Si Deborah, ang isang batang witch na itinalagang maging pinuno ng kanilang witch clan sa takdang panahon ay anak ng isang prophet na si Hoziah Mosen. Nang mawala ang kanyang ama ay nalaman ni Deborah na sinasamba nito si Lord Father Adonai, ang diyos na galit sa witchcraft at dark magic. Tulad ng kanyang ama ay sinamba din ni Deborah ang diyos na si Lord Father Adonai at tuluyan nang tinalikuran ang pagiging witch. Lingid sa kaalaman ni Deborah ay siya pala ang nakatakdang witch na ipapakasal sa prinsipe ng mga werewolves na si Ramluiz. Tuluyan na nga kayang talikuran ni Deborah ang witchcraft o yayakapin na lamang niya ang kanyang kapalarang maging asawa ng prinsipi ng mga werewolves?
View MoreChapter One: Eldest Witch
Hapon matapos ang klase nina Deborah ay dali-dali niyang nilikas ang kanilang silid-aralan. Ilang Gypto mountain pa ang tatakbuhin niya para makauwi sa kanilang witch cabin.
"Ano Eldest Witch! Ba't parang nagmamadali ka 'ata?" tanong ng isa sa kanyang mga mag-aaral na si Sherif.
Ang tatlo namang mga kasama nito ay nagtawanan sa sinabi nito. Inirapan lamang ni Deborah ang mga ito at umalis.
"Hoy! Kinakausap ka pa namin!" muli ay sabi ni Sherif.
Si Varga naman na isa sa tatlong kasama nito ay hinarang siya, "Ang bastos mo, ah! Baka inaakala mo ns dahil nasa sayo ang Eldest Witch Position ng inyong witch clan ay pwede mo na kaming bastosin ng ganyan..."
Nagulat ang lahat nang itulak ito ni Deborah, "Tumabi ka nga diyan!" naiirita niyang sabi kay Varga na hindi pa makatayo mula sa pagkakatulak niya.
"Ang yabang nito, ah!" sabi naman Juvy matapos tulungan si Varga na makatayo at itinulak din si Deborah.
Nang makatayo ay sinugod ni Deborah si Juvy, "Ang lakas ng loob mong itulak ako, ah!"
Nang susuntukin sana niya si Juvy ay dumating sina Jonaner at Elj upang awatin siya.
Si Juvy naman ay inawat na din nila Sherif, Varga at Loth. Ang iba namang mga mag-aaral ay naglapitan sa kanila.
"Pigilin mo ang galit mo Deborah, kapag naparusahan ka dito sa Academy ay tiyak na magagalit sayo ang mama mo..." pigil sa kanya ni Elj.
Kumawala si Deborah sa pagkakaawat ni Elj at lumisan na ng kanilang silid-aralan.
Si Juvy naman ay inayos ang sarili.
"May araw din satin ang Deborah na yan!" nanlilisik ang mata na sabi ni Lot.
"Deborah, sandali!" sigaw naman ni Elj habang sinusundan si Deborah.
"Bakit ba ang bilis mong maglakad? Tinalo mo pa ako na isang makisig na Mortano..." pagod na sa paglalakad na sabi ni Jonaner.
"Sino ba kasing nagsabing sundan niyo 'ko..." "Hatid kana namin..." pagyayaya ni Elj
"Ayoko! Gusto ko umuwing mag-isa..."
"Half blood moon ngayon, sige ka baka may masalubong kang vampire sa daan..." pananakot naman ni Jonaner.
"Akala mo naman matatakot ako..." pagmamatigas ni Deborah.
"Kung ayaw mong ihatid, sasabayan kana lang namin sa paglalakad!" pursigidong sabi ni Jonaner.
"Ah, sasabayan niyo ako sa paglalakad....paano kung tumakbo ako?" paghahamon niya.
"Takbo lang pala eh, alam mo namang hindi lang ako makisig, maliksi din ako pagdating sa takbuhan!" puno ng pagmamalaking sabi ni Jonaner.
"Anong makisig at maliksi ka diyan? Makulit kamo!" kontra naman ni Elj.
Natawa na lamang si Deborah sa pang-aasar ni Elj kay Jonaner at nagsimula nang tumakbo.
"Hoy sandali! Ang daya ah!" tumatakbong sigaw naman ni Jonaner.
Si Elj naman ay nagbalat-kayo bilang isang Gypto rabbit at sumunod sa pagtakbo.
Bagamat napagod ang tatlo sa paghahabulan ay masaya naman silang narating ang witch cabin nina Deborah.
