"Nasasaktan ako Harvy!" Sigaw ni Dahlia sa asawa.
"Talagang masasaktan ka! Anong karaparan mong sugurin at saktan si Audrey, ha?" Galit na sigaw ng lalaki kay Dahlia."Siya ang nauna, ininsulto niya ako!""Kahit na, sana lang pinalagpas mo na lang!""Ha.. ganyan ka magbulag bulagan Harvy? Okay fine, pinuputol ko na ang ugnayan natin kung gusto mo! Magsama kayo ng Audrey mo. Alam mo ha? Sinasayang ko lang ang pagmamahal ko sa katulad mong manhid! Pagod na akong unawain ka. Ang sakit mong mahalin!" Hindi nakapagsalita ang lalaki sa sinabi ni Dahlia "nagulat ka no? Oo, mahal kita, minahal kita. Pero hindi ko akalaing sasaktan mo ako ng ganito ng dahil lang sa babaeng yan. Na puro kaplastikan ang alam sa buhay. Ipinagtanggol ko ang sarili ko, lalo na si lolo, na binastos bastos niya. Alisin mo ang maskara ng babaeng yun para matauhan ka, na sa likod ng maamong mukha, nagtatago ang isang halimaw!" Saka nilayasan ni Dahlia ang asawa.POV: Harvy"No!!!" malakas niyang sabi sa lolo niya "you can't do this to me. Alam nyong may girlfriend na ako for two years. Kasal na lang ang kulang sa amin ni Audrey.""Okay lang na tumanggi hijo, nasa sayo yan. Pero gusto ko munang basahin at pag aralan mo ang nakasulat sa testamentong ibibigay ko sayo. Baka magbago ang isip mo" sagot ng lolo niya habang nakahiga sa hospital bed."Ganoon ba kayo kagalit sa akin lolo?at gusto nyo akong parusahan?""Harvy, apo kita, dugo't laman, hindi kita pinaparusahan, gusto ko lang makilala mo ang tamang tao para sayo.""Hindi si Dahlia yun lolo, hindi siya ang tipo ng babae na gusto ko.""At sino ang tipo mo? Yung marami ng naging boyfriend? Kulang na lang lumuwa ang kaluluwa? Ni hindi ko nga nakitang magsuot ng mahabang damit ang babae mo eh! Laging kapirasong tela ang isinusuot niya. Sabi mo naman mayaman siya, wala ba siyang pambayad sa modesta para magpatahi ng mahaba habang baro at saya?""Style yun lolo. Sa panahin ngayon liberated na ang mga babae. Saka nagsusuot naman ng maiksi si Dahlia hindi ba?""Maiksing kagalang galang, hindi maiksing bastusin ang isinusuot niya. Ang dami mong sinasabi!" Waring naiirita na ang lolo niya."At kung hindi ako pumayag?" Tanong niya."Basahin mo ang kontrata para malaman mo. Saka lumayas ka na sa harapan ko, baka madali ang buhay ko sayo. Sa lahat ng apo ko, ikaw ang pinakapasaway!""Wala kayong ibang apo, ako lang.""Kaya nga. Kaya ang gusto ko mapabuti ka at ang kumpanyang pinaghirapan ko ng mahabang panahon""Babasahin ko ito, hindi ko matitiyak kung anong sagot ko sa hiling niyo." Lalabas na sana siya ng tawagin siya ng matanda."Yan ba ang natututunan mo sa babae mo? Basta mo ako tatalikuran?"Nakalimot siya. Ang gusto nga pala nito ay magmamano at hahalik sa pisngi bago magpaalam. Binalikan niya ito saka ginawa ang tradisyon ng pagpapaalam."Aalis na po ako lolo pogi.." sabi niya. Pakiramdam niya inuuto nya lang ito."Patnubayan ka nawa ng Panginoon" saka siya kinurusan ng matanda.Ito ang ayaw niya sa matatandang gaya nito. Akala niya, sa mga kaibigan nya lang ito mangyayari, hindi niya akalaing pati siya ay ganito ang sasapitin.Tinawagan na lang niya ang kaibigang si Dwayne. Aayain niya muna itong mag shots kahit konti.