Matapos ang ilang minuto ay agad nahimasmasan si Dylan mula sa nangyari. Lumabas siya ng silid at nakita si Casey na naglalakad palayo. Suminghap siya at tinawag ito, “Cassandra!”Lumingon naman ang iilang mga babaeng kasabayan nila sa hallway. Nakakakuha na sila ng atensyon mula sa ibang mga tao ngunit wala siyang pakialam. Napahinto si Casey ngunit hindi yon sapat para mapalingon siya kay Dylan. “May mahalagang taong nag aantay sakin, pwede ba tumigil kana?” saad ni Casey. Natawa nang mapait si Dylan at pinasadahan ang loob na kaniyang pisngi gamit ang kaniyang dila. Talagang mahalagang tao para kay Casey si Mr. Ybañez? Naiinis na si Dylan habang iniisip ito. Hindi niya man maipaliwanag kung bakit ngunit nananaig ngayong gabi ang inis na nararamdaman niya sa mga kinikilos ni Casey at kung paano ito mag bitaw ng mga salita sa kaniya.“Sayo na rin nanggaling na mahalaga ang pangalan ng pamilya mo so why not fix that divorce as soon as possible? Kapag natanggap na natin ang divor
Tila mas natuwa pa si Lincoln nang marinig ang mga salitang ‘yon mula kay Casey. Nagustuhan niya ang pagbibigay nito ng assurance sa kaniya. “Well, totoo naman. Kung hindi rin dahil sayo ay hindi ko na bibigyan ng importansya at panahon ang kasong ito. Isa sa mga ipapangako ko sayo ay hinding-hindi ko pagdududahan ang galing mo, Ms. Hera,” sagot nito at kinindatan si Casey. Ngunit hindi lamang hanga siya sa galing nito sa pag hawak ng mga kaso, humahanga rin siya dito bilang isang matapang na babae na hindi madaling masindak ng kung sino man. Nabasa naman agad ni Casey ang nais na ipahiwatig nito. Nilapag niya nang maingat ang kaniyang juice nang hindi tumitingin sa lalake at nagsalita, “Wala na rin naman tayong magiging interaskyon sa susunod na mga buwan pag natapos na natin ang kasong ito at ang birthday party ni Mr. Romualdez, hindi ba? Kaya pagkatapos ng lahat ng ito hindi na tayo mag tatagpo.” Para kay Casey ay dapat maputol na ang kanilang ugnayan sa oras na matapos na
Biglang naman kumislap ang mga mata ni Suzane na parang yon lamang ang hinihintay niyang assurance mula kay Dylan buong gabi. Hindi na siya nakipag talo pa at agad na kumapit sa leeg ni Dylan nang buhatin siya nito at nagsimula nang mag lakad paalis. “Dy, hindi naman big deal yong pag bagsak ko. Kapag binaba mo ako rito makikita mo na kaya kong mag lakad nang maayos,” aniya habang naglalakad sila patungo sa kotse.Hindi na sumagot si Dylan at mas hinigpitan na lamang ang kaniyang hawak kay Suzane. Ang kaniyang ekspresyon ay may pinaghalong takot at pag-aalala na tila hindi niya manlang napansin sina Casey at Lincoln na nakatayo ilang metro lamang ang layo mula sa kanila. Hindi maiwan ni Casey na mapanood ang eksena dahil dumaan ito mismo sa harapan nila. Ngayon, sigurado na siyang si Suzane nga ang nilalaman ng puso ni Dylan. Ngunit hindi manlang siya nakaramdam ng kirot sa katotohanang yon. Sa pagkakataong yon ay napagtanto niyang nakapag move on na nga siya. Noong mga unang buwa
