“Where are we going?” Curious na tanong ni Song-I habang maingat itong inaalalayan ni Xaven pababa ng sasakyan. Parang sasabog na ang puso niya dahil sa matinding excitement. Ngayon lang kasi niya naranasan ang surpresahin, kaya pakiramdam tuloy niya ay para siyang bata na sabik makita ang regalo ng kanyang asawa. “Are you ready, Sweetheart?” “Yup! Kanina pa!” Excited kong sagot na may kasamang kilig kaya naman natawa ang asawa ko. Ilang sandali pa ay tinanggal na niya ang panyo na nakatakip sa mga mata ko. Nang tuluyan niyang alisin ang panyo ay pigil ko ang aking paghinga habang dahan-dahan kong iminumulat ang aking mga mata. Sa pagmulat ng aking mga mata ay tumambad sa aking paningin ang isang malawak na bakanteng lupain. At mula sa aking kinatatayuan ay halos hindi ko na matanaw ang pader na nakapalibot sa malawak na lupaing ito. Pakiramdam ko ay parang nangibabaw ang tunog ng kulisap sa paligid ko na sinamahan ng malamig na simoy ng hangin. Napakatahimik, at ang mga bagay n
“Hi!” Mula sa aking likuran ay narinig ko ang boses ng isang babae. Pamilyar ito sa akin kaya naman hinarap ko ito. “Song-I, right?” Nakangiting bati sa akin ni Irish, habang ako ay nanatili lang na seryoso ang ekspresyon ng mukha. ““I’m sorry for the unpleasantness that happened between us. I learned from Xaven that you two are getting married, which made me realize that there’s no point in holding on to what we had. I accept that you are the one he truly loves. For my peace of mind, I’d like to reconcile with you. I’ve also come to understand that you aren’t to blame, and I need to respect Xaven’s decisions.Your husband is my friend, so can we be friends?” (I’m sorry, sa hindi magandang nangyari sa pagitan nating dalawa. Nalaman ko mula kay Xaven na ikakasal na pala kayo, kaya narealize ko na wala na ring magandang pakikitunguhan ang lahat sa amin ni Xaven. Tanggap ko na ikaw talaga ang mahal n’ya. At para magkaroon ako ng peace of mind ay gusto ko sanang makipag-ayos sayo. Nap
Mula sa Mansion ng mga Hilton ay abalâ ang lahat sa pag-aayos ng kanilang mga sarili. Ang groom na si Xaven ay napaka gwapo sa suot nyang white american suit na may design na brooch lapels sa kwelyo ng kanyang americana. Isa itong disenyo ng bulaklak na gawa sa dark silver na sa gitna ay makikita ang mamahaling bato ng black diamond. At mula sa bulsa na nasa kaliwang bahagi ng kanyang suit may isa pang maliit na lapel pin na may disenyong star. Habang ang nakalawit na dalawang gold chain ay nagko-konekta sa nga nabanggit na dalawang lapel pin. Matinding excitement ang makikita sa mukha ni Xaven, kahit kasal na sila ni Song-I ay iba pa rin sa pakiramdam ang ikasal sila sa harap ng maraming tao. Habang ang kanyang mga magulang ay halatang masaya dahil sa maaliwalas na ekspresyon ng kanilang mga mukha. Masaya sila para sa kanilang anak at dahil sa wakas ay meron na rin itong sariling pamilya. Sa mga lumipas na araw ay naging puspusan ang paghahanda ng lahat para sa kasal nina Xaven at
