Chapter 5

Axxelle's P. O. V.

Kasalukuyan kong binabasa ang mga sinend sa aking bagong logo at packaging ng products para sa mga produktong tinapay ng mag-asawang Bernardo. Hindi ko naman nagustuhan mula kulay pa lang, hindi kaaya-aya tignan kapag masyadong makulay para lang sa tinapay. Nag-type ako ng recommendations ko para sa pagbabago.

Habang busy ako sa pagta-type sa aking keyboard ay bigla na lamang bumukas ang pinto ng aking office. Napapikit ako ng mariin dahil ayoko ng dire-diretso lang na pumapasok.

"I told you to knock---"

Napatigil ako nang makita si Larissa. Pawis na pawis ito na tila ba tumakbo patungo sa aking opisina. Lumapit siya sa aking lamesa at hingal na tumingin sa akin.

"Sir, s-sorry po, nagpumilit si Ms. Larissa na pumasok sa office niyo kahit wala siyang appointment."

"Close the door, Gab," utos ko.

Tumango ito at sumunod. Napasandal ako sa aking swivel chair at napatingin sa leeg ni Larissa, tumutulo ang kaniyang pawis pababa sa kaniyang dibdib. Napalunok ako sa sarili kong laway.

I didn't know she will be growing like this, a beautiful lady. I never expected na gaganda siya ng ganito. Noong mga bata pa lang kami ay sungki-sungki pa ang kaniyang mga ngipin at palaging magulo ang buhok niya, ngayon ay maganda na siya.

"Axxelle," tawag nito sa akin.

Napataas ang kilay ko.

"Wow, you're actually calling me by my name---"

"Kailangan ko ng tulong mo, ngayon lang. Please, humihingi ako ng tawad sa lahat ng nagawa ko sa 'yo kagabi, binabawi ko na yung mga sinabi ko."

Nakita ko ang lungkot sa mga mata niya, I know something's wrong. Halata sa mga mata niya, mukha siyang umiyak.

"What happened?" I asked.

"S-Si Papa, nasa hospital siya ngayon at kasi--kasi..."

Napatayo ako nang bigla siyang lumuha. Hindi ko matiis na makita siyang ganito kalungkot.

"What?" tanong ko.

"K-Kailangan niya operahan, n-nasa operating room na siya at baka ngayon ino-operahan na tapos--tapos..."

Hindi na niya napagpatuloy ang sasabihin niya nang manghina ito at bumagsak sa sahig. Bigla siyang napahagulgol at ako naman ay nataranta. Nilapitan ko siya at napaluhod ako para pantayan siya.

"Anong sakit ni Mr. Bernardo?" tanong ko.

Nakatakip sa kaniyang mukha ang dalawa niyang palad.

"M-May heart disease siya... Hindi ko man lang nahalata, hindi ko nalaman. P-Parang wala akong kwentang nurse, nag-aral ako para sa wala!" sigaw niya habang patuloy sa pagluha.

"Shh, don't say that," bulong ko.

Akmang hahawakan ko ang kaniyang likod pero naunahan ako ng kaba. Niyukom ko ang kamao ko at huminga ng malalim bago tuluyang dinikit ang palad ko sa kaniyang likod.

"P-Paano na lang kami kung wala si Papa! Hindi siya pwede mawala!" sigaw niya.

"I will help you," ani ko.

Napatingin siya sa akin at hinawakan ang coat ko. Napakunot ang noo ko sa ginawa niya, parang kagabi lang ay iritang-irita siya sa akin.

"Babayaran kita, pangako. Malapit na ako gumraduate. Kailangan lang namin ngayon ng medyo malaking pera dahil kinapos yung ipon nila Mama."

Hindi ko maiwasang hindi mabighani sa ganda niya. Kahit ba umiiyak na siya ngayon ay nangingibabaw ang kaniyang ganda.

"But I have a condition," ani ko at ngumiti.

Ito na ang opportunity para maisingit ko ang tungkol sa kasal.

"H-Huh?"

"You'll marry me as soon as possible," ani ko.

Bigla siyang tumayo at pinunasan ang kaniyang mga luha. Tumayo rin ako at pinagpagan ang damit ko, bakas naman ang inis sa mukha ni Larissa. Mukhang hindi pa rin niya gusto ang plano kong kasal. Kailan kaya siya bibigay sa akin? Paano ko ba siya papa-ibigin.

"P-Pwede bang magtrabaho na lang din ako sa 'yo? H-Huwag na kasal---"

"No wedding? Well, then I won't help you."

Tumalikod ako, sana lang ay matakot siya. Alam kong sa akin lang sila pwede umasa sa ganitong sitwasyon.

"Tarages! Sige na nga!" sigaw niya.

Napangiti ako at muli siyang hinarap.

"How much do you need?" tanong ko.

"H-Hundred thousand, b-baka pwedeng bank na lang. Ipapasa kay Mama," aniya at tumayo ng tuwid.

"Sure, send me the details," ani ko at nilahad ang kamay ko sa kaniya.

Nagtataka naman itong tinignan ako. Tila ba hindi niya alam ang kaniyang gagawin.

"Where's your phone?" tanong ko.

"A-Ah, h-heto." Kinuha niya mula sa kaniyang bulsa ang phone nito.

Inabot niya sa akin na nakalagay na sa contacts, nag-lagay ako ng new contact. Nang matapos kong ilagay ang number at pangalan ko, pinindot ko ang home screen button. Gumuho ang mundo ko nang makita ang litrato sa kaniyang wallpaper.

"Is this your ex?" tanong ko at inabot sa kaniya ang cellphone niya.

"Anong ex? Boyfriend ko siya---"

"He's your ex since we're engaged now. Pumayag kang magpakasal sa akin," ani ko at napa-cross arms.

Kumunot ang noo niya at napaawang ang labi nito. Bakas sa mukha niya na nagpipigil siya ng galit, wala siyang magagawa ngayon dahil may kailangan sila sa akin.

"Kung aasawahin mo 'ko, kailangan mo humanda sa lahat ng ugali na meron ako. Hindi ikaw ang boss dito," inis niyang sabi.

Hindi ko mapigilan ang pagngiti sa sinabi niya. Ang cute niya umasta, napakapalaban niyang babae. Handa naman akong gawin ang lahat para sa kaniya.

"Really, Ms. Larissa Bernardo, soon to be Mrs. Larissa Madrigal--" napatigil ako sa pagsasalita nang sumigaw siya.

"Boss ka lang ng company na 'to, pero hindi ako magiging sunod-sunuran sa 'yo. Tatanggapin ko ang apelyido mo, pero hindi ko tatangapin ang mga hiling mo lalo na kung below the belt," aniya at tumalikod.

"I won't ask for anything, rather than love," ani ko.

Nilingon niya akong muli at inirapan ako.

"Hibang ka na ba? Para kang obsessed na naghahabol sa babaeng hindi ka naman gusto," inis niyang sabi.

She's really mad again.

"I know, Larissa."

"Baliw ka na nga. Ginusto mo 'to at sigurado akong pagsisisihan mo dahil papahirapan talaga kita at ibibigay mo lahat ng gusto ko!" sigaw niya at lumapit sa pinto.

"Sure, anything for my first love," singhal ko.

"A-Anong sabi mo?" ani Larissa habang hawak ang doorknob.

"Nothing."

"Sige. Salamat, Mr. Axxelle Madrigal," madiin niyang sambit at padabog na sinarado ang pinto.

I really love her fighting spirit. Makakatulog na ako ng mapayapa, knowing she'll marry me.

"My first love is going to marry me."