One

Nakatayo ako sa malaking entablado sa harap ng maraming tao na tila nasasabik sa susunod na mangyayari. halos nakalimutan ko na may dignidad pa akong pumunta sa lugar na ito. Sino ang nagmamalasakit sa dignidad o paggalang sa sarili kung kailangan mong humanap ng paraan upang mabuhay at matulungan ang pamilya.

Kailangan kong gawin ito para sa aking kapatid kahit na alam kong lahat ng tao dito ay walang iniisip kundi ang magsaya gamit ang kanilang pera.

"Ladies and gentlemen! Please welcome our Auction Star, Janiyah”

Kasabay ng sigaw ng announcer ang palakpakan ng mga tao. Nandito ang malalaking negosyante.. Hindi man lang ako magtataka kung bakit kasama sila ngayong gabi ng ilang asawang lalaki dahil ngayon ang pinakamalaking kaganapan ng Auction Club kung saan ang ilang negosyante o mayayaman ay nagbi-bid para sa mga babaeng gusto nilang gamitin.

Kahit ayaw kong gawin, ngumiti ako sa harap nilang lahat. Wala akong magawa dahil gusto ko ring sumali sa trabahong ito. Isa ito sa mga dahilan kung bakit matutulungan ko ang aking pamilya.

Gusto kong umalis sa lugar na ito dahil alam ko kung anong klaseng tao ang nandito.

"Janiyah, please step forward and show how beautiful you are, especially in the clothes you are wearing tonight. Agree?!” sabi ng announcer.

Ginawa ko ang sinabi niya, pumunta ako sa harapan kung saan mas makikita ako dahil sa spotlight na nakatutok sa akin. Malakas ang palakpakan na narinig ko, pero ang naiisip ko lang ay kung anong oras ito magtatapos para makaalis ako. Hindi ko alam kung bakit ako pinili ng Manager namin para maging Auction Star.

"The bid is now open! First offer, one million for one night!" sabi ng announcer.

"Dalawang milyon!" Isang lalaking nakasuot ng tuxedo ang sumigaw na may paddle number sa kanyang kamay.

"Three million! Anyone can beat his offer?

Ang mga alok na binanggit ng ilang mga lalaki ay hindi sapat para sa akin dahil hindi ko makukuha ang buong halaga ng pera na babayaran ng taong magbi-bid sa akin. Kailangan ko ng pera para sa aking kapatid na babae dahil siya ay may sakit sa puso, kailangan niya ng paggamot.

Ngunit habang ginagawa ang auction na ito, hindi pa rin nawawala ang nerbiyos sa aking dibdib. Alam ko kung gaano ito kahirap pagkatapos ngayong gabi.

“Six milyon!” nag-alok ang isa pang lalaki.

"Wow, anim na milyon! Marami yan. At tila walang makakatalo ng anim na milyon. Isasara namin ang deal—"

“Limampung milyon.”

Ang lugar ng auction ay napuno ng tahimik na pagkabigla sa aming narinig. Tiningnan ko ang lalaki sa likod na seryosong tumingin sa harap— na nakatingin sa aking mga mata. lalo akong kinabahan dahil sa lalaking nakatingin sa akin ngayon. Walang gustong magsalita, tinitigan lang namin ang lalaki hanggang sa tumayo siya. Hindi ako makapaniwala sa narinig ko. Ito ang unang pagkakataon na may mag-aalok ng ganoong kalaking pera.

Nagulat kaming lahat sa sinabi ng lalaki, tila tumigil ang mundo ko nang dahan-dahan siyang naglakad palapit sa entablado, o dapat kong sabihin, mas malapit sa akin ay hindi pa rin ako inaalis ng mata. Anong ginagawa niya?

"S-sir? S-sigurado ka ba?” Maging ang announcer ay nauutal na sabihin ang tanong na iyon nang nasa malapit ang lalaking nag-alok ng maraming pera para sa akin.

Sino ang lalaking ito?

"Do I look like I'm kidding?" tanong ng lalaki.

Kahit ang boses niya ay sobrang kakaiba kaya kakabahan ka rin kapag narinig mo na. May lumapit sa kanyang lalaki at iniabot ang isang piraso ng papel. Tiningnan ko rin ang announcer at ang Manager ko na nagulat nang makita ang papel na hawak niya.

"50 milyong dolyar para sa babaeng ito. Sapat na ba 'yon?” nagtanong ang lalaki at ipinakita ang papel na isinulat niya, alam kong check iyon.

Hindi agad nakasagot ang Manager ko, natigilan lang siya sa lalaki at sa check na hawak niya. Sigurado akong tatanggapin ng aking Manager ang pera dahil ito ang unang pagkakataon na may nag-alok ng napakalaking halaga para lang sa isang babae.

"Announce it," narinig kong bumulong ang Manager sa announcer kaya mabilis na kinuha ng announcer ang mikropono.

"May makakatalo sa 50 milyong dolyar mula sa taong ito?" tanong niya. Walang sumagot, tahimik ang mga tao, marahil ay nagulat din sa nangyari.

"Sarado na ang deal. 50 Milyong Dolyar para sa Janiyah!” Napasigaw siya ng malakas na halos mabingi na ako.

Hindi pa rin ako makapagsalita, na para bang hindi lalabas ang mga salitang gusto kong sabihin. Seryosong tumingin sa akin ang lalaki at mas nagulat kaming lahat nang lumingon siya at lumabas ng Auditorium Hall.