“Maaliwalas ang panahon, habang ang haring araw ay tila nag mamayabang dahil sa pagsabog ng liwanag nito sa buong paligid. Wari moy nakalutang sa ulap ang aking mga paa habang nakatayo sa harap ng isang malaking standing mirror. Hindi ako makapaniwala sa mga nakikita ko. Isang munting babae sa aking harapan na nakasuot ng pinakamagandang damit sa buong mundo. Nagniningning ang mukha dahil sa magandang make-up na nilagay nila sa mukha ko. Nagmukha tuloy ako na isang mannequin. Mula sa ibabaw ng bangs ko ay nakapaikot ang isang bulaklaking rhinestone patungo sa likod ng nakalugay kong buhok na sinadyang kulutin.Pakiramdam ko ay isa akong diwata mula sa isang fairytale. Lumapit sa akin ang isang babae, bitbit nito ang mahabang extension ng aking gown. Nang ikabit nila ito sa aking baywang ay natakpan ang suot kong fitted na gown, at ngayon ay ganap na akong prinsesa sa aking paningin.Sabay na napasinghap ang lahat dahil sa matinding paghanga ng matapos ang pag-aayos sa aking gown. Su
“Damn! Hindi nyo ba kayang gawan ng paraan ang traffic na ‘yan!?” irritable na tanong ni Storm, namumula na ang buong mukha nito dahil sa sobrang inis. Habang nakatingin sa unahan ng sasakyan, laking dismaya niya ng makita ang mahabang pila ng maraming sasakyan sa kahabaan ng highway. Suot ang mamahaling itim na americana, dahil aattend siya sa kasal ng kanyang bunsong kapatid. Mag-isa lang siya ngayon dahil kabuwanan na ng kanyang asawang si Misaki, dahilan kung bakit siya labis na nagmamadali dahil ayaw niyang mawala ng matagal sa tabi ng kanyang asawa. Isang marahas na buntong hininga ang pinakawalan ni Storm at pilit na hinahabaan pa ang maiksi niyang pasensya, para lang huwag sumabog sa galit. Naisip niya na sa dami ng mga sasakyan sa kanilang unahan ay malabo talaga na makaalis pa sila sa gitna ng traffic. Okay na sana at medyo kumakalma na ang kanyang sarili. Subalit, sinurpresa siya ng isang sasakyan na bigla na lang sumingit sa gilid ng kanyang sasakyan. Dahilan kung
“Oh my god! Sweetheart!” Naibulalas ni Xaven ng makita ako nito sa bungad ng simbahan. Sinalubong ako nito ng mahigpit na yakap bago pinupog ng halik ang buong mukha ko. “Para kong masisiraan ng bait dahil sa labis na pag-aalala sayo, are you okay?” Malambing niyang tanong habang hinahaplos ng hinlalaki nito ang aking pisngi. Naluluha na tumango ako ng paulit-ulit habang nakapaskil sa aking mga labi ang isang matamis na ngiti. Dahil nagmamadali si Storm, ay inihatid lang niya ako sa simbahan. Humingi na rin siya ng dispensa sa akin dahil hindi siya makakadalo sa kasal namin ng kanyang kapatid. Nauunawaan ko naman dahil higit na kailangan siya ng kanyang asawa na kasalukuyan na palang naglalabor. “Sir, magsisimula na po ang kasal.” Ani ng organizer. Mabilis namang lumapit ang sa akin ang mga katulong at kumuha ang mga ito ng wet tissue at kaagad na nilinis ang marumi kong paa. Habang ang ilan sa kanila ay pinunasan ang mukha ko ay kaagad na ni retouch ang aking make-up. Hindi
TIMOTHY HILTON [Book 9]“Ang unang rules sa kasunduang ito ay bawal akong mahalin.”- Tim“Paano kung lumabag ako at natutunan kang mahalin ng puso ko?”- Yash“Then leave as soon as possible.”-Tim“Masyadong mahiwaga ang pagkatao ng lalaking ito, pero sinisiguro ko na sa huli kakainin mo ang rules mong ‘yan at darating ang araw na mamahalin mo rin ako.” -TONDO MANILA…“Yashveer! Punyeta kang bata ka, tanghali na nakahilata ka pa d’yan! Ano ka pensyonada? Kailan mo titirahin ang mga labahing ‘yan!? Kapag puti na uwak!?” Ang bunganga ng nanay ko ay tinalo pa ang megaphone sa lakas ng boses nito. Wari moy isang wawang ng ambulansya na walang tigil sa pag-iingay. Siguradong dinig ang mga sinabi nito hanggang sa kabilang kanto. “Nay naman, hindi mo naman kailangang sumigaw dahil nandito lang ako sa harap mo.” Reklamo ko pa habang ang nguso ko ay kulang na lang sumayad na sa sahig. Totoo naman ang sinabi ko, dahil ang inuupahan naming bahay ay katumbas lang ng isang kwarto. Halos dalawang
