Ang langit ay maliwanag at asul, at ang mga ulap, na mistulang bulak, ay may iba't ibang hugis. Isang maliit na eroplano ang nag-iwan ng tuwid na linya sa malawak na himpapawid.Sa loob ng first-class cabin, hawak ni Ella ang kanyang laptop habang inaayos ang mga data, pagkapasok pa lamang sa eroplano. Bilang isang traveling secretary, kailangan niyang tiyakin na maayos ang lahat ng trabaho bago pa sila lumapag.Samantala, abala rin si Rico, na nakatayo sa tabi niya, sa pagrerepaso ng planong isinumite ng kanilang kumpanya.Matapos maging stable ang eroplano, lumapit ang flight attendant, may propesyonal na ngiti at dala ang menu ng mga inumin."Welcome aboard, Mr. Velasquez. What would you like to drink?" Iginawad ng flight attendant ang menu sa kanya, habang hindi sinasadyang dumaan ang kanyang tingin sa mukha ni Rico.Ang likas na dignidad ng lalaki ay sapat upang makuha ang atensyon ng sinuman.Kinuha ni Rico ang menu at mabilis na binuksan ang ilang pahina bago malamig na nagsali
Hinila ni Ella ang maleta sa isang mabilis na paraan. "Ah—s-salamat po, Mr. Velasquez. Ako na po ang magdadala ng gamit ko. Maayos na po pakiramdam ko."Halatang hindi mahusay si Ella sa pag-arte. Kinakabahang tinapik niya ang kanyang mga paa at muntik nang mabisto ang kanyang sarili. Buti na lang at mabilis siyang nakaisip ng paraan para maayos ang sitwasyon.Sino bang CEO ang magdadala ng maleta at bag ng kanyang sekretarya?Gulong-gulo ang isip ni Rico.Samantala, ang mga tauhan sa reception ng branch sa Japan ay kailangang kumpirmahin ang identidad ng mga kasamang tauhan. Saglit na nag-alinlangan si Manager Kaye bago magsalita. Alam niyang hindi basta-basta ang isang tao para maupo sa posisyon ng isang CEO. Sa isang tingin pa lang, napansin niyang may kakaibang relasyon sina Mr. Velasquez at Secretary Gatchalian.Bukod pa rito, malinaw niyang narinig ang usapan ng dalawa, kaya wala nang dahilan para magpanggap pa sa harap niya.Hindi man niya lubos na alam ang tunay na relasyon ng
"Napaka-landi mo talaga, Rico!" Mariing kinagat ni Ella ang leeg nito, bahagyang napipigilan ang kanyang tinig.Napangiti si Rico, may lambing sa kanyang boses. "I am, but… only to my wife."Sadyang pinahaba ng lalaki ang huling salita, para bang nanunukso.Bahagyang dumampi ang mga ngipin ni Ella sa balat ng leeg nito, waring hindi pa siya kuntento, kaya’t muling kinagat ito. Hindi naman madiin ang kagat, ngunit malakas ang pagdaplis ng malaking kamay sa kanyang puwitan.Namula si Ella sa hiya at agad na binitiwan ang leeg ni Rico.Sa malamlam na balat ng lalaki, naiwan ang bilog na bakas ng kagat—pantay-pantay, may maingat na kurba, at sa gitna’y may bahagyang pamumula na may bakas ng malinaw na laway.Muli na namang bumungad sa kanyang pandinig ang malalim at paos na boses ng lalaki, may halong mapang-akit na ngiti. "Mrs. Velasquez, kapag kinagat mo ulit ako, hindi na kita pagbibigyan."Hindi niya inaasahan na makakagat ito sa kanyang leeg. Matapos ang panandaliang pagkagulat, itin
Bahagyang nag-angat ng ulo si Rico, ang kanyang noo'y may bahagyang kunot, at ang malamig niyang mga mata ay bumagsak sa nakangiting mukha ng babae. Isang bakas ng pagkalito ang dumaan sa kanyang mukha, waring iniisip kung ano nga ba ang pangalan nito.“Sharia?” Malamig ang tinig niya, ngunit hindi matigas—may halong bahagyang pagtataka.Hindi iyon narinig ni Sharia; lubos siyang natangay ng tuwa sa muling pagkikita. Agad na napalitan ng matamis na ngiti ang malamig na ekspresyon ni Rico. “Yes, it's me! Kuya Rico, I didn't expect to see you here now. Akala ko kailangan ko pang bumalik sa Pilipinas para makita ka!”Hindi inaasahan ni Sharia na makikita niya si Rico ngayong gabi, lalo na’t napadaan lang siya rito upang kumain kasama ang kanyang mga kaibigan. Kanina pa niya natanaw ang pamilyar na mukha mula sa malayo, ngunit nag-atubili siyang lumapit upang kumpirmahin kung tama nga ang kanyang nakita.Tumayo si Rico nang mahinahon at hinila ang isang ngiti—banayad ngunit may bahid ng d
