Natatandaan pa ni Casey kung paano isuot ni Dylan sa kaniya ang singsing. Mabigat at tila ayaw gumalaw ang mga kamay nito. Nararamdaman niya noon kung gaano kalabag sa loob ni Dylan ang ikasal silang dalawa. Halos hindi nga niya makitang suot ng lalake ang sarili nitong wedding ring. Ilang beses niya itong nakikita na nasa loob lamang ng kanilang drawer. Pinapaalala pa nito na nakalimutan ng lalake suotin ang kaniyang singsing ngunit palagi itong walang kibo.
Ngunit ngayon ay hawak ni Dylan ang wedding ring ni Casey. Pilit man isawalang bahala ito ni Casey ay nagtataka pa rin siya kung bakit nangyari ito, ‘e tinapon niya na ito sa labas ‘nong huling punta niya rito sa rest house. Napansin ni Dylan na nakatitig lamang si Casey sa kaniyang kamay na may hawak na singsing kaya agad niyang tinago ang kamay sa kaniyang bulsa. Ang kaninang malambot na ekspresyon ni Dylan ay napalitan muli ng pagkainis. “Kung balak mo lang din namang itapon ang singsing, edi sana ginawa mo nang maayos. Natagpuan ko pa sa labas,” saad ni Dylan habang nakapamulsang nakatingin kay Casey. “Oh?” sandaling inangat ni Casey ang kaniyang tingin kay Dylan at nagkibit-balikat, “Edi itapon mo,” dugtong ni Casey at naglakad nang tuluyan papasok sa kwarto at nilagpasan si Dylan habang hinahalungkat ang kaniyang drawer at hinahanap ang kwintas. Kumunot ang noo Dylan at kinagat ang pang ibabang labi habang sinusuri si Casey sa ginagawa nito. Kung dati, ni-isang beses ay hindi tinanggal ni Casey ang singsing sa kaniyang daliri, ngayon naman ay hindi ito nag dalawang isip na itapon ang singsing. Tuluyan na nga bang naka move on si Casey sa kaniya kaya nagsimula na itong makipagkita sa iba? Biglang dumilim ang kaniyang paningin at kinuyom ang kaniyang kamay nang dahil sa naisip. “Kaya ba pumayag ka sa divorce dahil may ipapalit kana agad sa’kin, Cassandra?” tanong ni Dylan na halos ikabasag ng kaniyang boses. Umangat ang gilid ng labi ni Casey at humarap kay Dylan, “Kung ganyan ang naiisip mo, ba’t ko naman itatanggi?” sagot nito at kinuha ang kwintas sa kabilang drawer. Ramdam ni Casey ang matalim na titig na pinupukol ni Dylan sa kaniya ngunit hindi siya lumingon dito at nag simulang naglakad paalis. Ngunit mabilis ang kamay ni Dylan na agad hinila ang kaniyang kamay pabalik. “Aalis ka nalang ng ganon-ganon lang?” saad ni Dylan at hinigpitan ang kapit sa kamay ni Casey. Pilit na inaalis ni Casey ang kaniyang kamay sa pagkakahawak ni Dylan ngunit mas malakas sa kaniya ang lalake, “Ano ba?! Bitawan mo nga ‘ko!” Hindi niya mawari kung ano na naman ang eksena ng lalakeng ‘to ngayon. Lalong hinigpitan ni Dylan ang pagkakahawak kay Casey, “Grandma calls for a dinner. Isasama kita sa mansyon mamayang gabi,” sagot nito. Nag iba ang timpla ng mukha ni Casey at napakunot ang noo nito, “Sira na ba talaga ‘yang ulo mo? Ba’t hindi si Suzane ang ipangalandakan mo mamayang gabi? Ayaw mo ‘non, mabubusog ka pa?” sagot nito at tuluyang winaksi ang kamay mula kay Dylan. “Ikaw ang gustong makita ng lola. Sa tingin mo ba gugustuhin ko na makasama ka?” ani Dylan. Mapaglarong ngisi ang ginawad ni Casey, “Gan’on ba? E ‘di ba dati kung ano-ano ang dinadahilan mo sa lola upang ‘di moko makasama? Ba’t ‘di mo magawa ngayon?” Bumalik sa dating seryoso ang mukha ni Dylan at pinasok ulit ang dalawang kamay sa magkabilang bulsa, “Alam mo