Nang nakita ni Mel ang ekspresyon sa mukha ng anak niya, kaagad niya siyang ipinagtanggol. “Bakit mo kami sinisigawan, Kat? Hindi kami ang nanakit sa tatay mo,” katwiran niya, hindi niya nakalimutang ilipat ang usapan. “Hindi mo ba dapat tinatanong kung sinong may gawa nito sa tatay mo?”“Oo nga,” kaagad na sumingit si Matis. “Ginagawa namin ito sa kabutihan ng puso namin para sa kapakanan ng tatay mo. Nag-aalala kami.”“Hindi namin kailangan ng tulong o pag-aalala niyo!” Prangkang sagot ni Kat. “Wag kang mag-alala,” pinagaan ni Frank ang loob niya, sapagkat wala siyang nagawa sa sandaling iyon. “Nagpunta ako mismo sa Sorano Estate kahapon. Personal na pupunta rito si Willy para humingi ng tawad ngayong araw—mamamatay siya kung hindi.”“Ano?!”Nagulat si Matis, ngunit hindi nagtagal ay tinapik si Frank sa balikat habang tumawa siya. “Oh, ano ka ba… dapat mo talagang malaman kung kailan susuko!” Ngumisi siya habang sumilip kay Kat sa simpatya. “Kita mo, Kat? Magaling talagang
Pagkatapos bumuntong-hininga nang matagal at pinilit na ngumiti, nagsabi si Kat, “Master Lawrence, alam kong magaling ka… Wag kang mag-alala. Hindi kita sisisihin sa nangyari sa tatay ko, at kakaunti lang ang magagawa natin. Basta't buhay siya at nagpapagaling.” “Hindi ako nagsisinungaling,” seryosong sabi ni Frank nang nakakunot ang noo, pero hindi niya alam kung paano niya siya papaniwalain. “Oh, naniniwala ako sa'yo, pare.” Tumawa si Matis, sabay lumapit para akbayan si Frank. “Wag kang mag-alala—tatawagan ko si Mr. Sorano mismo at sasabihan siyang pumunta rito kaagad, pagkatapos, kukuhanan kita ng maganda at komportableng kwarto sa mental asylum. Baka bumalik ka sa realidad sa kaunting shock therapy.”“Wala akong magagawa kung di kayo naniniwala sa'kin.” Bumuntong-hininga si Frank at umiling. Inaasahan niyang darating ang mga Sorano at hihingi ng tawad, o magpapadala sila ng tao rito. Iyon ang dahilan kaya ayaw ni Frank ng ibang tao rito—kung nagpasya ang mga Sorano na ibu
Ang biglaang pagtaas ng boses ni Nash ay tiyak na isang bagong mukha para kina Frank at Kat. “Pa, ano…?” bulong ni Kat. “Alam ko. Hindi ko to dapat inilihim sa'yo,” sabi ni Nash habang malambing na hinaplos ang ulo ni Kat at bumuntong-hininga. “Ang nanay mo ay isang dating martial elite. Halos mamatay siya pagkatapos biglang atakihin ng ilang masasamang tao, pero nagkataong nakita ko siya at iniligtas ko siya. “Pagkatapos noon, nagpasya siyang ibaon ang nakaraan niya, at dumating ka sa buhay namin… pero sa kung anong paraan, nahanap siya ng dati niyang mga kalaban. Ipinagkatiwala ka niya sa'kin bago umalis at pinatay nila siya. Kung kaya't ginawa ko ang lahat para maging mapagpakumbaba—ang lahat ng iyon ay para sa kapakanan mo.”Bumuntong-hininga siya, pagkatapos ay kinawayan si Mel para paalisin siya. “Pwede ka nang umalis. Hindi naman sa hindi ko ibibigay sa'yo ang huling pamana ni Io—hindi ko lang talaga kaya. Hindi ko hahayaang makuha mo ito kahit na subukan mo pa tong nakaw
