CHAPTER 53

JEANEIA'S POINT OF VIEW

Tahimik kaming dalawa ni Kuya Bryan habang nasa balkonahe ng aming kwarto ko. Makulimlim ngayon kaya hindi mainit. Mukhang anytime ay uulan.

Malalim din ang iniisip ni Kuya Bryan. Lagi rin siyang napapabuntong hininga tsaka iiling na parang nababaliw na. Hindi naman nagtagal nagpaalam na si Kuya Bryan babalik nalang daw siya.

My eyes roamed around every cornered of my room. Kulay kremang pader at mga unan. Ganoon rin ang shape ng lampshade at kobre ng kama na ginagamit ko.

Mag-iilang buwan na rin simula ng pumunta ako sa bahay nila Nanay pero ngayon ko lang napansin.

Napunta ang tingin ko sa poster picture na nakalagay sa bedside table ko. It was me, smiling big. Si Kuya Bryan pa yata ang kumuha nito.

Lumapit ako doon at kinuha ito. Isinuyod ko ang mga daliri sa larawan. Ang laki ng ngiti ko dito. Ipinilig ko ang ulo at sinubukang alalahanin kung bakit masaya ako sa araw na iyon. Maya-maya pa ay napatawa ako.

Tama! It was the first day I met Kuya Bryan. Ibina