Pagkatapos ng tanghalian, bumalik sina Ella at Rico sa Repulse Bay. Natatakot na baka mapansin ni Yaya Mila ang anumang kakaiba sa bahay, kaya't nagpasiya silang ipasundo siya ng drayber mula sa lumang bahay bukas, kunwari ay para mag-impake ng gamit.Pagkarating nila sa bahay, agad na inutusan ni Ella si Rico na tulungan siyang maglipat. Habang tinitingnan ang punong aparador ng mga damit, sapatos, bag, at mga accessories, napagtanto niyang gusto niya ang mga ito ngunit parang napakabigat din ng pasanin nito.Napuno ng pagkabigo ang mga mata ni Ella, at mahina siyang tumawag, "Rico!""Hmm?" sagot ni Rico habang binubuksan ang drawer ng mga accessories at bahagyang yumuko."Ang galante mo talaga.""What do you mean?" tanong ni Rico, bahagyang nalito, at itinigil ang pagkuha ng mga gamit."Bumili ka ng napakaraming gamit para sa akin, kaya hirap akong ayusin ang mga ito ngayon.""Kaunting gastos lang ‘yan para sa isang Mrs. Velasquez," sagot ni Rico.“Yabang naman,” ngiwing sambit ni E
Nagulat si Ella na kaya pa ring kumain ng kaibigan sa kabila ng kabusugan nito. "Hindi ka ba natatakot na baka sumabog ang tiyan mo?""Para sa'yo ko 'yan in-order. Kahit matakaw ako, hindi naman ako kakain hanggang mamatay," sagot ni Kristen habang nagbabalik ng kanyang pino at elegante niyang anyo, sabay punas ng kanyang bibig.Ngunit sa isang iglap, nagbago ang tono niya at ngumiti nang pilya. "Babe! Na-miss mo ba ako? Ako kasi, sobra kitang na-miss habang nasa abroad ako, hindi ako makakain o makainom!"Noong una silang nagkakilala, talagang kakaiba na si Kristen. Ngayon, kahit galing siya sa ibang bansa, wala pa ring nagbago—pareho pa rin siya.Sanay na si Ella sa paraan ng pananalita ni Kristen at tinatanggap niya na lang ito. "Ako ba talaga ang na-miss mo o ang mga niluluto ko sa’yo?"Hindi man lang nagbigay ng paunang balita si Kristen tungkol sa kanyang pagbabalik sa Pilipinas. Dumiretso siya sa bahay ni Ella, tiyak na para magpaluto.Makapal ang mukha ni Kristen at hindi man
Ang liwanag mula sa screen ng computer ay tumama sa mukha ng isang lalaking may matipuno at seryosong itsura. Ang kanyang ekspresyon ay malamig at walang bahid ng emosyon habang nakatuon ang buong atensyon sa dokumentong nasa harap niya. Sa tahimik na silid, tanging ang tunog ng tikatik sa keyboard ang maririnig.Naputol ang katahimikan nang biglang tumunog ang telepono. Pumikit si Rico, bahagyang sumandal, at binuksan ang kanyang pagod na mga mata, kapansin-pansin ang pamumula ng mga ugat nito. Kinuha niya ang telepono na nakapatong sa gilid ng mesa, tiningnan ang pangalan ng tumatawag, at sinagot."Hello."Medyo paos ang boses ni Rico mula sa mahabang oras ng hindi pagsasalita, parang boses na nagdaan sa alikabok ng disyerto."Rico! Are you free tonight? Inom tayo?" bungad ni Melord, kasabay ng malakas na tunog ng rock music na naririnig sa background.Sumandal si Rico sa kanyang itim na leather office chair, malamig ang tinig na walang bahid ng emosyon. "Nasa bar ka ba?""Yip! Sasa