Natawa lamang si Lincoln at nagsalita, “Chill. Wala naman akong sinasabi,” aniya at inapakan ang brake at nag hahandang lumiko sa kaliwang bahagi ng highway. Saglit niyang sinulyapan si Dylan na katulad niya ay nag aantay pa rin sa red light. Nang mag simula ng gumalaw ang mga sasakyan sa kanilang harapan ay agad na siyang lumiko sa kaliwa. Sa buong biyahe ay nanatili lamang natahimik si Casey. Hindi siya interesadong makipag usap kay Lincoln at baka mapunta na naman ang usapan kay Dylan. Gusto niya na lamang umuwi at makapag pahinga. Pakiramdam niya ay masyadong mahaba ang gabing ito para sa kaniya katulad na kung gaano kaliit ang mundo para sa kanilang dalawa ni Dylan.Palagi na lamang silang nag tatagpo. Talaga bang sinusubok siya ng tadhana at pinaglalaruan siya ng panahon?Hindi siya natutuwa dito.Ilang beses ding nag tatangka si Lincoln na basagin ang katahimikan at maya maya ay kinakausap si Casey ngunit ang mga sagot niya ay kasing ikli rin ng pasensya niya ngayong gabi. Ay
Bumuntong hininga si Casey at muling nagsalita, “La, alam niyo naman ho na hindi talaga ako mahal ng apo niyo. Kapag pinag patuloy pa namin ito ay mahihirapan lang kami. Mas lalo niya lamang akong itutulak palayo kapag nag tagal pa ito. Kaya mas makakabuti na rin para sa amin dalawa na pakawalan ko na siya… at pakawalan ko na rin ang sarili ko sa pagsasama naming dalawa.” Naramdaman ng kaniyang puso ang bigat ng mga salitang binitawan niya. Unti-unti na naman bumabalik sa kaniya ang katotohanang darating siya sa panahong hindi na siya ang kinikilalang asawa ni Dylan. Ang kaninang dismayadong mukha ni Lola Isabel ay agad napalitan ng lungkot. Tila nasasaktan din siya sa mga nangyayari ngayon. Nadudurog ang kaniyang puso para kay Casey. Iniisip niya kung paano nagagawa ng apo niya na sayangin ang ganitong klase ng babae? Kung tutuiisin ay ma swerte na siya rito. Parang nababasag ang puso ni Lola Isabel sa sitwasyon. Ngunit kahit man na gustuhin niyang pigilan ang dalawa ay al
“Sorry, the number you have dialed is unattended—“ Naiinis na binagsak ni Lola Isabel ang kaniyang cellphone sa bedside table matapos ang ilang beses niyang pag contact sa apo ngunit hindi pa rin sinasagot ang tawag niya. Ilang minuto pa ay naka rinig siya ng boses galing sa labas ng silid. Unti-unti siyang lumapit sa kabilang bahagi ng silid at pinakinggan ang boses na nanggagaling mula sa labas. May kausap si Lolo Joaquin sa kaniyang cellphone.“Ano na ang balita? Naasikaso mo na ba ang divorce certificate?” kalmado at maingat na tanong ni Lolo Joaquin sa kausap.Agad namang nag bago ang timpla ng mukha ni Lola Isabel. Biglang nag salubong ang kaniyang dalawang kilay habang mas diniin pa ang sarili sa pader at nag patuloy sa pakikinig.“Ang sama talaga ng ugali!” madiing bulong ni Lola Isabel sa kaniyang sarili.Iniisip niya kung paano nakakaya ni Lolo Joaquin na mawala nang tuluyan si Casey sa mga buhay nila. At parang pati ito ay nag mamadali na rin na mag divorce ang kaniyang
Inaasahan na ng lalake na mag iimbita si Daisy ng sikat at magaling na racer upang tapatan siya. Ngunit hindi niya inaakala na si Casey ang darating. Iniisip niya kung seryoso ba talaga si Daisy dito. Napaangat ang isang kilay ni Daisy at napairap ito sa kawalan nang marinig ang kayabangan ng lalake. “Huwag mo ngang minamaliit to si Casey! Baka nga mas magaling pa sayo to e! Tignan natin kung saan ka pupulitin pagkatapos nito!” singhal ni Daisy sa lalake na bahagyang natawa. “Ako ang huwag mong maliitin, Daisy. Bakit hindi ka nalang mag commute pauwi tutal hindi mo naman madadala yang sasakyan mo. Nag dala kapa talaga ng babae rito,” sagot ng lalake. Tumaas ang kilay ni Casey sa kaniyang narinig. Napakayabang ng lalakeng ito. Lahat ng kayang gawin ng lalake ay kaya na rin ng mga babae kaya bakit ganito siya mag salita? Totoo nga na maingay talaga ang lata kapag walang laman. Bahagyang namang nanliit ang mga mata ni Casey habang sinusuri ang lalakeng naka tingin din sa kani
