Library
Maghanap
Home / Romance / The CEO'S Orphan Wife / TAYO NA LANG ULIT 11

Share

TAYO NA LANG ULIT 11

Author: Shynnbee
last update Huling Na-update: 2024-01-13 19:10:09

Para sa bayad ng celphone dapat itong mga gulay pero nilako ko na lang. Mabilis ko din namang napaubos dahil ilang araw din akong hindi nakapagtinda dahil sa paglilinis at laba ko sa mansyon. Hindi pa tapos ang trabaho ko sa mansyon dahil bukas babalik pa ulit ako.

Malungkot akong umuwi sa aming bahay. Nadatnan ko si Nanay na naglalaba ng aming mga damit.

"Magaling ka na ba, 'Nay?"

"Oo, Anak. Maayos na ako."

Pinilit niyang ngumiti upang ipakita sa akin na maayos na siya pero ang totoo alam kong nanghihina pa siya.

"Kailan ka magpapa-check up, 'Nay?"

"Subukan ko bukas, Anak."

"Samahan na po kita bukas, para siguradong makapagpa-check up ka."

Mas maganda pa din na matingnan siya. Para masiguro na okay lang sila ng kapatid ko.

Pumasok na ako sa loob upang makapagpalit ng damit. Tiningnan ko din ang binigay nina Sir Angus sa akin kanina. Andito iyong celphone. May mga sabon na panligo, shampoo at maliliit na tsokolate at kung ano-ano pa rito. Mukhang mga galing pa ito sa ibang bansa
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 12

    Nakarating na ako dito para magpa-load tapos uuwi ako agad nang hindi man lang nakikita si Sir Angus? Huminga ako nang malalim bago ako nagsimulang maglakad papunta sa mansyon. Sampung hakbang hanggang sa umabot ng singkwenta. Sa labas ng mansyon ay nakikita ko ang bulto ng isang lalake. Medyo madilim sa gawing iyon kaya hindi ko kita ang mukha, pero natitiyak kong si Sir Angus iyon. Pawisan na ako. Kahit gabi na nakarating talaga ako dito, samantalang takot na takot akong maglakad kapag gabi na. Mabuti na lang at may dala akong face towel. Pinunasan ko ang aking mukha at leeg. Sinuklay ko din ang dulo ng aking buhok gamit ang aking mga daliri. Tumayo ako may ilang dipa ang layo kay Sir Angus. Nginitian ko siya kahit wala man lang kangiti-ngiti ang mga labi niya. Taimtim siyang nakatingin sa akin. At pagkatapos ng ilang sandali ay ngumisi siya. "Ikaw lang?"Pumalatak siya. "Let's get inside." Hinawakan niya ang braso ko saka ako marahang hinila. Binuksan niya ang gate. Hawak niy

    Huling Na-update : 2024-01-13

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 13

    Nakangiti si Nanay habang tinitingnan isa-isa ang mga pasalubong sa akin ni Sir Angus. Matagal bago niya sinatinig ang alam kong kanina pa niya gustong sabihin. "Nobyo mo ba si Angus?" tanong niya na kinalaglag ng aking panga. Nobyo? "'Nay, hindi po."Kumunot ang kaniyang noo at ilang sandali na nanahimik bago muling nagtanong. "Nanliligaw?""Hindi din po, 'Nay." Wala namang sinasabi si Sir Angus sa akin at lalong hindi ko naiisip ang bagay na iyon. "Bakit pala siya nagpunta dito sa probinsya kung ganoon?"Nagkamot ako ng ulo dahil hindi ko din alam ang sagot sa tanong ni Nanay. Wala namang sinabi si Sir Angus. Marahil naaawa siya sa akin kaya niya ako binilhan nitong mga bagay na 'to. "Naglilihim ka ba kay Nanay?""'Nay, hindi po." Hindi ba kapani-paniwala ang sagot ko? Eh, iyon naman ang katotohanan. "Hindi ko nga po siya ka-text, e. Wala akong ka-text kahit na isa sa kanila. Kagabi lang nag-text si Sir sa akin..."Nakagat ko ang aking dila at hindi na nais pang ituloy ang ak

