Natatandaan pa ni Casey kung paano isuot ni Dylan sa kaniya ang singsing. Mabigat at tila ayaw gumalaw ang mga kamay nito. Nararamdaman niya noon kung gaano kalabag sa loob ni Dylan ang ikasal silang dalawa. Halos hindi nga niya makitang suot ng lalake ang sarili nitong wedding ring. Ilang beses niya itong nakikita na nasa loob lamang ng kanilang drawer. Pinapaalala pa nito na nakalimutan ng lalake suotin ang kaniyang singsing ngunit palagi itong walang kibo.
Ngunit ngayon ay hawak ni Dylan ang wedding ring ni Casey. Pilit man isawalang bahala ito ni Casey ay nagtataka pa rin siya kung bakit nangyari ito, ‘e tinapon niya na ito sa labas ‘nong huling punta niya rito sa rest house. Napansin ni Dylan na nakatitig lamang si Casey sa kaniyang kamay na may hawak na singsing kaya agad niyang tinago ang kamay sa kaniyang bulsa. Ang kaninang malambot na ekspresyon ni Dylan ay napalitan muli ng pagkainis. “Kung balak mo lang din namang itapon ang singsing, edi sana ginawa mo nang maayos. Natagpuan ko pa sa labas,” saad ni Dylan habang nakapamulsang nakatingin kay Casey. “Oh?” sandaling inangat ni Casey ang kaniyang tingin kay Dylan at nagkibit-balikat, “Edi itapon mo,” dugtong ni Casey at naglakad nang tuluyan papasok sa kwarto at nilagpasan si Dylan habang hinahalungkat ang kaniyang drawer at hinahanap ang kwintas. Kumunot ang noo Dylan at kinagat ang pang ibabang labi habang sinusuri si Casey sa ginagawa nito. Kung dati, ni-isang beses ay hindi tinanggal ni Casey ang singsing sa kaniyang daliri, ngayon naman ay hindi ito nag dalawang isip na itapon ang singsing. Tuluyan na nga bang naka move on si Casey sa kaniya kaya nagsimula na itong makipagkita sa iba? Biglang dumilim ang kaniyang paningin at kinuyom ang kaniyang kamay nang dahil sa naisip. “Kaya ba pumayag ka sa divorce dahil may ipapalit kana agad sa’kin, Cassandra?” tanong ni Dylan na halos ikabasag ng kaniyang boses. Umangat ang gilid ng labi ni Casey at humarap kay Dylan, “Kung ganyan ang naiisip mo, ba’t ko naman itatanggi?” sagot nito at kinuha ang kwintas sa kabilang drawer. Ramdam ni Casey ang matalim na titig na pinupukol ni Dylan sa kaniya ngunit hindi siya lumingon dito at nag simulang naglakad paalis. Ngunit mabilis ang kamay ni Dylan na agad hinila ang kaniyang kamay pabalik. “Aalis ka nalang ng ganon-ganon lang?” saad ni Dylan at hinigpitan ang kapit sa kamay ni Casey. Pilit na inaalis ni Casey ang kaniyang kamay sa pagkakahawak ni Dylan ngunit mas malakas sa kaniya ang lalake, “Ano ba?! Bitawan mo nga ‘ko!” Hindi niya mawari kung ano na naman ang eksena ng lalakeng ‘to ngayon. Lalong hinigpitan ni Dylan ang pagkakahawak kay Casey, “Grandma calls for a dinner. Isasama kita sa mansyon mamayang gabi,” sagot nito. Nag iba ang timpla ng mukha ni Casey at napakunot ang noo nito, “Sira na ba talaga ‘yang ulo mo? Ba’t hindi si Suzane ang ipangalandakan mo mamayang gabi? Ayaw mo ‘non, mabubusog ka pa?” sagot nito at tuluyang winaksi ang kamay mula kay Dylan. “Ikaw ang gustong makita ng lola. Sa tingin mo ba gugustuhin ko na makasama ka?” ani Dylan. Mapaglarong ngisi ang ginawad ni Casey, “Gan’on ba? E ‘di ba dati kung ano-ano ang dinadahilan mo sa lola upang ‘di moko makasama? Ba’t ‘di mo magawa ngayon?” Bumalik sa dating seryoso ang mukha ni Dylan at pinasok ulit ang dalawang kamay sa magkabilang bulsa, “Alam mo kung gaano ka kahalaga para sa kaniya. Ngayon lang ulit nag imbita ng hapunan ang lola, hindi mo manlang mapagbibigyan?” Bigla namang tinamaan