--naku pre, may date kami ng asawa ko ngayon. Next time na lang.Ito ang hindi niya kayang mangyari. Yung mga ganitong sagot kapag nag asawa na siya.Lahat ng mga kaibigan niyang may mga asawa na, kapag hindi kadate ang asawa, may family bonding naman..Wala pa kasi si Arvin sa Pilipinas, dalawa na lang silang single. Iniisip na niya ang plano niya hanggang mapadako siya sa folder, ang papel na naglalaman ng kanyang future. Ang papel na maghuhusga kung saan siya pupulutin.Sa edad niyang trenta, marami na siyang napatunayan. Kakahawak niya lang sa kumpanya last year, dahil ang daddy niya ay gusto ng magpahinga kasama ang mommy niya. Pangarap ng mga itong magtravel around the world.Pagpasok niya sa reception ng condo, agad bumati ang mga guard sa kanya."Magandang gabi po sir Harvy" bati ng mga ito."Good evening, wala ba akong package na dumating?" Tanong niya sa mga ito."Wala po sir. Pero si Miss Audrey po ilang beses ng tumawag kung nakauwi na daw po kayo." Sagot nito."May iba bang ibinilin?" Tanong niya."Yung cellphone nyo daw po, itapon nyo na kung hindi niyo kayang icharge" natatawang sabi ng guard."Galit ba?""Medyo sir. Nag aalala nga kami baka mag eskandalo pag punta dito.""Nasa Paris naman yun. Nalobat kasi ang phone ko. Mag oorder ako sa grab, pakidala na lang sa unit ko" saka siya tumalikod.Literal na kay Audrey na harsh magsalita, pero mabait ito. Sadya lang low temper. Nagmamadali siya sa bawat hakbang para makapag charge agad.May mga nakasalubong siyang tenant din ng unit sa 10th floor. Ayaw niya sa oent house, masyading malaki ito para sa kanya. Ginawa nila itong event place. May isang nakalaang elevator na para lang sa penthouse. Nagdadaos doon ng mga meetings at marriage proposals, mga maliliit na gatherings like bachelor party and thanks giving. Kasya ang 50 katao doon."Good evening Harvy" bati ng mag asawang may hawak na aso."Good evening.. aso na lang ba ang laging dala? Wala pa ba tayong pabibinyagan dyan?" Biro niya."Actually, meron na.. seven months from now" sagot ng lalaki."Naku, congrats, tingnan mo nga naman. Siguradong magiging mabuting magulang kayo.""Salamat.. paano, una na kami? May date kami eh, bye" paalam ng babae."Sige, ingat kayo, enjoy.." paalam niya. Tinanaw pa niya ang mga ito saka bumulong "sa halip na nagpaparty tong si Angelo, ididate ang asawa. Ngayon lalo ng hindi makakaalis yan kasi magkakaanak na sila. Tsk tsk.. kawawang Angelo " saka niya binuksan ang pinto ng unit niya.Isasara na sana niya ito ng marinig niyang tinatawag siya ng gwardiya."Sir.. sir Harvy, ito na po yung order nyo.." iniabot sa kanya ang plastic."Maraming salamat kuya." Pagkaabot niya, isinara na niya ang pinto.Nagready na siya para kumain. Naghanda ng lamesa, bago nagcharge. Sunod sunod ang tunog ng cellphone niya. Sigurado siya si Audrey ito at galit na galit na naman sa kanya. Hindi naman ito ganoon sa personal.Pagcheck niya sa messages, mula sa