"Bastos?" Matalim ang tingin ni Rico habang nagsalita siya sa isang mapanganib na tono.Hindi sinasadyang umurong si Ella at bahagyang iniwas ang tingin, ramdam ang pag-aalalang bumalot sa paligid.Nakita ito ni Rico ngunit hindi siya gumawa ng anumang dagdag na kilos. Sa halip, pinunasan niya ang kanyang bibig, isinuot ang itim niyang windbreaker, at kinuha ang bag at coat na nasa tabi ni Ella."Anong ginagawa mo?" Mabilis na hinawakan ni Ella ang laylayan ng kanyang windbreaker, pilit siyang pinipigilan. Tumingala siya upang tingnan ito.Matangkad si Rico, at bahagya siyang yumuko upang titigan si Ella. Napako ang tingin niya sa bahagyang nakabukang mapulang labi nito—kumikinang at makintab mula sa mantika ng barbecue. Isang tukso na mahirap balewalain."Mukhang nabusog ka na, misis Velasquez. Umuwi na kaya tayo, para mapatunayan natin ‘yang sinasabi mo," mapang-akit na sambit niya habang marahang pinunasan ang labi ni Ella gamit ang isang panyo. Malambot ang kanyang kilos, ngunit p
“Pagsinabi ko sayo baka magalit ka lang.” Nilunok ni Ella ang laway niya, pilit na pinapakalma si Rico.Hindi siya natatakot na may gawin si Rico sa kanya sa pampublikong lugar, ngunit kailangan niyang ayusin ang sitwasyon. May posibilidad na magbago ang lahat kapag nakabalik na sila sa hotel.Maliwanag ang mga ilaw mula sa magkabilang gilid ng pedestrian street, at tinatamaan nito ang mukha ni Rico—kalahating nasa liwanag, kalahating nasa dilim. Hindi mabasa ni Ella ang ekspresyon niya. Pinikit ni Rico ang kanyang mga mata ng saglit, bahagyang ngumiti at sinabing, “I’m not going to be mad, I promise.”Ngunit sa kabila ng kanyang mahinahong tono, may bahagyang panggigigil sa kanyang boses.Tumingin si Ella sa kanilang magkahawak na kamay, saka dahan-dahang itinaas ang isang daliri at kinakabahang sinabi, “Fine! Isa lang naman ang naging boyfriend ko.”Pagkasabi niya nito, naramdaman niyang humigpit ang hawak ni Rico sa kanyang palad sa isang iglap, ngunit mabilis din itong lumuwag."F
Ang purong itim na seda na kamiseta ay maluwang at ganap na natatakpan ang kurbadong katawan ng babae. Ang laylayan nito ay halos natatakpan ang kanyang pangupo, sumasayaw sa may bahagi ng kanyang mga hita. Ang puti at tuwid niyang mga binti ay lalong nakakakita ng mata ng sinumang makakakita.Ang balat niya ay parang porselana, at sa ilalim ng itim na kamiseta, ang puti nito ay kumikislap, nakakakuha ng pansin ng mabagsik na lobo sa loob ng kwarto.Yumuko si Ella upang maghanap ng hair dryer sa drawer. Nang marinig ang ingay, itinaas ni Rico ang kanyang mata, at ang magandang binti ng babae ay tumambad sa kanya. Agad niyang pinagsisihan na hindi niya ito binilhan ng pajama.Akala niya’y nagpapalipas siya ng oras sa kanyang mata, ngunit hindi niya inasahan na pinaparusahan lang niya ang sarili.Mainit na mainit siya at halos mawalan ng ulirat. Tumayo siya, nilapitan si Ella, niyakap ang kanyang napakapayat na beywang, at ginamit ang lakas upang idiin ang kanyang mukha sa kanyang taing