kung gaano ka kahalaga para sa kaniya. Ngayon lang ulit nag imbita ng hapunan ang lola, hindi mo manlang mapagbibigyan?” Bigla namang tinamaan ng konsensya si Casey. Kumirot ang puso niya nang maalala kung gaano kabait sa kaniya si Lola Isabel. Sa tuwing nag aaway silang mag asawa ay palaging nandyan si Lola Isabel upang damayan si Casey. Palagi nitong sinasabi na pag pasensyahan na lamang ang ugali ng kaniyang apo na si Dylan. At lagi rin nitong pinapaalala na tunay na apo ang kaniyang turing kay Casey. Matagal na rin ‘nong huli silang nagkita kaya hindi nito kayang tanggihan ang imbitasyon mamayang gabi. “Pwede ko naman sabihin sa lola na hindi na siya parte ng oras mo—“ “Wala akong sinasabi! Tigilan mo nga ‘ko!” putol ni Casey sa pagsasalita ni Dylan. “Oh, ano pang inaantay mo?” Inirapan na lamang ni Casey si Dylan at tuluyan nang lumabas sa kwarto. Habang nasa biyahe ay sumagi sa isip ni Casey kung paano rin nakakaapekto itong relasyon nilang dalawa ni Dylan kay Lola Isabel. Nang makarating sila sa mansyon ay agad sumalubong sa kanila ang boses ng matanda. Kasama nito ang isa niya pang apo. “Casey! Sa wakas ay nakita kitang muli, apo!” ani Lola Isabel at ginawaran ng halik sa pisngi si Casey, “Halika! Maupo muna tayo, matagal na rin kitang ‘di nakakasama.” Pinaghalong saya at kirot naman ang naramdaman ni Casey. Nangungulila siya sa matanda ngunit masyado nang magulo ang relasyon nila ng apo nito. Kaya nababahala siya dahil alam niyang naiipit din si Lola Isabel na kasalang nangyari. “Pasensya na ho kayo at ngayon lang ulit ako nakadalaw sa inyo,” saad ni Casey at inabot ang kamay ni Lola Isabel. Marahan namang tinapik ni Via ang balikat ni Casey at nagsalita, “Ano ka ba, ‘wag ka mag-alala. Alam ni lola kung bakit.” Nanlaki ang mga mata ni Casey at napakurap-kurap. Lumipat ang kaniyang tingin kay Lola Isabel na malambot ang ekspresyon habang nakatingin din ito sa kaniya. Nagtataka si Casey. Kung alam na pala ni Lola Isabel ang tungkol sa divorce nila ni Dylan, bakit hindi manlang nagbago ang pakikisama ng matanda sa kaniya? Nilingon naman ni Dylan si Via at ginawaran ng masamang tingin. Iritadong binato naman siya ni Via ng tingin, “Oo, alam na ng lola lahat nga pinag-gagawa mo kaya ‘wag mo’ko tignan nang ganyan!” saad nito habang nakaangat ang kaliwang kilay, “Anong sabon naman ang gamit mo at ang kapal ng mukha mo para tratuhin nang gan’on ‘yong babaeng pinili ko para pakasalan mo! Si Cassandra na ‘yan oh, ‘di kaba nag iisip?!” dugtong ni Via. Nilingon ni Casey si Dylan na kinakamot ang tenga na parang nabibingi na sa pag sigaw ni Via sa kaniya. Kahit papaano ay maswerte parin si Casey dahil ang iilan sa mga miyembro ng pamilya ni Dylan ay mahal siya. Hindi niya nga lang alam kung paano niya itatawid itong hapunan nang malaman na alam na pala ni Lola Isabel ang mga nangyari at nangyayari sa kanilang dalawa ni Dylan. Hindi naman maipinta ang mukha ni Lola Isabel habang palipat-lipat ang tingin nito kay Casey at kay Dylan— lalo naman ang tingin nito kay Dylan. Napakagat ng pang ibabang labi si Casey nang mapagtantong hindi lang basta hapunan ang mangyayari ngayong gabi.Nag tungo agad sina Casey sa dining room matapos ang maikling kwentuhan kay Lola Isabel. Bago pa man sila tuluyang makaupo ay agad na kinalabit ni Casey si Via para mag tanong. “Alam ba ni lola ‘yong