    Huling Na-update : 2024-01-13

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 14

    May sasabihin ako, ito ang sinabi ni Angus sa akin kagabi pero bigla na lang naputol ang tawag. January two na ngayon. Bagong taon at bagong pag-asa. Hindi pa din umuuwi si Tiyong at sana ay huwag na talaga siyang umuwi pa. Pagkatapos magtinda ng kakanin, nagsimba na muna ako. May pagkain naman na si Nanay sa bahay at napaliguan ko na ang kapatid ko kanina bago ako nagtinda. Tahimik akong nagdasal. Iniyak ko sa Kaniya ang lahat ng frustrations ko. Sinabi ko sa Kaniya ang ninanais ng aking puso. Alas-dose na ng lumabas ako ng simbahan. At saktong pagsakay ko ng jeep ay nakatanggap ako ng text galing kay Angus. Tinatanong kung nasaan ako. Para na naman akong nabuhayan dahil sa text niyang iyon. Pakiramdam ko ay uuwi siya ulit dito sa probinsya!Nagpababa ako sa mansyon. Hindi ko din alam kung bakit dito ako bumaba. Nilabas ko ang aking celphone. Ngayon pa lang ako nag-reply kay Angus. "Nandito ako sa labas ng mansyon." Hindi ko alam pero umaasa talaga ako na nandito siya ngayon.

    Huling Na-update : 2024-01-14

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 15

    Lagi kaming magka-text ni Angus, kahit nasa klase siya ay nagte-text pa din siya sa akin. Binigay niya ang schedule niya kaya alam ko ang oras ng kaniyang klase. Hindi na ako nag-re-reply kapag nasa klase siya at baka mapagalitan pa siya ng kaniyang professor. Dalawang linggo na ang nakalipas mula nang bumisita siya dito at walang araw na nagmimintis siya sa pangungulit sa akin sa text. Karga ko ngayon ang aking kapatid habang hinihintay ko si Nanay na matapos sa pagligi. Kauuwi ko lang galing sa pagtitinda ng kakanin. Matapos magpahinga ay mangunguha ulit ako ng gulay. Paulit-ulit at wala namang bago sa buhay ko, pero sanay na ako. Nakakasawa, oo, pero hindi puwedeng tumigil dahil mahirap lang kami. Mas magpupursigi pa ako sa buhay. Makakaahon kami sa hirap. Inspirasyon ko sina Nanay, ang kapatid ko at ganoon na din si Angus. Balang araw, magiging karapat-dapat din ako sa kaniya, hindi ko man mapantayan ang estado niya pero sisiguraduhin ko na magbabago ang buhay ko. Darating ang

    Huling Na-update : 2024-01-14

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 16

    Wala na akong naintindihan sa palabas. Windang ang aking isip dahil sa ginagawa ni Angus sa aking leeg. Kaya nang magtapos ang palabas at magbukas ang ilaw mabilis ko siyang naitulak. Sana lang ay walang nakakita sa amin. "Tara na?" alanganing aya ko sa kaniya. Nauna na akong tumayo. Sabay kaming naglakad sa exit, habang magkahawak ng kamay. Panay ang tingin niya sa akin nang makalabas kami. Nakayuko ako at minsan ay napapaiwas ng tingin kapag nagkakasalubong ang aming mga mata. Nangangatog pa din ang tuhod ko dahil sa ginawa niya kanina. Ano'ng plano niyang gawin? Hindi pa umabot sa puntong iyon ang iniisip ko tungkol sa relasyon namin. "Gusto mong kumain?" "H-Huh?" "You're spacing out. Are you okay?"Ngumisi siya. "Sorry about earlier, I got carried away."Dahan-dahan akong tumango. "Huwag mo ng uulitin, huh..."Kumunot ang kaniyang noo pero kalaunan ay tumango naman siya. "Okay. So, you don't want me to kiss you?"Nag-init ang aking pisngi. "H-Hindi naman kiss ang ginawa mo

    Huling Na-update : 2024-01-15

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 17

    Maaga akong lumabas upang magtinda ngayon. Dalawang bilao ng biko ang dala kong paninda, kapag hindi ko napaubos, didiretso ako sa bayan at doon 'to ititinda sa labas ng munisipyo. At bago pa nga mananghalian, napaubos ko ang paninda ko. Binilang ko ang aking pinagbentahan sa public cr. Nagpalit na din muna ako ng damit dahil pinagpawisan ako kanina. Naglagay ako ng polbo sa aking mukha, leeg at sa aking leeg upang bumango naman ako kahit paano.Sumakay na ako agad sa jeep. Plano kong umuwi na muna para iwan ang bilao sa bahay. Wala pa namang text si Angus. Baka mamayang hapon pa ang dating niya. Pagbaba ko ng jeep ay sakto namang tumawag si Angus. "Hello?""Nasa mansion na ako..." Uuwi pa ba ako? "Nasaan ka?""Dito sa malapit... sa waiting shade.""Punta ka na dito. I'll be waiting for you."Kabado akong naglakad papuntang mansion. Ang tagal kong hinintay ang araw na 'to kaya naman ganoon na lang ang kalabog ng aking dibdib dahil sa saya. Nasa gate siya, nag-aabang sa akin. Naka