Nang matalo sa racing ay hindi pa rin nagbabago ang timpla ng mukha ni Diego. Namumula pa rin siya sa inis at pagkahiya. Hindi rin siya makatingin sa mga tao matapos masaksihan ng mga ito ang pagkatalo niya. Pagkatalo niya sa babae. Tinapunan niya ng masamang tingin si Daisy na nakataas ang kilay habang naka tingin din sa kaniya, “Pera lang ba ang pinuputok ng butchi mo dyan? Marami ako nyan!” Naiinis na natawa naman si Daisy, “E hindi ka nga maka bayad! Babaliktarin mo pa ako at kukunin ang sasakyan e ikaw itong may utang! At saka, sige, ipakita mo sa akin ang mga pera na yan at mag bayad ka na!” “Tsk! Ang pangit mo!” sigaw ni Diego at tumalikod na para umalis. Napaawang ang bibig ni Daisy at dahan-dahang lumingon kay Casey habang tinuturo ang kaniyang sarili, “Nahihibang na ba siya? Ako pa talaga ang pangit? Hindi naman ako salamin!” Natawa na lamang si Casey. Ang kulit talaga ng kaibigan niya kaya kapag kasama niya ito ay parang hindi niya muna kailangang isipin ang probl
Nanatiling nakatingin lamang si Casey at Daisy sa isa't-isa, parehong nag iniisip kung sino ang kumatok at kung sino sa kanilang dalawa ang magbubukas ng pinto.Kanina pa sana nila pinagbuksan yan kung hindi lang na-trauma itong si Casey sa posibleng nasa labas ng condo. Baka kasi natagpuan na rin ni Dylan ang condo niya. Mansyon nga niya nahanap ng lalakeng yon, ito pa kayang condo na nasa town area.Iniisip ni Casey na baka si Lincoln lang yon at bumalik. Luminga-linga naman siya sa paligid upang i-check kung may naiwan ito pero wala naman."Cas, bubuksan ko ha. Sisigaw nalang ako ng malakas pag tama ang hinala natin tapos magtago ka agad sa kwarto," ani Daisy at mariing nakatitig sa pintuan.Kumunot naman ang noo ni Casey sa sinabi ng kaibigan, "Ha? Anong sinasabi mo dyan?""Ah basta! Makinig ka nalang! Baka bitbitin ka na naman nito pa-La Union e!" Ilang sandali pa ay naglakad na si Daisy papunta sa pinto. Sumilip siya sa peephole at nanlaki ang kaniyang mga mata kay agad niyang
Agad napatingin si Casey kay Lincoln at nakitang pinasok ng lalake ang cellphone sa kaniyang bulsa.Andito sila ngayon sa condo ni Casey dahil sumang-ayon siya sa hiling ng lalake na ipagluto ito. Tama rin na ganito ang desisyon niya dahil ayaw niyang kumain sila sa labas at pag piyestahan pa ng mga tao."Hindi magandang nagbabasa ka ng mga hate comments. Pinapasama mo lang ang loob mo," saad ni Lincoln at naupo sa kaharap na sofa ni Casey.Bahagyang napanguso si Casey, "Wala naman akong pakialam sa mga sinasabi nila. Gusto ko lang malaman kung may magbabato ba ng mga itlog sa akin kapag lalabas ako," sagot naman ni Casey.Natawa si Lincoln, "Mahal ang itlog ngayon, hindi nila gagawin yan."Napairap na lamang si Casey, napaka-epal talaga.Tumayo si Lincoln at mariing tinitigan si Casey, "Thank you for the meal. Parang nasasanay na ako sa luto mo at baka mapapadalas ang request ko," naka ngising saad nito sabay kuha mula sa kaniyang bulsa ang cellphone ni Casey at binigay ito sa babae.
