Library
Maghanap
Home / Romance / The CEO'S Orphan Wife / TAYO NA LANG ULIT 3

Share

TAYO NA LANG ULIT 3

Author: Shynnbee
last update Huling Na-update: 2024-01-11 17:34:47

Bagong araw, bagong pag-asa. Nakabili ako ng asukal kagabi kaya heto ako ngayon muling magtitinda. Sana lang mapaubos ko ito agad.

Kasabay ko na din si Nanay sa paglabas. Siya na ang nagbitbit ng aking paninda dahil mas magaan at ako naman ang nagbuhat ng kaniyang mga nilabhan. I-de-deliver na niya ito ngayon kina Attorney Flores.

Pahinto-hinto kami dahil may mga bumibili na paisa-isa. Nang makarating kami sa gate ng mga Flores ay kalahati na ng paninda namin ang napaubos.

"Sabay na lang tayo sa pag-uwi, 'Nay."

"Sige, Anak. Hihintayin kita sa waiting shade."

Kapag umuwi siya tiyak na kukunin na naman ni Tiyong ang pera na kinita ni Nanay. Huwag ko na nga munang isipin ang demonyong iyon, nakakasira lang siya ng araw.

Paglatapos ng mahigit isang oras napaubos ko din ang paninda ko. May mga nagpapatrabaho sa may kurbahan kaya binili nila ang mga biko ko pangmeryenda.

Kahit nakakapaso ang sikat ng araw masaya akong naglakad pabalik.

"Chelle, may biko ka pa?" Hindi ko namamalayan
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 4

    Masama ang pakiramdam ni Nanay kinaumagahan pero bumangon pa din siya ng maaga para magpunta sa mansyon upang ipaglaba ang mga binata na galing sa Maynila. Naglaba naman muna ako ng aking mga damit bago ako umalis upang magtinda ng biko. Kapag napaubos ko ang paninda ko, plano kong magpunta sa bayan upang mamalengke. Magdadagdag ako ng paninda para madagdagan din ang aking kita. Kailangang kumita nang malaki-laki ng kaunti dahil buntis na si Nanay. Sa sunod na mga buwan bawal na siyang maglabada pa, kung maari nga lang ay ayaw ko na siyang magtrabaho kaso mapilit siya. Sabagay, ano nga ba ang ibibigay niya kay Tiyong kung hindi siya magtatrabaho? May nagpapatanim na ng palay ngayon kaya nakabenta ako malayo pa man ako sa highway. Hindi na ako nakarating pa sa mansyon, dahil naubos na ang paninda ko. Hindi ko na naipagtabi si Sir Huxley. Bukas na lang. Sumakay na ako ng jeep papuntang bayan. Tiningnan ko ulit ang aking listahan para masigurado na wala akong makakalimutan. Bigas,

    Huling Na-update : 2024-01-11

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 5

    Hinatid ako ni Aling Minerva sa pangalawang palapag kung saan ako mamamalantsa. Alas-nuebe na ngayon ng umaga. Tinanghali na ako dahil inasikaso ko pa si Nanay na may sakit. Wala si Tiyong. Hindi ito umuwi kagabi kaya nag-alangan pa akong iwanan kanina si Nanay. Napatingin ako sa malaking balkonahe kung saan ko unang nakita noon si Sir Angus. Tahimik ang mansyon, hindi ko pa nakikita ang tatlong lalake. "Umalis yata ang mga Senyorito," sabi ni Aling Minerva kaya nakahinga ako nang maluwag. Mabuti naman kung ganoon. Sinimulan kong plantsahin ang mga tshirts at mga polo nila. Hindi ko alam kung alin dito ang pagmamay-ari nino. Bahala na lang sila mamaya.Ilang araw pa lang sila dito pero ilang damit na ang nagamit nila. Ang sipag naman nilang magpalit ng damit. At sana na lang lahat madaming damit. Nakalahati ko na ang pinaplantsa ko nang magbukas ang isang pintuan. Agad inatake ng mabangong amoy ang aking ilong. Lumabas si Sir Angus mula sa silid. Bagong paligo pa ito. Akala ko ba

