Chapter 35: Bati na ba tayo o hindiINAKALA ni Skylar na na si Audrey ay magpapakita ng ugaling isang nakatatandang kapatid at papagalitan si Barbara. Sasabihin nito na masyado si Barbara na makasarili at walang alam at ang ganitong ugali ay sisira sa magandang reputasyon ng kanilang negosyo. Pero hindi ni Skylar inaasahan na ang unang magsasalita ay ang matangkad na lalaki sa tabi niya. Si Jaxon. "Audrey, I want this store." Hindi ito tanong kundi utos. "Sige, aasikasuhin ko ang mga papeles para sa transfer mamaya." Isang luxury shop lang iyon. Hindi pipiliin ng Lim family na kalabanin si Jaxon dahil sa ganitong maliit na bagay. Halos maiyak si Barbara sa galit. Hindi lang tindahan ang nawala rito pati na rin dignidad nito. "Manager," malamig na sinabi ni Jaxon, kasabay ng bahagyang pag-angat ng labi nito. Takot na lumapit ang manager. "Mr. J-Jaxon, ano po ang kailangan ninyo?" Tiningnan ni Jaxon si Barbara nang malamig. "Tandaan mo ang mukha niya. Huwag na huwag mo siy
"Hmm?" Nag-angat ng tingin si Audrey mula sa strawberry platter, may 47-carat pink diamond ring sa bibig nito. "Alam kong bad mood ka lately, pero hindi naman kailangang gumastos ng ganito kalaki." Napakamahal ng dessert na ‘to, parang ang pera ng Lim family galing lang sa hangin."Maikli lang ang buhay, kaya dapat mag-enjoy habang kaya pa. Kakainin at iinumin ko na ang gusto ko habang buhay pa ako. Kung hindi, baka patayin ako ni Barbara at ng anak niya balang araw tapos ni hindi ko man lang naranasan ang masarap na pagkain," ani Audrey na parang walang pakialam, habang pinupunasan ang pink na diamond ring, inilagay nito iyon sa kahon ng alahas at iniabot kay Skylar. "Ano 'to?" Medyo kumunot ang noo ni Skylar, hindi niya maintindihan kung ano na naman ang trip ni Audrey. "Kunin mo. Ibigay mo kay Terra bilang regalo sa kanyang ika-18th birthday." Mabilis na tumanggi si Skylar, iniiling ang ulo. "Hindi, sobrang mahal nito. Hindi ko pwedeng tanggapin." Pinaningkitan siya ng mat
Chapter 36: Pampataas TAHIMIK ang buong kwarto, parang maririnig mo kung may nahulog na karayom. Ang malamig na mga mata ni Jaxon ay kabaligtaran ng mainit-init pang pagkain sa mesa. Mahigpit nitong pinipigilan ang emosyon at nanatiling tahimik habang ang mga labi nito ay bahagyang nakatikom. Nakatayo si Skylar sa gilid, naghihintay ng sagot mula sa lalaki, habang ang orasan sa dingding ay nagpatuloy sa paggalaw. Tahimik si Jaxon nang matagal—sobrang tagal na parang masakit na sa puso ni Skylar. Nang halos sumuko na siya sa paghihintay, nagsalita si Jaxon sa malalim at magaan na tono. "Let's sit and eat." Iba ang boses ni Jaxon ngayon kumpara dati. Hindi ito matigas, hindi mataas ang tono at puno ito ng matagal nang inaasam ni Skylar na lambing. Tinitigan ni Skylar ang mukha ni Jaxon na bahagyang lumambot. Hindi niya alam kung saan nanggaling ang lakas ng loob niya, pero bigla siyang nagsalita, "Jaxon, ayoko nang maging asawa mo lang dahil sa kontrata. Ayoko nang maghiwalay t