tatay niya na nasa ospital, pinapabalik siya doon dahil sa lolo niya. Tinawagan muna niya ang ama."Ano pong nangyari?" Nag aalala ang kanyang boses."Ang lolo mo.. dali bumalik ka na muna dito."Pinatay niya agad ang phone at nagmamadaling lumabas. Iniabot niya ang pagkain sa mga guard."Sa inyo na lang, may emergency lang.""Naku sige po sir.. ingat po kayo"Halos paliparin niya ang sasakyan. Baka mamaya kung ano na ang nangyari sa lolo niya.Pagdating niya sa hospital, nagulat siya ng makita doon si Dahlia at ang tatay nito. Ang lolo niya ay halatang hirap na hirap sa paghinga."Apo.." itinaas nito ang kamay at tinatawag siya. Lumapit agad siya sa matanda, tinawag din ng lolo niya si Dahlia "alagaan niyo ang isa't isa. Nais ko kayong makitang naglalakad sa altar bago ako mawala.""Lolo, wag kayong magsalita ng ganyan" umiiyak na pakiusap ni Dahlia."Lolo, kahit ano gagawin ko para sa inyo" naluluha niyang sabi.Pinagsama nito ang mga kamay nila "Kayo ang pag asa ng pamilya natin. Magmahalan kayo."Nag iyakan na silang lahat doon, waring sa sinasabi ng lolo niya, nagpapaalam na ito.Doon na nabuo ang pasya niya. Susundin niya ang lolo niya, pero kailangan niya munang makausap ng sarilinan si Dahlia. Para mapag usapan ang mga gusto niyang mangyari. Kilala niya ang babae, madali itong kausap. Kaya ramdam niyang hindi siya mahihirapan makipagtransaction dito.POV: Dahlia Hindi siya mapakali kaya lakad siya ng lakad sa loob ng kanyang kwarto. Nagulat siya sa disisyon ng matanda na ipakasal siya kay Harvy. Matagal na niyang lihim pinapangarap ang lalaki. Kaya ng sabihin sa kanyang ipapakasal siya dito, naghalo ang excitement at pangamba. May girlfriend na ito, si Audrey Rivera, ang babaeng may dalawang mukha. Paano niya nasabi? Kapag kaharap ang ibang tao, napakabait nito, subalit pag silang dalawa lang, para itong ahas na nagpapalit ng balat. Nag iibang anyo. May insidente pa na nagkasama sila sa isang dinner. Buffet ito, nagpaalam siyang kukuha ng oagkain pero sinundan siya ng babae, nakangiti itong lumapit sa kanya at habang nagsasalita, kumukuha ito ng pagkain. Hindi aakalian ng ibang nilalait siya nito. "Alam mo, sana hindi ka na lang sumama dito" nakangiti ito pero mahina ang boses "hindi ka naman nabibilang dito, para ito sa pamilya. Driver lang at alalay ni lolo ang tatay mo, at sekretarya ka lang naman ng daddy ni Harvy." "The
POV: Harvy Pag uwi niya sa bahay, doon pa lang niya naisipang buklatin ang last will and testament ni Lolo A. Halos lumuwa ang kanyang mga mata sa kondisyones ng matanda. Pinanindigan talaga nito ang kagustuhang makasal sila ni Dahlia. Binasa niya ito ng buo. NILALAMAN: Ako, si Antonio Austria, nasa hustong edad, ay nag iiwan ng habilin sa aking mga maiiwan kung sakaling ako ay kuhanin na ng Panginoon. Para sa aking nag iisang anak na si John Austria at sa kanyang mabuting may bahay na si Alma Austria, iniiwan ko ang aking bahay, kung saan siya lumaki at bumuo ng pamilya. Iniiwanan ko rin siya ng isang daang million at inuutusang enjoyin ang buhay nila habang bata pa sila. Magtravel at magliwaliw. Kung sakaling kulangin pa ang perang aking iniwan, my time deposit na nakalaan sa kanila at susuportahan sila ng kanilang anak na si Harvy. Walang aalising empleyado maliban sa kung sila ay nagkasala sa kumpanya. Ang mga kasambahay ay may dagdag na sahod every six months. Sa aking assi
