KABANATA 1

First day of class ko bilang first year college. At ito ang unang beses na mag-isa lang akong papasok sa eskwelahan. Noon kasi, sabay kaming papasok ni Art, sabay pa kaming mag-eenroll. Last night was the worst day of my life. He really wasted everything we had para lang pagplanuhan kung paano niya mapapatumba ang kanyang ama. And I can't support him because that's just too much. Revenge is not the best thing to do.

"Excuse me?" May lumapit na isang babae sa akin. Tiningnan ko naman siya. Pinagdidikit pa niya ang kanyang magkabilang hintuturo sabay tungo. She have black, long straight hair and she is wearing a skirt and off-shoulder. Nakasandals siya sa pang-ibaba.

"M-may nakita ka bang lalaki na g-gwapo tapos nakasuot ng black pants at long sleeve polo? Uhm yung hairstyle niya ay quiff tsaka kayumanggi ang kulay ng balat niya, atsaka-"

"T-teka teka." I cut her off. Lumingon-lingon pa ako sa paligid para hanapin ang sinasabi niyang lalaki. Marami namang naka long sleeve, black pants, kayumangging buhok atsaka quiff hairstyle ah. Sino sa kanila?

"Oyyyy!!! Emma!!!!" Nanlalaki ang mga mata ko nang may makitang lalaking tumatakbo papunta sa direksyon namin. He fits the description kaya ay malamang, siya ang hinahanap nito.

"Sa'n ka ba nagpupupunta? Kanina pa kita hinahanap! Grabe, ang lawak pala nitong campus! Maliligaw ka na lang! Haha!" He doesn't seem like he noticed me so I decided to walk away from them.

"Speaking of ligaw, pwede ba kitang ligawan?"

Napatigil ako at nilingon iyong lalaki. Is it just me or ako talaga ang tinutukoy niya?

Nakangiti siyang tumingin sa'kin. He walked closer and extended his arm, asking for a handshake. Napatingin na lang ako sa kamay niya at nagdadalawang-isip kung makikipagkamayan ba ako. He's a stranger, and he has the guts to court me after seeing me for like, seconds?

Napangiwi akong tumingin sa pagmumukha nitong lalaki. He is the perfect definition of moreno. Gwapo, kaso nga lang, playboy.

"I'm Diego. Diego Archibald. And you are?"

"A-aurora. Aurora Augustus." I said as I shaked his hand.

"Aurora. Ang gandang pangalan. Mukhang prinsesa."

"Uh, kasi, Diego. Prinsesa naman talaga si Aurora," pagsingit nitong babaeng kasama niya.

"Prinsesa ba? Ah. Oo nga. Prinsesa nga. Ano title?" pabulong na nagtanong si Diego sa kasama.

"Sleeping Beauty," pabulong din na sagot ng babae.

Napakagat na lang ako sa pang-ibabang labi at hinihiling na sana ay mabitawan na ako nitong Diego. Kanina pa kasi na hindi niya binibitawan ang kamay ko. Isn't it rude to just pull out my hand?

I cleared my throat. Kasalukuyan pa silang nag-uusap at mukhang nakalimutang andito pa ako. Gusto ko nang umalis at pumunta sa classroom. It's already 7:10 in the morning at 7:30 ang start ng klase. Hindi ko pa naman alam kung saang building makikita ang classroom ko dahil hindi ko pa kabisadu itong campus. Marami pa namang naglalakihang mga building dito.

Nabitawan na lang ako nitong Diego nang marinig naming may announcement na pinapa-assemble kami sa activity center. Pumunta naman kami doon. Marami din palang mga estudyante na nag-aaral dito.

We formed lines for the flag raising ceremony at pagkatapos ay may mga nakatayong mga estudyante sa harap na may dalang plakard. Nakasulat doon ang mga sections namin. Hinanap ko naman yung sa akin. Bachelor in Secondary Education Major in English. 1-A ang section ko. Sumunod naman kami sa guide namin habang ito ay naglalakad papunta sa classroom. Ang pagkakaalam ko ay magkapareho kami ng kinuha ni Art. Pero nasaan na siya?

