinabi niyang dumating na ang bagong nobyo niya kasama ng laptop ni Helen. Gayunpaman, sa sandaling nakabalik sina Helen at Frank, lumapit sa kanila ang kalilipat lang na sekretaryang naghihintay sa pintuan at naiilang na nagsabi, “Ms. Lane, umalis ang pinsan mo kalahating oras ang nakaraan. Nag-iwan sila ng address at pinapapunta kayo sa kanila.”Kinuha ni Helen ang
"Hehe…"Nakangiti si Victor habang nilapitan niya si Frank, inabutan siya ng tasa ng tsaa, at nagtanong, “Mr. Lawrence, nakausap ko mismo si Tito Emilio at pinapasabi niya ang pagbati niya.”“Ganun ba.”Tumango si Frank—hindi talaga siya takot kay Victor, ininom pa niya kaagad ang tsaa at tumango. “Masarap ang tsaang to.”“Hehe… Kung gusto mo, pwede ko tong ipadala sa'yo, Mr. Lawrence.”“Hindi kailangan yan.” Tumanggi si Frank, iniunat ang likod niya, at lumingon kay Helen. “Pag-usapan natin ang utang mo sa Lanecorp. Kung tama ang pagkakaalala ko, 200 milyong investment funds ito, at tungkol naman sa interes…”“Oh, wag mong alalahanin yun.” Ngumiti si Victor at pinigilan si Frank sa pagbibilang—matalino siya para maintindihan ito. “Kumuha na lang kayo ng 300 milyon mula sa'kin, nang may interes na 100 milyon. Isipin niyo na lang itong regalo para sa Lanecorp. Pwede na ba yun?”“Oo.” Tumango si Frank. Gayunpaman, kumunot ang noo ni Helen. “Hindi tama yun. Tumagal na ang utang,