tungkol sa…” bulong ni Casey at nag aksyon na parang nag susulat. Agad namang umiling si Via. “Hindi niya alam ‘yong divorce. Ang alam niya lang ay pinapahirapan ka ng kumag na ‘yan,” sagot ni Via at nginuso ang lalakeng naka tayo lamang sa likod ng upuan. Tila nabunutan ng tinik sa lalamunan si Casey nang malaman na hindi pala ang divorce nila ni Dylan ang nakarating kay Lola Isabel. Ayaw niyang mag konsumisyon ang matanda sa nangyayari sa kanilang dalawa. Naupo na rin si Casey katabi ni Via, maliban kay Dylan na nakatayo pa rin. “Hayaan mo siya, Casey. Kung mag mamatigas siya at gusto niyang umalis, hindi niya magugustuhan ang gagawin ko sa kaniya,” pag babanta ni Lola Isabel. Nag dilim na naman ang ekspresyon ni Dylan kaya suminghal si Via, “Oh, ano? Kailangan pa ba kit
Wala ng nagawa si Dylan kundi buksan ang pinto ng passenger seat at tinignan si Casey, nag aantay na pumasok ito. Nang mapansin ni Lola Isabel na nakatayo lamang si Casey ay agad niya itong hinatak palapit sa kotse. “Dali na, pumasok kana!” sambit ng matanda. Hinarap naman siya ni Casey at hinaplos ang kaniyang kamay, “La, masyado nang malamig dito sa labas. Pumasok na ho kayo, aalis na rin kami,” saad ni Casey at nginitian si Lola Isabel. Niyakap ni Lola Isabel si Casey, samantalang si Dylan naman ay kinurot niya sa kaliwang tenga nito. Napa-aray naman si Dylan ngunit natahimik siya nang pinanlisikan siya ng mata ni Lola Isabel. Napaisip si Dylan kung sino nga ba ang apo sa kanilang dalawa ni Casey. Nag bilin si Lola Isabel na mag ingat sila sa biyahe saka ito naunang pumasok sa loob. Nang makapasok na si Lola Isabel sa loob ay naisip naman ni Casey na tumawag nalang ng taxi o mag grab. Naamoy ata ni Via ang binabalak nito kaya hindi pa rin siya sumusunod kay Lola Isabel sa
Nang makauwi si Casey ay agad siyang dumiretso sa banyo upang maligo bago magpahinga. Sobrang lagkit ng kaniyang katawan dahil sa pawis na natamo siya paglalakad hanggang makarating sa town. Paano ba naman kasi ay nag lakad na lamang siya upang ibuhos dito ang sobrang inis kay Dylan. Sa town niya na napag pasyahang tumawag sa kaniyang driver para sunduin siya. Kahit papaano naman ay nakatulong kaniyang paglalakad sa bigat na nararamdaman niya kanina. Kahit sanay si Casey mabuhay mag isa ay iba pa rin ang pakiramdaman na ngayon ay wala na siyang asawang inaalala; kung kailan ba ito uuwi o magpapakita sa kaniya. Ngayong wala na sa buhay niya si Dylan ay makakapag-focus na siya sa career niya. Masyado ring naubos ang kaniyang sarili sa kasal nila, masyadong nasayang ang lahat ng paghihirap niya sa lalaking ‘yon. Agad na nakatulog nang mahimbing si Casey, samantalang sa kabilang dako naman ay hindi mapakali si Dylan sa kaniyang higaan. Palipat-lipat ito ng puwesto, paikot-ikot, at hin
Bahagyang umangat ang gilid ng labi ni Casey at nagsalita, “Correction, ex-wife,” aniya at sumandal sa upuan. Mahalagang linawin niya ang kaniyang pagkatao kay Mr. Ybañez dahil kailangan niyang makuha ang tiwala nito.Kahit na pilit pakalmahin ang sarili ay hindi pa rin mapigilang dumaan ang gulat sa mukha ni Mr. Ybañez nang marinig ang mga katagang ‘yon mula kay Casey, “Ex-wife?” pag ulit niya sa sinabi nito.Tila naisip naman ni Casey na kailangan niya muling magpakilala kay Mr. Ybañez bilang abogado nito. Nilahad niya ang kaniyang kanang kamay sa harap nito, “Mr. Ybañez, I’m Hera. Ako ang abogadong hahawak sa kaso mo. I hope we work well together,” magpapakilala niya at gumawad ng ngiti.Napangiti naman si Mr. Ybañez at inabot ang kamay ni Casey. “Nice to meet you, Ms. Hera. Pero ano ba’ng nangyari sa inyo ni Mr. Almendras?” biglang pag usisa nito.Nawala ang ngiti sa labi ni Casey at bahagyang napakamot sa kaniyang batok at hindi alam ang sasabihin. Dapat ba siyang mag kwento? E
