Noon nagdududa ako kung makikita ko pa ang taong magiging kabiyak ng aking puso pero magmula ng makasama kita alam kong ikaw na ang gusto kong makasama habang buhay. Nangangako ako na araw-araw ay ipaparamdam ko sa iyo ang wagas na pagmamahal ko para sa inyo ng mga bata. Mag-away man tayo pero palagi akong magbababa ng aking pride at paulit ulit na hihingi ng tawad. Gusto kitang yakapin tuwing gabi, ikaw ang pinaka magandang nangyari sa aking buhay. Nangangako akong walang makakapag hiwalay sa atin kahit na sino o kahit na ano pang humadlang sa ating dalawa. Kayo ng mga bata ang aking tahanan, at wala akong ibang uuwian kundi kayo lamang. Nangangako ako Love na ang bawat paghalik ay mapupuno ng higit kesa kahapon at ang mga araw na ating pagsasaluhan ay palalaguin , pupunuin ng pagmamahalan at debosyon. Nangangako ako na pahahalagahan kita at ang mga bata, lagi kong iisipin ang inyong nararamdaman, irerespeto kita sa bawat desisyong aking gagawin. Love gusto kong ikaw ang makikita ko
SOPHIA POV Masaya na naluluha akong nakamasid sa aking kaibigan na si Amelia, sa dami ng hirap na kaniyang pinagdaanan finally makakapiling na din niya ang kaniyang minamahal habang buhay. Napatungga naman ako sa aking iniinom ng ako ay magbalik ng tingin sa aking harapan. Natatawa naman ako sa aking kaibigan na si Ian, saglit lang akong nalingat at nagsimula na itong makipaglandian sa mga bisitang lalaki. Bigla ko namang binaling ang aking tingin sa hampas ng alon, nakatanaw ako sa kawalan , para akong nalungkot bigla sa di ko malaman na dahilan. Maya maya ay may lumapit sa aking isang lalaki at bumasag ng aking pagmumuni-muni. "Miss lahat ng tao dito nag-eenjoy ikaw lang ang hindi nakikijoin sa kanila. Tignan mo ang saya saya ng mga kaibigan mong nagsasayawan. (bati nito sakin, natawa naman ako bigla sa pag-abot ng kaniyang kamay sa akin) by the way im Drake. Arnaldo's cousin." saad niya sa akin "haha sorry ewan ba (pinunasan ko ang luhang biglang tumulo sa aking mata) naging em
Nang lumabas na ang katas mula kay Amelia ay nagsimula naman itong tumungo sa aking ibaba, pinaikot niya ang kanyang dila sa dulo ng aking sandata. Sinubo niya ito ng walang sawa. Lalong nagtutumindig sa galit ang aking sandata. Nararamdaman ko ang pag labas ng litid sa leeg nito. "MMMM AMELIA NAKAKABALIW KA TALAGA" hinila ko naman siya at pinuwesto patuwad . Ipinasok ko ang aking sandata sa kaniyang kweba. Nang mag sanib pwersa na ang aming katawan ay may dumaloy na kakaibang init at kuryente sa aking sistema. Nagsimula na akong bumayo mula sa kaniyang likod. Malakas, madiin at pabilis ng pabilis. Ramdam na ramdam ko ang pagkiskis ng aking sandata sa loob ng kanyang kweba. Nakakabaliw ang aking asawa. Para akong nauulol na laging hinahanap ang kalamnan naming nagsasanib pwersa. Binuhat ko si Amelia patungo sa pasimano sa harapan ng malaki naming salamin. Kinapitan ko pataas ang kaniyang mga hita saka ko ipinasok muli ang aking sandata. Mapangahas ang bawat pag ulos ng aking sandata