POV: DahliaUmaga na pala. Aasikasuhin niya pa ang pagkain ng ama. Gising na si Lolo A kaya madalu na siyang makakapagpaalam. Naligo muna siya saka nagbihis ng panralin at blouse. Pinakain nya muna si Lilo A, kasabay ng kanyang ama. Eksakting tapis na ito, dumating na sina tita Alma."Lolo, aalis po muna ako, bye po Lolo pogi" nafmano siya saka humalik sa pisngi ng matanda."Mag iingat ka" mahinang tugon nito saka kinurusan siya sa hangin. Madasalin talaga ito. Hindi na niya inabot ang asawa ng matanda. Ang sabi sabi, nabuntis lang daw ito ni Lolo A, namatay pagkapanganak kay tito John. Siya naman ay lumaking wala na ring ina, namatay naman panganganak sa kanya.Hindi na niya matandaan kung paano sila napunta kina Harvy, ang pagkakaalam niya, inalok ni Lolo A ang tatay niya ng trabaho at isinama sa bahay nito. Mga kasambahay pa ang nagpalaki sa kanya at paminsan minsan inaalagaan siya nina tita Alma, dahil wala silang anak na babae.Sumakay siya sa angkas rider para mabilis makaratin
POV: Harvy Hindi niya inaasahan ang isinagot sa kanya ni Dahlia. Kung hindi papayag ang babae, siya ang talo. Kaya hindi siya nakapagsalita sa sinabi nito. Bigla siyang kinabahan, kung hindi papayag ang dalaga sa gusto niya, may mamanahin ito, siya ay wala. Kaya kailangan mag isip siya ng tama. Mataman niya iyong pinagmasdan, nakipagtitigan ito sa kanya. Alam ng babae kung saan ang weakness niya. Ipinilig niya sa ibang direksiyon ang kanyang ulo. Parang dito siya magkikita ng kasagutan sa mga gamit sa kanyang unit. Tiningnan niya ulit ang dalaga, nakatingin pa rin ito sa kanya. Kaya siya na lang ang bumasag sa katahimikan nila. "Anong kailangan kong gawin para pumayag ka?" tanong niya dito sa mababang tinig. "Una, isasama mo ako sa lahat ng lakad mo. Pangalawa, no more boys night. Pangatlo, hindi mo ako alila para utus utusan mo ako. Pang apat, let me handle all the finances, in short, magiging asawa talaga ako sayo. Okay lang din sa akin kung hindi tayo magsasama sa kwarto. Ayok
POV: Dahlia Muli silang nagkita ni Harvy sa ospital. Medyo malakas na si Lolo A. Nakikipagbiruan na ito sa kanila. Nakakatawa na ito na tulad nung dati. "Oh, kailan ba ang kasal" tanong nito habang pinapakain ito ng kanyang anak na si John. "Mag uusap pa kami ni Dahlia lolo, pero as soon as posible sana, makapagpakasal na kami." Sagot ni Harvy. "Mabuti naman kung ganon na magkakasundo na kayong dalawa, mahirap yung ikakasal kayo pero kayo ay magkagalit." Natatawa si Lolo A "yung venue ng reception, doon sa isa nating hotel, anong palagay nyo?" "Sige po lolo kung saan kayo mas convenient" sagot niya. "Ano pong gusto nyong kulay ng motif?" "Naku, nakakahiya namang ako ang pipili ng kulay eh kayo naman ang ikakasal." Sagot nito "Gusto ko po sana Gold and black" sagot niya "maganda po kasi ang contrast nilang dalawa." "Gusto ko rin yan hija" patango tango ang lolo ni Harvy. "Sino ang gusto nyo lolo na maging ninong at ninang namin?" Tanong ni Harvy. "Kilala niyo na naman ang lah