"Salamat sa pagsabay sa pagtakbo sakin..." nahihiya niyang sabi sa dalawa.
"Wala 'yon! Basta huwag mo na kaming iiwan ulit sa paglalakad..." pangangantyaw ni Jonaner.
Si Elj naman ay naluluhang yumakap kay Deborah, "Pwede bang palagi na ulit tayong sabay-sabay na umuwi tulad ng dati?"
Gumanti na din siya ng yakap dito habang pinipigilan ang pagluha, "Oo na sige na...ayoko namang makasalubong ang vampires..." At nagtawanan silang tatlo.
Masaya si Deborah na muli ay nakasama niya ang kanyang mga kaibigan. Matagal na din nang huling niyang makausap ang mga ito.
Ngunit nawala ang saya niya nang bumungad sa kanya si Mishael.
"Eldest Sister! Eldest Sister! Sumakay ka ba ng broomstick?" tuwang hula nito.
Biglang ibinaling niya ang kanyang tingin kay Anarah.
Pansin niyang nakaramdam ito ng kaba dahil sa nang-uusisa niyang tingin.
"Hindi Mishael, tumakbo lamang kami pauwi nina Elj at Jonaner" malamig ang tinig niyang tugon sa kanyang kapatid.
"Bakit kayo tumakbo lang Eldest Sister? Nakalimutan mo na bang sumakay ng broomstick?" tanong naman ni Mishael.
Sa tanong nito ay mas naunawaan na niyang tama ang kanyang hinala na maaaring naikuwento na dito nina Anarah at Hananiah na dati siyang sumasakay ng broomstick noon.
"Marunong ngunit ayoko nang sumakay doon ulit..."
"Ganun? Pero Eldest Sister, gusto ko ring sumakay ng broomstick..." paglalambing ni Mishael.
"Pero ayoko na ulit sumakay doon..." medyo naiirita na niyang sabi at umiwas na dito.
Ngunit kinulit pa din siya ni Mishael, "Sige na Eldest Sister, isakay mo rin ako sa broomstick..."
"Ayoko nga e!" sigaw niya.
Nagulat siya sa ginawa niya. Hindi niya ugaling sumigaw lalo na't sa harap ng kanyang mga nakababatang kapatid.
Nairita na lamang siya dahil muli na naman siyang pinipilit sa isang bagay na may kinalaman sa witchcraft.
Hindi alam ni Deborah na narinig ng mama niya ang ginawa niyang pagsigaw sa kanyang younger brother.
Kararating lamang ng mama niya galing sa pangongolekta ng Gypto wildflowers sa mga wild mountains.
"Deborah! Huwag mong masigawsigawan ang younger brother mo!"
Doon lamang napansin ni Deborah ang pagdating ng mama niya.
Hindi niya alam ang mararamdaman. Alam niyang nagagalit ito dahil sa ginawa niya.
Sanay na siya sa pamamalo nito at pagpapaluhod sa kanya tuwing hindi siya dumadalo ng pag-eensayo ng witchcraft.
Sanay na siya sa pananakit ng mama niya ngunit ayaw niyang maririnig na tinatalakan siya nito.
Imbes na humingi ng tawad ay tinungo na lamang niya ang kanyang silid.
"Kung matapang kayo sa harap ng mga kapatid ninyo ay kailangang mas matapang kayo sa iba! Maliwanag?" narinig niyang sabi ng mama niya.
Sabay namang sumagot sina Anarah at Hananiah, "Opo..."
"Tama nang iyak, Mishael... ang matikas na Mortano ay hindi umiiyak..." malumanay na turan ng mama niya kay Mishael.
Akma namang bubuksan ni Deborah ang pinto ng kanyang silid nang bumaling na sa kanya ang mama niya, "Narinig mo ba ang sinabi ko Deborah?"
"Opo..." mahina niyang sagot habang binuksan ang pinto ng kanyang silid.
Isang hapon, dahil sa paglalaro ay hindi na napansin nina Anarah at Hananiah na napasok na pala nila ang Zombies' Border dahilan upang magambala ang mga nahihimlay na zombies doon.
"Big Sister... Big Sister... mga zombies, oh..." mahina ang boses na sabi ni Hananiah.
Si Anarah naman ay dahan-dahang nilingon ang direksyong itinuro ng kanyang younger brother, "Naku po... nasa Zombies' Border na pala tayo..."
"Huminahon ka lamang Big Sister... hindi magtatagal ay magigising na ang lahat ng mga zombies dito..."
