Pinigil niya ang luhang nagbabadyang pumatak. Sinusubok lamang ng pagkakataon ang pagmamahalan nila ni Liam. Hindi siya basta susuko.Malaki ang mga hakbang niya upang makalayo sa paaralan na kanyang naging pangalawang tahanan.Paglabas niya sa gate ay napansin niya ang grupo ng mga kalalakihan na nagsusuntukan. At pamilyar ang lalaking pinagtutulungan ng limang tao. Si Liam! Napasugod siya sa mga ito. Dinampot niya ang malaking kahoy na nasa kalsada. Pinukpok niya ng kahoy sa likod ang lalaking nakahawak sa dalawang kamay ni Liam.“Tumigil na kayo! Tatawag ako ng pulis!” sigaw niya.Nagpalitan pa ng ilang suntok ang mga ito bago iniwan ang binata. Putok ang kilay nito. Tinulungan niya itong tumayo.“Sino ang mga ‘yon?” sita niya.“Hindi ko kilala, hinihintay lang kita pagkatapos ay naglapitan sila at sinuntok na ako.”“Imposibleng wala kang atraso sa kanila. Liam, tumigil ka na sa pagiging basagulero mo.”“Hindi ko nga sila kilala, baka ipinabugbog ako ng daddy mo o ‘nung Andrei.”“A
Hindi siya nakatulog magdamag. Hindi umuwi si Liam at hindi din ito sumasagot sa mga tawag at message niya. Nag-aalala siya ng sobra at baka kung ano na ang nangyari sa asawa. O baka kasama nito si Ava. Nilalamon ng selos ang puso niya. Takot at selos, nakakamatay na kombinasyon. Isama mo pa ang galit.Uminom siya ng kape. Wala siyang ganang kumain. Biglang tayo niya ng may kumatok. Baka si Liam na ito. Muntik niyang maibuga ang kapeng iniinom pagkakita kina Andrei at Gemma sa tabi ni Nessa. Magulo ang kanyang buhok at lumang t-shirt ni Liam ang suot niya. Bakas sa mukha ng mga ito ang awa sa itsura niya.Bumili ng almusal nila si Nessa. Nakaharap na sila sa mesa at kumakain.“Kumusta ka na friend? Okay ka lang ba?” tanong ni Gemma na hinawakan ang kanyang balikat.Ngumiti siya upang makumbinsi ang kaibigan na okay lang siya. “Oo, okay na okay ako. Mababait ang mga tao dito.”“Ikaw, bebe Andrei, kumusta ka?” Kumapit si Nessa sa braso ng binata.Hindi nito pinansin ang paglalambing ng
Pumasok ang mga pulis sa loob ng bahay. Ngunit wala doon ang dalawa. “Tara, habulin natin. Hindi pa nakakalayo ang mga ‘yon,” sabi ng pinuno.Hindi sila makikita ng pulis dahil pumasok sila sa pintuan sa pababa. Nasa basement sila ng maliit na apartment. Mas maganda ang ilalim kaysa sa itaas ng bahay.“Tuloy ka sa aking pahingahan.”Umikot siya sa maliit na kwarto sa ilalim. Kumpleto ang appliances sa loob. At may working table din na may laptop sa ibabaw.“Taguan mo ba ito?”“Parang ganoon na nga.” Yumakap ito mula sa kanyang likuran. Dumapo ang labi nito sa kanyang balikat na nakalabas sa suot na maluwag na t-shirt. Bahagya nitong kinagat ang kanyang leeg.“Sino ka Liam?” Humarap at niyakap niya ang binata na walang damit pang itaas. Tumingala siya dito.“Anong klaseng tanong ‘yan?”“Sagutin mo ang tanong ko.” Tumitig siya sa mata ang binata.“Okay, ako ay isang lalaking patay na patay sa’yo. Ikaw ang gamot ko sa kalungkutan. Ikaw ang dahilan kung bakit gusto ko ng mabuhay.”Inirapa
Magkaharap ang dalawang lalaki. Parehas nilang hinubad ang maskara. Kilala nila ang isa't isa. Nanggigigil na lumapit ang matanda kay Liam. Naglabasan ang mg litid nito sa leeg. “Wala akong alam sa pagkamatay ni Diego. Hindi ka ba titigil?” “Kung hindi ikaw, sino? Ha?!” “Umamin na ang may sala, hindi ba? Nasa kulungan na ang pumatay sa tatay mo. Tapos na ang kaso. Inggit ang nagtulak kay Marco para pasabugin ang sasakyan ng tatay mo.” “Alam nating parehas na hindi sa aksidente namatay ang daddy ko. Dinala siya sa ospital. Namatay siya sa gamot na isinaksak sa ugat niya. Nandoon ka ng araw na ‘yon! “Natural, naka-duty ako ng oras at araw na ‘yon kaya ako nandoon.” “Nasa tabi ka niya ng malagutan siya ng hininga.” “Naghihingalo na siya ng tawagin ako ng nurse! Tapos na ang kaso, umamin na si Marco na siya ang pumatay sa tatay mo.” “Kaya nga ako gumawa ng krimen para makulong at mapakanta si Marco pero nagbigti ang hayup ng mabalitaan na nasa loob ako. Nagpakamatay o pinatay. Mas