Hindi inaasahan ni Skylar ang tanong na iyon, kaya sandaling natulala siya. Pagkatapos ng ilang segundo, pinilit niyang ngumiti para itago ang kaba. "Oo, para masaktan tayo pareho."Tinitigan ni Jaxon ang tila walang pakialam na ngiti ni Skylar, biglang lumamig ang mga mata nito at mapait na ngumisi. "Kung ako sa'yo, tigilan mo na ang pag-aaksaya ng oras." "Ano'ng ibig mong sabihin? Niloloko mo ba ako?" galit na tanong ni Skylar habang mahigpit na kumakapit sa gilid ng mesa. Ang sabi nito, payag na itong ligawan niya?! "Ang ibig kong sabihin, kahit bigyan kita ng pagkakataong habulin ako, malabo mo akong maabot, lalo na ang iwanan ako, Skylar." Tumayo si Jaxon at tinitigan siya mula sa taas habang nakatingin sa maputlang mukha ni Skylar. "Kaya kung ako sa'yo, gawin mo na lang ang trabaho mo bilang isang contractual wife at kalimutan ang mga bagay na hindi kailanman magiging sa'yo. I won't belong to you. Keep that in mind." Parang binuhusan ng malamig na tubig si Skylar. Naw
Chapter 37: Ang naglagay ng drógaNABUHUSAN ng tubig si Jeandric sa mukha. Hindi pa siya nakakaranas ng ganitong kahihiyan dati. Galit na galit siya, parang gusto niyang manakit. Pero bago pa man siya makapagsalita, inunahan na siya ni Jaxon at malamig ang boses na nagsalita. "Kung uulit ka pang lokohin ako ng ganitong klaseng biro, susunod sulfuric acid na ang ibubuhos ko sa 'yo." Sa sobrang galit ni Jeandric, nagtaas baba ang dibdíb niya. Sa isip niya, "Ano ba 'to? Sino bang in-offend ko? Kung alam ko lang, hindi ko na sana tinulungan si Skylar bilang middleman." Dahil sa kalokohan ni Jeandric, nawala ang gana ni Jaxon na kumain. "Ano ba ang kailangan mo at iniwan mo pa ang trabaho mo para pumunta rito at istorbohin ako?" Napangiwi si Jeandric, kumuha ng ilang tissue para punasan ang basa niyang mukha at matagal na tumahimik bago sumagot. "Sabi ni Skylar, nag-away daw kayo at ilang araw na kayong hindi nagkikita. Kaya pinapakiusap niya na kumbinsihin kitang magpakita na sa ka
Lumabas sina Jaxon at Jeandric at nang makita ang dami ng tao sa paligid, nainis si Jaxon. "Kuya, sino kaya ang babaeng iyon? Bakit ganun na lang ang reaksyon ni Skylar?" tanong ni Jeandric. Hindi sumagot si Jaxon. Sa halip, tinawagan niya si Wallace para humingi ng karagdagang tao para tumulong kay Skylar. Pagkatapos ng tawag, lumingon siya pero wala na si Jeandric.Ang pagiging isang reporter ay hindi lang tungkol sa pagpupuyat at pagsusulat ng mga articles. Kailangan din ng lakas at tibay ng loob na mas mataas kaysa sa karaniwan, para masabing magaling ka. Ang reporter na palihim na kumuha ng litrato nina Jaxon at Jeandric sa kanilang "sweet moment" ay huminto sa isang eskinita sa likod ng isang mataas na gusali matapos umiwas sa tao at lumiko sa kung saan-saan. Habang tinitingnan ang mga litrato sa kanyang cellphone, hindi niya maiwasang mapangiti. Alam niyang may hawak na siyang pambato para makapasok sa malaking media company. "Matagal na tayong hindi nagkikita," bigla
Chapter 38: BabaeHINDI tanga si Skylar. Napansin niyang sinabi ni Linda ang "nag-utos sa amin" imbes na "utos ko," na ibig sabihin, ang taong nag-utos kay Linda na lagyan siya ng dróga noong gabing iyon ay hindi ang dating boss ng kumpanya, kundi ibang tao. "Sino?" tanong niya habang naningkit ang mga mata na puno ng lamig at seryosong titig. "Ako," sagot ng isang malalim at malakas na boses mula sa eskinita ang narinig niya. Nagulat si Skylar at napatingin sa pinanggalingan ng boses, hindi makapaniwala sa nakita. "J-Jeandric?" Naglakad si Jeandric papalapit sa kanya, walang pang-itaas. Kitang-kita ang dragon tattoo sa dibdîb at braso nito na tila kumikislap sa init ng araw, nagbibigay ng kakaibang takot at misteryo. Pinikit ni Skylar ang kanyang mga mata nang ilang beses, umaasang nagkakamali lang siya ng nakikita. Ngunit ang Jeandric sa harap niya, pati ang tattoo nito, ay tila ibang tao—isang hindi niya lubos na kilala. Huminto si Jeandric sa harap niya at malamig na