"Oh, andito na tayo. Pumasok na kayo." Sabi ng guide namin. Pagkapasok namin ay nanlalaki ang mga mata ko nang makita ko si Art. Nakaupo sa isang silya na malapit sa bintana habang ang siko niya ay nakapatong sa mesa, ang palad niya'y nasa kanyang pisngi. Nakatingin lang siya sa labas ng bintana. Nakakaramdam ako ng saya dahil hindi ko aakalaing papasok pa rin pala siya. Akala ko kasi tuluyan na niyang sisirain ang kanyang kinabukasan para lang sa paghihiganti niya.

Mabilis akong kumilos at tumabi sa kanya. Ayokong may iba siyang makakatabi dahil gusto ko ako lang. Selfish ba yun? Hindi naman siguro. Siyempre ako ang mas nakakakilala sa kanya kaya dapat lang na ako ang katabi niya.

Mukhang hindi niya napansin na ako ang tumabi sa kanya. Infairness ah, nalaman niyang ito ang classroom namin.

I poked his arm to get his attention but he didn't budge. Nasa labas pa rin ng bintana ang atensyon niya. Napanguso ako at paulit-ulit pa rin siyang kinalabit.

Napangisi ako nang may maisip. Lumapit ako sa kanya at itinapat ang bibig ko sa kanyang tenga.

"Hi, Art baby," I whispered.

"Sh*t, Ror!" Mabilis siyang lumingon sa'kin kaya lumayo ako sa kanya at napahawak sa sariling tiyan kakatawa. I know he suddenly felt his skin roughened. Sino ba naman ang hindi? But I know, hindi gagana kay Art ang pagsi-seduce ko. I've tried seducing him pero hindi naman siya nadadala. Gusto ko lang siyang pagtripan, actually. Wala akong balak na patulan siya. He's just a friend!

"Tumatayo mga balahibo ko dahil sa'yong babae ka!" He stated with disgust. Minsan ay napapaisip ako kung lalaki ba talaga 'to si Art.

"Ang aga mo ah." Umupo na ulit ako sa tabi niya at ibinalik naman niya ang tingin niya sa bintana.

"Nag-iisip pa ako."

"Talaga bang final na ang desisyon mo? Hindi ko ba mababago isip mo?"

He looked to me once again. No emotion was shown on his face. Hindi ko nababasa ang iniisip niya. This only means, he doesn't care about what I would feel. Talagang gagawin niya pa rin ang plano niya.

"Art, your dad is from the mafia. Ikaw mismo ang nagsabi niyan. Delikado sila. Hindi mo siya kakayanin mag-isa." Nag-aalala kong sabi. "You are a friend. Importante ka sa'kin. Hindi ko kakayaning mawalan ng isang kaibigan."

"Sinong maysabing nag-iisa ako?" malamig niyang sabi.

Napatigil ako sa sinabi niya. Anong ibig niyang sabihin? May mga kasamahan ba siya?

"At hindi ko sasabihin kung sino." He continued. That's what I want to know pero naunahan niya ako. Gusto kong malaman kung sino ang makakasama niya. Why are they supporting him? Hindi kaya naghire siya ng mga tao? Gagaya na rin siya sa dad niya? He'll become a boss of his own army?

I decided not to talk to him afterwards. Nagtatampo ako sa kanya. Why is he being selfish? Alam kong wala akong karapatang pigilan siya dahil isa lamang akong hamak na kaibigan niya. But isn't this what a friend should do? Ang mag-alala sa kanyang kaibigan? Ang siguraduhin na hindi mapapahamak ito? I am just doing this because he is my friend. And I don't want to lose him.

Matapos ang klase ay nanatili lang ako sa classroom. Hinintay ko munang maunang lumabas si Art. Mukhang wala rin siyang balak na pansinin ako at lumabas na din. I followed him. Pero mukha namang wala siyang kikitaing tao. Sinundan ko siya hanggang sa makauwi siya sa kanila. Nothing seems unusual. Wala ang daddy niya sa kanila pero alam kong babalik din iyon. And as for now, probably, Art is planning for his return.

"Rorrrrrr!!!!!!" Napapangiti ako nang marinig kong tinatawag ako ni Art. Nasa canteen ako ngayon dahil bumibili ako ng snacks. Sinasabi ko na nga ba nami-miss na ako ni Art eh.

Paglingon ko sa kanya ay bigla na lang napawi ang ngiti sa labi ko.

"Diego?"