    Huling Na-update : 2024-01-11

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 6

    Tinulungan nga ako ni Sir Huxley pero pakiramdam ko doble ang pagod ko dahil sa kanila. Iniwan ko sila na nag-aasaran para manguha ng dahon ng saging sa may likod. May ilang puno ng saging dito na tinanim ko noon para may magamit kapag gumawa ng kakanin. Mula elementary tumutulong na ako kay Nanay para kumita ng pera. Sumunod sa akin ang tatlo. "Tulungan ka na namin..." Nag-unahan pa sina Sir Huxley at Sir Caius sa pag-agaw sa akin sa itak na hawak ko. Nagsimula na akong mapikon kaso kailangan kong magpakabait sa kanila. Nakuha ni Sir Caius ang itak. Kumuha din siya ng isang dahon ng saging kaso hindi maganda ang bagsak nito sa lupa. Napangiwi ako dahil hindi ito magagamit sa pagbalot ng suman na balanghoy. Ano ba iyan sila! "Hindi ito dapat mapunit, di ba?" tanong ni Sir Huxley kaya tumango ako. Kinuha niya ang itak kay Sir Caius at siya naman ang kumuha, kaso napunit pa din. Hindi na ako makaimik sa inis. Napatingin ako kay Sir Angus nang mapansin ko na nakatingin na naman siya

    Huling Na-update : 2024-01-12

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 7

    "Damn it! It's inside my shirt!""Fuck! Something is biting my butt.""Fuck! My balls!"Pumikit ako at tumalikod sa kanila nang ipasok ni Sir Caius ang kaniyang kamay sa loob ng kaniyang pantalon. Puro sila mura. Hindi na din ako makatawa pa dahil naawa na ako sa kanila. Naalala ko na taga-Maynila nga pala sila at hindi mga laking probinsya. Nagkaroon sila ng mga pantal. Pati ang makikinis nilang mga pisngi ay hindi pinatawad ng mga antik, kaya hindi na kami tumuloy sa dulo. Nagpasya ako na umuwi na kami dahil baka mapaano pa sila. Hindi ko naman sila kagaya na sanay na sa kagat ng langgam. Halatang hindi na din sila komportable. Kanina pa sila kamot nang kamot. Ano'ng oras na din, kaya uuwi na lang kami para mabenta ko na din 'to. Mabuti na lang at nakasalubong ko si Mang Epong, sinabihan niya ako na dalhin ang mga kabute sa kanilang bahay. Dadalhin daw nila ito bukas sa kanilang mga anak na nakatira sa syudad. Dalawang oras mahigit pa ang layo ng syudad dito sa amin. "Umuwi na

    Huling Na-update : 2024-01-12

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 8

    Nagdasal ako pagkagising ko ng alas-kuwatro ng madaling araw. Maaga pa din akong nagising kahit puyat ako kagabi. Alas-dies na natapos ang ginagawa ko. Kapag wala si Sir Angus malamang natapos ko sana iyon agad. Birthday ko ngayon. Eighteen na ako. Ibig sabihin ay ganap na akong dalaga. Alas-siete na ng umaga nang matapos ako kaya dali-dali na akong naligo. Gising na din si Nanay, nagsusuka siya kaya inasikaso ko muna ang kakainin niya bago ako umalis."Happy birthday, Anak." Nilabas niya mula sa kaniyang bulsa ang isang libong piso. "Kapag maaga kang natapos sa mansyon, pumunta ka ng bayan para bumili ng damit mo, huh.""'Nay, huwag na po." Nagtitipid at nag-iipon nga ako para sa kanila ng kapatid ko, e, tapos binigyan naman niya ako ng pera. "Hindi, Anak. Birthday mo, e. Bumili ka ng bago mong tshirt saka pantalon. Bumili ka na din ng bago mong tsinelas, huh."Mapilit si Nanay kaya kinuha ko na ang pera, pero wala naman akong planong ibili ito gaya ng gusto niya. Itatabi ko na

    Huling Na-update : 2024-01-12

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 9

    "Sir, hindi ko po matatanggap itong celphone..." Napatingin sa akin ang tatlo. Kasalukuyan silang kumakain ng agahan dito sa garden. "Why?" Nagyuko ako ng ulo at pasimpleng nilapag ang celphone sa gilid ng mesa. "Ahm, sobrang mahal na kasi nito..." Umiling ako. "Hindi ko po matatanggap." Na-overwhelm ako kahapon kaya hindi na ako nakapag-isip ng mabuti. Kaninang madaling araw ko lang naisip. Hindi ko pa nabubuksan iyong box. Hindi ko tinangkang buksan. "Tsss. It's yours. Binili ko para sa'yo 'to." Umiling ako. "Maglilinis na ako mga Sir. Magandang umaga sa inyo." Nagkatinginan silang tatlo. Tipid akong ngumiti bago ko sila iniwan. Bumalik ako sa loob ng mansion at kinuha ang gagamitin ko sa paglilinis bago umakyat sa taas. Inuna kong pinuntahan ang silid ni Sir Caius. Katatapos ko lang magpalit ng mga punda nang pumasok siya. Bitbit niya iyong celphone. Nilapag niya ito sa mesa katabi ng bag ko. "Ayaw mo ng celphone?" Ngumiti lang ako. Hindi naman sa ayaw ko ng celphone. G