ARNALDO POVNagdaan ang isang linggo , kasama ko ang aking mag iina at mga tauhan ni Amelia sa island na kumakain ng aming tanghalian sa dining area na pinagawa ko sa ilalim ng puno ng mangga ng biglang makatanggap ako ng tawag mula kay Kernel. Ilang taon na din akong nahihilig sa buhay sa island magmula ng magsama na kami ni Amelia . Pero dahil sa hindi naman talaga ako sanay sa buhay sa farm ay ginawa ko itong modern style para hindi mahirapan ang aming mga tauhan. Tuloy pa rin ang pagche-check ko sa stock market kahit pa nasa bahay lang ako. “Love kailangan ko lang sagutin tong tawag na to sigurado akong importante ito.” Tumayo ako sa harapan ng hapag at lumayo muna sa kinaroroonan nila. Nagtungo ako sa lugar na natatanaw ko ang mga nagdadaang bangkang malalaki. Huminga ako ng malalim bago ko ito sinagot.“Hello Kernel, may balita ka na ba sakin ?! Bigla ka kasing napatawag” Nag aalalang tanong ko sa kaniya.“Arnaldo , pasensya na pero kahit panget na balita ay kailangan kong sabi
SOPHIA POVSa loob ng limang taon ay masaya kaming nagsasamang mag-asawa sa bahay na binili ni Drake para maging love nest namin.Isa na lamang ang kulang sa aming pagsasama ang pagkakaroon ng aming supling. Bagaman matagal ng hinihiling sa akin ni Drake ang pagkakaroon namin ng anak ay hirap naman akong magbuntis, dala na din siguro ng aking edad dahil mid 30's na ako. Palagi man naming sinusubukan ay hirap talaga kaming makabuo. Humingi na rin kami ng tulong sa doctor at almost every week ay nagtutungo ako sa ospital upang magpa turok ng pamparami ng egg cell. Dahil sa hindi healthy ang egg cell na meron ako ay palagi itong namamatay bago pa man pasukan ng sp*rm cell ni Drake. Pati na ang pagsayaw sa simbahan ay nagawa na rin namin, kahit pa ang pag inom ng mga herbal medicine na hindi ko maintindihan ang lasa ay nasubukan ko na rin ngunit hindi talaga ito tumalab sa amin.Hanggang sa isang araw ay nakaramdam ako ng kakaiba. Tila umiikot ang buo kong paligid dahil sa sobrang pagkahil
THE BREAKDOWNNagmamadali akong nanakbo palabas ng building na pagmamay-ari nila Drake. Matalim kong tinignan ang floor kung saan naruruon ang opisina ng aking asawa na masayang nakikipagtampisawan sa ibang babae, nakita ko pa ang pagtanaw niya mula sa bintana sa kaniyang secret room. Kitang kita ko rin ang pagyapos ni Isabelle kay Drake mula sa likod nito mapang asar pa itong ngumiti sa akin. Kasabay ng pagbagsak ng aking luha ang walang tigil na pagbuhos ng ulan. Halos lahat ng tao sa lobby ay nakatingin sa akin dahil basang basa na ako sa pagkakatayo ko sa gitna ng ulanan. Kinuha ko ang aking water proof na cell phone, umiiyak kong tinawagan ang aking kapatid na lalaki. "Wesley sunduin mo na ako ngayon Please, nakapag desisyon na ako, hihiwalayan ko na si Drake." malakas ang aking pag-iyak. Para akong babagsak na sa aking pagkakatayo, halos bente minuto akong nakatayo sa labas. Nakita ko ang pangungutya ni Isabella sa akin ng maabutan nila akong dalawa ni Drake pagbaba nila sa lo
AT CAMPBELL MANSIONSOPHIA POVNagulat na lang ako ng bahagya akong tapikin ni Wesley para gisingin."we're here sis! " sabi niya pa sakin. Kimikiskis ko pa ang aking mata. Pakiramdam ko ay namumugto pa ang aking mga mata dahil sa walang tigil kong pag-iyak. Its been a decade magmula ng huling apak ko sa lugar na ito . Pagbaba ko ay sumalubong kaagad sa akin ang aming Abuello."WELCOME BACK SOPHIA! ikaw talagang bata ka kung ano-anong pumapasok sa isip mo." sabi nito sa akin, tulak-tulak ni Samantha ang wheel chair ng aking Abuello. "wag mo ng uulitin ang ginawang mong pagtatago samin , kung hindi tutungkudin na kita." pabirong sabi ni Abuello sa akin."LOLO! sorry po! huhuhu. (yumakap ako sa kaniya, tumingin din ako kay Mommy at Daddy, natatakot akong baka galit sakin ang mga ito dahil sa halos isang dekada kong pagtatago.) ““Mabuti naman at natauhan ka na sa kawalanghiyaan niyang asawa mo. Naikwento samin ni Wesley ang tungkol sa mga kalokohan niyang si Drake. Manang mana ka sa gal