Dali-daling dinampot ni Suzanne ang kaniyang cellphone at agad na sinagot ang tawag.Tahimik siyang nakikinig sa sinasabi ng taong inutusan niyang mag report sa kaniya ng mga ganap sa Civil Affairs.Ilang sandali pa ay unti-unting nabuo ang malaking ngisi sa kaniyang labi nang marinig na ang balitang matagal nilang inaantay ng kaniyang pamilya. Mariin lamang na naghihintay sina Regina at Paulo habang nakatingin kay Suzanne na nakatalikod sa kanila at nakikipag usap sa cellphone nito."Okay, okay. Thank you, I appreciate it," ani Suzanne at binaba na ang tawag.Nag tinginan naman ang mag asawa.Agad na lumingon si Suzanne sa kaniyang mga magulang suot ang malaking ngiti sa kaniyang labi.Luminawag naman ang mukha ni Regina at tila nababasa ang reaksyon ng anak."Tapos na ba?" tanong ni Regina.Tumango-tango si Suzanne, "Talagang wala na sila. Tapos na ang divorce!" Malakas na napasigaw ng "Yes" si Regina habang si Paulo naman ay napabuga ng hangin at malawak din na napangiti. Sa wak
Patuloy lamang ang pag lalabas ni Lola Isabel ng kaniyang sama ng loob sa kabilang linya habang si Casey naman ay tahimik na nakikinig lang sa kaniya."Pera rito, pero roon! Puro pera! Nagpabulag na silang lahat sa pera na yan!" naiinis na saad ng matanda, kahit nasa cellphone lamang ay nakikita niya pa rin ang naiinis na itsura nito sa kaniyang isip,"Talaga bang yaman at reputasyon nalang ang natatanging mahalaga sa kanila ngayon? Pera ang dapat na pinapaikot nila at hindi pera ang dapat na magpaikot sa kanila! Hindi na tuloy ako makapag hintay na dumating ang panahon na aayon ang mundo sa tama at sasampalin ng katotohanan si Joaquin sa kaniyang mga maling desisyon at mga walang kwenta niyang turo kay Dylan!" patuloy na saad ni Lola Isabel.Mariin namang napapikit si Casey at sinusubukan na pakalmahin ang matanda dahil sa lagay na ito ay masyado nang nagpapadala sa kaniyang galit si Lola Isabel at nag-aalala si Casey sa kaniyang kalusugan."La, baka hindi lang po alam ni Lola Joaqui
Huminga nang malalim si Casey at mahigpit na hinawakan ang divorce certificate sabay lingon kay Dylan. Sinalubong naman siya ng malalamig ngunit nangungusap na tingin ng lalake. Napakurap ng mga mata si Casey ngunit hindi pa rin bumibitaw ng tingin si Dylan.Parang kailan lang ay noong tatlong tao na ang nakakalipas ay may eksena rin silang ganito. Kapwa naka harap sa isa't-isa at parehong nangako na magsasama sa hirap at ginhawa. Ngunit iba ngayon, dahil sa araw na ito ay tuluyan nang matutuldukan ang kanilang pagsasama. Mapait na ngumiti si Casey kay Dylan, "Goodbye, Dylan," saad nito.Hindi sumagot si Dylan at bigla na lamang itong tumalikod upang lumabas sa hall. Malalim na bumuntong hininga si Casey at agad sumunod sa lalake upang umalis na rin sa lugar. Nakayuko lamang siya dahil ayaw niyang makuhanan ng litrato ang kaniyang mukha at dahil na rin sa napakaraming flash ng mga camera na nakakasilaw sa kaniya. Gulat naman na napahinto si Casey sa kaniyang paglalakad nang mabunggo
Hindi naman umimik si Dylan at nanatili lamang na tahimik hanggang sa makabawi na siya mula sa nangyari. Agad siyang naglakad paalis at nilagpasan ang kaniyang ina. Nagulat naman si Claudine sa kilos ng kaniyang anak kaya tinawag niya ito."Dylan! Sandali!" sigaw niya dahilan upang mapahinto si Dylan.Lumingon naman si Dylan sa kaniya at walang emosyon na tinignan siya, "Mom, ano na naman ba?" tamad na tanong nito.Napabuntong hininga si Claudine, "Sabihin mo nga sa akin. Totoo ba na ikaw ang humiling ng divorce?"Nanatiling kalmado si Dylan at tumango, "Wala na tayong magagawa. Hindi ko na rin mababawi ang desisyong yon dahil nag usap na kami ni lolo," sagot ni Dylan.Kumunot naman ang noo ni Claudine at tila hindi niya na rin alam ang kaniyang gagawin sa nangyayaring gulo, "Hindi maganda ang mga nangyayaring ito para sa pamilya natin, Dylan. Kung alam ko lang na babawian tayo ng babaeng yon ay sana noon pa lang hindi na ako pumayag na pakasalan mo yon! She's a walking shame! Siya an