Seryosong tinignan ni Casey si Mr. Ybañez at gano’n din si Mr. Ybañez kay Casey. Mariin niyang tinignan ang napakagandang babae sa kaniyang harapan. Sabi ng nakararami ay looks can be deceiving. Sa gandang meron si Casey ay napapaisip siya kung ano pa ang kayang gawin nito. Kung totoo ngang sa kaniya papanig si Casey bilang si Hera na isang magaling na abogado ay nararapat niyang seryosohin ang babaeng ito. Marahang ipinatong ni Mr. Ybañez ang kaniyang magkadikit na mga kamay sa ibabaw ng lamesa at seryosong nakatingin kay Casey, “Name it,” sagot niya rito.Marahang tinatapik ni Casey ang ibabaw ng lamesa gamit ang isa niyang hintuturo habang naka tingin kay Mr. Ybañez at may kalmadong ngiti, “Nabalitaan kong mag h-host ng birthday party si Mr. Romualdez next week,” saad ni Casey.Unti-unti namang napagtanto ni Mr. Ybañez ang gustong iparating ni Casey kaya tahimik siyang napangisi. Habang si Ingrid naman ay napakagat sa kaniyang labi at tila kinakabahan sa binabalak ng kaibigan.Ma
Bago tuluyang umalis ay agad namang tumayo si Mr. Ybañez. “Madilim na pala sa labas, ihahatid ko na kayo,” aniya. Nginitian naman siya ni Casey at umiling, “Don’t even bother, Mr. Ybañez. Kaya na namin ang sarili namin. And besides, may dala rin kaming sasakyan. We can manage,” sagot ni Casey. Magsasalita pa sana muli si Mr. Ybañez ngunit nag simula nang maglakad palabas si Casey. Agad namang inabot ni Ingrid ang kaniyang purse sa mesa at nginitian si Mr. Ybañez bago tuluyang sumunod kay Casey. Napangisi si Mr. Ybañez habang nakatanaw sa babaeng naglalakad palayo sa restaurant. “Fierce,” aniya at napakagat sa kaniyang ibabang labi dahil sa pagkamangha. Nang makapasok sa sasakyan sina Casey at Ingrid ay hindi agad binuhay ni Ingrid ang sasakyan. Nilingon niya si Casey sa passenger seat at nagsimulang magsalita, “Cas, hind imo naman siguro balak na gawing rebound si Mr. Ybañez upang totally maka move on kay Dylan ‘di ba? He’s not the solution. Baka hindi magtagal at mad
Nag aatubili si Suzane sa pinaplano ng ina, “Pero si Casey ang palagi niyang dinadala sa mga events and gatherings para ipakita sa mga tao na maayos ang pagsasama nila. Paano niya ako dadalhin doon at piliing hayaan na maging pulutan kami ng usap-usapan,” ani Suzane.“Things have changed now. Mag didivorce na nga sila ‘di ba? At huwag mo na nga isipin ang sasabihin ng ibang tao. Si Dylan na ang bahalang dumipensa sa’yo dahil siya ang lalake. Ang mahalaga ay makapunta ka ro’n bilang date niya,” sagot ni Regina.Napansin naman ni Regina ang pag aalangan ni Suzane kaya agad niya itong hinila upang maupo sa tabi niya, “Makinig ka sa’kin. Walang-wala na si Casey kung ikukumpara sa’yo ngayon. Your father has taken away everything they had. Wala ng natitira pa kay Casey. You are now the powerful daughter of Andrada’s Clan,” hinigpitan nito ang pagkakahawak sa mga kamay ni Suzane, “Naiintindihan mo ba ‘yon, Suzane?” Napakurap-kurap naman si Suzane na tila nag iisip, “But if that’s the case,