    Huling Na-update : 2024-01-12

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 10

    Wala ang mga lalake nang mananghalian na. Kami lang ni Aling Minerva ang kumain. Hindi ko na din tinanong pa kung nasaan ang mga amo niya. Hanggang ngayon nga ay hindi pa din kumakalma ang puso ko dahil sa mga nangyari. Gulat pa din ako sa ginawa ng dalawa. At sumabay pa sa iniisip ko iyong itsura ni Sir Angus kanina. Ba't ba siya ganoon? Nakita ba niya iyong paghalik ni Sir Caius sa akin? Iyon ba ang dahilan ba't ganoon ang mukha niya? Pero bakit? Pinapasakit ko lang ang ulo ko sa pag-iisip. Bandang alas-tres nang magplantsa ako naman ako. Hindi naman ganoon kadami kaya inabot lang ako ng isang oras. Kadarating lang din ni Sir Angus at dumiretso siya sa kaniyang silid. Wala pa sina Sir Caius at Sir Huxley. At sana mamaya na sila umuwi kapag nakaalis na ako. "Salamat po, Aling Minerva." Inabot na nito ang aking bayad ngayong araw. "Bukas ulit, Chelle. Iyong meryenda, baka puwedeng agahan mo ng kaunti dahil ipapasabay ko na iyon sa mga trabahador na pupunta sa may bangkak.""Sige p

    Huling Na-update : 2024-01-12

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 11

    Para sa bayad ng celphone dapat itong mga gulay pero nilako ko na lang. Mabilis ko din namang napaubos dahil ilang araw din akong hindi nakapagtinda dahil sa paglilinis at laba ko sa mansyon. Hindi pa tapos ang trabaho ko sa mansyon dahil bukas babalik pa ulit ako. Malungkot akong umuwi sa aming bahay. Nadatnan ko si Nanay na naglalaba ng aming mga damit. "Magaling ka na ba, 'Nay?" "Oo, Anak. Maayos na ako."Pinilit niyang ngumiti upang ipakita sa akin na maayos na siya pero ang totoo alam kong nanghihina pa siya. "Kailan ka magpapa-check up, 'Nay?" "Subukan ko bukas, Anak.""Samahan na po kita bukas, para siguradong makapagpa-check up ka."Mas maganda pa din na matingnan siya. Para masiguro na okay lang sila ng kapatid ko. Pumasok na ako sa loob upang makapagpalit ng damit. Tiningnan ko din ang binigay nina Sir Angus sa akin kanina. Andito iyong celphone. May mga sabon na panligo, shampoo at maliliit na tsokolate at kung ano-ano pa rito. Mukhang mga galing pa ito sa ibang bansa

    Huling Na-update : 2024-01-13

Pinakabagong kabanata

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 6

    Naging madalas ang travel namin kasama ang mga bata. Gusto naming ma-enjoy ang bawat lumilipas na araw kasama ang aming mga anak na ang bibilis lumaki. Lalong-lalo na si Angel na ilang taon naming hindi nakapiling. Tapos ngayon ay dalaga na. It was a bitter sweet feeling, kaya we treat every day as a special day. "How are you, sweetie?" Nakatulog na ang maliliit kong anak, kaya pinuntahan ko siya sa kaniyang silid para kausapin. Gumagawa siya ng kaniyang project ngayon kaya tinulungan ko na din siya. "Ayos naman po, Mommy. Medyo napagod lang sa school, pero kaya ko naman po.""Yeah. Graduating ka na kasi, kaya madaming mga pinapagawa. I'm proud of you, anak ko."Tinigil niya ang kaniyang ginagawa upang yakapin ako. "I love you, Mommy. Mahal ko po kayo ni Daddy.""We love you too, Anak." Habang pinagmamasdan ko siya, hindi pa din mawala-wala iyong feeling ko na parang maiiyak dahil naiisip ko ang lahat ng mga pinagdaanan niya bago namin siya nakapiling. Ganito pala ang pakiramdam n

