Chapter Two

KINAUMAGAHAN lugong lugo na bumangon si Belle mula sa higaan habang suot pa rin ang gown nya na pinang attend kagabi. Ikaw ba naman kasi halos buong gabing iniisip kung bat ganun ang trato ng asawa mo sayo. E talagang mapupyat ka. Napahilamos si Belle sa muka nya ng muli nanamang naisip ang nangyari pag uwi nila.

Walang imik na bumaba si Belle mula sa kotse at walang sabi - sabi na dumiretso nalang sya ng higa nang hindi na nai-isipang mag palit pa.Paulit-ulit na nag rereply sa utak nya ang mga salitang binitawan ng asawa.

__________

Ilang beses nang pinipilit ni Belle na makatulog ngunit sadyang mailap ang antok sa kanya.Naramdaman nalang ni Belle na parang may nahiga sa tabi nya. Hindi sya kumilos at kahit medyo kinakabahan ay pinakiramdaman nya ang taong nasa likuran nya. Ano naman kaya balak neto? Baka pag samantalahan ako. Sa na isip na yon mariin nyang ipinikit ang mata.

Mas bumilis ang tibok ng puso nya nang may mga pares ng kamay ang yumakap sa kanya.Gusto man nyang bumangon upang singhalan ang lalaki ngunit nanatili syang nakapikit. Ramdam nya ang panay na buntong hininga nito. Maya maya ay nagsalita ang lalaki habang yakap yakap pa rin sya.

“Im so sorry sa nasabi ko. Hindi ko naman sinasadya. Alam kong kahit anong excuses pa ang sabihin ko hindi yun sapat na dahilan para sa mga sinabi ko. Im really Sorry Belle.” Sandaling na tahimik at bumaklas ang mga brasong naka yakap sa kanya Ngunit ganun nalang ang pagkabigla nya nang muling may mga maiinit na labing dumikit sa noo nya.

________

Hindi alam ni Belle kung paano sya nakatulog sa kabila nang dumadagundong na tunog ng puso nya matapos ang nagyari kagabi. Mabuti na nga lang at hindi sa iisang kama sila natulog. Malamang ay nasa opisina ito at doon nagpalipas nang magdamag. Ganun na ang naging routine nila simula't sapul. Saka lang sila nag tatabi sa tuwing nag lalambing ang anak nya sa kanila at katabi nilang matulog. O hindi naman kaya ay pag nandito ang mga magulang ng asawa sa bahay nila pag dumadalaw ito at nagpapalipas ng gabi.

Napabaling sya sa wall clock na nasa kwarto nila. Shemss! Malalate na ko! Dali dali syang tumakbo sa banyo. Muntik na syang sumobsob ng biglang bumukas ang pinto mabuti nalang at napahawak sya sa magkabilang gilid ng pinto at tumambad sa kanya ang walong pandesal na nakadikit sa isang katawan.Parang ang sarap kagatin. Nakadagdag pa sa pagkatakam nya sa mga pandesal dahil sa naglalagas las na mga butil ng tubig. Tinititigan nyang mabuti ang mga tubig na bumababa nang pababa nang pababa hanggang sa madako ang mata nya sa isang bagay na nakatakip ng tuwalya. 

Shemsss! Mukang mas masarap to kesa sa pandesal na nasa taas. Tingin lang Belle.Unti unti nyang nilalapit ang mga kamay upang damhin ang bagay na nasa kanyang harapan. Konting tingin—biglang may mga kamay na pumigil sa kamay nya. Letse naman! Sagabal to. Tingin lang. Pilit nyang inaalis ang pagkakahawak ng kamay nya ng biglang mag salita ang kamay.

