Bago pa man makapagsalita si Ella upang magpaliwanag, biglang dumating si Leo. Hindi nag-aksaya ng oras; agad niyang binuhat si Kristen na parang wala itong bigat. Ang dati’y maamo at mainit na ekspresyon ng kanyang mukha ay napalitan ng seryoso at malamig na anyo. "Kayo na muna ang mag-usap," malamig niyang sabi kay Ella. "Ako na ang bahala sa lasing na ito.""What the hell! Who are you? Ibaba mo ako! Nag b-bonding pa kami ng best friend ko! Babe!" sigaw ni Kristen, na biglang niyakap ang leeg ni Leo habang nagpipilit makawala.Dire-diretso si Leo palabas ng bar, hindi iniintindi ang nagpupumiglas na babae sa kanyang mga bisig. Ngunit nang marinig niya ang salitang "babe," bigla siyang natigilan. Napakagat siya ng labi, halatang pinipigilan ang sarili bago sumagot, "I'm your fiancé, woman."Bawat salitang binitiwan niya ay puno ng diin, galit, at tila babala."What? Wala akong fiancé! Babe, tulungan mo ako! Tulungan mo ako!" patuloy na sigaw ni Kristen habang nagpupumiglas pa rin.Sa
Nagmadali si Melord pabalik sa hall mula sa banyo, ngunit pagdating niya, natuklasan niyang wala na ang mga tao sa booth.Tumigil siya at tinanong ang isang bartender, sabay turo sa lugar kung saan nililinis ang mesa, "Nasaan na ang mga bisita doon? Dalawang babae at apat na male models?"Tumingin ang bartender at nagsabi, "Boss Melord, dinala po sila ni Boss Rico at Boss Leo. At sabi nga pala ni Boss Rico, lahat daw ng gastos ay i-charge sa account niyo."Ipinatong ni Melord ang mga kamay sa kanyang balakang, ang mga kilay ay magkasunod na nakataas sa inis.Sa kabila ng lahat ng abala, hindi siya nakakita ng magandang palabas at marami pa siyang nawalang pera. Idagdag pang lahat ng mga kaibigan niya ay may mga magagandang babae sa kanilang mga braso, siya lang ang nag-iisang wala.Sa unang pagkakataon, gusto niyang maghanap ng isang matatag na kasintahan.Nakita ng bartender ang masamang ekspresyon ni Melord at natakot na magkaproblema, kaya’t nagmadali siyang nagtanong, "Boss Melord
Pagkatapos maligo, lumabas si Ella mula sa banyo. Wala naman si Rico sa kwarto, kaya inakala niyang lumipat ito sa ibang kwarto upang mag-shower at magpalamig. Bigla siyang nakaramdam ng pagkauhaw, kaya hinayaan na niyang nakalugay ang basa niyang buhok at bumaba gamit ang elevator. Balak niyang pumunta sa kusina upang kumuha ng isang tasa ng mainit na tubig. Pagpasok palang niya, napangiwi siya sa kirot na nagmula sa kaniyang sikmura. Paglabas niya ng elevator, ang liwanag ng chandelier sa sala ay tumatagos sa paligid, at tanaw ang buong kusina mula roon. Napahinto si Ella ng bahagya.Ang matangkad na lalaki sa harap niya ay halatang bagong ligo. Ang suot nitong itim na silk pajamas ay nagbigay-diin sa lapad ng kanyang likod. Nakaapron itong kulay abong mapusyaw, na nakaayos sa kanyang makitid na baywang. Ang likod niyang mahaba at payat ay bahagyang yumuko, habang ang manggas ng suot nito ay nakarolyong hanggang sa siko, na nagpapakita ng mga litid na nakabakat sa malamlam na bala
Ang buwan ay maliwanag, ngunit bihira ang mga bituin. Ang malamig na liwanag nito ay tumama sa payapang mukha ni Ella. Dahan-dahang iminulat niya ang kanyang mga mata—hindi siya makatulog. Paulit-ulit na bumabalik sa kanyang isipan ang pag-uusap nila ilang oras na ang nakalipas.Narinig niya ang marahang tunog ng susi sa seradura. Nang mapagtantong si Rico, na nasa study kanina, ay bumalik na, mabilis niyang ipinikit ang kanyang mga mata at nagmatyag sa paligid.Ang mga yabag ng lalaki ay mabagal, halos hindi marinig. Sadyang pinabagal nito ang mga hakbang, at dahil doon ay mas lalo pang bumilis ang tibok ng dibdib ni Ella. Hindi niya matukoy kung saan papunta si Rico.Maya-maya, narinig niya ang banayad na tunog ng kurtina—napakalinaw nito sa tahimik na silid. Naramdaman niyang huminto ito malapit sa kanyang kama bago tuluyang humiga sa kanyang kanang bahagi.Ramdam ni Ella ang pagpasok ni Rico sa ilalim ng kumot. Nanigas ang kanyang katawan, mahigpit na ipinikit ang mga mata, at sin