ng konsensya si Casey. Kumirot ang puso niya nang maalala kung gaano kabait sa kaniya si Lola Isabel. Sa tuwing nag aaway silang mag asawa ay palaging nandyan si Lola Isabel upang damayan si Casey. Palagi nitong sinasabi na pag pasensyahan na lamang ang ugali ng kaniyang apo na si Dylan. At lagi rin nitong pinapaalala na tunay na apo ang kaniyang turing kay Casey. Matagal na rin ‘nong huli silang nagkita kaya hindi nito kayang tanggihan ang imbitasyon mamayang gabi. “Pwede ko naman sabihin sa lola na hindi na siya parte ng oras mo—“ “Wala akong sinasabi! Tigilan mo nga ‘ko!” putol ni Casey sa pagsasalita ni Dylan. “Oh, ano pang inaantay mo?” Inirapan na lamang ni Casey si Dylan at tuluyan nang lumabas sa kwarto. Habang nasa biyahe ay sumagi sa isip ni Casey kung paano rin nakakaapekto itong relasyon nilang dalawa ni Dylan kay Lola Isabel. Nang makarating sila sa mansyon ay agad sumalubong sa kanila ang boses ng matanda. “Casey! Sa wakas ay nakita kitang muli, apo!” ani Lola Isabel at ginawaran ng halik sa pisngi si Casey, “Halika! Maupo muna tayo, matagal na rin kitang ‘di nakakasama.” Pinaghalong saya at kirot naman ang naramdaman ni Casey. Nangungulila siya sa matanda ngunit masyado nang magulo ang relasyon nila ng apo nito. Kaya nababahala siya dahil alam niyang naiipit din si Lola Isabel na kasalang nangyari. “Pasensya na ho kayo at ngayon lang ulit ako nakadalaw sa inyo,” saad ni Casey at inabot ang kamay ni Lola Isabel. Marahan namang tinapik ni Via ang balikat ni Casey at nagsalita, “Ano ka ba, ‘wag ka mag-alala. Alam ni lola kung bakit.” Nanlaki ang mga mata ni Casey at napakurap-kurap. Lumipat ang kaniyang tingin kay Lola Isabel na malambot ang ekspresyon habang nakatingin din ito sa kaniya. Nagtataka si Casey. Kung alam na pala ni Lola Isabel ang tungkol sa divorce nila ni Dylan, bakit hindi manlang nagbago ang pakikisama ng matanda sa kaniya? Nilingon naman ni Dylan si Via at ginawaran ng masamang tingin. Iritadong binato naman siya ni Via ng tingin, “Oo, alam na ng lola lahat nga pinag-gagawa mo kaya ‘wag mo’ko tignan nang ganyan!” saad nito habang nakaangat ang kaliwang kilay, “Anong sabon naman ang gamit mo at ang kapal ng mukha mo para tratuhin nang gan’on ‘yong babaeng pinili ko para pakasalan mo! Si Cassandra na ‘yan oh, ‘di kaba nag iisip?!” dugtong ni Via. Nilingon ni Casey si Dylan na kinakamot ang tenga na parang nabibingi na sa pag sigaw ni Via sa kaniya. Kahit papaano ay maswerte parin si Casey dahil ang iilan sa mga miyembro ng pamilya ni Dylan ay mahal siya. Hindi niya nga lang alam kung paano niya itatawid itong hapunan nang malaman na alam na pala ni Lola Isabel ang mga nangyari at nangyayari sa kanilang dalawa ni Dylan. Hindi naman maipinta ang mukha ni Lola Isabel habang palipat-lipat ang tingin nito kay Casey at kay Dylan— lalo naman ang tingin nito kay Dylan. Napakagat ng pang ibabang labi si Casey nang mapagtantong hindi lang basta hapunan ang mangyayari ngayong gabi.Walang habas na binuksan ni Jade ang pintuan ng opisina dahilan upang mapaigtad si Casey mula sa kinauupuan nito.Nilingon ni Casey si Jade at napansing humahangos ito habang nakatukod ang kaniyang dalawang palad sa parehong mga tuhod. Magsasalita na sana si Casey upang tanungin siya ngunit kaagad siyang pinutol ni Jade.“Nabalitaan mo naba?” tanong ni Jade habang nakahawak sa kaniyang dibdib at pilit na pinapakalma ang sarili.Biglang kumunot ang noo ni Casey nang mapagtantong malaki at biglaan ang balitang tinutukoyni Jade kaya nagsimulang kumabog nang mabilis ang puso niya.“Nagising naba siya?” halos hindi marinig ang boses ni Casey habang tinatanong ‘yon.Tumango nang dahan-dahan si Jade dahilan upang mapahalukipkip si Casey sa upuan. Kumurap siya nang ilang beses at kinagat ang pang ibabang labi nito na sa sobrang diin ay muntikan na itong masugatan. “Pero malay mo naman ‘diba? Baka nag bago na ang isip ni Dylan bago pa man nagising si Suzane,” ani Jade na malabong mangyari.H