“Nasisiraan na talaga kayo ng ulo, ano?! You made Casey signed the divorce paper!” sigaw muli ni Lola Isabel. Ilang sandali pa ay natahimik siya at napalingon sa kalawan habang malalim ang kaniyang paghinga at pilit na pinapakalma ang kaniyang sarili. Matanda na siya upang magalit nang ganito. “Call her,” saad ulit ni Lola Isabel at nilingon muli si Dylan. Mariing napapikit si Dylan at sumagot, “La, please, let’s stop this,” marahan ngunit madiin na sambit ni Dylan. “Call her and apologize right now! Bumawi ka sa kaniya at itigil niyo ang divorce na yan!” Napahilot na lamang si Lolo Joaquin sa gitna ng kaniyang mga mata dahil sa inaasal ng kaniyang asawa ngayon. Talagang nagsisisi na siya na isinama niya pa ito rito ngayon. Sandaling natahimik si Dylan at kumukuha ulit ng tyempo upang magsalita, “No. Nakapag-desisyon na po ako,” madiin niyang sagot. Akmang aabutin ni Lola Isabel si Dylan upang hampasin ito sa kaniyang balikat nang bigla itong mapaatras at saglit na napap
Nanlaki ang mga mata ni Casey dahil sa gulat nang makita si Dylan. Bakit ba lagi nilang nakakasalubong ang isa’t-isa? Parang pinaglalaruan sila ng tadhana. Ngunit nakita niya ang pagkakataon na ito upang tanungin ang lalake tungkol sa finalization ng kanilang divorce dahil sa tuwing tinatanong niya ito tungkol sa bagay na yon ay palaging sinasabi ng lalake na siya na raw ang bahala. Ngunit hindi naging maganda ang kanilang paghaharap kanina kaya nag bago ang isip ni Casey at napag desisyonan nalang na nalagpasan si Dylan. Ngunit bigla siyang hinatak ng lalake at naglakad sila papunta sa isang empty room. Masyadong mabilis ang pangyayari at hindi na agad nakawala si Casey mula sa higpit ng mga kamay nito na nakahawak sa kaniyang braso. Pabagsak na sinara ni Dylan ang pinto ng silid. Nakahawak pa rin ang kamay niya sa braso ni Cassy upang hindi ito makatakas mula sa kaniya. Sinamaan siya ng tingin ni Casey at pilit na kinakawala ang kaniyang sarili mula sa pagkakahawak ni
Kumunot ang noo ni Suzane habang mariin ang titig nito kay Casey. Umiigting naman ang panga ni Dylan at nang maramdaman niya ang kusang pag kuyom ng kaniyang kamao ay patago niyang pinasok ang kaniyang kamay sa bulsa na kaniyang pants. Hindi ito nakaligtas sa mga mata ni Lincoln kaya palihim siyang napangisi. Natutuwa siyang makita na tuluyan nilang naiinis ang lalake. “Hindi mo dapat tinago kay Dylan ang pakikipagkita mo sa iba, Casey,” sambit ni Suzane.Nakaramdam ng inis si Casey nang marinig ‘yon. Sinasabi ba ni Suzane na may affair na si Casey noon sa ibang lalake? Parang binabaliktad pa siya nito. Ngunit imbes na ipakita ang kaniyang pagkainis ay bahagya lamang siyang natawa na mas lalong ikinakunot ng noo ni Suzane.“If that’s what you really think then go for it. Bakit ko naman idedeny kung nauna na kayo na mag conclude?” sagot niya habang naka ukit pa rin sa kaniyang labi ang mapaglarong ngiti. Nilipat niya ang kaniyang tingin kay Dylan na mariing nakatitig sa kaniya ngay