POV: HarvyNaalala niya ang farm na ireregalo sana sa kasintahang si Audrey kapag ikinasal na sila. Subalit wala na siyang choice, baka mapikon pa sa kanya si Dahlia. Iniiwasan niyang magkamali dito, dahil na rin sa pakikisama nito sa kanya.Hindi si Dahlia ang tipo niyang babae. Ayaw niya ng masyadong maliit. Mukhang 5'3 lang ito, samantalang siya ay 6'2. Hanggang balikat lang niya ito. Saka ang wavy ng buhok nito, Hindi rin ito kaputian. Angbtamang description dito ay cute. Nakadagdag sa appeal nito ang mga dimples sa pisngi. Samantalang si Audrey ay halos kasing taas niya. Ang sexy nito at ang kinis. Gustong gusto niya kapag 'dirty time' nila na ipinupulupot nito ang mga legs sa kanyang balakang. Mukha itong foreigner na pangahan. Ang buhok nito ay kumikinang kapag tinatamaan ng liwanag. Ang dibdib ng babae ay parang laging nanunukso sa laki, samantalang kay Dahlia ay parang sakop lang ng cup A lahat.Si Dahlia ay diretso magsalita. Wala siyang pakialam kung masasaktan ka niya, ma
POV: Dahlia"Tama ba ang disisyon ko? tama ba?" pabalik balik siya paglakad sa kwarto niya "Oo.. tama.. tama siguro... hindi. mali yun... maling mali. Hindi dapat ako pumayag. Alam mo Dahlia gaga ka talaga!"Nakaharap siya sa salamin habang kausap ang sarili."Hoy bulaklak na tuyo!" ginulat siya ng kaibigan. Si Amihan ang kaibigan niyang sobrang rupok. "anong ipinagsisintir mo diyan?""Naku Ami ha, wag mo akong mabatangas batangas ng salita at baka mainis ako sayo!""Jusko dai naman! bay ga bugnot ka na naman? may regla ka no?""Hoy ang bibig mo naman, nakakahiya baka marinig ka sa labas!" awat niya dito."Oh ih ano na ga ang nangyari sa pulong ninyo ng iyong sintang irog?""Tigilan mo nga ako Amihan. Naiirita na ako sa Batangas batangas words mo ha!""Ay ano gang magagawa ko ay garne ako sadya. Sus naghahanap ka laang ng pagsusulingan ng iyong inis. Ano gang nangyari?""Reregaluhan niya ako ng farm."Naibuga ni Amihan ang sinusupsup na milktea, talsik ito sa kanyang sapatos."Amihan,
Paglabas nila ng Pandora, nakasalubong nila sina Harvy at Arvin. Nagulat pa ito ng makita sila."Anong ginagawa nyo dito?" tanong ni Harvy."Bumili, kita mo oh?" itinaas niya ang paper bag."Tamang tama pala na nandito ka na, bumili na tayong wedding ring" sabi nito."Hi Ami" bati ni Arvin."Tse!" sagot ng kaibigan.Dating nililigawan ni Arvin si Ami. Subalit sa hindi malamang dahilan, ginhost ni Arvin ang kaibigan. Simula noon, hindi na ito nakakausap ng maayos ni Arvin. Nahawa ata ito sa kanya.Ilang beses na nitong pinatawad si Arvin noon, pero ginhost lang ito, kaya sa sobrang inis nito halos isumpa na nito si Arvin."Galit ka pa rin sakin?" tanong ni Arvin."Ay hindi, tuwang tuwa ako sayo. Napakabait mo eh. Napaka.." sabay irap nito sa lalaki."Tara na sa loob Dahlia. At baka madamay pa tayo sa dalawang yan" aya ni Harvy sa kanya."Harvy, anong madamay? madadamay ka lang kapag kinampihan mo yang kaibigan mong multo!" sagot ni Amihan."Paano ako makakapag explain sayo i nakablocke