“What are you doing?” aba nag eenglish din. Pero kahit! Gusto ko—wait parang pamilyar yung boses. Dahan dahan na nag angat si Belle nang tingin at muntik na syang bumagsak sa sahig dahil sa bigla nyang pag atras. Mabuti nalang at hawak sya sa kamay ng asawa. Ito pala ang may ari ng kamay. Naramdaman ni Belle na magkadikit ang katawan nila na naghahatid ng kakaibang init at kuryente sa kanya kaya bigla nya itong tinulak.

Buong lakas syang tumayo nang deretso habang taas noon na parang wala syang kagagahan na ginawa. 

“ Ano ba!”sabay singal nya sa asawa. “ Bat ba bigla bigla ka nalang lumalabas ng banyo.” Tanong nya sa asawa na ikinangisi ng asawa.

“ Bat pa ngisi ngisi ka dyan hah?” singal nya ulit. Inisang hakbang ng asawa nya ang pagitan nila at bahagyang yumuko upang magpantay ang mga muka nila at saka nagsalita.

“ Anong gusto mo? Kumatok ako bago lumabas sa banyo?” tanong nito. Oo nga naman Belle alangan namang kumatok sya. Kausap nya sa sarili. Eto ang napapala mo pag puyat wala ka sa katinuan. 

“Oo! Kumatok ka!” sigaw nya sa asawa at saka derederetsong pumasok sa banyo at ni lock ang pinto. Dahan dahang dumausus pababa ang katawan niya ng maalala ang nakakahiyang ginawa. Ano ba bat mo ginawa yun. Nababaliw kana ba? Kasi naman e! sabing wag nag pupuyat kasi nababaliw ka pag puyat ka! Kausap nya sa sarili nya habang naka upo pa rin sa tiles ng banyo.

Habang mabilis na naglalakad si Belle sa corridor papunta sa silid nya para sa isang subject. Hindi pa rin nawawala sa isip nya ang kagagahang nagawa. MAbuti nalang at hindi sila sabay na pumapasok ng asawa kundi baka bigla nalang syang tumalon sa kotse sa tuwing naaalala nya ang ginawa. Bakit mo ba naman kasi ginawa yun Belle? Ano ba kasing Kagagahan ang pumasok sa—hindi na nya natuloy ang pagkausap sa sarili ng malakas na umalingawngaw ang boses ng Proff nya.

“MRSSSSS SAAANNTTIIAAGGOOO!” 

“Ay! Panot na baboy!” sa pagkakabigla ay yun ang lumabas sa bibig nya. Dali dali nyang tinakpan ang bibig habang nabalot naman ng tawanan ang buong silid kaya hayun at napalabas sya sa klase. Hindi nya alam kung saan pupunta hanggang sa naisipan nalang nya na pumunta sa library dahil dalawang oras pa syang maghihintay bago matapos ang klase kung saan pinaalis sya.

Hayssst. Kahit labag sa kalooban nya. Kumuha nalang sya ng kahit anong libro mula sa mga book shelf at yun nalang ang binasa. Hindi na syang nag abala na pumunta pa sa mga lamesang nasa gitna ng library kundi ay umupo nalang sya sa gilid kung saan nya nakuha ang libro dahil mas ramdam nya ang katahimikan doon. 

Abala sya sa pagbabasa ng may biglang tumabi sa kanya. DAhan dahan nyang tinignan ang katabi at nagulat ng si Klein ang katabi nya.

“ Anong ginagawa mo dito?” TAnong nya sa lalaki. Ngumiti ito sa kanya at tumayo. Akala nya ay aalis na ito ngunit inilahad nito ang kamay sa kanya. Pinakatitigan nya ang kamay ng lalaki dahil hindi nya naman alam ang gagawin nang mag salita ito.

 “ Ano tititigan mo nalang ba yan? Tumayo ka na dyan hindi magandang tignan na dyan ka nagbabasa.” Kumunot ang noo nya sa lalaki. Ano bang pakeelam nito. 

“ No thanks. Pero mas komportable ako dito.” Akmang sasagot ang lalaki ng may magsalita. 

