Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW—Nawalan ako bigla ng gana umuwi sa apartment kaya pinatigil ko ulit ang taxi. Buti nalang at isang malaking eco bag na puno ang laman lang ang dala ko. Tumigil ako sa isang maliit na grocerihan at sa tabi nito ay mga parks na, may mga nakatayong stall at kahit ano. Alas singco na ng hapon pero marami pa ring tao sa paligid, pinagmamasdan ang paglubog ng araw. Pumasok ako sa grocerihan at napagisipan kong bumili ng graham crackers at ibang ingredients para sa mango graham na gagawin ko. Ibibigay ko bukas Kay Arkien para naman makabawi ako.Nasasaktan pa nga ako ngayon dahil ano pa nga ang reaksiyon niya ngayong Hindi ko siya tinignan at nagpasalamat man lang. Naaalala ko pa rin ang mukha niya noong tumingin ako sa kaniya. How to unsee ba?Pagkalabas ko ay mas dumami ang tao sa paligid at ang daming sasakyan ang dumadaan sa kalsada. Ito na uuwi na ako para magawa ko itong mango graham na ibibigay ko sa kaniya. Habang naghihintay ng nasasakyan sa gili
Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW—“Mag le-leave ako ng 2 days siguro or 3?” Bungad ko kay Arkien na kararating lang galing bumili ng makakain.“Saan punta mo?” sabi niya habang tuwang tuwa sa pagbubukas ng ice cream.“Sa probinsiya, bisitahin ko lang kung ano ng nangyayari roon.”“Uhm, it's up to you. 2 days wouldn't hurt,” biglang sabi niya na ikinataka ko. “Wouldn't hurt you say? Layuan mo ako Arkien may sumanib nanaman sa 'yo.” Tumawa ako pagkatapos ngunit napatigil din nang samaan niya ako ng tingin.“Hatid na kita gusto mo?” Umiling iling ako agad sa sinabi niya. Alam ko kasi na marami pa siyang gagawin, may trabaho pa siya na dapat pasukan, alam kong marami siyang nagastos this past few days kaya dapat lang na mabawi niya iyon.“Bilhan nalang kita ng special recipe from probinsiya. Baka kasi hindi mo pa natitikman eh.” Pagbibiro ko na hindi ko namalayang sineryuso niya.“Is there's something like that?” Ako naman ang nagulat ngayon at tinitigan pa siya mabuti. “Seryuso ka tal
Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW—“UUWI na ako,” sabi ko sa kapatid ko nang mahatid ko siya sa tapat ng pinagtatrabahuhan niya kung saan siya nakatira ngayon.“Bakit ate?” “Ano pang saysay kung sa bahay ako dederetso? Hindi ko pa sila kayang harapin. Siguro sa susunod nalang ako bibisita.” Napapabuntong hininga ako habang inaayos ang iba kong gamit. Alas otso na ng gabi.“Oo nga eh. 'Wag ka mag-alala ate, ibibigay ko 'to sa kanila. Alam ko na time kung kailan sila nagkakasama sa bahay at hindi. Pero sayang naman ang pinunta mo rito kung uuwi ka rin lang.” Ginulo ko ang buhok niya at ngumiti.“Hayaan mo na. Next time nalang ulit. Mag aral ka mabuti ha? Patapos na school year, tiisin mong pumasok kahit bumibigat na budhi mo—”“Ate naman eh.”“Sige na, para maabutan ko pa last trip baka maiwan na ako.” Tumango siya sa akin. Tinalikuran ko na siya nang makapasok na siya sa loob. Patakbo naman akong pumunta sa waiting shed para maghintay ng sasakyan.Uuwi na rin lang ako. Imbis na two
Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW—“Wahhhhh nakakaiyak HAHAHAHA!”“'Yong totoo te? Pinagluluko mo ba kami? Nakakaiyak tapos tumatawa ka riyan,” sabi ni Kath sa akin. Napatawa naman ako. Nakapasa kasi ako sa board exam last week pa iyon. Despite of having too much problem makakapasa pa pala ako. Sinubukan kong 1 week mag review at ilahad lahat ng time ko sa pag-aaral at hindi muna isipin ang problema.“Hala te, g*gu ka yata. Totoo nga kasi oh, look at Velier umiiyak siya pero nakangiti. Tears of joy ba,” sabi ni Jerin at nagsisimula na ring tumawa.“Masaya lang ako. Kasi matatapos na ako sa college eh tapos nakapasa ako, te 'yong saya ko abot hanggang langit.” Napatawa nanaman ako habang nakatitig sa result. “Ay teka may tumatawag.” Tumayo muna ako at lumayo sa kanila para sagutin ang tawag.“Hello?”[“Hey, where are you?”] It's Arkien.“Nasa trabaho ko, bakit?”[“Nagtatrabaho ka ba?”]“Ah no, binisita ko lang sila. Papunta na ako riyan. Nasaan ka ba?”Narinig ko ang mahina niyang p
Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW—“Te, tulala ka riyan?” “Hayaan mo Kath, buang 'to baka masaya lang siya.”“Ay oo nga 'no baka sa subrang saya niya sa utak nalang siya nakakatawa—” Napatigil ang dalawa sa pag bulong na naririnig ko naman nang tumingin ako sa kanila. Panay ako sa buntong hininga at pag-iisip kung tatanggapin ko ba 'yong offer.Tumawag kasi ang kapatid ko kagabi at sinabi niya na nasa Hospital si lolo, itinakbo raw siya noong nakita niya ang magulang ko na nag aaway at nagsasakita. Minsan na nga lang makabisita si Lolo sa hina na ng katawan niya e gano'n pa ang bubungad. Inatake pala siya, may sakit kasi siya sa puso.Kaya ngayon ay namomroblema ako kung saan nanaman kukuha ng pera para pambayad ng bill sa hospital. Kung tatanggapin ko ba ang offer ni sir Andrius, biglaang yaman talaga ang mapapala ko roon kaso ang problema ay mamahalin ba ako ng tao? Tatratuhin niya ba ako ng tama? Paano kung nasa iisang bubong na kami ay roon niya na ako sasaktan at tatratuhin na
Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW—“If I give you a chance to freely marry someone, who would it be?” Basa ko sa aklat na nakita ko rito sa pinagta-trabahuhan ko. May mga libro pala rito sa likod ng restaurant. Cafe naman itong sa likod niya at sa bandang kanan ay bar.Nandito ako sa cafe dahil nagsasawa na ako sa harapan. Biro lang, ayaw ko lang munang ma expose sa dati kong puwesto at gusto kong subukan dito sa cafe. Pinayagan naman ako at okay naman daw.“Ay te, alam ko kung sino 'yan!” Biglang may nagsalita mula sa likuran ko na pabito. Sinara ko na ang libro at binalik.“Anong sinasabi mo?”“Sis, ikaw kung patuloy mong ide-deny 'yang nararamdaman mo talo ka. Hanggat maaga pa aminin mo na. Sige baka maunahan ka. Kaysa naman sa kinimkim mo ang nararamdam mo, habang buhay mo 'yang dadalhin,” sabi niya at tinapik tapik pa ako. Sa totoo lang ay hindi ko siya kilala. Isa siya sa nagtatrabaho rito sa cafe.Napanganga nalang ako sa sinabi niya. Paano niya naman nalaman? Manghuhula ba a
Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW—“Enjoy the tea Ma'am and Sir. Have a good day!” ngiting ngiti kong sabi sa costumer, nang makapasok ako sa kusina ay nawala nanaman ang ngiti ko. Napakahirap naman ngumiti kapag peke.Nandito ako sa may cafe ngayon at ako ang nag se-serve ngayon dahil absent ang waiter. Isa lang ang natira rito hindi niya naman kakayanin sa dami ng tao. May alam naman ako sa serving kaya keri na.“Ano te kaya pa ba? O pasuko na ang puso mo?” Nagulat ako sa tanong Jerin na nandito pala. Masiyado naman 'to. “Ba't nandito ka?”“Wala lang. Tapos na trabaho namin doon eh gusto lang kitang kamustahain. Anyway nagpaalam si Kath if puwede kami mag trabaho rito ngayon.” Napabuntong hininga naman ako dahil sana ay payagan sila. Kaunti lang ang pumsok ngayon at straight 5 hours na kaming nakatayo, nag se-serve at gumagawa ng mga order nila. Hindi sa nagrereklamo ako pero kasi hindi kaya ng powers naming nandito sa dami ng tao. Late ko nalaman na Friday pala kaya maraming cos