Natural lang para sa martial elites kagaya ni Io na makaipon ng malaking kayamanan. Dahil dito, gustong-gusto itong makuha ni Mel at pinipilit si Nash na ibigay sa kanya ang lahat. Sumunod si Nash at isinuko niya kaagad ang kayamanan ng asawa niya. Kahit na nabubuhay nang parang hari sina Mel at ang anak niyang si Matis, hindi nabahala si Nash—ang pinahahalagahan niya lang ay si Kat. Gayunpaman, naging sobrang sakim si Mel sa pagkokompromiso niya at gusto nitong kunin ang bawat isang patak nito. “Lumayas kayo, o magbibilang ako hanggang tatlo,” sabi ni Frank na nagtaas ng tatlong daliri habang kumilos siya para tumayo sa tabi ni Kat. “Ano, sa tingin mo kaya mo kaming pigilan?!” Sigaw ni Matis. “Sige! Baliin niyo ang binti niya!”Sumugod ang mga bodyguard niya kay Frank bago pa siya nagbilang, at tumayo rin naman si Kat. “Master Lawrence! Ako nang bahala sa dalawang to. Ikaw nang bahala sa tatlo!” sigaw niya, determinado siya habang pinunasan ang mga luha niya. “Ang dami kon
Gayunpaman, hindi inasahan ni Mel o ni Matis na naging martial artist pala si Kat, at malakas pa nga siya sa kabila ng maliit na katawan niya. At ang tinatawag niyang Master Lawrence—ang mayabang at hindi nababagay na bisita—ay isang martial artist din. Ang totoo, ang limang bodyguard ay ang pinakamagaling sa mga tao ni Matis, pero hindi man lang sila tumagal ng kahit isang minuto!“M-Maghintay ka lang!” Sigaw ni Matis at tumalikod para umalis ng ward. Galit na galit din si Mel, pero hindi niya ito sinabi habang hinabol niya ang anak niya. Nang mahabol niya siya sa pasilyo, nagtanong siya nang may malinaw na inis, “Matis… Anong gagawin natin? Hahayaan na lang ba natin to?!”“Syempre hindi, Ma—kumalma ka lang sandali.” Ngumisi nang malagim si Matis. “Hindi ito problema. Tatawag ako ng mas maraming tao ngayon… martial artists man sila, pero kahit gaano pa sila kagaling, kaya ba talaga nilang lumaban sa isandaang tao?!”Mayabang namang ngumisi si Mel. “Ang galing talaga ng anak
Dahil pinagyayabang ni Frank na pumasok siya ng Sorano Estate nang hindi napigilan at pinilit si Willy na humingi ng tawad, ayos lang kay Matis na bigyan siya ng pagkakataong patunayan ang sarili niya. Tinitigan ni Matis nang may kaunting takot si Emilio sa gitna ng grupo, pagkatapos ay nagsabi kay Lobo, “Oo, pero wala siyang pakialam. Talagang minamata niya tayo.”“Ano?!” Nagalit kaagad si Lobo, pero mabilis niyang pinigilan ang sarili niya dahil nagpunta siya sa ibang dahilan. Tinapik ni Lobo si Matis sa balikat at nagsabing, “May mahalagang gagawin ang mga importanteng tao ngayon rito, pero wag kang mag-alala—tatawagan ko ang mga tao ko pagkatapos nila.”Natuwa si Matis sa sinabi niya at paulit-ulit siyang pinasalamatan. “Maghintay ka lang,” sabi ni Lobo sa kanya. “Pagkatapos namin, dadalhin ko ang mga tao ko!”“Sige! Maraming salamat, Lobo!”Habang pinanood nilang umalis ang mga Sorano, nagmadali si Mel papunta sa anak niya at nagtanong, “Ano? Anong sinabi ni Lobo?”“Heh
Kagaya ng inasahan ni Frank, pumasok ang mga punong miyembro ng Sorano family sa ward ni Nash nang may maayos na pormasyon. Salamat sa paghahanda ni Frank, hinanda ni Jim Loggins ang pinakamagandang ward para kay Nash. Kahit matapos pumasok ng higit isang dosenang punong miyembro ng Sorano family at ng stretcher ni Willy, hindi sila nagsiksikan sa loob. “Master Lawrence…?” Natulala si Kat habang pinanood niya ang malaking grupo ng mga taong biglang pumasok sa ward ng tatay niya. “Kumalma ka lang,” pagpapagaan ni Frank sa loob niya, sabay na sabay na siya sa ganitong okasyon. Tumayo siya, pagkatapos ay lumapit kay Emilio at mahinang nagtanong, “Ano, nakapag-isip ka na ba? Magiging giyera na ba, o luluhod si Willy para humingi ng tawad?”“Ano?!” Sigaw ni Kat at mabilis na tinakpan ang bibig niya gamit ng kamay niya. Ang mga Sorano talaga ang mga taong ito?!At ang medyo may edad na lalaki ay may kakaibang ere sa kanya… Biglang naalala ni Kat na nakita niya siya noon sa dy