    Huling Na-update : 2024-01-15

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 18

    Hindi nagtagal ang pagkakadikit ng kaniyang labi sa akin. Lumayo din siya agad at doon pa lang ako nakahinga. "You want to watch movie?" Kaysa magtungangaan kami dito at makagawa ng ibang bagay, mas mabuti nga siguro na manood na lang kami. Tumango ako at tumayo. Pumili ako sa mga dvd ng magandang palabas. Action romance ang napili ko. Wala namang ibang mapagpipilian. Siya ang nagsalang dahil hindi ko naman alam kung paano. Wala kami nito. Wala kaming tv sa aming bahay.Kumuha siya ng tubig at naglabas siya ng mga tsokolate sa mga pasalubong niya. May mga pasalubong din siyang damit para kina Nanay at baby. Hindi niya sila kinalimutan. Nakaakbay siya sa akin habang nanonood kami. Nakatutok sa telebisyon habang ang isip ko naman ay naglalakbay. Naiisip ko ang buhay ko, kung ano na ang estado ng buhay ko next year at sa mga susunod pang mga taon. "You're bored?" Umiling ako. Napansin yata niya na nakatulala ako. "May naisip lang ako.""Hmmm?" Sinandal niya ang kaniyang ulo sa aki

    Huling Na-update : 2024-01-16

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 19

    Kinuha ni Tiyong iyong pera na naitabi ni Nanay kasama na din ang mga pasalubong ni Angus sa kaniya. Siguro ibebenta niya ang mga iyon at ipambibisyo lang. Ayaw ko ng mangunsumi, kaya hindi na din ako nagbigay ng aking komento tungkol sa nangyari. Kailangan pa ba? Paulit-ulit na lang kami ni Nanay. Malungkot kong nginitian si Nanay bago ako umalis ng bahay upang maglako ng biko. Iyong kalahati ng bilao ay naka-reserve na. Tanghali na ng matapos akong maglako, nakaabang naman sa akin si Angus sa gate ng mansyon. Sasamahan niya ako sa bayan. Araw ngayon ng pamimili ko, dahil bukas may lakad kaming dalawa. "Dito ka na lang," bilin ko sa kaniya. Nakasimangot siya pero wala siyang nagawa kung hindi sumunod sa hiling ko. Hindi na din naman ako nagtagal pa at bumalik ako agad sa sasakyan. "Ikot-ikot muna tayo, hanap tayo ng makainan. Iyong liblib," may pahaging niyang sabi kaya natawa na lang ako. "Sana lang hindi mo ako ipagpalit dahil sa ginagawa ko sa'yo," biro ko na kinasimangot niya

    Huling Na-update : 2024-01-17

Pinakabagong kabanata

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 6

    Naging madalas ang travel namin kasama ang mga bata. Gusto naming ma-enjoy ang bawat lumilipas na araw kasama ang aming mga anak na ang bibilis lumaki. Lalong-lalo na si Angel na ilang taon naming hindi nakapiling. Tapos ngayon ay dalaga na. It was a bitter sweet feeling, kaya we treat every day as a special day. "How are you, sweetie?" Nakatulog na ang maliliit kong anak, kaya pinuntahan ko siya sa kaniyang silid para kausapin. Gumagawa siya ng kaniyang project ngayon kaya tinulungan ko na din siya. "Ayos naman po, Mommy. Medyo napagod lang sa school, pero kaya ko naman po.""Yeah. Graduating ka na kasi, kaya madaming mga pinapagawa. I'm proud of you, anak ko."Tinigil niya ang kaniyang ginagawa upang yakapin ako. "I love you, Mommy. Mahal ko po kayo ni Daddy.""We love you too, Anak." Habang pinagmamasdan ko siya, hindi pa din mawala-wala iyong feeling ko na parang maiiyak dahil naiisip ko ang lahat ng mga pinagdaanan niya bago namin siya nakapiling. Ganito pala ang pakiramdam n

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 5

    Ang bilis ng panahon at parang mas naging mabilis pa ito dahil sa mga taon na hindi namin makasama si Angel. Ngayon ang kaniyang 17th birthday. We decided to throw her a party kahit na ayaw sana siya. Nitong mga nagdaang birthday niya, kami-kami lang talaga. We invited some of our closest friends pero wala siya ni isang bisita na kaklase o kaya malapit na kaibigan. May mga friends na siya ngayon kahit paano. Nag-join siya sa iba't ibang mga clubs sa school. We also enrolled her to different special classes. May taekwondo class din siya na ang Daddy niya ang may gusto, para na rin alam niya kung paano protektahan ang kaniyang sarili. Habang inaayusan siya ng make up artist naiiyak ako. Dalaga na ang baby ko. Sobrang ganda niya, kaya naman laging nag-aalala ang kaniyang Daddy. Sobrang bait din niya na labis kong kinakabahala, dahil baka abusuhin lamg ang kabaitan niya. She's wearing a baby pink balloon dress na nagpatingkad pa ng kaniyang angkin na ganda. Ang kaniyang suot na mga ala