EMERGENCY ROOM Nataranta ang lahat ng tao sa mansyon. Napahangos ng takbo sa akin sila Mommy pati na si Wesley sa aking kwarto. "Anong ngyayari sayo Sophia?!" natatarantang tanong ni Mommy ng makapasok siya sa kwarto ko. "ahhh Mommy, (namimilipit ako sa sakit, kapit kapit ko ang aking tiyan habang nakabaliko ang aking tuhod) hindi ko na kaya. AHHHHHH!" malakas kong sigaw. Nagmamadali akong binuhat ni Wesley. "Manong Nonoy paki-ready niyo na ang sasakyan. Sa St. Lukes po tayo. Pakibilisan lang. " nagmamadaling sabi ni Wesley sa aming taga maneho. Kapit naman ni Mommy an gaking cellphone. Sinalubong na kami sa labas ng mga kaibigang Doctor ni Mommy na tinawagan nila habang nasa daan kami. "Salamat Kumpadre at mabilis mong tinugon ang tawag ko." sabi ni Daddy kay Doctor. Hernandez ang kaibigan ni Daddy na Chairman of the Board sa ospital na ito. "Ikaw pa ba matatanggihan ko kumpadre, ano bang ngyari kay Sophia?!" tanong ni Doctor Hernandez kay Daddy habang tulak tulak nila ang s
Nakapalibot na samin ang crowd . Lahat ng ito ay kaniya kaniyang haka haka tungkol sa akin. May ilang kumakampi at ang iba naman ay nghuhusga.“Sinasabi ko na nga ba may tinatago yan siya.” Sabi niya sa akin ng iba“Kung asawa niya si Drake Alcantara dati ibig sabihin isa siya sa malalaking pamilya?! Siya pala ang kaibigan ni Amelia Alcantara ang asawa ni Mr.Arnaldo Alcantara ang famous CEO na bukod sa gwapo ay sobrang yaman pa” sabi ng isa sa akin. Napabuntong hininga na lang ako sa kanilang mga sinasabi. Ayokong makipag talo sa kahit na sino sa kanila.“Anong kaguluhan ito?” Anas ni Abuello."ito kasing babaeng ito ngfe-feeling. Hindi ko maintindihan kung bakit siya nandito pa rin hanggang ngayon. " mayabang na sabi ni Eunice. Nakatingin lang ako kay Abuello. Tuloy-tuloy pa rin si Eunice sa pang iinsulto sa akin"magtigil ka! lapastangan ka sa mga sinasabi mo sa aking apo." matapang na sigaw ni Abuello. Wala na akong magagawa . Ngayon ay alam na ng mga tao kung sino talaga ako. Nag
SOPHIA POVTuwang tuwa ang lahat sa sinabi ni Abuello. Naging usap-usapan naman sa buong opisina ang diumano pagdating ng babaeng apo ng mga Campbell. Napapailing na lang ako sa aking Abuello . Hindi talaga niya titigilan ang pang aasar sa akin. Alam kong ginagantihan ako ni Abuello dahil sa paglalayas ko noon. Isa pa malapit na din matapos ang aming kontrata. Babalik na ako sa Pilipinas. Ilang beses man niya akong pagalitan ay alam kong mahal na mahal ako ni Abuello. Nakikita raw niya sa akin ang pagka suwail ni Mommy noon.Matapos ang aming trabaho ay umuwi na din ako kagad. Ngayon kasi darating ang magsusukat ng damit na gagamitin namin sa event ng Campbell. Lahat ay may imbitasyon na gayundin ako.“Aba Sophia mukhang may gusto kang sabihin samin?!” Nakangiting tanong ni Lolo.“Huh?! Tungkol naman po saan ang sinasabi niyo?” Nagmamang maangan kong tanong sa kaniya.“Hay iha ayan ka na naman. Ang hilig mong maglihim sa amin ng daddy mo. Alam mo ang tinutukoy namin. May mga nababalit