Nakita na ni Harvy ang papalapit na sasakyan, malamang, si Richmond iyon."Medic!!! get ready," ibinaba agad nila ang stretcher. Ang bilis ng takbo nito, na halos sa harapan na nila magpreno.Tumalon na ito sa drivers seat at nagmamadling pumunta sa likod ng pick up."Dito ko siya inilagay para mabilis.. Apat na minuto na simula nung saksakan namin siya ng gamot," sabi nito.Agad inasikaso ng mga Medic ang lolo niya. "Dadalhin na namin sa ospital si lolo, Harvy," paalam ni Arvin "mag iingat kayo.""Salamat pare.." paalam niya kay Arvin. "bahala ka na kay lolo.."Pag alis ni Arvin, agad niyang binalingan si Richmond. "Hindi ko alam kung magpapasalamat ako sayo o ano.""Wag ka munang magpasalamat, wala pa si Dahlia." awat nito sa kanya."Bakit mo kinuha si Dahlia?" tanong niya."Tumawag sakin si Audrey na nalocate niyo na sila. Papatayin na daw nila si lolo, kaya inoffer ko ang bahay namin dito. Nakita ko ang kalunos lunos na kalagayan ng matanda. Hindi ako pwedeng magsabi kahit kanino,
Sinagot agad niya ang tawag ni Richmond. Gakit na galit siya sa lalaki."Mahal.." tinig iyon ng asawa niya."Mahal!! kumusta ka na? okay ka lang ba? hindi ka ba sinaktan ni.. Richmond?" tanong niya kay Dahlia."Hi--hindi. Si lolo talaga ang gusto niyang tulungan.. kaya niya ako kinuha.." sabi nito."Ka--kasama mo si lolo?" tanong niya."Oo mahal.. malaki na ang ipinag iba niya ngayon. kumpara noong bago pa lang kami nagkita. Nabibihisan at napapakain ko siya ng maayos..""Sana sinabi niya na...""Mahal, please. Natatakot siyang patayin nina Audrey si lolo. Siya ang nagligtas kay lolo kung tutuusin.""Kasabwat siya nina Audrey!""Hindi.. pinangalagaan niya lang si lolo. Malaki ang utang na loob natin sa kanya Harvy. Wag mo siyang pagsalitaan ng hindi maganda, dahil hindi mo alam ang sakripisyo niya maprotektahan lang kami ni lolo Harry.""Nasaan kayo?" hindi na siya nakipagtalo dito."Bubuksan ko ang gps ng phone niya, itrace niyo na lang. Plano na niya kaming itakas ngayon.. kasi-- ma
"Hoy Richmond!", Tawag ni Audrey sa lalaki, "Anong kalokohan ang ginagawa mo ha? papatayin ko na yang Dahlia na yan, alam mo namang kating kati na ang kamay ko para sakalin siya!""Gusto mo, para patas, one on one kayo?" tanong ni Richmond sa kanya.Napatda si Audrey sa sinabi nito. Wala siyang panama sa babaeng iyon, dahil black belter iyon sa karate. "Ba-bakit one on one""Ang yabang mo kasi, akala mo naman kung makapagsabi ka dyan, kayang kaya mo yung tao!""Gusto mo, patayin ko siya, ngayon din?" masama ang tingin niya dito."Subukan mo lang!" hinawakan ni Richmond ang panga niya, "wag na wag mong kakantiin ni dulo ng buhok ni Dahlia! kung ayaw mong mamatay kayo ng tatay mong kakantutan mo gabi gabi!"Nagulantang siya sa sinabi ni Richmond.. "Pa--paano mo nalaman?""Ang lakas mong humalinghing! Di ka ba nadidiri na ginagang bang ka ng tropa ng tatay mo? Aoat silang pinapaligaya mo ng sabay sabay! napakagaling mo Audrey!" Saka siya iniwanan ng lalaki.Naalala niya, nag inuman sila