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 5

    Ang bilis ng panahon at parang mas naging mabilis pa ito dahil sa mga taon na hindi namin makasama si Angel. Ngayon ang kaniyang 17th birthday. We decided to throw her a party kahit na ayaw sana siya. Nitong mga nagdaang birthday niya, kami-kami lang talaga. We invited some of our closest friends pero wala siya ni isang bisita na kaklase o kaya malapit na kaibigan. May mga friends na siya ngayon kahit paano. Nag-join siya sa iba't ibang mga clubs sa school. We also enrolled her to different special classes. May taekwondo class din siya na ang Daddy niya ang may gusto, para na rin alam niya kung paano protektahan ang kaniyang sarili. Habang inaayusan siya ng make up artist naiiyak ako. Dalaga na ang baby ko. Sobrang ganda niya, kaya naman laging nag-aalala ang kaniyang Daddy. Sobrang bait din niya na labis kong kinakabahala, dahil baka abusuhin lamg ang kabaitan niya. She's wearing a baby pink balloon dress na nagpatingkad pa ng kaniyang angkin na ganda. Ang kaniyang suot na mga ala

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 4

    Years later..."Nasaan na ba ang daddy mo kasi?" Hindi na matapos-tapos ang pag-aayos ko dahil sabay-sabay na tinotoyo ang tatlo kong anak. Aalis kami ngayon, pero ano'ng oras na hindi pa ako nakagayak. Inuna kong bihisan si bunso pero binigyan siya ng kuya niya ng chocolate chips kaya ngayon ang dumi na. "Relax lang, Chelle..." bulong ko habang pinupunasan ang bunso kong anak tapos pagkalingon ko nakita ko naman ang sinundan ng bunso ko na madumi na ang damit. "Hay naku..." Namewang ako at huminga nang malalim. "Gusto niyo bang umalis o hindi? Kung hindi, iiwan ko na lang kayo dito."Mababait naman sila, e. Kaso sobrang hyper at ngayon pa talaga sila nagkaganito kung kailan aalis kami. Umalis ang dalawang kasambahay namin para mamalengke. Kulang kami sa tao ngayon dahil umuwi iyong yaya ng mga bata tapos hindi ko alam kung makakabalik pa. Nagbalikbayan ata ang boyfriend niya kaya baka magpakasal na din muna. Iyong isa namang kasambahay pinaalis na namin matapos makalunok ng kray

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 3

    Angel was quiet the whole time. Nahihiya siya. "Normal lang naman ang magka-crush, Anak.""Hindi ko po crush si Jaspar, Mama."Ngumiti siya. Hindi ko alam kung maniniwala ba ako sa kaniyang sinabi pero gusto kong magtiwala sa aking anak. Mukhang okay na din silang dalawa ni Jaspar. Nag-uusap na ulit sila at nagpapansinan. Kung ano man ang naging problema nila kahapon ay hindi ko na lang din pinilit na alamin pa. Kinausap din ni Angus si Jaspar kaninang umaga. He asked him if he wanted to move to Daddy Elias' house. Pumayag naman si Elias, gusto nga daw nito tumulong kay Nanay. Naiinip at nahihiya ata ang bata. Mas madami kasi ang katulong dito sa bahay kaysa doon kina Nanay. But then, nalaman na naman agad ito ni Angel. Umiyak na naman. She said that Jaspar was like a brother to him. Syempre, ang kaniyang daddy na nagsabi na hayaan kahit umiyak ang anak ay hindi nakatiis. Hindi na naman natuloy ang plano niya. Natapos ang school year kaya nagbakasyon kami sa probinsya. Kasama nami

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 2

    "Tita..." Sumilip si Jaspar sa may pintuan. "Yes, Jaspar?"Tinulak niya ang pintuan. Pumasok siya na may bitbit na isang tray. May sakit ako ngayon at hindi ako bumaba upang kumain ng breakfast at lunch. This boy is really sweet. May dala din siyang gamot. Humingi siguro sa mga maid. "Thank you, Jaspar..." Nakatayo lang ito sa gilid. Hinihintay niyang kumain ako. Wala akong gana kaso ayaw ko namang biguin ang bata. Jaspar is 14 years old. Mas matanda siya ng dalawang taon sa aming Angel. He's talk for his age. At sobrang guwapo din niya. Mukha siyang may lahi, kagaya nina Angus. Ang sabi ni sister, iniwan daw si Jaspar sa labas ng pintuan ng orphanage noon. Nasaan kaya ang mga magulang niya? Hindi man lang ba nila iniisip ito? Kawawang bata. Humigop ako sa sabaw. Nagsubo lang ako ng kaunting kanin. Enough na ang sabaw. "Mama, nagdala ako ng fruits." Napangiti ako. Akala ko kung ano ang ginagawa niya dahil hindi siya sumama kay Jaspar. Hanggang sa matapos akong kumain, hindi pa