Mariing pinuwesto ni Dylan ang kaniyang kanang kamay sa gilid ng ulo ni Casey habang nakasandal ito sa pader, at ang kaniyang kaliwang kamay naman ay mahigpit na nakahawak sa kamay ng babae. Mabigat ang tensyon sa kanilang pagitan at kapwa rin nilang nararamdaman ang init ng hininga ng bawat isa.Mariin ang bawat tinginan na binabato nila sa isa't-isa at ni isa sa kanila ay matapang na tinatanggap ang mga tingin na ito at hindi tumitiklop. Taas baba ang kanilang mga dibdib dahil sa bigat ng kanilang bawat pag hinga. Bumaba ang tingin ni Dylan sa labi ni Casey at napansin na bahagya itong nanginginig. Umangat muli ang kaniyang tingin sa mga mata nito ay mas lalong inilapit ang kaniyang mukha sa babae. Napapikit si Casey at tila may naramdaman siyang kuryente nang mag lapit na ang kanilang mga mukha kaya agad siyang dumilat at tinignan nang masama ang lalake.Bumalik sa dati ang ekpresyon ni Casey, puno ng inis ang kaniyang itsura at nakakunot ang noo nito habang si Dylan naman ay hindi
Nag iba na naman ang timpla ng itsura ni Lola Isabel at mas lalong hindi nagustuhan ang kaniyang mga narinig mula sa bibig ni Claudine, "Sumosobra ka na! Naririnig mo ba ang sinasabi mo, Claudine?! Napakabastos ng bunganga mo! Umalis ka nga rito sa harapan ko!" sigaw ni Lola Isabel, rinig sa buong mansyon ang boses nito.Hindi nag patinag si Claudine at pinandigan ang kaniyang sinabi, binalewala ang galit ni Lola Isabel. Huminga siya nang malalim at nilingon si Casey, "Sige, pairalin mo ang katigasa ng ulo mo at panindigan mo yang katapangan mo. Pero sana kayanin mo rin ang kayang ibigay ng pamilya ko sa gagawin mo," ani Claudine.Nanliit ang mga ni Casey, iniisip kung ano ang ibig sabihin ni Claudine, "I would love to hear that," saad ni Casey.Mulinh bumalik ang galit na nararamdaman ni Claudine. Mariin niyang tinignan si Casey nang may lakas ng loob upang ipakita na mali ang piniling desisyon ng babae na ipahiya ang kanilang pamilya at sabihin sa lahat ang divorce na naganap, "Hind
Isang ngiti ang sumilay sa labi ni Casey at sumagot, "Thank you, Mrs. Almendras. Kung wala na po kayong sasabihin ay hindi ko iistorbohin ang inyong pahinga ngayong gabi."Huminga nang malalim si Claudine at pilit na kinakalma ang kaniyang sarili. Tila may pangungutya sa kaniyang itsura nang muling maisip ang divorce ng dalawa, "Casey, masyado ka atang nagmamadali na ma-divorce sa anak ko. Alam mo naman siguro na kapag humarap sa divorce settlement ang pamilya namin ngayon ay pwede kaming mawalan ng sampung bilyong piso mula sa isang project na tapos na namin i-negotiate. Umaasa ka ba sa shares na makukuha mula rito? Gagamitin mo ba ang divorce na ito upang kumubra ng pera mula sa pamilya ko?"Hindi na napigilan ni Casey ang sarili at bahagya itong natawa nang dahil sa sinabi ni Claudine. Seryoso ba ito? Alam ba niya na kahit kailan ay hindi problema kay Casey ang pera?"Mawalang galang na ho ngunit masyado ata niyo na ata inooverthink ang mga bagay-bagay," sagot ni Casey, "Wala po ak