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 4

    Years later..."Nasaan na ba ang daddy mo kasi?" Hindi na matapos-tapos ang pag-aayos ko dahil sabay-sabay na tinotoyo ang tatlo kong anak. Aalis kami ngayon, pero ano'ng oras na hindi pa ako nakagayak. Inuna kong bihisan si bunso pero binigyan siya ng kuya niya ng chocolate chips kaya ngayon ang dumi na. "Relax lang, Chelle..." bulong ko habang pinupunasan ang bunso kong anak tapos pagkalingon ko nakita ko naman ang sinundan ng bunso ko na madumi na ang damit. "Hay naku..." Namewang ako at huminga nang malalim. "Gusto niyo bang umalis o hindi? Kung hindi, iiwan ko na lang kayo dito."Mababait naman sila, e. Kaso sobrang hyper at ngayon pa talaga sila nagkaganito kung kailan aalis kami. Umalis ang dalawang kasambahay namin para mamalengke. Kulang kami sa tao ngayon dahil umuwi iyong yaya ng mga bata tapos hindi ko alam kung makakabalik pa. Nagbalikbayan ata ang boyfriend niya kaya baka magpakasal na din muna. Iyong isa namang kasambahay pinaalis na namin matapos makalunok ng kray

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 3

    Angel was quiet the whole time. Nahihiya siya. "Normal lang naman ang magka-crush, Anak.""Hindi ko po crush si Jaspar, Mama."Ngumiti siya. Hindi ko alam kung maniniwala ba ako sa kaniyang sinabi pero gusto kong magtiwala sa aking anak. Mukhang okay na din silang dalawa ni Jaspar. Nag-uusap na ulit sila at nagpapansinan. Kung ano man ang naging problema nila kahapon ay hindi ko na lang din pinilit na alamin pa. Kinausap din ni Angus si Jaspar kaninang umaga. He asked him if he wanted to move to Daddy Elias' house. Pumayag naman si Elias, gusto nga daw nito tumulong kay Nanay. Naiinip at nahihiya ata ang bata. Mas madami kasi ang katulong dito sa bahay kaysa doon kina Nanay. But then, nalaman na naman agad ito ni Angel. Umiyak na naman. She said that Jaspar was like a brother to him. Syempre, ang kaniyang daddy na nagsabi na hayaan kahit umiyak ang anak ay hindi nakatiis. Hindi na naman natuloy ang plano niya. Natapos ang school year kaya nagbakasyon kami sa probinsya. Kasama nami

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 2

    "Tita..." Sumilip si Jaspar sa may pintuan. "Yes, Jaspar?"Tinulak niya ang pintuan. Pumasok siya na may bitbit na isang tray. May sakit ako ngayon at hindi ako bumaba upang kumain ng breakfast at lunch. This boy is really sweet. May dala din siyang gamot. Humingi siguro sa mga maid. "Thank you, Jaspar..." Nakatayo lang ito sa gilid. Hinihintay niyang kumain ako. Wala akong gana kaso ayaw ko namang biguin ang bata. Jaspar is 14 years old. Mas matanda siya ng dalawang taon sa aming Angel. He's talk for his age. At sobrang guwapo din niya. Mukha siyang may lahi, kagaya nina Angus. Ang sabi ni sister, iniwan daw si Jaspar sa labas ng pintuan ng orphanage noon. Nasaan kaya ang mga magulang niya? Hindi man lang ba nila iniisip ito? Kawawang bata. Humigop ako sa sabaw. Nagsubo lang ako ng kaunting kanin. Enough na ang sabaw. "Mama, nagdala ako ng fruits." Napangiti ako. Akala ko kung ano ang ginagawa niya dahil hindi siya sumama kay Jaspar. Hanggang sa matapos akong kumain, hindi pa