Bago pa man makapagsalita si Ella upang magpaliwanag, biglang dumating si Leo. Hindi nag-aksaya ng oras; agad niyang binuhat si Kristen na parang wala itong bigat. Ang dati’y maamo at mainit na ekspresyon ng kanyang mukha ay napalitan ng seryoso at malamig na anyo. "Kayo na muna ang mag-usap," malamig niyang sabi kay Ella. "Ako na ang bahala sa lasing na ito.""What the hell! Who are you? Ibaba mo ako! Nag b-bonding pa kami ng best friend ko! Babe!" sigaw ni Kristen, na biglang niyakap ang leeg ni Leo habang nagpipilit makawala.Dire-diretso si Leo palabas ng bar, hindi iniintindi ang nagpupumiglas na babae sa kanyang mga bisig. Ngunit nang marinig niya ang salitang "babe," bigla siyang natigilan. Napakagat siya ng labi, halatang pinipigilan ang sarili bago sumagot, "I'm your fiancé, woman."Bawat salitang binitiwan niya ay puno ng diin, galit, at tila babala."What? Wala akong fiancé! Babe, tulungan mo ako! Tulungan mo ako!" patuloy na sigaw ni Kristen habang nagpupumiglas pa rin.Sa
Nagmadali si Melord pabalik sa hall mula sa banyo, ngunit pagdating niya, natuklasan niyang wala na ang mga tao sa booth.Tumigil siya at tinanong ang isang bartender, sabay turo sa lugar kung saan nililinis ang mesa, "Nasaan na ang mga bisita doon? Dalawang babae at apat na male models?"Tumingin ang bartender at nagsabi, "Boss Melord, dinala po sila ni Boss Rico at Boss Leo. At sabi nga pala ni Boss Rico, lahat daw ng gastos ay i-charge sa account niyo."Ipinatong ni Melord ang mga kamay sa kanyang balakang, ang mga kilay ay magkasunod na nakataas sa inis.Sa kabila ng lahat ng abala, hindi siya nakakita ng magandang palabas at marami pa siyang nawalang pera. Idagdag pang lahat ng mga kaibigan niya ay may mga magagandang babae sa kanilang mga braso, siya lang ang nag-iisang wala.Sa unang pagkakataon, gusto niyang maghanap ng isang matatag na kasintahan.Nakita ng bartender ang masamang ekspresyon ni Melord at natakot na magkaproblema, kaya’t nagmadali siyang nagtanong, "Boss Melord
Pagkatapos maligo, lumabas si Ella mula sa banyo. Wala naman si Rico sa kwarto, kaya inakala niyang lumipat ito sa ibang kwarto upang mag-shower at magpalamig. Bigla siyang nakaramdam ng pagkauhaw, kaya hinayaan na niyang nakalugay ang basa niyang buhok at bumaba gamit ang elevator. Balak niyang pumunta sa kusina upang kumuha ng isang tasa ng mainit na tubig. Pagpasok palang niya, napangiwi siya sa kirot na nagmula sa kaniyang sikmura. Paglabas niya ng elevator, ang liwanag ng chandelier sa sala ay tumatagos sa paligid, at tanaw ang buong kusina mula roon. Napahinto si Ella ng bahagya.Ang matangkad na lalaki sa harap niya ay halatang bagong ligo. Ang suot nitong itim na silk pajamas ay nagbigay-diin sa lapad ng kanyang likod. Nakaapron itong kulay abong mapusyaw, na nakaayos sa kanyang makitid na baywang. Ang likod niyang mahaba at payat ay bahagyang yumuko, habang ang manggas ng suot nito ay nakarolyong hanggang sa siko, na nagpapakita ng mga litid na nakabakat sa malamlam na bala
Ang buwan ay maliwanag, ngunit bihira ang mga bituin. Ang malamig na liwanag nito ay tumama sa payapang mukha ni Ella. Dahan-dahang iminulat niya ang kanyang mga mata—hindi siya makatulog. Paulit-ulit na bumabalik sa kanyang isipan ang pag-uusap nila ilang oras na ang nakalipas.Narinig niya ang marahang tunog ng susi sa seradura. Nang mapagtantong si Rico, na nasa study kanina, ay bumalik na, mabilis niyang ipinikit ang kanyang mga mata at nagmatyag sa paligid.Ang mga yabag ng lalaki ay mabagal, halos hindi marinig. Sadyang pinabagal nito ang mga hakbang, at dahil doon ay mas lalo pang bumilis ang tibok ng dibdib ni Ella. Hindi niya matukoy kung saan papunta si Rico.Maya-maya, narinig niya ang banayad na tunog ng kurtina—napakalinaw nito sa tahimik na silid. Naramdaman niyang huminto ito malapit sa kanyang kama bago tuluyang humiga sa kanyang kanang bahagi.Ramdam ni Ella ang pagpasok ni Rico sa ilalim ng kumot. Nanigas ang kanyang katawan, mahigpit na ipinikit ang mga mata, at sin