Nainip na si Skylar. Tumingin siya kay Jaxon, kita sa mga mata niya ang frustration. "Jaxon, kung tunay kang lalaki, sagutin mo ako nang direkta. Tigilan mo na ang pag-aari sa katawan at puso ko pero hindi mo ako kayang mahalin nang buo."Gustong-gusto na ni Jaxon sakalin si Skylar. Ang babaeng ito, talaga namang walang utang na loob. Hindi pa ba sapat ang lahat ng ginawa niya para kay Skylar nitong mga nakaraang araw? Tahimik na tinitigan ni Skylar ang mukha ni Jaxon habang mahigpit na nakalapat ang kanyang mga labi. Huminga siya nang malalim nang ilang beses at sa huli’y ibinaba na lang ang tingin niya nang may halong pagkadismaya. Takot siyang kung magpapatuloy siyang tumitig dito, hindi niya mapipigilan ang sarili na sugurin ito at kalmutin ang napakaguwapong mukha nito. Ang biyahe nila ay isang malaking pahirap. Matapos ang ilang liko na halos ikahilo niya, huminto rin ang sasakyan sa harap ng isang maliit na European-style na villa. Pagkababa niya ng sasakyan, agad siy
[Trigger Warning: Some uncomfortable scene ahead]“Umakyat ka nga at tingnan mo kung gising na si Second Young Lady. Sabihin mong handa na ang almusal. Pababa mo na siya agad para mainit pa ang pagkain.”Pero hindi gumalaw ang kasambahay. Tiningnan muna si Beatrice, tapos mahina siyang nagsalita.“Sir, Ma’am… parang hindi po umuwi si Second Young Lady kagabi. Kaninang umaga habang naglilinis ako sa itaas, bukas ang pinto ng kwarto niya at wala siyang laman.”"Ano?! Hindi umuwi si Barbara kagabi?" Napalaking gulat ni Beatrice habang nakatingin kina Audrey at Harvey.Agad ding tumingin si Zedrick sa kanila ng seryoso: "Anong nangyari?""Huwag mo akong tanungin. Hindi ba't gusto n'yong ireto ako sa blind date ko? Siya ang kasama ko kagabi," sagot ni Harvey na patuloy lang sa pagkain na parang walang pakialam.Si Audrey naman, dahan-dahang ininom ang gatas sa kanyang tasa bago sumagot ng mabagal: "May sarili naman siyang paa. Kung gusto niyang tumakas kasama ang ibang lalaki at ayaw nang
Chapter 164: Kinahantungan ni BarbaraITO pala talaga ang pakay ni Jeandric.Biglang parang nadurog ang puso ni Audrey. Tinitigan niya si Jeandric nang malamig, kita sa mga mata niya ang konting panunuya. “Jeandric, akala ko mahal mo talaga ako, pero sa huli, katawan ko lang pala ang habol mo. Ang babaw ng pagmamahal mo.”Napangiti si Jeandric nang pilit, binuksan ang pinto ng kotse, at pilit siyang pinapasok. Mahina ang boses niya, may halong sakit na hirap mapansin. “Binigyan kita ng mas magandang option pero ayaw mo.”Tumalikod siya papunta sa driver’s seat. Medyo mabigat ang hakbang niya.Alam ng Diyos kung gaano niya gustong gawin kay Audrey ang ginawa ni Jaxon kay Skylar, ibigay ang buong mundo sa babae para mapasaya siya. Gusto niyang maranasan ni Audrey ang klase ng kaligayahan ni Skylar.Pero ayaw sa kanya ni Audrey. Kaya hindi niya kasalanan kung ganito.Pagkasakay sa kotse, hindi agad pinaandar ni Jeandric ang sasakyan. Tumingin lang siya sa unahan, seryoso ang mukha, at ti