Iminulat niya ang kanyang mga mata. Wala na siya sa sasakyan. Nasa kwarto siya. Bigla aiyang tumayo, at napansing iba ang suot niyang damit. Pati panloob niya ay iba.Bigla siyang nagpanic, at naalala ang pambababoy ng lalaking iyon sa kanya. Tumayo siya para puntahan ang pinto. Doon lang niya napansin ang kadena sa kanyang paa.Sumilip siya sa bintana, madilim na, mataas ang pader. Napaluha siya sa isiping iyon. Marahil ay hinahanap na siya ng asawa niya. Ngayon, binaboy pa siya ng lalaking ito.Nagmamadali siyang bumalik sa kama, ng marinig ang mga yabag na nanggagaling sa labas. Palakas iyon ng palakas. Nakita pa niya ang anino sa siwang ng pintuan.Bumukas iyon, at iniluwa ang lalaking nakangiti, may dalang tray. Binato niya ito ng unan."Hayup ka!! pinagkatiwalaan kita! Ganito lang ang gagawin mo sakin!" iyak siya ng iyak. Balewala naman ito sa lalaki. Ngumiti pa rin ito sa kanya."Kumain ka na. Mahaba haba ang biyahe kanina," inilapag nito sa lamesa ang dalang pagkain."Pakawala
Nakasalubong niya sa hallway ng condo si Arvin, nagulat pa ito at naroroon siya. Agad niya itong sinugod at sinuntok ng isa, na ikinabigla nito. "Ba--bakit?" agad pumagitna ang mga naroroon "anong problema mo par? bakit ka basta mananakit?" tanong nito sa kanya at poporma na susugod, "gago ka ba?" "Ilabas mo ang asawa ko, hayup ka!" sigaw niya dito. "Mas hayup ka! bakit ko naman itatago ang asawa mo? Tigilan mo ko sa kapraningan mo Harvy ha! ganitong nabubwesit ako at nawawala ang phone ko, wag kang patanga tanag dyan!? bulyaw nito sa kanya. Natigilan siya sa sinabi nito, "mna--nawawala din ang- phone mo?" parang natauhan siya sa sinabi nito. "Oo! saka bakit mo hahanapin ang asawa mo sakin? eh wala naman akong gusto dun? putang ina mo, ang sakit ha!" saka ito gumanti sa kanya. Hindi na siya lumaban pa. "Pa--pasensiya ka na pare.. may sumundo kasi sa asawa ko eh. Akala ko, ikaw.. Kasi, sumagot naman si Richmond sakin kanina, ikaw ang hindi." "Baka siya ang kumuha sa asawa mo. Pa
Kakalabas niya lang ng building ng mamataan niyang parating ang isang sasakyan at tumigil sa harapan niya. Nagbaba ito ng bintana at binati siya."Ipinapasundo ka ni Harvy, hindi ka daw kasi niya makontak, nakita na daw nila si lolo." anito sa kanya."Talaga?" gulat na gulat siya, maaari ngang natagpuan na si lolo."Oo, pinapasunod ka sa lugar, buhay daw siya.""Salamat," bubuksan na sana niya ang passenger seat sa harap, pero pinigilan siya nito."May mga prutas kasi dito at box," nasilip niyang meron nga, " sa likuran ka na lang. Makakapag usap din naman tayo kahit nandun ka.""Ah, sige, gusto ko nga doon at makakapagpahinga ako." nakangiti niyang sagot dito. " bakit ka nakamask?""Inatake ako ng allergic rhynitis. Oh, handa ka na ba?" tanong nito."Sige, tara na" nginitian niya pa ito, "tatawagan ko lang ang asawa ko."Dial siya ng dial, hindi man lang magring ang phone ni Harvy, kaya nagtataka siya. "Wag ka ng magtaka, baka nawalan ng signal dun, ang alam ko, ipinaputol muna ang