  • The CEO'S Orphan Wife   SPECIAL CHAPTER 1

    Natapos ang one month honeymoon at bakasyon namin, kaya bumalik na ulit kami ng Pinas. Ilang buwan ulit na magtatrabaho at magfo-focus din muna sa homeschooling ni Angel. "What do you think?" "Hindi ko alam, mahal..." Bumuntong hininga si Angus. Tila hindi makapagdesisyon, o ayaw niya talaga. Kaso iniisip niya ang kaniyang anak. Ilang araw na namin 'tong pinag-uusapan."Pero kapag ginawa natin iyon, makakatulong din tayo." Binaba ko ang laptop. Katatapos ko lang mag-reply sa email ng madre na namamahala ng bahay ampunan. "If you're not comfortable, it's okay. Madami namang ways to help."After a long week, nagdesisyon si Angus na puntahan namin ang bahay ampunan. Hindi ito alam ni Angel. Akala niya ay magbabakasyon lang ulit kami. "Oh my God! We're going to visit the orphanage!" Tuwang-tuwa siya nang makita ang daan paliko sa kinaroroonan ng orphanage. Hindi na siya mapakali. At siya pa nga ang naunang bumaba ng sasakyan. Hindi siya nakilala agad ng ibang mga bata. "Angel, ikaw

  • The CEO'S Orphan Wife   WAKAS

    Isang enggrandeng kasal na mula pa nang unang makilala ko si Chelle ay pinangarap ko na ibigay sa kaniya. Isang church wedding, beach wedding dito sa Pinas at garden wedding naman sa ibang bansa. She deserve it, at ito ang paulit-ulit kong sinasabi at pinaparamdam sa kaniya kahit pa sinasabi niya na kahit simpleng kasal lang masaya na siya. Hindi ko gusto ang simpleng kasal. Kaya nga hindi ko siya pinakasalan nang mga bata pa kami dahil hindi niya deserve ang isang simple o kaya ay secret wedding. Nag-aral akong mabuti at pinalago ang business namin, para sa pangarap ko para sa aming dalawa. That's because she deserve the best. She deserve a grand wedding. Nakapag-announce na ako sa public, nang maging okay kami. I announced that she and I are engage. I wanted the world to know. Madami ang nagulat. Madami ang nagtaka at nagtanong. Madami ang nanghusga dahil wala naman silang alam. Pero lahat ng opinyon ng mga mapanghusgang tao ay hindi mahalaga. "What matters is that I love you so

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 42

    ANGUS Sa halip na sumama kina mommy at daddy sa ibang bansa, pinili kong magbakasyon sa probinsya. Ako lang dapat ang magbabakasyon doon, dahil gusto kong mapag-isa pero sumama ang mga kaibigan kong sina Huxley at Caius. At habang nasa biyahe ay nakagawa na agad sila ng plano. *Magpakilig ng maganda at inosenteng probinsyana. *Makipag-sex sa virgin na probinsyana. Fuck and leave. Iyon ang plano nila na kalaunan ay sinang-ayunan ko na lang din dahil pinilit nila akong um-oo. Wala din namang mawawala kung subukan. Napatingin ako sa baba nang mapansin ko na may kausap si Manang Minerva, ang aming caretaker dito sa mansyon. Isang babae na sa tingin ko ay nasa high school pa lang ang kausap niya. Nagtitinda daw ito ng biko.Una kong napansin sa kaniya ang kaniyang tsinelas na bukod sa maputik ay magkaiba din ang kulay. Luma na ito at tiyak kong hindi siya nagkamali ng nasuot na pares ng kaniyang tsinelas. Luma na din ang malaking tshirt na suot at may mga maliliit na ding butas. Maga

  • The CEO'S Orphan Wife   TAYO NA LANG ULIT 41

    After one week umuwi na muna kami ng Pinas. After one month ulit kami magta-travel, para makapagpahinga si Angel at para na rin makapag-start na siya sa kaniyang tutor. Kami naman ni Angus ay magtatrabaho. Hindi puwedeng pabayaan ang business dahil madaming empleyado ang umaasa sa amin at para na rin 'to sa future ni Angel at ng iba pa naming magiging mga anak. Lumipat kami sa bahay ni Angus. Isang three storey modern house na mayroong magandang garden. "Ampalaya?!" Gulat na gulat ako na makakita ng napakaraming tanim na ampalaya, na kalaunan ay nauwi sa malakas na paghalakhak. "May mga kabute din, Ma'am," singit naman ni Manang Erna, ang matandang maid na nagpalaki kay Angus. Nanunukso kong tiningnan si Angus. Gosh! Grabe, baliw ang lalakeng 'to. Baliw na baliw sa akin. "Paborito ko po ang ampalaya," sabi naman ni Angel, habang ginagala ang paningin sa buong paligid. "Talaga? Paborito ko din iyon, pero ang daddy mo hindi kasi iyan kumakain ng gulay, lalo na ang ampalaya." Naala

Maaari mong magustuhan

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status