Kinabukasan, nagising si Ella na may malabong mga mata. Nang tuluyang makapag-adjust, nakaramdam siya ng kaunting kalituhan habang tinititigan ang puting kisame na may ukit.Nais niyang kumilos nang hindi namamalayan, ngunit napansin niyang ang malaki at mainit na palad na nasa kanyang tiyan ay nananatili pang nakatabi. Sa pamamagitan ng manipis na pajama, tila nagsasanib ang kanilang mga temperatura ng katawan, at hindi niya matukoy kung alin ang mas mainit.Hindi naman malakas ang kapit ng palad, ngunit nahirapan siyang huminga nang maluwag, parang natatakot siyang magising ang taong katabi niya.Dahan-dahan niyang iniikot ang kanyang ulo at nakita ang gwapong mukha ng lalaki na natutulog. Ang buhok nito sa noo ay medyo magulo, na bahagyang tinatabingang ang kanyang matalim na mga kilay. Bahagya ring nakapikit ang mga mata, at ang manipis na talukap nito ay tinatago ang mga mata na may lihim. Ang ilong ay matangos at tuwid, at ang mga labi ay manipis, may bahagyang pamumula. Ang mga
Mula sa bulsa ng mamahaling bistidang suot ni Lola Gina, marahan niyang hinugot ang isang kapirasong papel—kulubot na sa dami ng beses na marahil niyang hinawakan. Seryoso ang kanyang mukha habang inaayos ang salamin sa ilong, bago tumikhim nang malakas para makuha ang buong atensyon ng mag-asawa.“Oo, bilin! At kailangan mong sumunod, kundi, ako mismo ang magbabantay sa’yo araw-araw,” matapang na pahayag ni Lola Gina, sabay hampas ng papel sa kanyang palad para bigyang-diin ang kanyang babala.Nagkatinginan si Rico at Ella. Si Ella ay mariing napalunok, habang si Rico naman ay mukhang aliw na aliw sa nangyayari. Alam niyang hindi basta nagpapatawa si Lola Gina—seryoso ito pagdating sa mga ganitong bagay. Pero sa kabila ng lahat, hindi niya maiwasang mapangiti.“La, alam na namin ang gagawin. You have nothing to worry about. Saka, baka hindi kayanin ni Ella ang ganyang bantay-sarado. Masyadong strict,” aniya, nagtatago ng ngiti habang pasimpleng nililingon si Ella.“Tumigil ka, Rico,”
Habang nginunguya ang mansanas sa bibig, nangunot ang noo ni Ella nang mapansing may nanunuksong kislap sa mga mata ni Rico. Agad siyang nagduda. Kilala niya ang asawang ito—may binabalak na naman.Sa ilalim ng dapithapong langit, kung saan ang ginintuang sinag ng araw ay marahang bumabalot sa kanilang paligid, naramdaman niya ang init ng yakap ni Rico nang hinila siya nito palapit. Mahinang ihip ng hangin ang dumaan, bahagyang niyugyog ang mga dahon ng puno sa kanilang hardin, habang ang pabugso-bugsong awit ng mga ibon ay tila nag-aambag sa kanilang munting mundo ng katahimikan at kasiyahan.Pinayagan niyang sumandal ang ulo sa dibdib ng asawa, ramdam ang mahinang pagtaas-baba nito sa bawat paghinga. May kakaibang kapayapaang dala ang presensya ni Rico, ngunit sa sandaling ito, may halong kutob siyang nararamdaman—lalo na’t narinig niyang humagikgik ito bago biglang nagtanong.“Naalala mo ba kung paano tayo unang nagkita?” tanong nito, may bahagyang tawa sa tinig.Napakunot-noo si E