Kaya nang sumenyas sa kanya si Hananiah na maglakad sila ng dahan-dahan ay sumakay na siya dito sa paglalakad.
"Younger Brother... gaano kaya katagal bago tayo makalabas dito?" kinakabahang tanong ni Anarah.
"Mabilis lang..."
"Mabilis?" pagtataka ni Anarah, "Gaano kabilis?"
"Huwag ka nang magtanong... pagsabi kong takbo, takbo na tayo..."
''Ano?" tanong ni Anarah habang nararamdamang naapakan na pala niya ang kamay ng isa sa mga natutulog pang zombies sa paligid nila, "Patay!"
Nang makita ni Hananiah na nagising ang zombie na naapakan ni Anarah ang kamay ay sumigaw ito, "Big Sister, takbo!!!"
Ang mga zombies naman ay hinabol na sila nang mapansin ang kanilang pagtakbo.
Batid nilang mahihirapan silang mahanap ang daan palabas.
Ang tanging naiisip nilang gawin ay tumakbo palayo sa mga zombies.
"Kung nandirito lang sana ang Eldest Sister..." humihingal na sambit ni Anarah.
"Kung nandirito siya ay baka kanina pa tayo kinain ng mga zombies na 'yan!" tumatakbong kontra naman ni Hananiah.
Hindi na pinansin ni Anarah ang sinabing iyon ni Hananiah.
Alam niya sa kanyang puso na matalino at matapang ang Eldest Sister niya.
"Basta, alam ko... kung nandirito siya, maliligtas niya tayo..."
"Totoo ba itong nakikita ko?" narinig ni Anarah na sabi ni Hananiah...
"Ang alin?" nagtataka niyang tanong.
"Ang Eldest Sister!!!"
"Saan?" paghahanap ni Anarah.
"Ayun oh!" pagturo naman ni Hananiah.
"Eldest Sister?!" gulat niyang bulalas.
Hindi makapaniwala si Anarah sa kanyang nakita. Ang Eldest Sister nilang si Deborah ay nakasakay muli sa broomstick nito.
"Sakay!" seryoso ang mukha na pagyayaya ni Deborah.
Matapos ang pag-uusap ay umalis na sa tanggapan ni Prinsipe Reuel Eriam ang pamangking si Cloudio.Nang mapag-isa ay napailing na lamang siya dahil sa mga tanong ng pamangkin."Tulad ka talaga ng iyong amang si Hoziah, Azariah. Ganiyang-ganiyan magsaliksik ang youngest brother ko bago nito lubusang naunawaan ang pagiging isang country prophet. Hindi magtatagal ay mapagtatanto mo rin kung saan ka nga tinawag ni Lord Father Adonai." Bulong ni Prinsipe Reuel Eriam.Batid niyang nasa puso rin ni Cloudio ang pagiging Levitan."Youngest brother, naaalala kita sa anak mong si Azariah. Nag-aalab din sa kaniyang puso ang paghahanap ng kasagutan sa mga katanungang ikinubli sa matagal na panahon ng mga Levitano." Aniya habang inaalala ang bunsong kapatid na si Hoziah Mosen.Habang patuloy pa rin ang normal na pamumuhay ng mga Levitano at Levitana sa iba't ibang lupain ay hindi pa rin natapos ang kalbaryo ni Nahor at ng kaniyang mag-anak sa Gitu.Tulad ng mga ordinaryong Melyntor day ay hindi na
Isang evening hour ay nagpunta si Cloudio sa tanggapan ni Prinsipe Reuel Eriam. Magmula nang bumalik sila ng Gypto ay hindi pa rin niya lubusang mapaniwalaang ang pag-aaral lamang ng metal alchemy ang dahilan ng pagpunta nila ng Gitu.Pakiramdam niya kasi ay may iba pang dahilan kaya sinugo sila roon ng kaniyang tiyuhin."Maaari na po kayong pumasok sa tanggapan ng mahal na prinsipe, Metal Alchemist Cloudio." Pagbibigay-hudyat ng eunuch sa kaniya.Tumango naman siya at ngumiti. "Salamat Eunuch Rinwee."Sa pagpasok niya ng tanggapan ay kaniyang napuna ang bahagyang pagbabago ng ayos ng kagamitan sa loob niyon.Ihinilig niya ang paningin sa isang kwadradong palamuti na may napakaganda at misteryosong disenyo.Humakbang siya papalapit doon upang pagmasdang maigi.Hugis ng isang Qanna wolf at Mortana ang disenyong nakaukit sa kwadradong palamuti."Ano ang iyong sadya, aking pamangkin?"Nang marinig ang tinig ni Prinsipe Reuel Eriam ay nilingon niya ito.Siya ay nagbigay-pugay. "Pagbati po