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 1

    Natapos ang one month honeymoon at bakasyon namin, kaya bumalik na ulit kami ng Pinas. Ilang buwan ulit na magtatrabaho at magfo-focus din muna sa homeschooling ni Angel. "What do you think?" "Hindi ko alam, mahal..." Bumuntong hininga si Angus. Tila hindi makapagdesisyon, o ayaw niya talaga. Kaso iniisip niya ang kaniyang anak. Ilang araw na namin 'tong pinag-uusapan."Pero kapag ginawa natin iyon, makakatulong din tayo." Binaba ko ang laptop. Katatapos ko lang mag-reply sa email ng madre na namamahala ng bahay ampunan. "If you're not comfortable, it's okay. Madami namang ways to help."After a long week, nagdesisyon si Angus na puntahan namin ang bahay ampunan. Hindi ito alam ni Angel. Akala niya ay magbabakasyon lang ulit kami. "Oh my God! We're going to visit the orphanage!" Tuwang-tuwa siya nang makita ang daan paliko sa kinaroroonan ng orphanage. Hindi na siya mapakali. At siya pa nga ang naunang bumaba ng sasakyan. Hindi siya nakilala agad ng ibang mga bata. "Angel, ikaw

  • The CEO'S Orphan Wife   WAKAS

    Isang enggrandeng kasal na mula pa nang unang makilala ko si Chelle ay pinangarap ko na ibigay sa kaniya. Isang church wedding, beach wedding dito sa Pinas at garden wedding naman sa ibang bansa. She deserve it, at ito ang paulit-ulit kong sinasabi at pinaparamdam sa kaniya kahit pa sinasabi niya na kahit simpleng kasal lang masaya na siya. Hindi ko gusto ang simpleng kasal. Kaya nga hindi ko siya pinakasalan nang mga bata pa kami dahil hindi niya deserve ang isang simple o kaya ay secret wedding. Nag-aral akong mabuti at pinalago ang business namin, para sa pangarap ko para sa aming dalawa. That's because she deserve the best. She deserve a grand wedding. Nakapag-announce na ako sa public, nang maging okay kami. I announced that she and I are engage. I wanted the world to know. Madami ang nagulat. Madami ang nagtaka at nagtanong. Madami ang nanghusga dahil wala naman silang alam. Pero lahat ng opinyon ng mga mapanghusgang tao ay hindi mahalaga. "What matters is that I love you so

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 42

    ANGUS Sa halip na sumama kina mommy at daddy sa ibang bansa, pinili kong magbakasyon sa probinsya. Ako lang dapat ang magbabakasyon doon, dahil gusto kong mapag-isa pero sumama ang mga kaibigan kong sina Huxley at Caius. At habang nasa biyahe ay nakagawa na agad sila ng plano. *Magpakilig ng maganda at inosenteng probinsyana. *Makipag-sex sa virgin na probinsyana. Fuck and leave. Iyon ang plano nila na kalaunan ay sinang-ayunan ko na lang din dahil pinilit nila akong um-oo. Wala din namang mawawala kung subukan. Napatingin ako sa baba nang mapansin ko na may kausap si Manang Minerva, ang aming caretaker dito sa mansyon. Isang babae na sa tingin ko ay nasa high school pa lang ang kausap niya. Nagtitinda daw ito ng biko.Una kong napansin sa kaniya ang kaniyang tsinelas na bukod sa maputik ay magkaiba din ang kulay. Luma na ito at tiyak kong hindi siya nagkamali ng nasuot na pares ng kaniyang tsinelas. Luma na din ang malaking tshirt na suot at may mga maliliit na ding butas. Maga

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 41

    After one week umuwi na muna kami ng Pinas. After one month ulit kami magta-travel, para makapagpahinga si Angel at para na rin makapag-start na siya sa kaniyang tutor. Kami naman ni Angus ay magtatrabaho. Hindi puwedeng pabayaan ang business dahil madaming empleyado ang umaasa sa amin at para na rin 'to sa future ni Angel at ng iba pa naming magiging mga anak. Lumipat kami sa bahay ni Angus. Isang three storey modern house na mayroong magandang garden. "Ampalaya?!" Gulat na gulat ako na makakita ng napakaraming tanim na ampalaya, na kalaunan ay nauwi sa malakas na paghalakhak. "May mga kabute din, Ma'am," singit naman ni Manang Erna, ang matandang maid na nagpalaki kay Angus. Nanunukso kong tiningnan si Angus. Gosh! Grabe, baliw ang lalakeng 'to. Baliw na baliw sa akin. "Paborito ko po ang ampalaya," sabi naman ni Angel, habang ginagala ang paningin sa buong paligid. "Talaga? Paborito ko din iyon, pero ang daddy mo hindi kasi iyan kumakain ng gulay, lalo na ang ampalaya." Naala

Maaari mong magustuhan

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status