"I'm sorry, but who are you?" Tanong ni Diego rito. Hindi nga pala niya kilala si Florence.
"My name is Florence. Florence Veloso." Kalma lang nitong sagot.
"What are you doing here?" I asked him with my left eyebrow raised.
"I just missed you. Anyways..." Ibinaba niya ang kanyang tingin sa magkahawak naming kamay ni Diego. "...bakit magkahawak ata ang kamay ninyo? Are you two lovers?"
I rolled my eyes inside my thought. What now? Gagaya rin ba siya kay Dustin?
"Ano naman kung gano'n, pre? May problema ka?" Pagsingit ni Diego dahilan para tingnan siya ng lalaki. They were looking intently at each other. Mukhang anumang segundo ay susugurin nila ang isa't-isa.
"Wala naman. Congrats, dude." Florence extended his hand for a handshake. Tiningnan ko naman si Diego na nakatingin lang sa nakalahad nitong kamay. Hinigpitan ko ang pagkakahawak sa kamay niya dahilan para lingunin niya ako. I gave him a 'just-do-it-para-wala-nang-away' look kaya niling
"Okay ka lang ba diyan? Gusto mo bang ako na ang magluluto ng lugaw para kay sir?" Tanong ni Sebastian habang naghahanda ako ng mga kakailanganin sa pagluluto ng lugaw."Okay na ako, Sebastian. Hayaan mo na lang ako dito. Gusto kong ako mismo ang magluluto para sa boyfriend ko." Sabi ko nang hindi ko inaalis ang tingin sa ginagawa."Aba, kina-career ang pagiging girlfriend ah."Napatigil ako sa ginagawa at kunot-noo siyang tiningnan."What do you mean?" I asked him.He shrugged. "Wala lang. Mahal mo talaga si Sir Diego noh?"Napaiwas ako ng tingin. Paano ko ba sasabihin ito? I don't love him the way how Sebastian thinks. Mahal ko si Diego bilang kaibigan ko. Nothing more."Umalis ka na nga dito. Ayokong papanoorin ako habang nagta-trabaho ako rito. Hindi kita amo." Pinagpatuloy ko na lang ang ginagawa. Ramdam ko naman na umalis na ito kaya napabuntong-hininga ako. Ano ba itong ginagawa ko? Darating ba ang araw na pagsisihan ko ito? Da
Hindi ko maintindihan kung bakit siya humihingi ng tawad sa akin. May ginawa ba siyang kasalanan sa akin? I don't remember anything at all. "Ano bang sinasabi mo? Are you practicing?" Pilit ko na lang na isipin na nagpa-praktis lang talaga siya ng paghingi ng tawad. Siguro mabigat sa kanyang dibdib na mag-apologize lalo na't hindi niya alam kung mapapatawad ba siya ng taong hinihingian niya ng tawad. "Hindi ako nagpa-praktis. Totoong humihingi ako ng tawad sa 'yo." Napaatras ako habang tulala lang na nakatingin sa kanya. Bigla ko na lang naalala ang sinabi sa akin ni Irina na taong pumatay kay Justin De Leon. Oo nga pala. Siya ang inakusahan na pumatay kay Justin, ang taong naging parte na rin ng buhay ko. "Sabihin mo sa akin. I-ikaw ba ang pumatay kay—" "Ako nga." Napasinghap ako. Kinapa-kapa ko ang sariling kamay sa hangin para maghanap ng makakapitan. Nakapa ko ang mesa kaya sumandal ako doon. Hindi pa rin nagbabago ang ekspresyon s
"Miss Augustus, right?" Tanong ng isang babae sa akin habang ako ay nakaupo dito sa waiting area. Andito na ako sa company na sinabi sa akin ni Mr. Ochoa. Mukhang dito siya nagta-trabaho. Ano kaya trabaho niya? Sabi kasi niya sa akin na may secretary daw siya. Is it possible that he is a president in this company? Napatawa na lang ako sa loob ng aking isipan. Wala akong alam pagdating sa mga kompanya kaya hindi ako sigurado sa mga teorya ko ngayon. Char, teorya daw?"Um, yes. I am Aurora Augustus po.""Mr. Ochoa will be here any seconds now. Maghintay ka muna dito." Ngumiti sa akin ang babae at nagbow bago umalis. Nakasuot ito ng pormal na kasuotan. Mukhang ito iyong sinasabing secretary ni Mr. Ochoa.Medyo matagal-tagal na rin akong naghihintay dito. Wala lang akong ginagawa kundi panoorin ang mga taong dumadaan dito. Ilang minuto na rin ang lumipas simula no'ng lapitan ako no'ng secretary. Nakakaramdam na ako ng antok. Pupuntahan pa kaya ako ni Mr. Ochoa?