Hindi mapakali si Casey na kanina pa patingin-tingin sa kaniyang cellphone na nasa ibabaw ng mesa niya. Dalawang araw na ang lumipas at wala paring email na pinapasa sa kaniya si Ingrid. Nagdududa na siya at baka desidido rin talaga ito na huwag ipahawak sa kaniya ang kaso.Naging interesado si Casey sa kaso dahil bukod sa divorce case ito, nabanggit din ni Ingrid na may dalawang malaking tao ang involve rito. Ganitong mga kaso ang gusto ni Casey, ‘yong pagpapawisan siya.Biglang tumunog ang cellphone ni Casey dahilan upang mapabalikwas siya sa pagkakaupo. Inabot niya ‘yon at umaasa na pangalan ni Ingrid ang bubungad sa kaniya. Ngunit hindi email ni Ingrid ang natanggap niya kundi ang text nito.“Sa coffee shop mo nalang kunin ang mga detalye na hinahanap mo. Parang masarap mag kape ngayon, lalo na kapag libre.”Napatampal sa noo si Casey at wala ng nagawa kundi mag ayos para tumungo sa coffee shop. Nang makarating si Casey sa coffee shop ay bumungad agad sa kaniya ang tahimik na ka
Walang kahit na sino ang pumagitna sa nag iinit na tensyon mula kina Casey at Dylan. Nanatiling nakatayo si Casey habang kumakabog nang malakas ang puso niya na tila ba ay pwede na itong marinig ng lalakeng nasa harapan niya. Hindi niya inaalis ang kaniyang mga mata kay Dylan na puno ng iritasyon at galit ang mukha at mga mata nito. Ilang sandali pa ay natagpuan na lamang niya ang kaniyang sarili na tila gusto pa ulit magsalita ngunit ‘di na magawa.Kasabay ng ihip ng hangin mula sa labas ay ang biglaang pag tanaw ni Casey sa mga alalaang meron sila ni Dylan noon. Hindi naman puro sakitan ang buong tatlong taon nilang pagsasama. Nagkakaroon din ng pagkakataon na sabay silang tumatawa sa biro ng isa’t-isa, may panahon din na pareho silang nangarap, ngunit sa kabila ng lahat ng ‘yon, nauwi parin sila sa sitwasyon na kamumuhian nila ang isa’t-isa. Sino nga ba ang mag aakala?Naramdaman niya ang paghawak ni Ingrid sa kaniyang braso bago ito magsalita, “Huwag kang papatalo sa mga ‘yan. Hu
Ipinagsawalang bahala na lamang ni Casey ang taong naka sunod umano sa kaniya kahit pa halos tumalon na ang puso nito sa kaba nang malaman ‘yon. Ibinilin niya sa mga body guard na mag masid na lamang nang mabuti sa paligid at sinabi na baka wala naman daw masamang gagawin ang kung sino mang naka sunod sa kaniya.Pumasok si Casey sa kaniyang kwarto sa ikalawang palapag ng mansyon. Saglit siyang naligo at bago lumabas sa banyo ay napatingin siya sa kaniyang sarili sa salamin. Masyadong mabigat ang pag haharap nilang tatlo ngayong araw at hindi siya sigurado sa mga susunod na mangyayari. Ngunit isa lang ang nakakasiguro siya, ‘yon ay payapa na siyang makakatulog sa gabi nang walang iniisip bilang isang Mrs. Almendras. Sa wakas ay nakalaya na siya sa bagay na pilit niyang pinapasan sa loob ng ilang taon. Hindi na siya magigising sa bungad ng masakit na pagsasama nila ni Dylan. Mabigat man para sa kaniya wakasan ang lahat sa isang kumpas lang ng kamay, hindi niya naman pinagsisisihan ang