AT THE SITE WORK SOPHIA POV "Hi Clarkson, Medyo late ka ata ngayon? himala aah!" tanong ko kay Clarkson "sorry naku grabe nagkaka traffic na rin kasi ngayon dito . Bihira naman itong mangyari . Pasensya na. Dumaan pa kasi ako sa Starbucks para bumili ng kape natin." sabi pa niya sakin "hahaha ano ito suhol. Bawal iyon" sagot ko pa sa kanya "hindi naman naalala ko lang na baka hindi ka pa nakakapag kape masyado kasing maaga ang pagpunta natin dito sa site." sagot naman niya sa akin. Itinuro ko na kay Clarkson ang lahat ng gagawin sa tuwing siya ay mag-sa-site visit. Masaya kaming nagkakatawanan ni Clarkson nagiging magaan na ang loob ko sa kaniya nitong mga nagdadaang araw. Habang tumatagal nakalimutan ko na ang ex husband kong si Drake. Alam kong hindi magandang pakinggan pero tingin ko ay nahuhulog na ako kay Clarkson. "a-attend ka ba sa pa event ng kumpanya?" tanong niya sa akin "mmm hindi ko pa alam, baka wala naman akong choice kailangan kong pumunta doon (muntik
"hindi mo na kailangang gawin ito. Tama naman sila Patricia baka mamaya pag-initan na naman ako ni Eunice." sagot ko pa kay Clarkson. "don't worry hindi ka na niya guguluhin pinagsabihan ko na si Eunice. Pasensya ka na talaga kay Eunice akala kasi niya porket magkaibigan kami ay pwede na niyang panghimasukan ang buhay ko. Nakababatang kapatid ang trato ko sa kaniya. Saka wag ka na lang maniniwala sa mga sasabihin niya. Madami kasi siyang mga sinasabi sa utak niya na siya lang nakakaalam. Akala niya boyfriend niya ako." sabi pa ni Clarkson sa akin. "halata nga, hahaha. kaya nga hindi ko na lang pinapatulan." sagot ko naman. Biglang dumating si Vanessa ang sekretarya ni Wesley. Lumapit ito sa amin kaya naputol ang aming pag-uusap. "Sophia, Clarkson pinapatawag kayo ni Sir Wesley. Kailangan daw niya kayo sa office niya ngayon. Hinihintay na nila kayo sa office niya." sabi nito sa amin "sige susunod na kami" sabay naming sagot nagkatawanan pa kami. Inayos ko lang ang aking gamit. Ini
CLARKSON POVAFTER 1 WEEK LEAVENabalitaan ko sa aking mga kasamahan ang ginawang pagsugod ni Euince kay Sophia. Hindi ko ito pahihintulutan. Ayokong ng dahil dito ay maudlot ang namumuong matamis na pagtitinginan namin ni Sophia kaya naman una kong ginawa ng malaman ko ito ay pinuntahan ko siya sa opisina dala ang paborito niyang kape mula sa starbucks. Nais kong humingi ng pasensya sa gulong ginawa ni Eunice. Bago pa man ako makarating sa station ni Sophia ay naharang na ako ni Eunice. "is that for me Clarkson?!" ang laki ng ngiti nito sa akin. Parang walang ginawang kasalan itong si Eunice. Napataas ang isang kilay ko. Hindi ko itotolerate ang ganoong klaseng ugali."Anong gulo na naman ang ginawa mo Eunice? akala mo ba hindi ko malalaman ang mga ginawa mo?" naiinis kong tanong sa kaniya."hindi ko alam ang sinasabi mo?! hindi kita maintaintindihan. Anong gulo ang sinasabi mo?" pa-inosenteng tanong niya sa akin"you know exactly what i am saying!. Grow up Eunice hindi pwedeng laha
SOPHIA POV CEO OFFICE Pagpasok namin sa loob ng opisina ni Wesley ay mayabang na nakapamewang itong si Eunice sa akin. "That Biatch Mr. Wesley, i want you to terminate her!". Nakatayo pa ito sa gilid ni Wesley. Napapataas naman ang kilay ko sa akto nitong si Euince sa harapan ng aking kapatid. Ganito ba talaga ka close ang dalawang ito. Napapailing na napapangiti naman ako sa kanila "Bakit Eunice anong offense ba ang ginawa sayo ni Ms. Gonzales?!" tanong kay Eunice ni Wesley "Mr. Campbell, masyado siyang mayabang saka ang rude niya sa akin. Alam mo bang sinigaw-sigawan niya ako sa harapan ng iba pang empleyado. Nakakaawa kaya ako, nakakahiya (yumuko pa ito at nakahawak sa braso ng aking kapatid) sinabihan niya pa aking linta daw ako. Sabi pa nga niya kahit magsumbong pa daw ako sa kahit na sino. Kahit pa daw na ikaw na CEO hindi niya aatrasan." nagpapaawang sabi nito sa aking kapatid. Napabirit naman ako ng kakatawa sa kasinungalingan nitong Eunice na ito. Matalim niya ako