Nakapatong sa kanang kamay ko ang isang tray na may laman na iba’t-ibang klase ng alak. Habang maingat na inaalok ito sa mga ilang bisita. Nandito ako ngayon sa isang marangyang pagtitipon. Ito ang trabahong inalok sa akin ng kaibigan kong si Chin. Natuwa naman ako, dahil malaki ang kikitain ko sa part time job na ‘to. Bukod kasi sa mababayaran ko na ang upa ng bahay ay may matitira pang panggastos para sa loob ng isang linggo.Kung sana gabi-gabi ako kikita ng ganito kalaking pera ay siguradong mabilis akong makakaipon.Halos malula ako dahil sa mga mayayamang bisita na nakapaligid sa akin. Hindi basta-basta ang mga taong ito, dahil ayon kay Chin ang lahat ng bisita ng kanyang boss ay puro mga bigating negosyante na nagmula pa sa iba’t-ibang panig ng mundo. Obvious naman dahil karamihan sa mga bisita ay puro mga banyaga.Nanlalaki ang aking mga mata sa tuwing nakakakita ako ng mga sikat na artista kung hindi lang kami pinagbawalan na magpa-picture sa mga artista ay baka napuno na a
Ako po ay labis na nagpapasalamat sa mga readers na siamahan ako hanggang sa huling yugto ng “The CEO’s Sudden Child” MARAMING 3x SALAMAT PO!!! Sana ay makasama ko kayong muli sa mga susunod ko pang kwento. Lubos akong humihingi ng paumanhin kung hindi ko man naabot ang mataas na expectation n’yo, dahil ito lang ang nakayanan ko. Nasa ibaba po ang susunod na kwento na aabangan ninyo araw-araw. Please follow my page para laging updated sa mga bagong kwento na maibabahagi ko sa inyong lahat. SALAMAT PO! TITLE: His Love from 15th Century BLURB: “You killed me!” - Morzana "I had to do that because I love you, and I can't bear to lose you." - Damian Isang buhay ng pananakop sa tunay na pag-ibig, Kailangang mamatay ng isa alang-alang sa kanilang pag-ibig. Libu-libong taon na ang lumipas, at dumating na ang panahon. Isang makapangyarihang espiritu ng diyosa ang nakulong sa sirkulasyon ng muling pagsilang. Hanggang sa magising siya sa marupok na katawan ng isang piping mor
“Mom, kailangan mong sumamâ sa akin, nakita ko si Daddy may kasamang ibang babae.” Napatayo ng wala sa oras si Lexie ng marinig ang sinabi ng kanyang anak na Xion. “Anong sabi mo!? Ang matandang ‘yun! Sinasabi ko na nga ba at may kinalolokohang babae ang ama mong ‘yan! Hindi na nahiya!” Nanggagalaiti na sabi ni Lexie, naninikip na ang kanyang dibdib. Parang gusto na niyang maglupasay sa sahig at humagulgol ng iyak. Lihim na napalunok ng sarili niyang laway si Xion ng makita ang reaksyon ng kanyang ina. Gumuhit ang matinding pagsisisǐ sa kanyang mukha na para bang gusto na niyang bawiin ang kanyang sinabi.Nagtakâ si Xion ng umalis sa kanyang harapan ang ina, hindi para sumamâ kundi para pumanhik sa hagdan at pumasok sa loob ng silid nilang mag-asawa. “Mom! We need to hurry!” Pigil niya sa kanyang ina pero hindi ito nakinig bagkus ay diretso ito ng pasok sa loob ng silid. Ilang segundo pa ang lumipas ay lumabas ang kanyang ina subalit may dala na itong shotgun.“Patay…” usal ni Xio