Bukod sa iba't ibang uri ng natatanging disenyo ng alahas, tampok din sa jewelry exhibition sa Tokyo ang mga kakaibang uri ng relo. Sa loob ng exhibition hall, maraming tao ang nagtipon-tipon—pangkat-pangkat sa tatlo o apat—masiglang nag-uusap at nagbabahagian ng kaalaman. Sila’y binubuo ng mga tanyag na designer, manufacturer, at kolektor.Pagkatapos ipakita ni Ella ang imbitasyon, kalmado niyang tinahak ang daan papasok sa exhibition hall. Ang imbitasyon ay nakuha ni Rico mula sa kung saan. Sa estado at kayamanan nito, tila napakadali lang para sa kanya na makakuha ng ganoong eksklusibong pagkakataon.Iba’t iba ang mga naka-display na alahas—mga gemstone, perlas, amber, diyamante, agata, garing, at iba pa. Sadyang nakakabighani ang dami ng magagandang bagay na makikita. Dahan-dahang naglakad si Ella mula sa labas patungo sa loob, maingat na pinakikinggan ang mga pag-uusap ng mga tao sa paligid.Bukod sa paghanga sa makabago at natatanging disenyo ng ilang designer, natutunan din niy
Ang lalaking nasa pintuan ay nakasuot ng itim na coat. Matangkad at balingkinitan, para bang isinilang upang maging isang perpektong sabitan ng damit. Matigas ang kanyang mukha, ngunit may bahagyang lambot, at may banayad na ngiti sa gilid ng kanyang labi. Mukha siyang magiliw, ngunit may malamig na distansya sa kanyang presensya. Ang likas na awra ng isang taong may mataas na katayuan at ang marangal niyang tindig ay perpektong nagsasalimbayan. Ang simpleng pagtayo niya roon ay sapat na upang maakit ang pansin ng lahat. Biglang natahimik ang buong silid, at ang mga mata ng lahat ay nakatutok kay Rico. Walang pagbabago sa kanyang ekspresyon; sanay na siyang maging sentro ng atensyon. "Sino ka?" si John ang unang bumasag sa katahimikan. Bahagyang tumango si Rico, pinasadahan ng tingin ang paligid, at sa huli ay tumigil ang kanyang paningin kay Ella. Ang malamig na ngiti sa kanyang mga mata ay lumalim, ngunit may halong init. "Rico Velasquez, Ella's husband." Pagkasabi nito, unti-
Pagkarinig sa mga salitang iyon, biglang nanahimik ang buong lugar. Lahat ng mata ay tumuon sa upuang nasa harapan ni Ella—doon nakaupo ang isang babaeng may makapal na makeup, balot sa mga designer na damit, at may titig na tila matalim na kutsilyo.Nang mapansin niyang siya ang sentro ng atensyon, hindi man lang siya natinag. Sa halip, pinanatili niya ang malamig at mapanuyang tingin kay Ella, para bang sinusumpa ito sa kanyang isipan.Tahimik na ipinikit ni Ella ang kanyang mga mata, ngunit ang bahagyang ngiti sa kanyang labi ay hindi umabot sa kanyang mga mata.Hindi na bago sa kanya ang tensyon sa pagitan nila ng babaeng ito. Matagal nang may alitan sa pagitan nila, isang hindi natapos na away na nagsimula pa noong college.Si Freya—isang babae mula sa isang pangkaraniwang pamilya—ay dating malapit kay Ella. Magka-roommate sila sa dormitoryo, magkasama sa halos lahat ng bagay, at magka-klase rin. Noon, tila walang makakasira sa kanilang pagkakaibigan.Hanggang sa dumating si Chri
Matapos makuntento sa kanyang makeup, muling humarap si Ella sa salamin. Sandali siyang tumitig sa repleksyon niya, sinisilip kung may kailangan pang ayusin. Nang masigurong maayos na ang lahat, kinuha niya ang cellphone at nag-type ng mensahe.[John, isasama ko ang asawa ko sa party, huh. Pa save naman ako ng slot. Salamat!][Wow! Kasal ka na? Hindi ka man lang nagpaalam sa kasal mo, napaka-daya naman, Ella.]Napangiti siya habang binabasa ang message ni John, ang dating class monitor nila. Mula ito sa isang pamilyang kilala sa jewelry industry—mga supplier ng hilaw na materyales sa paggawa ng alahas. Pagkatapos ng kolehiyo, hindi na ito nag-aksaya ng oras at agad na minana ang negosyo ng kanilang pamilya. Ngayon, sinusundan na nito ang yapak ng ama sa mundo ng negosyo.Alam niyang magugulat ito sa balita. Wala naman talagang nakakaalam tungkol sa kasal nila ni Rico.Bukod sa pagiging magaling sa jewelry design, si Ella ay isa rin sa kinikilalang kagandahan ng kanilang departamento.
