Chapter 2: The Falling Star

A week has hassed pero nagkukulong pa rin si Clara sa kanyang kwarto. Sa kabila ng masayang kulay ng kanyang kwarto at nagniningningang palamuti, kabaligtaran nito ang nararamdaman at hirsura ng artista — madilim at naglalagablab.

Clara felt betrayed. She has questioned her self-worth over and over again. Hindi niya akalain na ang mga eksena na kaniya lamang ginagampanan sa harap ng kamera,ay siyang kanyang pagdaraanan sa totoong buhay.

Habang nakatingin sa kawalan, at tila ubos na ang kanyang mga luha, isang pagkatok sa pinto ang gumulat sa kaniya, it woke up her senses. Agad siyang tumugon sa taong kumatok sa pinto, “Yes?”

Agad namang sumagot ang tao sa likod ng pinto, “Si Diane po ito.” Si Diane ang kanyang personal assistant simula pa noong nagsisimula pa lamang siya sa paga-artista. 

Agad na tumayo si Clara mula sa kanyang kama at nagtungo sa may pintuan. Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto habang nakatitig ang kanyang mga mata na nangingilid ang luha sa mga mata ni Diane na bakas ang awa at pagmamahal bilang nakatatanda.

Pagkabukas ng pintuan, niyakap nang mahigpit ni Diane si Clara at gayun din si Clara. At doon na humagulhol si Clara. Tila ba ang kanyang pagkakita kay Diane ay nagbigay sa kanya ng reserba ng panibagong luha na paagusin. 

Walong araw nang walang nakakalapit kay Clara. Kung kaya’y ngayon lang rin niya na ibuhos ang kanyang damdamin sa ibang tao. 

Nagbitiw ang kanilang nga yakap nang mapatingin ang mga mata ni Diane sa kabuuan ng kwarto ni Clara. Sambit niya, “Clara! Tao ka pa ba?”

Nagulat si Clara sa tanong ni Diane at doon niya napagtanto na kakaiba na nga anh hitsura ng kanyang kwarto.

Ang kanyang white upholstered queen-sized bed ay punong-puno ng mantsa ng mga tsokolate at iba pang mga balat ng pinagkainan. Ang white fur carpet naman malapit sa kama ay puno ng mga tirang chips na nalaglag mula sa balat ng chichiria. Maging ang mga bote ng alak ay nakabalandra sa sahig. 

Madilim ang paligid sapagkat hindi ninubuksan ni Clara ang mga ilaw, maging ang paborito niyang tingnan na Crystal Chandelier nito na kanyang nabili pa sa Italy. Maging ang mga kurtina ay nakasarado.

Umupo si Clara sa gilid ng kanyang kama. Habang si Diane naman ay agad na binuksan ang rose pink at white na  kurtina para pumasok ang sikat ng araw. “‘Yan, bagong buhay sa bagong pagsikat ng araw,” Ngunit di niya akalain na ang kanyang pagbibironh iyon ang magpapahagulhol muli kay Clara. Kaya kanya itong nilapitan at niyakap ng may punong-puno na pagmamahal.

Tinuturing ni Clara si Diane bilang nakatatandang kapatid dahil sabay silang lumaki kahit pa limang taon ang agwat ng kanilang mga edad. Noong hindi pa nangma-migrate sa England ang kanilang pamilya, naninilbihan bilang kasambahay ang nanay ni Diane sa pamilya nina Clara. 

Kinabukasan, nag-ayos ng sarili si Diane. She had a good hot bath. Pagkatapos, ay isinuot pansamantala ang kanyang pink bathrobe at nagtungo sa kanyang makeup dresser. Binuksan niya ang mga ilaw sa salamin at nagsimulang mag-ayos ng sarili. Mas pinili na lamang niya ang no makeup-makeup look. Habang ang kanyang buhok ay kanya nalamang itinali.

Pagkatapos, dumiretso siya sa mala-boutique niyanc walk-in closet at nagsuot ng white button down long sleeved-polo at blue jeans, and she just partnered it up with a chanel slip-on shoes. Nagsuot na lang rin siya ng Chanel watch at isang pares ng diamond earrings. Nang handa na siyang lumabas, isinuot na nuya ang kaniyang Dior Sunglasses para takpan ang mapula at pugto niyang mga mata.

Palihim na umalis sina Clara at Diane sa condo dahil ang isang linggo niyang pagmumukmok sa kwarto ay sing-tagal rin ng pamamalagi ng mga reporter sa lobby ng condo. Humingi ng tulong sina Clara sa management na kung pwede ay makigamit sila ng Service elevator. Kung kaya, malaya silang nakarating sa basement parking at nakaalis nang walang nakakakitang ni isang reporter.

Pagkadating sa One Love  network, agad na dumiretso si Clara sa Executive office. Hinarap naman siya ng COO ng network. 

“Kumusta ka, dear?” Malambing na pangungumusta ng COO na si Madam C. “Naiintindihan ko ang sitwasyon mo and know that we care for you.”

Hindi pa man nakakapagsalita si Clara ay siya namang dating ng iba pang  executives na ikinagulat ni Clara. Sambit ng CEO na si Mr. GMC, “ shall we?”

Iyon pala, ay nagpatawag na ng emergency meeting si Madam C. Gayun na lamang ang alerto ng lahat sa pagdating ni Clara dahil si Clara ay isa sa mga pinaka sikat na artistang hawak ng kumpanya. Since childhood, she has been bringing in hundreds of milllions of profit. 

Pero habang nagmi-meeting, bakas sa mga mata ni Clara ang pagkainis at pagkalungkot. ‘Yon pala, ay hindi siya pinapayagang sabihin ang buong katotohanan.

“Is this some kind of a joke? Boss, nasaktan ako, niloko. Gusto kong iangat ang sarili ko,” katwiran ni Clara.

“No, clara. This is damage control. We also have to protect Victoria dahil she’s a precious gem. She has to takeover your footsteps,” sambit ni Mr. GMC na walang preno. 

Sa oras na iyon, parang binagsakan ng langit at lupa si Clara. Pakiramdam niya ay siya ay inapi at pinagtulungan. They were even asking her not to keep silent. Magpapa-interview siya at magre-release ng online statement pero babalukturin ang katotohanan.

They were intending that Clara should be interviewed and clear Victoria’s name, in which that’s the least thing Clara wanted to do. 

Because of intintimidation induced by the higher-ups, Clara faced the reporters on that same day. Bawat salita na kanyang binibitawan, ay kanya na lamang pilit na nilulunok. Labag sa kanyang loob na sabihing walang kinalaman si Victoria sa hiwalayan nila ni Enrique. 

Matapos ang interview, dumiretso si Clara sa airport. She asked Diane to book for her the next flight to London. Sa panahong ito, gusto na lamang niya maglaho mula sa mga ilaw at kamera. Gusto niyang lumayo sa mga bagay na nagdulot sa kanya ng sakit. Umalis si Clara ng bansa na durog ang puso.

Hinayaan siya ng management na umalis pansamantala para bigyan siya ng oras na maghilom. Akala naman nila, ganoong kadali na lamang ang mga bagay-bagay. Kung sa bagay, sanay naman ang mga ito na kontrolin ang buhay ng mga artista. Umaasta silang mga diyos na tanging kanilang mga salita na lamang ang masusunod.