Wala pa ring progress sa pagkawala ni Lolo Harry. Si Dahlia ang bumalik sa opisina, at siya ay naiwan sa bahay kasama ng mga magulang.Hindi niya rin kayang magfocus sa pagtatrabaho, mabuti na lang at maaasahan ang asawa niya. Ito ang sumasalo ng lahat para sa kanya. Kalahati ng buhay niya ay nakasalalay sa babaeNag uusap silang mag anak, ng dumating sina Richmond at Arvin. Bumati sila sa kanila saka naupo."May progress na ba sa pagkawala ni lolo?" tanong ni Arvin."Wala pa nga eh. Ang hirap kausap nina Audrey." sagot niya."Richmond, ilabas mo na ang envelope," sabi ni Arvin kay Richmond."Anong envelope?" tanong niya sa mga ito."Ito ang---" biglang tumigil sa oagsasalita su Richmond, saka tumayo, "ano to?" kinuha ang isang bagay na nakasaksak sa outlet, "camera!""Patingin nga?" inagaw niya kay Richmond ang hawak nito, "oo nga no! kaya pala alam niya ang mga ginagawa namin.""Masyado ng matalino si Audrey," sabi ni John, "sir, pakihanap ng sa buong bahay kung saan pa may ganito."
"Takot na takot ka ah!" tawa ngbtawa ang nasa kabilang linya."Audrey, nasaan si lolo?" tanong niya. Naglapitan sina Harvy sa kanya."Relax lang, ikaw naman, nagmamadali ka agad," napataltak pa ito."Ibalik mo na siya! may sakit naman siya, maawa ka sa kanya!" umiiyak niyang sabi, "wag na si lolo, sana ako na lang, kung galit ka sakin.""Galit? hindi ako galit sayo Dahlia, muhing muhi ako sayo!" bulyaw nito sa kabilang linya. "kasalanan mo ang lahat! masaya sana kami ngayon, kung hindi dahil sayo!""Alam kong kasalanan ko, kaya ako na lang.. pabayaan mo na si lolo.""Ano ako? baliw? eh ito ngang matandang ito ang may kagagawan ng lahat eh.""Ibibigay naman namin ang gusto mo, pakawalan mo lang siya.""Kailangang ibigay niyo! kaya nga kidnap for ransom ito hindi ba? Ikaw, ginagawa mo na naman akong tanga!""Audrey please...""Audrey please!" panggagaya nito sa kanya, "matapang ka hindi ba? mayabang ka pa! asan na ang tapang at yabang mo ngayon? uuuh.. wala na.. kawawa naman." nawala na
"Tama, sinasabi na nga ba, at sina Audrey ang may pakana nito!" inis na inis si Dahlia habang nakaupo sa loob ng kotse. "Unang kita ko pa lang sa babaeng iyon, iba na ang kutob ko.""Sana nga, naniwala na lang ako sayo," sabi ni Harvy sa kanya."Wag mo ng sisihin ang sarili mo. Dapat talaga, mapuntahan ang bahay ng mga yan. Kakalbuhin ko talaga yan kapag nakita ko."Pero ramdam niya ang guilt sa kanyang puso. Parang hindi niya kakayanin kung may mangyaring masama sa kanyang lolo. Hindi niya ata kakayanin yun, na mapahamak ito dahil sa kapabayaan niya."Ako man, ganyan din ang iniisip ko," malungkot na sabi ni John, "hindi maaaring mapahamak si daddy. Talagang hindi ko kakayanin. Siya lang ang mag isang nagpalaki sa akin.""Honey, makikita din natin si daddy, magpray lang tayo," alo ni Alma kay John "wag kang mag isip ng masama.""Sorry honey, pinagtatawanan pa kita, yun pala, tama ka." sabi ng daddy niya sa kanyang mommy."Sssh, okay lang yan. Wag mong sisihin ang sarili mo." awat ng