Gaya ng napag-usapan, dumating si Rico sa Repulse Bay ng 3pm upang sunduin si Ella. Sa loob ng kanyang sasakyan, panay ang tingin niya sa orasan habang hinihintay itong lumabas. Mula sa driver's seat, nakita niyang bumukas ang pinto ng bahay. Muling gumapang sa kanyang dibdib ang hindi maipaliwanag na pakiramdam nang makitang nakasuot si Ella ng maternity dress sa kauna-unahang pagkakataon—simple lang ang suot nito. Isang kulay light yellow na bistida hanggang sakong kung saan mas lalong kapansin-pansin ang umbok ng kaniyang tiyan, ngunit hindi iyon nakabawas sa ganda nito.“You look so good, love,” bati niya habang binuksan ang pinto ng sasakyan para rito.“Sus, nambol pa,” sagot naman ni Ella, bahagyang nakangiti ngunit halatang pinipigil ang ngiti.Nang makapasok na sila sa sasakyan at magsimulang magmaneho si Rico, naramdaman niyang tahimik si Ella. Karaniwan itong maingay tuwing magkasama sila, lalo na kapag nag-uusap tungkol sa kung ano-ano. Pero ngayon, tila may bumabagabag dit
Sa gitna ng tag-ulan, malayang bumabagsak ang ambon, at ang makapal na hamog ay bumabalot sa mga sanga ng punongkahoy. Ang malamig na hangin ay banayad na dumadaloy sa paligid, tila bumubulong ng mga lihim sa katahimikan ng umaga. Habang patuloy ang pagbuhos ng ulan, ilang dahon ang hindi kinaya ang bigat ng tubig at dahan-dahang bumagsak sa lupa, kasabay ng pagpatak ng maliliit na patak sa mga bintana ng lungsod.Bihirang umulan nang tuloy-tuloy sa Maynila, ngunit ibang klase ang panahon ngayon—madilim ang himpapawid, halos walang sinag ng araw na lumulusot sa makapal na ulap. Basa ang mga kalsadang yari sa aspalto, nagkikintaban sa ilalim ng malalabong ilaw ng poste. Ang mga sasakyan ay dahan-dahang bumabaybay sa lansangan, maingat na iniiwasan ang tubig na unti-unting naiipon sa ilang bahagi ng lungsod. Ang tunog ng ulan na pumapatak sa bubong at sa mga dahon ng puno ay tila musika sa mga nananatili sa loob ng kanilang mga tahanan.Subalit sa loob ng kwarto ng isang marangyang mans
Pumasok si Secretary General Jasmine, dala ang kanyang tablet, at walang anumang emosyon sa mukha. Direkta niyang itinama ang kanyang tingin kay Rico, tila hindi alintana ang presensya ni Ella, ngunit sa gilid ng kanyang mata, may bahagyang kislap na dumaan—isang banayad na kilos na hindi nakaligtas kay Ella. "Mr. Velasquez, narito na po ang final report para sa shipment ng bagong batch ng medical machines. Kailangan po ng confirmation para sa schedule." Walang alinlangan, mabilis na kinuha ni Rico ang tablet mula sa kamay ni Jasmine, sinulyapan ang dokumento, saka tumango. "Approve it. Siguraduhin mong maayos ang coordination with the hospitals. Ayoko ng anumang delay." "Noted, sir," sagot ni Jasmine, walang pagbabago sa tono ng boses. Ngunit bago siya tumalikod, saglit niyang nilingon ang paligid, at sa bahagyang galaw ng kanyang mga mata, parang sinilip niya si Ella sa gilid ng kanyang paningin. Napakabilis lang ng kilos, pero sapat para mapansin ni Ella ang kakaibang kilos ng s