"Janiyah, umalis na tayo. Ang iyong mga kasamahan ay susunod na magbi-bid.” Masayang sabi ng Manager. Sinundan ko siya at gayundin ang lalaking kasama ng lalaki kanina.

"Ngayon kailangan ka ng aking boss."

Dahil sa sinabi ng lalaki, huminto kami ng Manager ko. "Oo, bibihisan ko muna si Janiyah. Dadalhin ko siya sa kinaroroonan ng iyong sasakyan." Nakangiting sabi ng Manager ko pero umiling ang lalaki.

"Iniutos ng amo ko na hintayin ko ang babae at ako mismo ang maghahatid sa kanya." Seryoso pa rin ang sagot ng lalaki.

Tumingin kami ng Manager ko sa isa't isa, bumuntong-hininga siya at tumango sa lalaki. "Sige, hintayin mo na lang siya sa labas dahil may mga babaeng nagbibihis sa loob." Hindi sinagot ng lalaki ang sinabi ng Manager kaya hinila niya lang ako sa dressing room.

"Wow, nakikita mo yan? Malaking oras ang lalaking iyon at masuwerte ka dahil pinili ka niya.” Masaya niyang sinabi sa akin.

Maswerte ba talaga ako o siya? Hindi ko makukuha ang perang ibinigay ng lalaki nang buo dahil dalawampung porsyento lang ang makukuha natin sa lahat ng perang natanggap. Kukunin niya ang labis. Pero dahil kailangan kong tulungan ang pamilya ko, tinanggap ko lang na ganyan. Marami rin ang dalawampu't porsyento ng limampung milyon na ibinigay ng lalaki.

"Magbihis ka, mukhang naiinip ang customer namin. Bilis.” Nagmamadali siyang pumunta sa akin.

Wala akong ginawa kundi ang susunod dahil gusto ko ring umalis. Pagpasok ko sa dressing room kung nasaan ang mga kasamahan ko, narinig ko ang mga bulong nila sa akin. Agad na nakarating dito ang balita na may bumili ng mayaman ko.

May masaya, may nagulat at hindi mawawala na may naiinggit sa nangyari. Wala akong pakialam dahil tulad nila, nagtatrabaho lang ako.

"Ipapadala ko ang pera sa iyong bangko bukas, Janiyah." lumingon ako sa Manager ko nang magsalita siya.

Ngayon ay nasa labas na ako ng dressing room at pupunta sa parking lot kasama ang mga lalaking staff.

"Okay, Miss. Maghihintay ako.” Ngumiti ako ng matipid. Ngayon kailangan ko ang pera ngunit wala akong magagawa dahil nasa mga patakaran na dapat ipadala ng Manager ang pera.

"Let's go," sabi ko sa lalaki.

Sinundan ko lang siya sa parking lot, hinayaan siyang buksan ang magandang sasakyan sa harap ko.

“Pumunta ka.” Nakarinig ako ng baritonong boses mula sa loob ng sasakyan. Hindi ko tinitingnan ang lalaki, pumasok lang ako para tapusin ang kabaliwan na ito.

"Sino ka?" Iyon ang bukas kong tanong sa lalaki.

Nakasuot siya ng shades, gabi na at nasa loob lang siya ng kotse niya. Bakit siya nakasuot ng salamin?

"Hindi iyon ang agenda natin ngayon. Nag-bid ako ng limampung milyong dolyar para sa iyo kaya ang kailangan mo lang gawin ay sundin ang lahat ng iniuutos ko sa iyo."

Sino ang taong ito at kung makapagsalita siya ay parang binili niya talaga ako ng higit sa limampung milyon.

"Sa palagay ko bago ka sa mundo ng mga auction ng kababaihan? Hindi ko makukuha ang lahat ng perang ibinibigay mo sa akin." sinabi ko nang direkta.

Lihim pero wala akong pakialam. Hindi namin dapat sabihin sa mga customer na.

"Ano? Ano ang ibig mong sabihin?" tinanong ako ng lalaki.

Huminga ako ng malalim at hinarap siya ng diretso. "Twenty percent is mine and the rest is their so don't act like you paid me more than what I got half." sabi ko matagal.

Nagulat ako nang lumingon siya sa kanyang tagiliran at kinuha ang parehong papel tulad ng dati.

"Siguro sobra na para sundan mo ako," sabi niya habang nagsusulat sa papel na hawak niya. “Isa pang limampung milyong dolyar. Lahat ng sa iyo.” Hindi ako makapag-react nang hawakan niya ang kamay ko at inilagay ang tseke.

"Ano ang gusto mo at mukhang desperado kang bilhin ako?" tanong ko, inis.

Tumingin lang siya ng diretso sa mga mata ko na nagpabilis ng tibok ng dibdib ko.

"Ano?" tanong ko.

Dahan-dahan niya akong nilapitan, gusto kong bumaba ng sasakyan pero hindi ko alam kung bakit hindi ko mabuksan ang pinto.

"Babayaran kita buwan-buwan, gawin mo ang sinasabi ko." Ano ang gusto niyang gawin ko, bakit ayaw niya akong diretsuhin.

"Sabihin mo sa akin." Kung ito lang ang trabaho ko para tulungan ang pamilya ko, ayos lang. Kahit sigurado akong hindi mapagkakatiwalaan ang katabi kong lalaki ngayon.

He licked his lips so I was even more nervous, what the hell is he doing.

"Be my wife for one year."