SOPHIA POVLAST DAY SA HOSPITAL“Pasensya na Sophia, nagtatalo ata kayo ng boyfriend mo! Mukhang mainit ang ulo niya ng lumabas mula dito sa silid mo. Dinala ko lang tong sushi set . Nabanggit mo kasi kahapon na nag crave ka sa Sushi aalis na din naman ako kaagad.” Sabi ni Clarkson sa akin.“Sinong boyfriend?!” Nagtataka kong tanong“Yung lumabas mula dito sa silid mo. Yung matankad na lalaking maputi.” Sagot niya sa akin.“Hahhahaha! Sorry (napatakip ang aking palad sa aking bibig) hindi ko boyfriend yun, nakababatang kapatid ko siya” sagot ko naman sa kaniya.Natawa naman kami pareho sa kaniyang naisip. Pinagsaluhan na namin ang sushi na kaniyang dala dala.Sa halos 3 araw ng pananatli ko sa ospital ay walang araw na hindi ko nakikita itong bumisita sa akin. Masaya ako sa tuwing nakakasama ko si Clarkson. Sabay lang din kaming pinalabas ng ospital. Bagaman si Clarkson ay binigyan pa ng another 1 week leave dahil sa may benda pa ang kaniyang braso. Hindi din siya makak-kilos ng maayo
SOPHIA POV Hiyang hiya ako kay Clarkson ng dahil sa kapabayaan ko ay nalagay ko sa kapahamakan ang kaniyang buhay. Pwede naming ikamatay parehas ang hindi ko pagtingin sa signage na nakalagay sa may unahan ng lobby. Aaminin ko na busy kasi ako sa pagtingin ng mga picture nila Drake. Hindi ko maiwasang mainggit sa tuwing makikita ko ang development ng kanilang anak ni Isabelle. Buong buhay kong bibitbitin ang sakit na nararamdaman ko dahil sa pagkawala ng aking anak. Nang makabalik na ako sa aking silid sa ospital ay siya namang dating ng kapatid kong si Wesley. Galit na galit ito kasama ang mga imbestigador at pulisya. Nagpunta ito sa ospital para tanungin kung nais kong maghabla ng kaso. Kasama ng mga ito ang contractor na naka assign sa project na iyon. Nakakaawa ang mukha nitong halata mo ang sobrang pagkatakot. "YES WE WILL FILE A CASE AGAINST THE CONTRACTOR , THEY ARE VERY CARELESS!" galit na sagot ni Wesley sa pulis "Wesley, ako na lang. Hayaan mo na akong magdesisyon.
CLARK POVBAGO ANG AKSIDENTENabighani talaga ako sa taglay na kagandanhan ng bagong trainee sa Campbell Corp, hindi ko ito malapitan dahil nahihiya ako sa kaniya, naririnig ko ang mga kaibigan nito at tinatawag siya sa kaniyang pangalan bilang Sophia. Panay ang pagtitig ko sa kaniya habang naglalakad ito papasok ng lobby. Halos mabunggo na ako sa warning signs na nakalagay sa renovation na ginagawa sa pasilyong iyon. Halos araw araw ko siyang nakakasabay sa pagpasok sa opisina magmula ng magsimula ako sa ang aking training sa Campbell Corp. Simple lang si Sophia pero napaka inosente ng kaniyang mukha. Dahil sa sobrang pagkatutok nito sa pagtingin sa kaniyang cellphone ay hindi niya napansin ang warning sign na nakalagay sa bandang unahan ng entrada ng lobby . Nagsigawan ang tao sa aming paligid, tinakbo ko ito ng walang pagdadalawang isip ng mapansin kong malalaglag ang ceiling sa ginagawang renovation. Hindi din niya narinig ang pagsigaw ng mga tao sa kaniya dahil may nilagay siyang