Makalipas ang ilang sandali, lumabas si Jun mula sa lugar na hindi nahahagip ng CCTV. Nakasuot din siya ng kumpletong disguise. Pinalitan niya ang plaka ng kotse ni Xalvien, tapos binuksan ang pinto at sumakay sa passenger seat.Ang bagong plaka ay kaparehong-kapareho ng kotse na madalas gamitin ni Zeyn kamakailan."Salamat, bro. Gabi na, tapos ginulo pa kita sa lambingan nyo ng girlfriend mo para lang tumulong sa misyon," sabi ni Xalvien sabay abot ng sigarilyo kay Jun."Salamat-salamat, wala ‘yan!" sagot ni Jun na seryoso ang tono. "Si Skylar ang nagbigay sa’kin ng panibagong buhay. Dati isa lang akong hampaslupa sa palengke, ngayon, daan-daang libo na ang sahod ko kada buwan. Tapos tinulungan pa niya kaming magkaayos ni Zandra. Ngayon, minsan nakakatulog na akong kayakap si Zandra. Lahat ‘yon dahil kay Skylar! Eh kahit utusan pa niya ako pumatay o magsunog, gagawin ko nang walang pag-aalinlangan!"Pinindot ni Xalvien ang lighter, sinindihan ang sigarilyo ni Jun, at ngumiti."Sa tot
Chapter 163: Sleep with youSa HULI, sinunod ni Skylar ang utos ni Jaxon at inutusan si Xalvien na dalhin si Barbara sa northern district ng siyudad. Ang ganitong klaseng babaeng masama at ayaw magbago, kailangang pagbayarin ng matindi para matuto.Pagkababa ng tawag, umikot na si Skylar para bumalik at panoorin ang laban sa chess nina Jaxon at Jeandric, pero biglang nakita niya si Jeandric na ginulo ang lahat ng pyesa sa chessboard."Ayoko na, ayoko na, lagi na lang akong talo!" reklamo ni Jeandric habang masama ang tingin kay Jaxon. "Hindi mo ba ako pwedeng pagbigyan minsan?""Eh, hindi naman nakakahiya matalo sa akin palagi sa chess," sagot ni Jaxon, habang kinawayan si Skylar para umupo sa kandungan niya. Niyakap niya ito sa baywang at parang nananadya pa, tumingin kay Jeandric gamit ang mapanuksong mga mata."Si Skylar at ako may second baby na, ikaw, ni hindi mo pa nga nahahawakan ang kamay ni Audrey, nakakahiya naman!"Biglang tumaas ang kilay ni Jeandric at sumagot nang may in
“Wag mo na akong bigyan ng maraming dahilan.” Tiningnan siya ni Jaxon ng masama gamit ang matalim niyang mga mata. “Sabihin mo na lang kung gusto mong gumimik!”Dahil diretsahan na ang sinabi ni Jaxon, wala na ring dahilan si Skylar para magsinungaling pa. Tumayo siya sa dulo ng paa at yumakap sa leeg ni Jaxon habang malambing ang boses.“Sige na mahal, wag ka na magalit. 40 days pa lang ‘yung baby, maliit pa lang na embryo. Pwede pa rin akong mamuhay ng normal. Basta hindi ako iinom at hindi mag-o-overwork sa galaw, okay lang ang baby natin.”“Ha!” Napangisi si Jaxon nang pilit at galit ang tanong niya, “So sa sinabi mong ‘yan, ibig sabihin ba sinayang ko lang lahat ng pagpipigil ko nitong mga araw na ‘to? Basta dahan-dahan lang, okay lang kahit sampung beses sa isang araw?”“Hindi naman imposible... basta gentle ka lang...” sabay yuko ni Skylar at marahang tinapik-tapik ang dibdib ni Jaxon gamit ang mga daliri. Malambing ang boses niya, halos parang bulong, at ‘yung kaunting hiya ha
Chapter 162: Mission UnaccomplishedANG pinaka-nakakatakot sa mundo ay hindi ang puso ng tao, kundi ang talino na gagamitin sa masama. Pagkatapos marinig ang sinabi ni Zeyn, napagtanto ni Barbara na ang tanga-tanga niya noon. Hindi siya marunong dumiskarte. Palaging bara-bara ang galaw niya kaya siya palaging talo.Katulad ngayon, nang malaman niyang buntis si Skylar mula kay Audrey, ang una niyang naramdaman ay galit.Bakit siya laging naglalakad sa gilid ng bangin, laging takot na mawala ang pabor ng ama niyang si Zedrick, at baka ipadala na naman siya sa ibang bansa? Samantalang si Skylar at Jaxon ay masaya at mas lalong nagkakamabutihan. Hindi niya matanggap.Nangako siyang tatanggalin ang bata sa sinapupunan ni Skylar, para maranasan nitong muli ang sakit ng pagkawala ng anak! Pero ang unang ideyang pumasok sa isip niya ay haluan ng kung ano ang pagkain ni Skylar, katulad ng ginawa ng nanay niya noon tangkang patayin ang nanay at bunsong kapatid ni Audrey.Hindi niya inakala na