Malamig ngunit malalim ang tingin na binabato ni Dylan kay Casey. Ano kaya ang ginagawa ng babaeng ‘to dito? Inisiip niya na baka makikipagkita na naman ito sa iba. Pero bakit ngayong wala na siyang pakealam ay saka sila nagkatagpo. Kung gano’n nga ay dapat ng ma-finalize ang kanilang divorce sa lalong madaling panahon. Ngunit kalakip nito ang mga sermon at gulong magagawa ni Lola Isabel. Buong araw ay nakakatanggap siya maraming text mula sa matanda at pinipilit siyang kausapin si Casey. Walang nagawa si Dylan kundi patayin ang kaniyang cellphone bago ito sumabog. Nanliit naman ang mga mata ni Suzane habang nakatitig kay Casey. Inisiip niya kung bakit palagi nalang sila nagkikita. Akmang tatalikod na sana si Dylan nang bigla siyang hinawakan ni Suzane sa braso at nagsimulang maglakad patungo kay Casey. Nakita naman ni Casey kung paano pasadahan ni Suzane ng kaniyang kamay ang braso ni Dylan. Pahilim siyang ngumisi. “Pathetic,” bulong niya sa kaniyang sarili. “Cas,” ani
“Nasisiraan na talaga kayo ng ulo, ano?! You made Casey signed the divorce paper!” sigaw muli ni Lola Isabel. Ilang sandali pa ay natahimik siya at napalingon sa kalawan habang malalim ang kaniyang paghinga at pilit na pinapakalma ang kaniyang sarili. Matanda na siya upang magalit nang ganito. “Call her,” saad ulit ni Lola Isabel at nilingon muli si Dylan. Mariing napapikit si Dylan at sumagot, “La, please, let’s stop this,” marahan ngunit madiin na sambit ni Dylan. “Call her and apologize right now! Bumawi ka sa kaniya at itigil niyo ang divorce na yan!” Napahilot na lamang si Lolo Joaquin sa gitna ng kaniyang mga mata dahil sa inaasal ng kaniyang asawa ngayon. Talagang nagsisisi na siya na isinama niya pa ito rito ngayon. Sandaling natahimik si Dylan at kumukuha ulit ng tyempo upang magsalita, “No. Nakapag-desisyon na po ako,” madiin niyang sagot. Akmang aabutin ni Lola Isabel si Dylan upang hampasin ito sa kaniyang balikat nang bigla itong mapaatras at saglit na napap
Nag aatubili si Suzane sa pinaplano ng ina, “Pero si Casey ang palagi niyang dinadala sa mga events and gatherings para ipakita sa mga tao na maayos ang pagsasama nila. Paano niya ako dadalhin doon at piliing hayaan na maging pulutan kami ng usap-usapan,” ani Suzane.“Things have changed now. Mag didivorce na nga sila ‘di ba? At huwag mo na nga isipin ang sasabihin ng ibang tao. Si Dylan na ang bahalang dumipensa sa’yo dahil siya ang lalake. Ang mahalaga ay makapunta ka ro’n bilang date niya,” sagot ni Regina.Napansin naman ni Regina ang pag aalangan ni Suzane kaya agad niya itong hinila upang maupo sa tabi niya, “Makinig ka sa’kin. Walang-wala na si Casey kung ikukumpara sa’yo ngayon. Your father has taken away everything they had. Wala ng natitira pa kay Casey. You are now the powerful daughter of Andrada’s Clan,” hinigpitan nito ang pagkakahawak sa mga kamay ni Suzane, “Naiintindihan mo ba ‘yon, Suzane?” Napakurap-kurap naman si Suzane na tila nag iisip, “But if that’s the case,
Bago tuluyang umalis ay agad namang tumayo si Mr. Ybañez. “Madilim na pala sa labas, ihahatid ko na kayo,” aniya. Nginitian naman siya ni Casey at umiling, “Don’t even bother, Mr. Ybañez. Kaya na namin ang sarili namin. And besides, may dala rin kaming sasakyan. We can manage,” sagot ni Casey. Magsasalita pa sana muli si Mr. Ybañez ngunit nag simula nang maglakad palabas si Casey. Agad namang inabot ni Ingrid ang kaniyang purse sa mesa at nginitian si Mr. Ybañez bago tuluyang sumunod kay Casey. Napangisi si Mr. Ybañez habang nakatanaw sa babaeng naglalakad palayo sa restaurant. “Fierce,” aniya at napakagat sa kaniyang ibabang labi dahil sa pagkamangha. Nang makapasok sa sasakyan sina Casey at Ingrid ay hindi agad binuhay ni Ingrid ang sasakyan. Nilingon niya si Casey sa passenger seat at nagsimulang magsalita, “Cas, hind imo naman siguro balak na gawing rebound si Mr. Ybañez upang totally maka move on kay Dylan ‘di ba? He’s not the solution. Baka hindi magtagal at mad