Papunta ako sa CR ngayon dahil talagang naiihi na ako. Ngunit nabigla na lang ako nang harangin ng secretary ang daan papasok. She looked at me from head to toe and an evil smile flashed on her lips. Mukhang may balak talaga siyang hindi maganda sa akin."Padaan ako." Kalma kong sabi, pero sa kaloob-looban ko ay gusto ko na siyang itulak para makapasok na ako. Haharang-harang ba naman e."Sige. Alisin mo ako dito." Paghahamon niya sa akin."Gusto mo bang itulak kita?""Go ahead. Hindi naman kita pipigilan e. Basta alam mo na kung ano ang posibleng mangyari kapag nalaman ito ni Mr. Ochoa."I scoffed as I looked to my side and massaged my chin. Parang hinahamon talaga ako nitong babaeng ito. May CCTV ba dito para malaman namin kung sino ang may sira sa utak?"Kahit na alam kong sira na utak mo, hindi pa rin ako papatol sa 'yo dahil kailangang mahalin ang mga kaaway. Sadyang ang mga utak bolinao lang ang papatol sa 'yo." I smirked dahilan para
Hindi ko alam kung saang orphanage ako kaya hindi ko nasagot ang tanong ni Mr. Ochoa. Earlier, I saw how his face softened. Talagang gusto niyang malaman ang totoo. No'ng tinanong ko siya kung bakit niya gustong malaman ang orphanage na pinanggalingan ko, hindi niya ako sinagot. Sadyang gusto lang daw niyang malaman? I even asked where his daughter is, and he said that she is fine. Hindi niya sinabi kung nasaan ito.Pumunta ako sa school dahil gusto kong makausap si Mrs. Erojo. Gusto kong malaman ang sagot sa tanong ni Mr. Ochoa. Hindi ko alam kung bakit pero nasasabik akong makilala ang tunay kong mga magulang."Di ba estudyante ka rito?" Tanong ng guard sa akin. Andito ako sa entrance at nagfi-fill in ng logbook. Matapos kong isulat doon ang name, age, address, contact number at purpose ay tiningnan ko si guard at nginitian."Opo. Noon." I smiled."Hala, nagdrop out ka? Sayang naman.""Okay lang po. Pwede na po ba akong pumasok?""Uh, sige
Napatungo na lang ako habang tawa pa rin nang tawa sina Dustin at Felicity. Andito na kami sa loob ng opisina ni Mrs. Erojo at hinihintay na lang namin ang pagdating nito dahil may klase pa daw ito. Pero habang naghihintay dito ay puro na lang tawa ng dalawa ang naririnig ko. Parang gusto ko tuloy hagisan ng bomba ang naglalakihan nilang bibig, char."Hoy, tumigil nga kayo!" Pagpapatigil ko sa kanila pero sadyang ayaw nilang tumigil. Patuloy pa rin sila sa pagtawa."Sabing tumigil kayong dalawa e!!""Paano ba naman kasi, bakit kasi inakala mong girlfriend ako ni Arthur!! Like haler, kami na ni Dustin since senior high! Duh!" Ani Felicity."E bakit ba kasi feeling close ka kay Art e!!""Hala? Nagseselos ka na naman? Talagang ganito ako noh! Gusto ko kasing pagselosin itong boyfie kong tarantadu!" Nagulat na lang ako nang batukan ni Felicity si Dustin."Aray naman, babe! Ayan ka na naman sa pambabatok mo e!" Dustin pouted."Ikaw kasi! B
Naglakad siya palapit sa amin habang nakalagay ang kanyang mga kamay sa loob ng kanyang bulsa. Hindi ko alam kung bakit pero parang totoo ang sinasabi niya. I really am still in love with him, at iyon ang nakakainis. Apektado pa rin ako sa kanya."Ano, Ror? Natulala ka ba nang makita mo ako? Ibig sabihin lang niyan, mahal mo—" Hindi ko na siya pinatapos dahil agad akong tumayo mula sa pagkakaupo at sinampal siya sa kanyang pisngi. I heard Felicity and Dustin gasped."Ang kapal ng mukha mo. Sa tingin mo ba mahal pa rin kita? No. Hindi na. Wag kang masyadong feeling diyan dahil nandidiri ako sa 'yo." I scoffed. Lalagpasan ko na sana siya para makaalis na ako dito. Babalikan ko na lang si Mrs. Erojo dito kapag hindi ko na nakikita ang pagmumukha ng lalaking ito."Wait." Bigla niya akong hinawakan sa braso dahilan para mapatigil ako. Tumigil lang ako pero hindi ko siya tiningnan. Naghihintay lang ako sa sasabihin niya para makaalis na rin ako dito."Kun
"Aurora?" Nabalik ako sa realidad nang marinig ko ang boses ni Mr. Ochoa. Ilang araw na rin simula noong pumunta ako sa school, no'ng nakita ko sina Art. Pero talagang palagi kong napapansin na wala ako sa aking sarili."Po?""Alam mo kasi, sa sobra na pagma-mop mo, madudulas na ata kaming mga dumadaan." He chuckled as he said that. Agad ko rin namang tiningnan ang sahig na mina-mop ko at nakitang basang-basa na pala ito. I bit my lower lip in embarrassment habang hindi pa rin inaalis ang tingin sa baba. Kinakabahan rin akong tumingin kay Sir dahil sa kapalpakang ginagawa ko."Sige, iha. Alis na ako. Basta mag-ingat ka ah? Baka kasi ikaw ang madulas diyan."Nakahinga ako nang maluwag nang makaalis na siya. I decided to take a small break. Napasandal ako sa semento dito at paulit-ulit na bumuntong-hininga sa tuwing naaalala ko ang lahat ng pinagdadaanan ko.Should I give Art a chance? Should I go visit Diego? Should I forgive Sebastian completely? S