Biglang namula si Ella nang maramdaman ang mainit na pag-atake sa kanyang sensitibong punong tainga. Ang kanyang makinang na mga mata ay napuno ng manipis na hamog, mistulang malinaw na tubig ng isang lawa sa umaga. Galit siyang nagsalita, "Rico, hindi mo talaga inilulugar yang masasama mong balak!"Akala niya talaga, nagbago na ang ugali ng lalaki—na ang tradisyon nilang pagpapalibre ng unang tasa ng milk tea at unang dessert tuwing unang taglamig ng taon ay isang simpleng kasunduan lamang.Ngunit sa bandang huli, may kapalit pala ang lahat.At bakit nga ba siya lang ang dapat magbigay ng regalo kung buong kumpanya naman ang nilibre niya ng pagkain?Binitiwan ni Rico ang kanyang punong tainga. Walang bakas ng kagat, pero may naiwan itong bahagyang basa. "Napakasimple lang naman ng gusto ko, Mrs. Velasquez."Mukhang inosente ang ekspresyon nito, pilit pinipigilan ang sarili na buwagin ang distansya sa pagitan nila. Muli, dahan-dahan niyang ipinaliwanag, tila tinatantiya ang pasensya n
“May pakiramdam ako na si Mrs. Velasquez ang nagbigay nito,” turan ni Trixie, na hindi na mapigilan ang mga pumapasok sa kanyang isipan.Kinakabahan ang mga kamay ni Ella habang umiinom ng milk tea, at halos mabulunan siya ng brulee na dumaan sa kanyang lalamunan.Nabanggit lang niya kanina kay Rico na sa mga ganitong panahon, masarap uminom ng milk tea na may kasabay na cake, pero hindi niya inasahan na magiging mabilis kumilos si Rico.Higit pa rito, ang milk tea at mga dessert ay isinasaalang-alang ang kanyang mga paborito. Kamakailan lang kasi ay naging fan siya ng Matcha, at nahulog na siya ng lubos sa mga pagkain na may Matcha flavor."Posible," sumang-ayon si Clay.Agad na nagtutok ang mga mata ng lahat kay Cedric. Bilang isang taong palaging sumusunod kay Rico, sigurado silang may alam ito sa mga detalye. “Assistant Danceco, may alam ka bang mga inside info?” tanong ni Clay na may halong pangungusap.Bawal sa kumpanya ang pag-uusap tungkol sa pribadong buhay ni President Velas
Hindi pinansin ni Ella ang munting kilos ng lalaking nasa kanyang palad at umiiling na nagsalita, "Lahat sila magaganda, pero wala akong gustong bilhin. Pero 'yung relo doon, ang ganda talaga. Gusto ko sanang bilhin para sa’yo, pero ayaw naman ibenta nung designer." May bahagyang panghihinayang sa kanyang tinig.Saglit na huminto si Rico sa paghagod ng daliri at tinitigan siya, may bahagyang lambing sa kanyang mga mata."Hayaan mo na. Sa susunod, mahal ko, ikaw na lang ang mag-design ng relo para sa akin.”Uminit ang pisngi ni Ella nang matumbok nito ang iniisip niya. Para mapagtakpan ito, pabirong sinaway niya si Rico, "Sino’ng nagsabing gagawan kita? Nananaginip ka na naman."May ideya nga siya, pero hindi niya ipapaalam—baka lumaki pa lalo ang ulo nito."Okay, nananaginip ako," sagot ni Rico, sabay taas ng kilay. "Pero sino 'yung lalaking kausap mo kanina? Mukhang tuwang-tuwa kang kasama siya."Kanina pa niya pinipigilan ang sarili, pero sa huli, hindi rin siya nakatiis. Kitang-kit