CHAPTER 17Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW—“Te, anong balak mong gawin after college?” tanong ni Kath habang nagpupunas ng mga baso, napatingin din si Jerin na inaayos ang mga utensils at mga plato.“Mag-aasawa.” Pagbibiro kong sagot Kay Kath ngunit seryuso pa rin ang mukha. Muntik niya namang ihampas sa akin ang baso na hawak niya.“Seryuso nga kasi!”“Seryuso nga ako.” Inihagis ko sa kaniya ang pamunas ko sa Plato dahil tapos naman na ako.“Ano 'yon? Hindi ka ba muna magta-trabaho para yumaman ka malibre mo ako kahit saang bansa—?”“Kapal naman ng mukha natin ngayon te.” Pagpuputol ko sa sasabihin niya. “Yayaman ako kung mayaman mapapangasawaan ko.” Sa dulo ay napangisi nalang ako at umiling iling. Hindi naman siguro gano'n kayaman si Arkien kaya dapat dalawa kaming mangangarap 'di ba? Hala, wait nga bakit ba ganito iniisip ko, sure na ba 'yan magiging kami ba? Ni wala nga kaming label.“Aray! Ba't mo ako hinampas!” angal ko habang hinahaplos ang braso kong hinampas niya.“Kung
EPILOGUEWAKAS—1 year later“Kinakabahan ka?” Tinignan ko si Jairo kaya napatango ako.“Ewan ko kung anong klaseng kaba ito.”“Normal lang 'yan kapag ikakasal ka.” Tumawa ito kaya napailing ako.“Parang ikinasal ka na ah.”“Tara na nga naghihintay na groom mo.” Napangiti ako at kumapit sa kaniya. Oo siya ang maghahatid sa akin papunta kay Arkien. Nirequest niya ito at kahit ayaw ng iba na siya ang maghahatid sa akin at ang tatay ko nalang pero pinilit niya dahil gusto niya raw ako samahan.“Thank you.” Banggit ko sa kaniya at nagbukas na ang pintuan, dahan dahan kaming naglakad. 'Di ko naman maipaliwanag ang nararamdaman kong saya sa kalooban ko.“For what? I should be the one to thank you.” Napangiti ako lalo at nararamdaman ko na ng pangingilid ng luha ko.“No, ako dapat mag-pasalamat sa 'yo. Tinulungan mo akong makuha pabalik si Arkien, kahit na. . . ” Umiling iling siya at napatawa.“For you. Kahit gustong gusto kita, kung saan ka mas sasaya at kung sino talaga ang ama ng anak mo
CHAPTER 58—“Aray ko! Sh!t kasi hindi marunong umiwas si Eros ng patalim ako tuloy lahat sumalo. Sinalo ko pa siya nong tumilapon siya dahil sa sipa. Feeling ko madudurog ang bones ko.” Reklamo ni Queecy habang hindi makagalaw sa higaan niya.Napatawa naman ako dahil kahit ako ay puno ng benda ang katawan at hindi makagalaw.“Kakatawa nga eh puno sila ng benda sa katawan kaysa sa atin. Look at Fean he looks mami.” Tumawa si Nav at napatigil din kaagad dahil sa sugat niya. Wala namang nagawa ang tatlo kung hindi ang manahimik nalang.“We didn't expect na may gano'n ede nag sanay rin sana ako like Velier.” Gusto kong magkamot sa ulo kaso hindi ko pala maigalaw ang kamay ko.“Ah so kayo na pala ang princess ngayon? Sige kami na ang prince tanggap na namin.” Umiling iling nalang ako habang pinapakinggan ang bangayan nila.“Look at you guys, parang wala kayong nararamdaman sa ingay niyo.” Dumating si Zack na naka wheel chair at napatawa.“Anong klaseng proops 'yan?” Pagbibiro ni Jairo na