Maagang nagising si Davideh at ang mga kapatid niyang sina Kaleb at Cloudio.May mahalagang pagdiriwang na idaraos sa harapan ng palasyo ni Haring Amram Balaam para sa pagbibigay parangal sa kanilang tatlo."Kinakabahan ako, eldest brother. Ito ang unang pagkakataong haharap tayong tatlo sa mga mamamayan ng Gypto upang kilalanin." Hindi mapakaling bulalas ni Cloudio habang inaayos ang buhok nito."Hindi ka pa nasanay, youngest brother. Hindi ba at kamailan lamang ay humarap na tayo sa kanila nang matapos natin ang ating pagsasanay sa sorcery?" pagpapaalala naman ni Kaleb na halatang nasisikipan sa kasuotan nito."Ayos ka lamang ba, younger brother? Bakit tila hindi ka komportable sa iyong suot?" tanong ni Davideh kay Kaleb."Parang ang sikip lamang kasi nito. Noong unang sinukat ko ang kasuotang ito ay kasyang-kasya naman sa akin." Pilit na inaayos ni Kaleb ang pang-itaas na kasuotan.Lumapit dito si Davideh upang siyasatin. "Mali naman kasi ang pagkakasuot mo, younger brother. Balikt
"May nasabi ka ba o nagawang dahilan upang magkaganoon siya?" Usisa ni Prinsesa Nini na si Deborah ang tinutukoy."Sinabi ko lang naman na natutuwa akong makita ang kaniyang mga mata at nalulungkot ako sa tuwing hindi ko nakikita ang mga iyon." Nag-aalangang panimula nito.Bagamat naaaliw sa nakatutuwang pagpapahayag ng hari ay hindi iyon ipinakita ni Prinsesa Nini. Masaya siya sa siglang mababanaag sa mga mata nito. "Marahil ay hindi niya nagustuhan ang aking pagngiti at pagkakatitig sa kaniya."Hindi na niya napigilan ang mapahagikgik nang marahan."Bakit, Prinsesa?" pagtataka ni Prinsipe Yusef nang mapunang tinatakpan niya ng isang kamay ang kaniyang paghagikgik. "May nakakatawa ba sa aking inasal?"Tumigil siya sa paghagikgik at ngumiti sa hari. "Ikaw nga ay totoong napaibig na ni Deborah. Kapag sa harapan ng mga mamamayan ay seryoso ka at walang kinatatakutan. Ngunit ikaw ay napapangiti at napapatulala kapag siya na ang iyong kaharap."Batid niyang namula ang mukha nito."Ano ba
Masayang naglakad sina Deborah at Haring Yusef mula sa Jealous River. Matapos ang naging pag-uusap nila sa naturang ilog ay mas naging tapat sila sa isa't isa.Nakangiting tinititigan ni Haring Yusef si Deborah habang nagsasalita ito."Alam mo ba, mahal na Hari, hanggang ngayon ay umaasa pa rin ako na makikita ko ang papa ko." Pagkukuwento ni Deborah habang buhat-buhat pa rin ang mga nilabhan.Kahit inalok siya ni Haring Yusef na ito na ang magbibitbit ng mga iyon ay tumanggi siya. Iniiwasan niyang magkaroon ng anumang isipin ang sino mang makakikita sa kanila at isiping pinagbubuhat niya ang hari ng labahin. Isa iyong kalapastanganan.Natigil siya sa pagsasalita nang mabatid ang hari na nakangiting nakatitig sa kaniya.Napayuko siya at tinakpan ng kaliwang kamay ang bibig. "Bakit ka nakangiti riyan, mahal na Hari?""Wala naman," nakatingin pa rin sa kaniyang tugon nito. "Natutuwa lamang akong pagmasdan ang iyong mga mata, Deborah."Ramdam niyang nag-init ang kaniyang magkabilang pisn