Habang nanigas si Mel, hindi rin mas maganda ang kalagayan ni Matis. Nakasandal siya sa pader nang may blangkong mga mata at miserableng ekspresyon. “Ma… Sa tingin ko patay na tayo…” bulong niya. “Kaya niyang pasunurin ang mga Sorano, at maging si Emilio Sorano ay nagpunta rito para humingi ng tawad… Ano palang halaga natin…”Pakiramdam ni Matis ay isa siyang payaso—yung tipong bulag, dahil naalala niya kung gaano niya sinubukang ipagyabang ang pagiging mataas niya kay Frank. Sa sandaling iyon, nagsalita si Emilio mula sa loob ng ward ni Nash, “Mr. Lawrence, sinabi sa'kin ng tatay ko na dalhin si Willy rito at humingi ng tawad nang personal. Sana'y mapatawad mo ang kasamaan ng walanghiya kong anak, at naghanda kami ng naaayon na danyos—heto ang tsekeng nagkakahalaga ng 500 milyong dolyar. Sana'y tanggapin mo ito.”Nang makitang sinsero si Emilio, tumango si Frank kay Kat. “Sige. Kunin mo.”“Sige.”Walang takot si Kat dahil sa kawalan niya ng karanasan at kinuha ang tseke ni E
“Ano?!” Nabigla si Frank. Nagpasya ang mga Lionheart na makipaggiyera laban sa mga Turnbull?!Pero sabi ni Glen Turnbull, ang plano laban sa mga Turnbull ay plinano at sinagawa ni Titus Lionheart nang mag-isa. Kung nasa paligid ang head ng mga Lionheart, hindi sila susugal nang ganito ka-delikado. Ngunit sa kung anong dahilan, nagbago ang isip ng mga Lionheart pagkatapos ng isang buwan at handa na silang umatake?!Metikuloso pa nga sila at binalak nilang sirain ang Lane family… Mukhang habol din siya ng mga Lionheart!“Ganun pala… Iyon pala ang nangyayari…” Tumawa nang malamig si Frank pagkatapos isipin ang mga pagpipilian niya at kumuha ng isang mabahong itim na pill at sinaksak ito sa bibig ni Will. “Dahil kilala ako ako, alam mo dapat kung gaano ako kagaling sa medisina. Ang pill na pinainom ko sa'yo ngayon ay tinatawag na Veinbreaker, at kailangan mo ng antidote bawat linggo, kundi ay mamamatay ka nang nagdurusa habang pumuputok ang bawat isang ugat na mayroon ka.”Habang
“Sir, anong—”“Tabi.” Tinulak ni Frank ang mga attendant na nakaharang sa daan niya at naglakad papunta kay Will. Hinablot niya ang lalaki sa kwelyo, pagkatapos ay tinulak ito sa men's room at sinara nang malakas ang pinto para i-lock ito. “Ano bang gusto mo?!” Sumigaw si Will habang nagngitngit ang ngipin. Nagsimulang mag-apoy ang mga mata niya sa galit kay Frank habang pinanood niyang dumugo nang matindi ang palad niya. “Anong gusto ko? Ikaw ang dapat kong tanungin niyan.”Tinulak ni Frank si Will sa lapag nang nakangisi habang inapakan niya ang butas na kamay ni Will. Napasigaw siya ulit. Habang malamig na naningkit ang mga mata, sumigaw si Frank, “Unang-una, magsimula tayo sa kung sino ka ba talaga… Lumapit ka sa Lanecorp mula kay Cindy, para saan? Para may manatiling aligaga?! Sino yun?! Magsalita ka!”“A-Anong sinasabi mo?! Wala akong alam!”Nataranta si Will sa mga tanong ni Frank. Hindi niya alam kung paano ito nalaman ni Frank. “Hindi ka magsasalita, ha? Kung gan
Mapagbantang sumagot si Helen, “Wag mo kong hawakan, Mr. Zeller, kundi ay baka hindi mo malaman ang mangyayari sa'yo.”“Talaga? Kilala mo ba kung sino ang mga kaibigan ko? Hehe… Aatakihin ka sa puso kapag sinabi ko sa'yo, pero iibahin ko ang usapan.”Madilim na ngumiti si Will, dinilaan niya ang mga labi niya habang hinarangan niya si Helen. “Samahan mo ko ngayong gabi, Ms. Lane, at nangangako ako sa karangalan ko na makukuha mo ang larawan at lahat ng files na kinopya ko… Kundi baka bukas, lumitaw sa mesa ng CEO ng karibal mong kumpanya ang lahat ng nasa larawan. Kaya ano ang pipiliin mo?”Pumikit si Helen sa kabila ng banta niya, at nanahimik sandali bago nagsabing, “Kung ganun, pwede ko bang isiping pinagbabantaan mo ko?”“Tama.” Nanatiling nakangiti si Will, na tuwang-tuwa dahil kumbinsido siyang sa kanya na si Helen. Nagsimula pa nga siyang magpantasya kung anong kayamanan ang nasa ilalim ng suit niya at tumindi ang init sa pagitan ng binti niya. Walang makakapigil dito, a
“Sige.” Tumango si Cindy at mabilis na bumalik sa mga dessert na nasa mesa. Sa kabilang banda, pinagpatong ni Frank ang mga braso niya sa dibdib niya habang pinanood niya si Will na pumunta sa banyo. Dumilim ang titig niya. “Hoy, anong tinitingin-tingin mo? Naiinggit ka lang, ano?”Nagmayabang si Cindy nang makitang nakatitig si Frank kay Will. “Iba ang boyfriend ko sa'yo—isa siyang tunay na department head na nagrereview ng bawat isang tender ng korporasyon. Alam mo ba kung gaano karaming tao sa Zamri ang kailangang sumunod sa kanya? Ang alam mo lang gawin ay masali sa away at kumapit kay Helen, para magmakaawang bigyan ka ng trabaho.”Hinampas niya nang paulit-ulit ang mesa habang tinawanan niya si Frank. “Walanghiya ka talaga—wala kang alam sa pagkakaroon ng trabaho, ano? At tinakda ka ni Helen bilang head ng health and safety department… Di ba ibig sabihin nun ay security guard ka lang? Oh, pinapatay mo ko sa kakatawa! Umaabot ba sa sampung libo ang buwanang sahod mo?!” Tum
Malamig na tumingala si Frank sa kanya. “Ano? Di ba ako pwedeng umupo rito?”Kaagad na nagalit si Will—matapang siya para sa isang hamak na bodyguard!“Hinanda kong maupo rito si Ms. Lane, dahil mayroon kaming malaking business deal na pag-uusapan.” Malamig na sabi ni Will. “Kaya bang akuin ng isang pinabangong security guard na kagaya mo ang mangyayari kapag sinira mo to para sa kanya?!”“Syempre naman.” Tinaas ni Frank ang mukha niya nang mukhang sinasadyang nagtataka. “Ano…” Nanggalaiti si Will. “Tama na yan.” Tinaas ni Helen ang isang kamay niya at pinigilan ang dalawang lalaki habang umupo siya sa tabi ni Frank. Habang nakatingin nang seryoso kay Will, sabi niya, “Kinuha ng pinsan kong si Cindy ang laptop ko. Pakibalik ito sa'kin kung nasa’yo pa rin ito.”Ito ang prayoridad niya dahil maraming sensitibong dokumento at papeles ng Lanecorp na naka-save sa laptop na iyon. Hindi ito dapat makita ng iba at masasaktan ang kumpanya kapag nalaman ito ni Will at ibenta niya ang
Namutla si Kallum habang nilamon siya ng kawalan ng pag-asa. Dumulas ang phone niya sa mga daliri niya at bumagsak ang malakas sa lapag. Talagang nakakatakot ang pagkamatay ni Cid, kagaya kung paanong hindi inasahan ni Kallum na aatakihin ni Victor ang anak niya nang hindi man lang siya binigyan ng tyansang manlaban.“Frank Lawrence… ang bodyguard ni Helen Lane? Ang head ng health and safety department?! S-Sino ba siya?!”Nakatulala niyang bulong bago nanahimik. -Samantala, nagmadaling bumalik sina Helen at Frank sa Lanecorp. Mananatili sila dapat sa labas, ngunit nakatanggap ng tawag si Helen mula kay Cindy, sinabi niyang dumating na ang bagong nobyo niya kasama ng laptop ni Helen. Gayunpaman, sa sandaling nakabalik sina Helen at Frank, lumapit sa kanila ang kalilipat lang na sekretaryang naghihintay sa pintuan at naiilang na nagsabi, “Ms. Lane, umalis ang pinsan mo kalahating oras ang nakaraan. Nag-iwan sila ng address at pinapapunta kayo sa kanila.”Kinuha ni Helen ang
"Hehe…"Nakangiti si Victor habang nilapitan niya si Frank, inabutan siya ng tasa ng tsaa, at nagtanong, “Mr. Lawrence, nakausap ko mismo si Tito Emilio at pinapasabi niya ang pagbati niya.”“Ganun ba.”Tumango si Frank—hindi talaga siya takot kay Victor, ininom pa niya kaagad ang tsaa at tumango. “Masarap ang tsaang to.”“Hehe… Kung gusto mo, pwede ko tong ipadala sa'yo, Mr. Lawrence.”“Hindi kailangan yan.” Tumanggi si Frank, iniunat ang likod niya, at lumingon kay Helen. “Pag-usapan natin ang utang mo sa Lanecorp. Kung tama ang pagkakaalala ko, 200 milyong investment funds ito, at tungkol naman sa interes…”“Oh, wag mong alalahanin yun.” Ngumiti si Victor at pinigilan si Frank sa pagbibilang—matalino siya para maintindihan ito. “Kumuha na lang kayo ng 300 milyon mula sa'kin, nang may interes na 100 milyon. Isipin niyo na lang itong regalo para sa Lanecorp. Pwede na ba yun?”“Oo.” Tumango si Frank. Gayunpaman, kumunot ang noo ni Helen. “Hindi tama yun. Tumagal na ang utang,
Sumugod sa Sorano Estate at pinilit silang humingi ng tawad? Kahit mga bata ay di maniniwala sa ganitong pantasya!“Titignan natin!” Madilim na ngumiti si Cid kay Frank. Suminghal naman si Frank—hindi niya pipigilan si Cid kung talagang gusto niyang mamatay, at hindi rin naman siya obligadong pigilan siya. Hindi nagtagal, bumalik si Victor nang may dalang isang tray ng tsaa at magalang itong nilapag sa mesa niya. Gayunpaman, bago niya ito maisalin, tumakbo si Cid papunta sa kanya at tinuro si Frank. “V-Victor, ininsulto ng batang yan ang pamilya mo! Kailangan mo siyang turuan ng leksiyon!”“Talaga?”Tumingala si Victor at mahinang nagtanong, “At ano namang sinabi niya?”“Sabi niya…”Mukhang tuwang-tuwa si Cid habang lumunok siya. “Sabi niya nakaaway niya ang mga Sorano, pagkatapos, sumugod siya sa Sorano Estate sa Morhen, sinaktan si Willy Sorano, at pinilit ang main family na humingi ng tawad.”"Hah!" Dumura si Cid nang may huwad na galit. “Hindi man lang niya tinignan a
Habang aligaga si Victor na kumpirmahin ang pagkatao ni Frank sa labas ng pinto, nakangiwi si Cid sa isang sulok sa loob ng opisina ni Victor. Nakatitig pa rin siya kay Helen sa gulat. “M-Magkasabwat kayo ni Victor, ano?”“Ni Victor?” Nagtaka si Helen—ito ang unang beses niyang makita ang may-ari ng Victorget, kaya paano siya makikipagsabwatan sa kanya?Lumingon siya kay Frank na natatawang nakangiti kay Cid. “Kung talaga isang siyang Sorano, malamang ay narinig na niya ako… At kung talagang totoo iyon, katapusan mo na.”“Ano?! Imposible!” Sigaw ni Cid nang nakaturo kay Helen habang nagreklamo siya, “Head ka lang ng Lane family, isang pamilyang may katamtamang kayamanan mula sa Southstream!”Pagkatapos, tinuro niya si Frank. “At isa ka lang pinabangong security guard! Paano ka nagkaroon ng koneksyon sa mga Sorano ng Morhen?!”Nagtataka ring lumingon si Helen kay Frank at bumuntong-hininga siya habang nagpaliwanag siya, “Nakaaway ko ang mga Sorano. Nang pinadala ni Nash Yego ang