CHAPTER 57 CONTINUATIONARKIEN PAST POINT OF VIEW—Nagising ako sa isang puting kuwarto at para akong bagong silang dahil wala akong maalala kahit isa. Napatingin naman ako sa isang tao na napaka pamilyar sa akin. Wait I think I know her name? Sa tingin ko ay nakita ko siya.“W-Who a. . . are y-y-you?” Nahihirapan kong tanong dahil sa tuyo ang lalamunan ko.“It's me your wife!” Napataka ako dahil sa sinabi niya. I know her name, but I don't feel like I'm safe with her. Who is she?Halo halong kaguluhan ang nangyari sa akin kagigising ko lang. I saw many people na subrang familiar. Hanggang sa may isang babaeng hindi na nakalapit at napaiyak nalang ngunit siya ang pinaka familiar sa lahat. Why do it feels like I really know her?Days past magmula nang magising ako. Hindi pa man ako tuluyang gumaling pero gusto kaagad ni Czein na lumabas na at sa bahay nalang magpagaling.“Don't believe them okay? Sila ang dahilan kung bakit ganiyan ang naranasan mom I don't want you to suffer again. P
CHAPTER 57Velier Traizy Prenco Point Of View—“Nakita ko na sila.” Bulong ni Queecy na may pinuntahan saglit at pagkarating niya ay may info na kaagad. Hindi niya na kami pinasama dahil may titignan lang daw siya.Kasalukuyan na nga kaming nakatigil sa gitna ng kagubatan para makapag plano at makapahinga ng kaunti.“Ang anak ko?”“Safe siya, mukhang ikaw talaga ang hinihintay niya roon. Maraming bantay sa paligid. Pero kailangan nating mag apura habang nag iingat,” sabi niya kaya napahinga ako ng maluwag.“Pero hindi puwedeng sabay sabay tayong magpapakita. Hindi niya alam na dumating tayo. Baka mas lalala ang sitwasiyon kapag nag sabay sabay tayo,” sabi ni Eros kaya napa isip kami. Hindi nga puwedeng basta na lang kaming susugod doon lalo na naroon ang anak ko. Sa pagkakakilala ko kay Czein ay hindi siya matitigilan kahit makap*t*y na siya dahil ang mahalaga sa kaniya ay makuha ang gusto niya.“Ako ang haharap.” Tumayo ako kaya napatingin sila sa akin.“Hindi mo kailangang maging b
CHAPTER 56Velier Traizy Prenco Point Of View—NAPATAYO nga ako kaagad dahil nang lingunin ko na ang anak ko ay wala siya sa puwesto niya. May mga batang nagkukumpulan sa hindi gaanong malayo sa mesa at mukhang nagpapalaro nanaman ang clown. Lalapitan ko na sana ito para masiguro ko na naroon si Art pero nakita kong papalapit si Queecy at mukhang nag aapura siya.Taka ko siyang tinignan dahil sa mukha niya na kabado. Tinignan ako ni Jairo at sabi ko sa kaniya na hanapin niya ang anak ko.“Bakit?” Tanong ko kay Queecy. Hinawakan niya ako sa braso at lumingon sa paligid.“Nasaan ang anak mo?” Mukhang hinihingal pa siya dahil tinakbo niya yata ito.“H-Hahanapin ko pa nga lang. Saglit lang akong 'di tumingin 'di ko na alam kung nasaan.” Napamura si Queecy at mukhang nataranta kaya napakaba ako.“May nangyayari bang masama?” Ayaw ko sanang tanungin iyon pero hinila na niya ako.“Si Czein.” Hindi niya a nababanggit ang sinasabi niya pero nagkakaroon na ako ng clue sa nangyayari. Walang ano
CHAPTER 55Velier Traizy Point Of View—Napaaga nga ang pag uwi ni Czein imbis na pagdating niya rito ay 1 day nalang kami pero 2 days pa bago kami aalis sa Island na ito. Tinanong ko nga kay Queecy kung bakit siya uuwi pero ang sinabi niya ay nalaman niya na nagsasama kami ni Arkien. May spy pala na random people rito. Hindi ko pa siya nakikita magmula kanina. Pananghalian nga nanaman at tahimik naman ang lugar. 'Di lumalabas sila Queecy at tanging sa cellphone ko lang sila nakikita. Kasama ko nga si Jairo ngayon at anak ko habang naglalakad kami rito sa tabing dagat. Panay pa ang angal ni Jairo dahil gusto niya raw lumangoy kaming tatlo kasi ayaw ko pa. Mataas ang araw at masa-sunburn lang kami. Nang makalayo kami sa hotel ay sa kabilang banda pala ay may mga tao rin. Tinignan namin ang stage na pinapalibutan ng mga balloons at mukhang may birthday party maya maya. Dadaan nga lang sana kami pero inabutan na kami ng invitation card. Nagtinginan nalang kami ni Jairo. “Hindi naman