Halos hindi na maipinta ang mga mukha nila Aubrey, Vernice, Miles, Maurine, Alesha at Yashveer, Alesha at Samara habang nagpapaligsahan sa pagpapakawala ng marahas na buntong hininga.Sa kabilang bahagi namang ng mahabang lamesa ay maganda ang ngiti ni Misaki. Habang sa tabi niya ay si Song-I na seryosong nakatingin sa pawisang baso na may lamang malamig na pineapple juice. Nandito na naman sila para pag-usapan ang mga kaganapan tungkol sa kanilang mga plano, at iyon ay alamin kung ano ang pinagkakaabalahan ng kanilang mga asawa. “Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Lahat ginawa ko na, pero hindi ko pa rin magawang mapaamin ang asawa ko.” Problemadong saad ni Yashveer.Habang si Samara ay inaalala ang namagitan sa kanila ni Winter.NAKARAAN…“Mabigat ang mga hakbang ng mga paa ni Winter, habang nagpapakawala ng marahas na buntong hininga. Niluwagan niya ang kanyang kurbata upang makahinga ng maluwag. Pakiramdam kasi niya ay nasasakal na siya. Makikita din ang matinding pagod s
“Tsuk!” Mabilis na napaatras ng isang hakbang pabalik sa labas ng pintuan si Xaven. Napalunok pa siya ng wala sa oras ng makita ang isang patalim sa hamba ng pintuan. Sa bilis ng mga pangyayari ay tanging ang impak na lang ng hangin ang naramdaman ni Xaven. Napako ang mga mata niya sa kutsilyo na hinagis ng kanyang asawa. Halos gahibla na lang kasi ang layo nito sa kanyang mukha at medyo malalim din ang pagkakabaôn nito.“Sweetheart?” Kinakabahan na sambit ni Xaven, habang nakatitig sa mukha ni Song-I. Ang mga mata nito ay matalim na nakatitig sa kanya, para bang gusto na siyang balatan nito ng buhay. ““bam 12si 30bun, neoui haengdong-i uisimseuleobso. wonlaeneun ileoji anh-assneunde, beolsseo saheuljjae neujge deul-eoogo issso. naleul eotteohge saeng-gaghao? naega gamanhi anj-aseo gidaligil balao? dangsin hago sip-eun daelo hage dugil balao?”wae nalbogo i gyeolhonsaenghwal-e jichyeossdago malhaji anhso?dangsin-eun tteonado johso, animyeon naega dangsin salm-eseo nagagil balaneun
“Sweetie, bakit gising ka pa? 12:30 na ng madaling araw ah?” Kunot ang noo na tanong ni Storm habang hinuhubad ang kanyang black suit. Mabilis na umalis mula sa pagkakasandal sa headboard si Misaki. Ipinatong sa ibabaw ng side table ang hawak na cellphone at nakangiti na lumapit sa kanyang asawa. Tnulungan niya itong maghubad. “Hinihintay talaga kita, Sweetie, hindi kasi ako makatulog.” Naglalambing na sagot ni Misaki, sabay yakap sa baywang ng kanyang asawa. Naipikit pa nga niya ang mga mata ng maramdaman ang init na nagmumula sa katawan nito. Ngunit ang kanyang ilong ay abala sa simpleng pagsinghot sa bawat parte ng katawan ng kanyang asawa. “Una, ayon sa kaibigan ko, natuklasan niya na may babae ang kanyang asawa ng maamoy niya ang pabango ng ibang babae na dumikit sa damit ng kanyang asawa.” Naalala pa ni Misaki ang sinabi ni Maurine, kaya eto siya ngayon parang aso na walang tigil na inaamoy ang katawan ni Storm. Kapag alam niyang may nalampasan ang kanyang ilong ay talagang b
“Huh? Anong problema mo? Bakit nakasimangot ka?” Nagtataka na tanong ni Yashveer kay Alesha, kararating lang nito. Umupo siya sa kabilang panig ng lamesa ng hindi inaalis ang tingin sa mukha ni Alesha. Nanatiling tulala si Alesha mula sa salaming pader na kung saan ay makikita mo dito ang magandang tanawin mula sa labas ng hotel. Nasa huling palapag sila ng gusali na matatagpuan dito sa Makati. Isa ito sa pag-aari ng pamilyang Hilton. “I was confused, why did my husband suddenly change? After he proposed to me ay bigla na lang siyang naging malamig. So sad, pero pakiramdam ko ay parang may kulang sa akin.” Pagkatapos na magsalita ay nagpakawala pa siya ng isang problemado na buntong hininga. Sa itsura niyang ito ay parang pasân na niya ang mundo. Isang buwan na ang lumipas simula ng makabalik silang mag-asawa nang bansa. Itinalaga nilang presidente ng Draconis ang kaibigan niyang si Feliña, habang siya naman ang tumatayong CEO. Ipinagkatiwala niya sa kaibigan ang pamamalakad