“ Prof. Slever. Ano pong ginagawa nyo dito?” Prof? itong lalaking ito isang Professor? Seryoso? Napatayo sya sa pag kakaupo at nagtatakang tinignan ang dalawa. 

“ Seryoso ka kuya? Eto Professor?” turo nya kay Klein habang kaharap ang lalaking nagsalita kanina.

 “ Oo bakit hindi mo ba sya kilala? Isa syang professor sa Engineering Department” Napanganga sya sa narinig. Engineering ang hawak nito ibig sabihin napakatalino nito.

“Sige ho Prof. alis na ko. May klase pa pala ako. Kita tayo sa klase Prof.” paalam ng lalaki at umalis na. Samanatala sya. Hindi pa rin makapaniwala na Professor ang lalaki.

Nakasabay nya sa pag labas si Klein sa library. Nauunang tong maglakad kay sa kay Belle kaya Malaya niyang napag mamasdan ang lalaki. Ngayon nya lang napansin ang magandang hubog ng likod nito pero mas maganda ang kay William. Nadako ang mata nya sa pang upon ng lalaki. Parang hinubog nang mabuti ang pang upo nito dahil sa pag kabilog pero di hamak na mas matambok pa rin yung kay William.

Napailing iling si Belle sa mga naiisip nya. Bat ba nya iniisip ang mga bagay na iyon. Bat ba nya pinagkukumpara ang dalawa. Hindi nya din maintindihan ang sarili dahil nag iisip sya nga ganto at ikinukumpara pa ang dalawa. Dahil kung ano ano ang naiisip nya hindi nya namalayan na huminto pala ang lalaki kaya nabangga nya ito.

“ Ano ba! Bat ba humihinto ka?” napalakas ang boses sya kaya naagaw nya ang atensyon ng ibang mga naglalakad. Duon lang muling pumasok sa isip ni Belle na isa nga palang Professor ang kausap nya at dahil dun napilitan syang yumuko.

“ Im so sorry Prof.” 

Lalampasan niya sana ang lalaki nang bigla itong magsalita. 

“ Go to my office.”

Pag kasabi nun ay sya naman ang nilampasan nito at sumunod ulit sa lalaki patungo sa office nito. Mukang isa sa mga matataas na official ang lalaki dahil sa gara ng opisina nito. 

“Have a sit. Mrs. Santiago.” Hindi nalang sya kumibo at naupo nalang sya sa visitors chair.

 “ Alam mo bang kabastuhan ang ginawa mo kanina?” tanong ng lalaki sa kanya tanging pag tango lang ang ginawa nya. Para syang grade school na napunta sa guidance. Kasi naman ito ang unang beses na pinatawag sya sa office ng prof kaya hindi nya---

“HAHAHHAHAHAHAHAHAHA”

Nawala ang iniisip nya dahil sa halak hak na bumalot sa opisina. Napakunot noo sya sa lalaki.

“ Im sorry. I just can’t help it. HAHAHAHAHHAA a-ang saya pala maging Prof. HAHAHHAHAA ngayon ko palang na enjoy.”

Hindi alam ni Belle kung gagaan ang pakiramdam nya o matatakot sya dahil parang baliw ang kausap nya. Hindi naman to galling ng mental pero parang psychotic. Hindi pa rin tumitigil sa pagtawa ang binata kaya lumabas nalang sya ng office nito. Ngayon lang nya nalaman na may baliw palang kaibigan ang asawa. Napahinto si Belle dahil tumunog ang cellphone nya at ng tignan nya ang caller ID ay halos hindi sya makahinga dahil asawa nya ang tumatawag. Ano bang nangyayari sa mundo hindi naman ito dating tumatawag pero ngayon ay tumawag it okay Belle.

“ H-hello?” nauutal sya sa pagsagot dahil hindi pa rin sya makapaniwala.

“ Nasaan ka?” tanong ng asawa.