Tatlong araw na ang lumipas mula nang huling pumasok si Ella sa opisina para pormal na magpaalam at ipakilala ang sarili bilang asawa ni Rico. Sa kabila ng iba't ibang reaksyon ng mga empleyado, hindi niya malilimutan kung paano siya malugod na tinanggap ng secretarial department. Si Trixie nga ay agad na nagprisintang maging ninang ng kanyang anak, habang si Jasmine, sa kabila ng pagiging kalmado, ay ipinakita ang respeto at maingat na pakikitungo sa kanya. Hindi rin niya maitatanggi ang pasasalamat kay Jasmine sa pagiging mabuting kasamahan.Ilang beses na siyang naabutan ni Rico sa opisina, ngunit hindi ito nag-ingay tungkol sa kanilang relasyon. Tahimik lang, parang walang nangyari, pero alam niyang aware ito sa mga usap-usapan.Ngayon, nasa bahay na siya, at ramdam niya ang kakaibang katahimikan. Sanay siya sa maingay na mundo ng trabaho—mga meeting, tawag, at kung ano-anong inaasikaso. Pero ngayon? Tahimik. Walang deadlines, walang report na kailangang ipasa, at higit sa lahat,
Muli siyang napasinghap nang maramdaman ang palad ni Rico sa kanyang hita, banayad na hinahaplos ang balat niya habang ang mga halik nito ay bumaba pa lalo sa kanyang leeg. Hindi niya alam kung paano siya nakakapit pa sa lalaki—parang natutunaw siya sa init ng bawat pagdampi ng labi nito sa kanyang balat."You're so beautiful," bulong ni Rico habang hinahaplos ng hinlalaki niya ang kanyang panga. "And you're mine, Ella."Alam niyang dapat siyang magprotesta sa huling sinabi nito—pero paano, kung sa bawat paghawak nito sa kanya ay parang sumasang-ayon ang buong pagkatao niya?Dahan-dahang bumaba ang kanyang kamay, hinaplos ang matigas na dibdib nito sa ilalim ng mamahaling suit. Saglit na natigil ang paghinga ni Rico at tinitigan lang niya si Ella—nagniningning ang kanyang madilim na mga mata sa pagnanasa, paghanga, at isang mas malalim pang damdamin.Hindi niya na napigilan ang pagngiti. "What?"Ngumisi si Rico, hinagod ng hinlalaki niya ang kanyang pang ibabang labi. “You’re dangerou
Tahimik ang buong opisina, tanging ang bahagyang ugong ng air conditioning ang maririnig. Nakatayo pa rin si Ella sa harap ni Rico, ramdam pa rin sa kanyang balat ang init ng mga bisig nitong yumakap sa kanya kanina. Hindi niya alam kung ang tindi ng damdamin niya o ang lalim ng titig ni Rico ang nagpapahirap sa kanya para makagalaw.Ang lalaking ito… siya ang dahilan kung bakit nagbago ang mundo niya sa paraang hindi niya inakala.Mabagal ngunit sigurado ang kilos ni Rico nang lumapit ito sa kanya. Inabot nito ang kanyang pisngi, hinaplos iyon ng marahan gamit ang hinlalaki. Napapikit siya sa lambing ng dampi nito—parang hinuhubad ang lahat ng pangamba at pagdududa sa kanyang sistema."You’re mine, Ella. And I’ll make sure you feel it every single day," bulong ni Rico, malalim at puno ng pangako.Napasinghap siya nang maramdaman ang mainit niyang labi sa kanyang noo—hindi minadali, hindi pabigla. Isang halik na puno ng kasiguruhan, isang halik na nagsasabing pag-aari na siya nito, at
Sa kabila ng malalakas na palakpak na umaalingawngaw sa buong hall, hindi pa rin mapigilan ni Ella ang pangangatal ng kanyang dibdib. Hindi ito dahil sa kaba o takot—kundi dahil sa bigat ng bagong realidad na ngayon ay hindi na niya matatakasan.Mula sa entablado, tanaw niya ang samu’t saring reaksyon ng mga empleyado. May mga tapat na natuwa, gaya nina Trixie at iba pang kasamahan niya sa secretarial office, na nakangiti habang pumapalakpak. May ilan namang nakakunot-noo, tila hindi pa rin makapaniwala. At syempre, may mga matang nag-uusisa, nagtatantiya kung sino nga ba talaga siya sa buhay ni Rico.Ang lahat ng ito ay parang malabong tunog sa kanyang pandinig, ngunit ang tanging naririnig niya nang malinaw ay ang mahihinang tibok ng kanyang puso—paulit-ulit, bumibilis.“Thank you for your time,” muling sabi ni Rico, walang bahid ng pag-aalinlangan sa boses. At bago pa niya maiproseso ang susunod na nangyari, marahang hinila siya ng asawa pababa ng entablado. Mahigpit ang hawak nito