Seryosong tinignan ni Casey si Mr. Ybañez at gano’n din si Mr. Ybañez kay Casey. Mariin niyang tinignan ang napakagandang babae sa kaniyang harapan. Sabi ng nakararami ay looks can be deceiving. Sa gandang meron si Casey ay napapaisip siya kung ano pa ang kayang gawin nito. Kung totoo ngang sa kaniya papanig si Casey bilang si Hera na isang magaling na abogado ay nararapat niyang seryosohin ang babaeng ito. Marahang ipinatong ni Mr. Ybañez ang kaniyang magkadikit na mga kamay sa ibabaw ng lamesa at seryosong nakatingin kay Casey, “Name it,” sagot niya rito.Marahang tinatapik ni Casey ang ibabaw ng lamesa gamit ang isa niyang hintuturo habang naka tingin kay Mr. Ybañez at may kalmadong ngiti, “Nabalitaan kong mag h-host ng birthday party si Mr. Romualdez next week,” saad ni Casey.Unti-unti namang napagtanto ni Mr. Ybañez ang gustong iparating ni Casey kaya tahimik siyang napangisi. Habang si Ingrid naman ay napakagat sa kaniyang labi at tila kinakabahan sa binabalak ng kaibigan.Ma
Bahagyang umangat ang gilid ng labi ni Casey at nagsalita, “Correction, ex-wife,” aniya at sumandal sa upuan. Mahalagang linawin niya ang kaniyang pagkatao kay Mr. Ybañez dahil kailangan niyang makuha ang tiwala nito.Kahit na pilit pakalmahin ang sarili ay hindi pa rin mapigilang dumaan ang gulat sa mukha ni Mr. Ybañez nang marinig ang mga katagang ‘yon mula kay Casey, “Ex-wife?” pag ulit niya sa sinabi nito.Tila naisip naman ni Casey na kailangan niya muling magpakilala kay Mr. Ybañez bilang abogado nito. Nilahad niya ang kaniyang kanang kamay sa harap nito, “Mr. Ybañez, I’m Hera. Ako ang abogadong hahawak sa kaso mo. I hope we work well together,” magpapakilala niya at gumawad ng ngiti.Napangiti naman si Mr. Ybañez at inabot ang kamay ni Casey. “Nice to meet you, Ms. Hera. Pero ano ba’ng nangyari sa inyo ni Mr. Almendras?” biglang pag usisa nito.Nawala ang ngiti sa labi ni Casey at bahagyang napakamot sa kaniyang batok at hindi alam ang sasabihin. Dapat ba siyang mag kwento? E
Nang makauwi si Casey ay agad siyang dumiretso sa banyo upang maligo bago magpahinga. Sobrang lagkit ng kaniyang katawan dahil sa pawis na natamo siya paglalakad hanggang makarating sa town. Paano ba naman kasi ay nag lakad na lamang siya upang ibuhos dito ang sobrang inis kay Dylan. Sa town niya na napag pasyahang tumawag sa kaniyang driver para sunduin siya. Kahit papaano naman ay nakatulong kaniyang paglalakad sa bigat na nararamdaman niya kanina. Kahit sanay si Casey mabuhay mag isa ay iba pa rin ang pakiramdaman na ngayon ay wala na siyang asawang inaalala; kung kailan ba ito uuwi o magpapakita sa kaniya. Ngayong wala na sa buhay niya si Dylan ay makakapag-focus na siya sa career niya. Masyado ring naubos ang kaniyang sarili sa kasal nila, masyadong nasayang ang lahat ng paghihirap niya sa lalaking ‘yon. Agad na nakatulog nang mahimbing si Casey, samantalang sa kabilang dako naman ay hindi mapakali si Dylan sa kaniyang higaan. Palipat-lipat ito ng puwesto, paikot-ikot, at hin