“ Nasa—“ hindi nya nasagot dahil biglang nagsalita sa likod nya ang binata kanina. 

“ Let’s have some lunch.” Aya nito na mukang hindi nakitang may kausap sya.

“Who’s that?” tanong ng asawa nya mula sa kabilang linya. Nilingon nya ang lalako sa likod saka sumagot sa asawa. 

"Si Klein" matabang nyang sagot na nakapagpakunot ng noo ng lalaking kaharap ganun din ang asawang nasa kabilang linya. 

"Anong ginagawa nya dyan? Nagda--" hindi nya na pinatapos ang kausap at inabot nalang nya ang selpon sa lalaking kaharap. Lalong nagtaka si Klein ngunit kinuha pa rin nito ang selpon at napag alaman nyang ang asawa pala ang kausap. 

" Im a Professor bud. Yeah. Why? Just lunch. Fuck. Okay." Hindi nya alam kung anong pinaguusapan ng dalawa. At hindi nya din mapagtagpi tagpi ang mga sagot ni Klein. 

Malamig na binalik sa kanya si Klein ang cellphone at walang ano-ano na tinalikuran sya.

"Problema nun?" tanong nya sa sarili at napansing hindi pa pala na endcall. 

" Hello?" tahimik ang kabilang linya kaya akala nya wala ng sasagot pero nagkamali sya.

" Have lunch with me." 

Have lunch with me

Have lunch with me

Have lunch with me

Paulit ulit na nage-echo ang boses ng asawa habang tinatanong sa kanya ito kanina nang tumawag. Hindi pa sya makapaniwala nung una pero ngayon na sa isang restaurant na sya habang hinihintay ang asawa. Mukang guguho na ang mundo. Ito ang paulit ulit nyang iniisip ng ayain sya ng asawang mag lunch. Pero hindi. Pano yung anak ko? Ang bata nya pa para mamatay. No. Saka pano yung pangarap ko? Lord wag naman po. Siguro may paraan pa para matigil to. Napaparanoid na sya at akmang aalis na upang mapigilan ang pag guho ng mundo na nasa isip nya. Nang makita nya ang asawa na papalapit sakanya. 

Shemss. Pano to. Kailangan ko baguhin ang nakatakda. 

HINDI maalis sa isip ni William ang itsura nya kanina ng pumayag ang asawang si Belle na makipag lunch sa kanya. Weird man pero kahit na asawa nya ito ay kinakabahan pa rin sya sa tuwing inaaya itong lumabas. Alam na alam nya ang set up nila. Ayaw man nyang ipatuloy ang nararamdaman para sa asawa ay hindi nya pa rin mapigilan. 

Ngunit hindi sya pinapatulog nang nararandaman nya. Lalo na ng maalala nya ang nangyari kaninang umaga bago sila pumasok. Ano ba kasing nasa isip ng asawa nya at ganun ang inakto. Hindi naman ito puyat. Dahil tuwing puyat lang ito saka lang nagiging weird ang mga galaw nito. Sigurado syang di ito nagpuyat dahil maaga itong nakatulog pag uwi nila galing ng business party. 

Nakarating na sya sa restaurant na pagkikitaan nila ng asawa. Huminto muna sya at inipon muna lahat ng lakas ng loob bago pumasok. Palinga linga sya sa loob hanggang sa matamaan nya ng tingin ang asawa. 

Muli syang bumuntong hininga. At tinahak ang daan papunta sa lamesa nila. Ngunit pag dating nya dun ay syang tayo ng asawa. 

"Where are you going?" napansin nya ang pagkabalisa ng asawa. Na nagpakunot sa noo nya.

 "Ahmm ano. Ah ano kasi.. May e-emergency" 

"Emergency?" pareho pa rin silang nakatayo.

 "Oo sa school may emergency kasi yung ano. Research paper oo tama yung research paper namin. Nawawala. E pasan na nun mamaya. Kaya kailangan ko munang hanapin. Sige alis na ko ah." Walang ano ano na umalis ito. Kahit gusto nyang pigilan ay ayaw gumalaw ng katawan nya. 

Did she just dumped me? Naiiling nalang sya sa sarili bat ba kasi umasa pa sya na gusto syang makasama ng asawa. Wala na syang nagawa kundi ang kumain nalang mag isa.

NAKAHINGA na nang maluwag si Belle nang makasakay siya ng taxi. Buti nalang at natakasan niya ang asawa. Galing talaga ng palusot. Ayaw niya pang maguho ang mundo kaya niya yun ginawa. Para sa anak nya. Nlilibang siya sa pagsulyap ng mga nagtataas mga building na malapit sa daan kaya hindi niya namalayan na napapalayo na pala sila. 

Unti unting nagiging maliit na bahay na lang ang dinadaanan nila. Wala na ang matataas na gusali. Ngunit pamilyar ang daang tinatahak nila. Parang pauwi to sa dati kong bahay ah. 

Natanaw na nya ang bahay ng tiyahin kaya pumara sya ngunit hindi siya pinakikinggan ng driver. 

" Manong ano ba ibaba mo na ko!" sigaw nya sa driver. Ngunit parang bingi itong hindi nakikinig sa kanya. Bahala na nga. Ideretso na nya malapit na yung bahay ko. Hindi ko alam na may mga mababait pa palang driver. Biglang huminto ang sasakyan at pag tingin nya sa labas ay nanlaki ang mata nya dahil talaga namang na sa daan na sila ilang lakad nalang papunta sa bahay nya. 

Tinulak nya ang pinto ngunit hindi ito bumubukas.

" Manong sira ata pinto nyo. Bababa na po ako." Pagtingin ng driver sakanya ay syang pagbulusok ng kaba nya ang mga mata nito ay namumula. Kaya mas pinilit nyang buksan ang pinto.

 "Hindi mo yan mabubuksan miss." malademonyo nitong sabi at lumabas ng taxi. 

Nakita nyang umikot ito patungong compartment na parang may kinuha at saka nagtungo sa pintong binubuksan nya. Pagkabukas na pagkabukas ng pinto ay siyang takbo nya patungo sa bahay na nasa palivid lang. Ngunit hindi pa lang sya ganun kalayo ay naabutan na sya ng driver. Hinablot nito ang kanyang buhok. Nag pupumiglas sya kahit na sobrang hapdi na ng anit nya at patuloy sya sa pagtili kahit alam nyang malabong may makarinig dahil nasa liblib sila ay umaasa pa rin sya hindi sya makawala dahil sa lakas nito. Muli syang kinakalad kad patungo sa taxi at ng maipasok sya sa taxi ay syang pag sipa nya dito kaya tumilampon ito palabas. Dali dali syang nagtungo sa drivers seat kahit na hindi sya maruning magmaneho ay wala na syang pake basta makaalis sya diti. 

Pilit nyang binubuhay ang makina ngunit hindi nya mabuhay. 

"please please mabuhay ka."

pagmamakaawa nya sa kotse ngunit kahit ilang beses nyang gawin ay hindi pa rin ito nabubuhay. Nanginginig na sya sa sobrang takot at napupuno na ng luha nya ang buong muka nya. 

Mas lalong tumindi ang takot nya at biglang bumukas ang pinto. Pinilit nya pa ring paandarin an taxi. Ngunit bigla syang hinawakan ng lalaking nagbukas ng pinto ng taxi. Sa sobrang kaba at takot ay bigla nalang syang nahilo at naging malabo ang kanyang paningin ngunit bago sya malawan ng ulirat ay umalingaw ngaw ang isang boses ng lalaki na tinawag ang pangalan nya at naaninag ang isang pamilyar na muka na kahit hindi ganun kalinaw ay tila ito ang lalaking hindi nya inaasahan na makikitang muli. 

Lenceir...