Pagsapit ng umaga, nagising si Ella sa banayad na dampi ng mga labi ni Rico sa kanyang noo. Dahan-dahan siyang nagmulat ng mata at bumungad sa kanya ang maamong mukha nito—nakangiti, ngunit may bakas ng pananabik sa mga mata."Good morning, love," bulong ni Rico bago muling dampian ng halik ang kanyang noo. "Are you ready?"Bahagyang nag-inat si Ella at huminga nang malalim. "Wala na akong choice, ‘di ba?"Napangiti si Rico, sinakop ng init at saya ang kanyang mukha. "Lagi kang may choice, Ella. But this time, you chose to stand beside me."Hindi siya agad nakasagot. Sa halip, hinaplos niya ang kanyang tiyan, ramdam ang mahinang galaw ng kanilang anak sa loob. Kahapon, sigurado na siya. Pero ngayong nandito na ang sandali, hindi niya maiwasang makaramdam ng bahagyang kaba.Naupo siya sa kama, habang si Rico naman ay maingat na lumuhod sa harapan niya, hinawakan ang kanyang mga kamay. "You're not alone in this, Ella," malambing na sabi nito. "Whatever happens, I'm right here. We face t
Isang mahinang pagkatok ang pumukaw sa kanyang pansin. Bumuntong-hininga siya bago tumayo at binuksan ang pinto.Si Rico.Nakatayo ito sa harapan niya, suot pa rin ang kanyang puting dress shirt na bahagyang nakabukas ang unang dalawang butones. Mula sa ekspresyon nito, halatang alam na niyang gising pa si Ella at hinihintay siya.Walang salitang dumaan sa pagitan nila sa loob ng ilang segundo. Tila binabasa ni Rico ang kanyang mukha, naghahanap ng kahit anong bahid ng pangamba o pag-aalinlangan. Pero wala siyang makikita.Ella stepped aside, giving him silent permission to come in.Pagkasara ng pinto, marahan siyang lumapit kay Ella at hinaplos ang kanyang pisngi. "You're thinking too much again," bulong nito.Napangiti siya, kahit may bahagyang lungkot sa kanyang mga mata. "Paano ba hindi mag-isip kung alam mong malapit nang magbago ang lahat?"Hinila siya ni Rico papalapit, ipinatong ang kanyang baba sa tuktok ng ulo nito habang marahang hinihimas ang kanyang likod. "Change isn't a
Kahit pa gaano kalihim sina Rico at Ella sa relasyon nila, hindi na napigilan ang paglaganap ng tsismis sa buong building. Mabilis na kumalat ang bulungan—sa bawat departamento, bawat mesa, at kahit sa pantry kung saan ang mga empleyado ay kunwaring nagkakape pero palihim na nag-uusap tungkol sa “asawa” ni President Velasquez na bumisita kanina.“Buntis daw ‘yung babae,” bulong ng isang secretary habang nilalagyan ng gatas ang kanyang kape. “At ang sabi, nutritionist siya?”“Nutritionist pero parang donya kung umasta?” sagot naman ng isa, sinabayan pa ng bahagyang pagtaas ng kilay. “Kita mo ba ‘yung suot niya? Hindi naman pang-nutritionist ‘yun.”Sa kabilang panig ng opisina, dalawang empleyado naman ang palihim na nag-uusap habang inaayos ang mga dokumento sa file cabinet.“Ikaw ba, naniniwala kang hindi niya asawa ‘yun? Kita mo naman kung paano siya tiningnan ni Pres kanina.”“At si Mr. Salcedo pa ang nagsabi! Kung totoo ‘yung hinala niya, ibig sabihin, matagal nang kasal si Sir Ric