Ako po ay labis na humihingi ng malawak na pang-unawa kung bakit paisa-isa na lang ang update ng “The CEO’s Sudden Childs” dahil pinaghahandaan ko ang susunod na story ko, since na ilang chapter na lang ang kailangan bago matapos ang TCSC. Nasa ibaba po ang susunod na kwento na aabangan ninyo araw-araw. Please follow my page para laging updated sa mga bagong kwento na maibabahagi ko sa inyong lahat. SALAMAT PO! TITLE: His Love from 15th Century BLURB: “You killed me!” - Morzana "I had to do that because I love you, and I can't bear to lose you." - Damian Isang buhay ng pananakop sa tunay na pag-ibig, Kailangang mamatay ng isa alang-alang sa kanilang pag-ibig. Libu-libong taon na ang lumipas, at dumating na ang panahon. Isang makapangyarihang espiritu ng diyosa ang nakulong sa sirkulasyon ng muling pagsilang. Hanggang sa magising siya sa marupok na katawan ng isang piping mortal na babae, walang kapangyarihan, ngunit hinihimok ng nagniningas na pagnanasang maghigant
““Si haces lo que quiero, te prometo un alto puesto. Ya me conoces, con la amplitud de mi influencia, todo lo que parece imposible se convierte en posible para mí.” (Kapag nagawa mo ang gusto ko ay pinapangako ko sayo ang mataas na posisyon. You know me, sa lawak ng impluwensya ko ang lahat ng hindi imposible ay nagiging posible sa akin.) Si Señôr Steiñar, sabay hithit sa kanyang matabang tobacco.“No te preocupes, yo me encargo. Tengo el control del ejército. Mientras esté en el cargo, todos tus negocios estarán a salvo.” (Huwag kang mag-alala ako ang bahala, nasa akin ang kontrol ng militar. Hangga’t nasa posisyon ako ay mananatiling ligtas ang lahat ng mga negosyo mo.) Kumpiyansa sa sarili na sagot naman ni Major. Kasalukuyang nag-iinuman pa ang mga ito habang nakapaskil ang ngiting tagumpay sa kanilang bibig. Ito ang isa sa mga video na nagleak mula sa mga ebidensya na gagamitin sa matanda. Walang ibang laman ang lahat ng tv network sa buong Espña kundi ang mga video tungkol sa
(Sagitsit ng sasakyan…) Mula sa harap ng kumpanya na pag-aari ni Señor Steiñar, ang lahat ng tao sa paligid ay nagambala, dahil sa biglaang pagdating ng limang sasakyan. Halos sabay sila na napalingon sa mga bagong dating na sasakyan. Napako ang tingin ng lahat sa isang mamahalin at itim na kotse na napapagitnaanan ng apat pang sasakyan. Isang malaking katanungan ang naglalaro sa kanilang isipan kung sino ang taong sakay nito. Bumaba ang may nasa labing anim na kalalakihan na pawang mga nakasuot ng black suit. Sa kanang tenga ng mga ito ay isang black earphone. Pawang mga seryoso ang ekspresyon ng kanilang mga mukha, na kung titingnan mo ay wari moy mga galit. Pinalibutan nila ang nasa gitnang sasakyan, kay higpit ng seguridad para sa taong lulan nito. Ilang sandali pa, bumukas ang pinto. Tumapak sa sementadong lapag ang isang makintab at itim na patilus na sapatos. Hanggang sa tuluyan ng bumaba ng sasakyan si Storm, madilim ang awra nito. Ang ekspresyon ng kanyang mukha a