Bali-balita na nga sa buong Melyntor ang tungkol sa paghahanap ni Reyna Purisima ng mapapangasawa ni Haring Yusef. Maging sa palasyo ni Prinsesa Nini ay laman ng usapan ng mga tagapaglingkod ang tungkol sa napipintong paghahanap ng mapapangasawa ng bagong hari ng Light Kingdom. Si Deborah naman ay tahimik lamang na lumabas ng palasyo dala ang mga lalabahang palace curtains upang magtungo sa Jealous River. “Si Deborah ba ang lumabas na iyon?” hindi paniniguro ng isang tagapaglingkod. “Maaaring siya nga sapagkat nakita kong dala niya ang mga lalabahang palace curtain.” Hindi siguradong tugon naman ng isa pa sa mga tagapaglingkod. Walang kaalam-alam ang mga tagapaglingkod sa palasyo na hindi nagugustuhan ni Deborah ang mga usap-usapan nila. “Bakit ba hindi na sila nagsawang pag-usapan ang tungkol sa pag-aasawa ng bagong hari?” umiirap na pagmamaktol niya. Bagamat napakabigat ng mga dalahin niya ay hindi niya iyon alintana. Kas
"Kumusta, Leader, may balita na ba sa iyong kasintahan?" masiglang tanong ni Hanri kay Ram Luiz. Naisipan ni Ram Luiz na pag-ensayuhin ang kaniyang grupo sa dulong kapatagang malayo sa Edoma Forest. "Sino?" pinipilit ang sariling huwag mapangiti. "Si Deborah ba?" Nagtinginan naman ang kanilang mga kasamahan na makikitaan ng makabuluhang ngiti. "Ipagpaumanhin mo, Leader, ngunit wala ka pa namang nababanggit sa amin na siya ay iyong kasintahan," tila nanunuksong paalala ni Hanri. Nagtinginan ang kanilang mga kasamahan at tinukso siya. Napailing na lamang si Ram Luiz at napangiti. Habang nagkakasayahan sila ay dumating naman ang grupo ni Siviro dahilan upang bumulong si Hanri kay Ram Luiz. "Leader, si Adult Siviro..." Natigilan sa pagtawa sina Ram Luiz at inobserbahan kung ano ang sadya ng grupo ni Siviro sa lugar kung saan naroroon din ang grupo nila. "Mag-eensayo rin ba kayo?" magaan ang ekspresyon ng mu
Nasa kaniyang trono si Haring Yusef nang bumisita si Reyna Purisima. "Masayang Melyntor day sa anak kong hari!" malugod na bungad ng reyna. Napangiti si Haring Yusef bagamat hindi siya maaaring tumayo sa trono para lamang yumakap sa reyna sapagkat mas mataas na ang posisyon niya rito, "Masayang Melyntor day sa iyo, aking inang reyna. Nalulugod ako na makita ka." "Mas naging makisig at magiting ang iyong tindig ngayon, anak kong hari," pagpuri ng reyna. "Hindi kataka-taka na magaganda ang nasasabi ng mga mamamayan at opisyales patungkol sa iyong pag-upo bilang bagong hari!" Huminga siya nang malalim at sumeryoso ang ekspresyon ng kaniyang mukha. Naalala niya ang mga isipin patungkol sa sistema ng kaharian na kailangang ayusin. "Mabuti naman kung ganoon, aking inang reyna," matipid niyang tugon sapagkat hindi niya maaaring ibahagi sa reyna ang sumasagi sa isipan. Ang reyna at mga prinsesa sa lahat ng kaharian sa Guzen ay hin
Dumating na ang itinakdang panahon nang pagtatalaga kay Yusef bilang panibagong hari ng Light Kingdom. Ang lahat ng mga mamamayan ng Light Kingdom ay saksi sa paglalagay sa kaniya ng korona at ang pormal na pagtatalaga bilang ama ng buong kaharian. Ang lahat ng kaniyang mga kapatid ay naroroon maging ang kani-kanilang asawa. "Mabuhay ang bagong hari ng Light Kingdom! Mabuhay ang Haring Yusef!" "Mabuhay!!!" Ang ilan sa mga tagapaglingkod ng palasyo ni Prinsesa Nini ay naroroon din sa pinagdaraosan ng pormal na pagtatalaga kabilang si Deborah. "Napakalayo na talaga ng narating ni Prinsi-- este, Haring Yusef!" naiiyak na puna ni Harvan. "Tama ka, Harvan. Mula pagkamusmos natin ay natunghayan ko na ang pagmamahal niya sa lahat ng mga mamamayan ng Light Kingdom maging ng buong Guzen," dugtong naman ni Adell. Habang nag-uusap sina Harvan at Adell ay tahimik lamang na pinagmamasdan ni Deborah ang bagong hari. Batid niya sa maran
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments