Chapter 5

ISA

ILANG araw na mula nang magsimula akong magtrabaho bilang housemaid sa mansion ni Uno, pero hanggang ngayon, hindi ko pa rin ito nakikita dahil nasa business trip ito sa ibang bansa.

Ilang araw na rin pero hanggang tanaw lang ako sa kuwarto ng anak ko. Hindi siya madalas na lumabas ng kuwarto, at kung lumabas man, hindi ko pa rin matyempuhan. Hindi ko siya malapitan o mahawakan man lang.

Sabik na sabik na ako sa anak ko. Gusto ko siyang mayakap at mahalikan. Tatlong taon na rin mula nang maipanganak ko sila, pero hanggang ngayon, hindi ko man lang siya nakikita.

"Bwiset ka talagang bata ka!"

Natigilan ako sa ginagawang paglilinis nang marinig ang tila galit na boses na iyon. Mukhang si Kuring iyon, ah? Ang yaya ng anak ko!

"Aray! You're hurting me! Let go!" Sunod kong narinig ang boses ni Alas.

Mabilis kong iniwan ang ginagawa ko at patakbong pumunta sa garden kung saan nanggagaling ang mga boses nila.

"Masasaktan ka talaga sa akin! Punong-puno na ako sa iyo—"

"Anong ginagawa mo sa bata!" Mabilis ko silang nilapitan at mahigpit kong hinawakan ang braso ni Kuring para itulak siya palayo.

"Iyang batang iyan, e! Bigla ba naman akong sinampal!"

"That's because you were sleeping! Binabayaran ka ni Daddy to take care of me pero tulog ka nang tulog!"

"Bwiset ka talagang bata ka! Kaya walang nagtatagal sa iyo dahil diyan sa ugali mo! Pati ang daddy mo, hindi ka mahal! Magqu-quit na ako!"

"Kuring, sumosobra ka na!" Sumingit ako sa pagitan nila. Bakit ganito siya kung magsalita sa anak ko?

"Then quit! I don't even like you!" sagot ni Alas.

Malakas na tinapon ni Kuring ang laruan ni Alas at padabog na nagmartsa palayo. Mabilis ko naman sinipat ang braso ng anak ko.

"Hindi ka ba nasaktan? Ito? Masakit ba?" Hinipan ko ang namumulang bahagi ng braso nito.

"Who are you?"

Napangiti ako nang makitang nakatingin siya sa mukha ko. He's wearing a big dorky eyeglasses. At ang guwapo-guwapo niya! My baby is so handsome!

"I'm your—" Mabilis akong natigilan nang maalala ang sitwasyon ko. "I'm your new housemaid."

"New housemaid? Kailan pa?"

"Last week lang." Sinuklay ko ang buhok niya gamit ang mga daliri ko.

"Why are you crying?"

Mabilis kong pinahid ang luha ko. "W-wala. Wala lang. Ang guwapo-guwapo mo kasi. Nakakatuwa ka."

Napangiti siya sa sinabi ko.

"Alas, puwede ba kitang yakapin?"

"Huh? Bakit mo ako yayakapin? Katulong ka lang, di ba?"

Natawa ako sa narinig. Napakadaldal ng anak ko. Prangka rin kung magsalita. Malayong-malayo sila ng kakambal niyang si Heart na tahimik at mahiyain.

"I'll go back to my room na!" Bigla siyang tumakbo palayo kaya naiwan akong nakasunod ang tingin sa kaniya.

Hindi pa siya nakalalayo, bigla siyang tumigil at humarap sa akin. Kinawayan niya ako.

Lalong bumuhos ang mga luha ko sa pisngi nang tuluyan siyang mawala sa paningin ko.

"Anak ko... "

***

UNO

My brows furrowed after hearing what Edna said. "She quit?"

"Oho, sir."

I let out an annoying sigh and slumped down in my chair. "What is it this time?"

Nag-alangan pa siyang sabihin sa akin ang dahilan. "E, kasi po... si Alas, sinampal daw itong si Kuring habang natutulog."

"Sinampal niya ang yaya niya?" Napapikit si Edna nang magtaas ako ng boses.

I stood up and stormed out of the private library of my mansion. Hindi na talaga nagtanda ang batang iyon! Panglimang yaya na niya si Kuring ngayong buwan!

Pabagsak kong binuksan ang pintuan ng kuwarto niya. Nilapitan ko siya habang nakaupo siya sa dulo ng kama.

"Bakit ba napakatigas ng ulo mo? Ano pa bang kailangan kong gawin para magtino ka!"

Hindi ito sumagot. Nanatili itong tahimik at nakatingala lang sa akin.

"Talk to me, goddammit! Hanggang kailan ka ba magiging ganito? Ang tigas ng ulo mo!"

Nagsimula siyang umiyak. "I hate you, daddy! I hate you!"

Lalong nag-init ang ulo ko sa mga narinig. Lumuhod ako sa sahig at mahigpit siyang hinawakan sa magkabilang balikat. 

"Kung hindi ka magtitino, ipapadala na lang kita sa lola mo sa probinsya!"

"No! No! I don't want to—aray! Daddy, you're hurting me! You're hurting me!"

"Bitiwan mo ang bata!"

Isang kamay ang biglang tumulak sa akin at mabilis na inilayo si Alas. Umiiyak ang anak ko nang yumakap sa mga binti ng babae. Inis akong tumayo.

"And who the hell are you!" My furious voice echoed inside the room.

Mabilis akong nilapitan ni Edna at pinaliwanagan, "Sir, siya ang bagong katulong—"

"Anong ginagawa ng isang katulong at nanghihimasok dito!"

"Sir Uno, si Isa po ang tumayong yaya at nag-alaga kay Alas mula nang umalis sa trabaho si Kuring. Kasundo niya ang bata at napalapit na sa kaniya ang anak n'yo."

Sa sandaling marinig ko ang pangalang binanggit ni Edna, hindi ko na inintindi ang iba pa niyang sinabi. Nakatutok na lang ngayon ang mga mata ko sa babaeng nakaluhod sa sahig at inaalo ang umiiyak kong anak.

"Stop crying, baby ko. Yaya is here. Masakit ba?"

Naluluhang tumango ang anak ko sa tanong na iyon ng babae. Lalo ko silang nilapitan habang titig na titig dito.

"Kawawa naman ang baby ko. Patingin ako, anak. Hihipan ni Yaya, ha?"

"Isa."

Natigilan siya bigla sa ginagawa. My heart started racing as she slowly turned her face to me.

Fuck.

It's her.