Makalipas ang limang segundo, hindi pa rin inaalis ni Audrey ang mukha niya sa tiyan ni Skylar.Nakayuko si Skylar habang pinagmamasdan ang tahimik na mukha ni Audrey. Habang tinitingnan niya ito, lalo siyang naaawa.“Audrey...” mahina niyang tanong, bahagyang nakataas ang pulang labi, “Talaga bang bibitawan mo na si Kris?”“Bakit? Ayaw mo ba akong bumitaw?” biglang tinaas ni Audrey ang ulo niya at ngumiti.“Uh…” Napaisip si Skylar, “Ayoko lang makita kang nahihirapan. Kung mahal mo pa rin si Kris at gusto mo pa ring ikaw ang mapangasawa niya, ‘wag ka muna sumuko. Baka sakaling, kung magtiyaga ka pa ng kaunti, makuha mo rin ang puso niya.”Napatingin si Audrey sa kanya na may gulat. Hindi niya inakala na hikayatin pa siya ni Skylar na ipaglaban ang pag-ibig.“Ang tanga mo talaga,” mapait na ngiti ni Audrey at marahang pinalo sa hita si Skylar. “Mahal ka ni Kris. Hindi ka ba natatakot na baka sa huli hindi ko pa rin siya makuha, tapos mainggit ako, masiraan ng bait, sisihin ka sa lahat
Chapter 161: Planong MiscarriageBUMABA ang ulo ni Barbara ayon sa direksyon ng tingin ni Zeyn, at nakita niyang nakatitig ito nang hayagan at puno ng pagnanasa sa hubog sa bandang itaas ng kanyang makitid na baywang. Imbes na mainis, ngumiti pa siya nang palihim sa tuwa.Si Zeyn ay kilalang personalidad sa hanay ng mga anak ng mayayamang pamilya, hindi lang dito sa bansa kundi pati sa abroad. Ang kagandahan niyang nakakuha ng atensyon ni Zeyn ay patunay na maganda talaga siya.Napansin ni Zeyn ang palihim na ngiti ni Barbara, kaya agad siyang ngumiti nang may halong paghamak.Maganda lang ito sa panlabas, pero wala namang laman. Para sa kanya, ang mga babaeng ganito, kahit gaano pa kaganda, ay hindi karapat-dapat mahalin nang totoo, panandalian lang sila; pampalipas oras.May halong kalokohan ang ngiti sa mata ni Zeyn habang lumapit siya kay Barbara. Tumigil siya sa tabi nito, tumingin sa unahan, itinaas ang kanyang braso at sinenyasan si Barbara na kumapit: "Tara na."Hindi tumanggi
Si Santi ay nagsabi na mayroon siyang magandang at malalim na relasyon sa kanyang mga magulang, pero puno ng pagdududa ang mga salita niya. Matapos mag-isip nang matagal, gumawa si Jaxon ng matapang na hula. Maliban na lang kung si Santi at ang kanyang ina na si Yssavel ay may hindi malamang kwento, halimbawa, isang magandang pagkikita sa isang araw ng isang partikular na buwan sa isang lugar na hindi alam ni Wallace. Nagkagustuhan sila, at pagkatapos… Pero bago pa lumalim ang hinala niya, agad niyang itinanggi ang sarili niyang iniisip. Imposible iyon. Mas hawig niya ang kanyang ama, mga 70% ang pagkakahawig at wala siyang kamukha kay Santi. Bukod pa rito, mahal na mahal ng kanyang ina ang kanyang ama, kaya imposibleng gawin niya ang isang ganoong bagay. Baka iniisip lang niyang masyado. Doktor si Santi, kaya maaaring nagkataon lang na nasa tabi ng kanyang ina nang siya ay ipanganak at tinulungan siyang manganak. At mula roon, sinabi niyang magkaibigan sila hanggang kamatay