CHAPTER 54Czein Point Of View—“What the h**k is this?” Galit kong sabi habang hawak ang picture na magkasama si Arkien at Velier. Hindi ito nagiisa. Marami pa silang litrato“Ano bang ginagawa ng pinabantay ko? I told them na bantayan si Arkien at sabihin agad sa akin kung may lumapit sa kanya!” Napapayuko nalang ang kaharap ko. Akala siguro nila na wala akong kinuhang tao na magpapanggap na bisita lang. Kinuha ko siya para mag masid at kumuha ng litrato sa ginagawa ni Arkien.Sa galit ko ay nabasag ko ang flower vase na nasa tabi ko lang. Nag impake kaagad ako at pupunta na ako roon.“Ma'am. B-Bad news may kaunti nang naaalala si Sir Arkien!” Napatingin ako sa kaniya at hinawakan siya sa kuwelyo.“Ulitin mo ang sinabi mo! Hindi puwede 'to! Hindi puwedeng maalala niya ang nakaraan niya kahit katiting!”Mabilis ko ngang inutos na kailangan naming makarating doon kaagad. Kahit maalon dahil sa pagulan ay wala akong pakialam basta't makarating kami kaagad. Pagkarating ko ay dumeretso
CHAPTER 53Velier Traizy Point Of View—“May anak nga yata talaga ako.”“Why did you say that?”“Everynight I dreamed about buying baby's thing. At humahalik ako sa tiyan. I don't know who is it.” Nandito ako sa likod ng pader ngayon at pinapakinggan ang pinag uusapan ni Zack at Arkien.“Good thing. Naaalala mo na ng kaunti ang iba. Just don't drink the capsule that you use to drink. Ano pa ang naaalala mo?” Hindi ko makita ngayon ang rekasiyon nila dahil nakasandal ako sa pader at sa likod nitong sinasandalan ko ay nakatalikod din silang nakaupo at nag uusap.“There have this woman I cherish the most. Sa dami ng panaginip ko siya ang ilang beses nang sumusulpot.” “Iniisip mo ba ni si Czein iyon?”“Not exactly.”Umalis na ako sa pagkakasandal at naglakad lakad. 'Di ko nga alam kung paano ko pa haharapin si Arkien pagkatapos kong magdrama sa harapan niya. Pero sa totoo lang ay gumaan ang pakiramdam ko na bigat magmula noong nasabi ko 'yon. Tipong ilang years ng nakabaon sa dibdib ko
CHAPTER 52Velier Traizy Point Of View—KINABUKASAN nga ay nalaman namin Kay Zack na aalis si Czein, aalis siya rito sa Island ng apat na araw. Babalik siya kapag pauwi na raw. Importante raw kasi mabuti ang pupuntahan ni Czein kaya kailangan niyang iwanan si Arkien.Nagiwan nga siya ng mga magbabantay kay Arkien at talaga namang dinamihan niya para sure na walang makakalapit sa kaniya. Sa isang room nga ay ichinecheck ulit ni Zack ang kalagayan ni Arkien. Gaya ng nakasanayan ay nandito kami sa cabinet nagtatago.“What's wrong?” Tanong ni Zack kay Arkien dahil mukha itong matamlay. Iniisip ko naman na nami-miss niya si Czein ay parang pinipiga na ang buong pagkatao ko.“Nasasakal ako.” Tinignan naman ni Zack ang leeg niya.“Wala namang sumasakal sa 'yo.” Pareho kaming napabuga ng hangin ni Jairo dahil sa kalutangan niya.“That's not what I mean—I m-mean look at the outside, kailangan ba talagang bantayan ako ng ganiyan?” Naawa naman ako sa sinabi niya. Para na siyang walang freedom d