Bago pa ito mai-send ni Andrei ay may umagaw ng telepono nito. Akala ng binata ay snatcher kaya tumigil ang pagtibok ng puso nito ng 3 segundo. Si Nessa pala! Ang babaeng makulit na kaibigan ni Liam.“Hoy! Bakit ka palihim na kumukuha ng video? Ha? Bawal ‘yan!”Nag-aagawan sila sa phone. “Akina ang cellpnone ko!”Mabilis ang kamay niya. Agad niyang binura ang video. Pati sa trash ay binura niya bago ibalik ang cellphone sa binata.“Oh, ayan isaksak mo sa baga mo!”“Pakialamera ka! Dati ka bang snatcher? Ambilis ng kamay mo.”“Ikaw ang pakialamero! Bakit mo pinapakialaman ang relasyon nila Liam at Mika?”“Nakita mo naman na nakikipagtagpo sa iba ang kaibigan mo. Kunsintidora ka! Concern ang tawag doon at hindi pakikialam.”“Kanino ka concern? Aber? Kay Mika o sa sarili mo? Huwag ako ah!”Natigilan ang lalaki. Namumula na ang mukha nito sa inis.“Pwede ba, hayaan mo ang ‘yun dalawa. Hindi mo ba nakikita ang labis na pag-ibig sa kanilang mga mata? Maghanap ka na lang ng iba. Andito naman
Ilang araw ng nakatira si Liam sa bahay nila. Napakasaya niya dahil pinatawad na siya ng mga magulang at tinanggap ng mga ito ang lalaking minamahal. Ipagpapatuloy din niya ang kanyang pag-aaral upang maging ganap siyang doktor.Kakatapos lamang nilang mag-almusal. Naghuhugas siya ng pinggan ng yumakap si Liam mula sa kanyang likuran.“Hoy! Baka may makakita sa’yo,” saway niya sa binata. Nag-init ang kanyang pakiramdam lalo na ng dakmain nito ang kanyang diddib.Muntik na niyang mabitawan ang basong hinuhugasan ng maramdaman niyang nakatutok ang pagkakalalaki nito sa kanyang puwetan.“Hirap ng may kasama sa bahay, gusto kitang angkinin sa mga sandaling ito kaso baka patayin ako ng tatay mo kapag nakita tayo.” Nanggigigil na pinalo na lamang nito ang kanyang puwet.“Sa kwarto na lang natin mamaya.”“Mas may thrill kapag sa iba’t ibang lugar sa bahay.”“Ang bastos mo! Ang aga aga kung anu-ano iniisip mo,” natatawang sabi niya.“Bilisan mo dyan, may pupuntahan tayo.”"Tapos na, saan tayo
Gusto din niya ang maliit na tattoo. It’s an art. Dahil maliit lang naman hindi ito masyadong visible. At isa pa, heartbeat so it’s related sa pagiging duktor niya. Tsaka couple tattoo, alangan namang si Liam lang ang meron at siya ay wala. Kapag talaga gusto ng isang taong gawin ang isang bagay ang daming maiisip na dahilan.Nagpunta sila sa kaibigan nitong tattoo artist. Naunang magpa-tattoo si Liam. Simpleng heartbeat tattoo ang napili nilang design at ipapalagay nila ito sa kanilang pulso. Simbolo ito ng buhay. It looks exactly like the monitor with the irregular line bouncing up and down.Tapos na si Liam at siya na ang susunod. Maganda ang pagkakagawa.“Relax ka lang, hindi masakit. Parang kagat lang ng langgam,” sabi ni Liam at kinintalan siya ng mabilis na halik sa labi.Napakagat labi siya at napakapit sa braso ni Liam. Kaya naman niyang tiisin ang hapdi.Sulit naman ang sakit dahil elegante ang simpleng design ng heartbeat. Bagay sa isang duktor at sa isang babaeng lubos na
“Oo, Liam, maganda ‘tong tela ng brand na sinasabi ko sa’yo, hindi makati sa leeg. Malambot pa, hindi ba?”Inayos ng binata ang kwelyo ng ama. “Oo nga po, malambot. Ayoko po kasi ng polo shirt at nangangati ang leeg ko.”Lumapit siya sa dalawang pinakaimportanteng lalaki sa buhay niya. Mukhang magkasundo na ang ama at si Liam.“Oh, Mika. Hindi ba at alam mo ang bilihan ng polo shirt na ito? Samahan mo si Liam para makabili siya.”“Oo nga mahal ko, ang lambot ng tela.” Muli nitong hinipo ang kwelyo ng damit na suot ng ama.“Maganda nga ang brand na ‘yan. Sige, samahan kitang bumili.”Nasa likod niya si Nessa. “Dad, si Nessa po. Kaibigan po namin ni Liam.”Nagmano ito sa matanda. “Naku, ang gwapo po ninyo, alam ko na kung saan nagmana si Mika.”Ngumiti ang matanda. “Salamat iha. Oh sige, matutulog na ako at maaga pa ang duty ko bukas. Liam, ibili mo din ako ng bagong polo shirt, gusto ko parehas tayo ng kulay at design.”“Opo, ibibili ko po kayo. Salamat nga po pala sa mga advice.”“Wal