Kinabukasan, nagising si Ella na may malabong mga mata. Nang tuluyang makapag-adjust, nakaramdam siya ng kaunting kalituhan habang tinititigan ang puting kisame na may ukit.Nais niyang kumilos nang hindi namamalayan, ngunit napansin niyang ang malaki at mainit na palad na nasa kanyang tiyan ay nananatili pang nakatabi. Sa pamamagitan ng manipis na pajama, tila nagsasanib ang kanilang mga temperatura ng katawan, at hindi niya matukoy kung alin ang mas mainit.Hindi naman malakas ang kapit ng palad, ngunit nahirapan siyang huminga nang maluwag, parang natatakot siyang magising ang taong katabi niya.Dahan-dahan niyang iniikot ang kanyang ulo at nakita ang gwapong mukha ng lalaki na natutulog. Ang buhok nito sa noo ay medyo magulo, na bahagyang tinatabingang ang kanyang matalim na mga kilay. Bahagya ring nakapikit ang mga mata, at ang manipis na talukap nito ay tinatago ang mga mata na may lihim. Ang ilong ay matangos at tuwid, at ang mga labi ay manipis, may bahagyang pamumula. Ang mga
Agad inapakan ni Kristen ang silinyador at dinala si Ella diretso sa pinakamalaking shopping mall sa lungsod. Ang sampung-palapag na gusali ay punong-puno ng mga mamahaling produkto, na tila isang paraiso para sa mga mahilig sa luho. Ilang beses nang nakasama ni Ella si Kristen sa pamimili noong nasa kolehiyo pa sila, ngunit noon ay iba ang sitwasyon.Sa panahong iyon, simpleng may-kayang pamilya lamang ang pinagmulan ni Ella, at hindi nila kayang bumili ng ganoong mga bagay. Bagamat nais sanang gastusan ni Kristen ang mga gusto ni Ella, naniniwala si Ella na ang tunay na pagkakaibigan ay tungkol sa pagbibigay at pagtanggap nang patas—hindi isang relasyon kung saan isa lamang ang patuloy na nagbibigay nang higit sa kanyang makakaya. Kaya naman, palagi niyang tinatanggihan ang mga alok ng kaibigan.Ngunit laging ginagamit ni Kristen ang mga espesyal na okasyon bilang pagkakataon upang bumalik nang palihim sa mall at bilhin ang mga damit, bag, o anumang bagay na alam niyang nagustuhan n
"Paano mo nalaman?" Bahagyang nagulat si Ella. Hindi niya naman sinabi kanino man ang kanyang lakad, kahit kay Yaya Mila. Ang tanging sinabi lang niya ay hindi siya uuwi para sa tanghalian.May nilagay kaya siyang tracker sa akin?Natawa si Rico, at ang kanyang malalim at magnetikong boses ay lalong nagbigay kilig kay Ella. "Nakikita ko ang record ng secondary card sa cellphone ko."Matagal na niyang nakita ang mensahe tungkol sa ginastos ni Ella, at sa totoo lang, natuwa siya na ginagamit nito ang pera niya."Oh!" Nahiya si Ella sa naisip niya kanina. Buti na lang at hindi siya nagtanong kung ano ang binili niya. Kung hindi, siguradong nakakahiya. "Isinama ko lang si Kristen sa pamimili, okay lang ba?"Pakiramdam niya ay kailangang ipaliwanag ito.Sa loob-loob niya, buti na lang at hindi ko ginamit ang card na iyon sa lingerie store, kung hindi, malalaman niya kung ano ang binili ko—at sigurado, maba-bash ang kahihiyan ko mula Atlantic Ocean hanggang Pacific Ocean."It's fine, Ella.
Pagbalik ni Ella sa opisina, agad niyang napansin ang announcement mula kay Cedric—isang malinaw at diretsong paalala na hindi dapat pinakikialaman ang personal na buhay ni Rico. Ang mensahe ay hindi lang ipinadala sa secretarial group chat kundi maging sa internal group chat ng buong kumpanya, isang patunay kung gaano kaseryoso ang sitwasyon.Nakita niyang maraming nakabasa na ang mensahe, ngunit walang naglalakas-loob na pag-usapan ito nang lantaran. Sa halip, ang bawat isa ay tahimik na nagpatuloy sa kanilang trabaho. Lahat ay tila nag-iingat, takot na makagawa ng kahit maliit na pagkakamali na maaaring maging dahilan ng kanilang pagkawala sa trabaho.Napabuntong-hininga si Trixie, at marahang bumulong habang nakatitig sa kanyang screen, “Grabe naman! Talaga bang walang puso si Mr. Velasquez? Bakit kailangang itago yung asawa niya? Ang sama naman niya kung ganun!”Napailing si Ella sa narinig at bahagyang nakaramdam ng sakit ng ulo. Alam niyang hindi ito simpleng tsismis lang—ang b
Ang mapusyaw na liwanag ng dapithapon ay naglalaro sa malawak na dalampasigan, hinahalikan ng banayad na alon ang pinong buhangin. Sa malayo, ang dagat ay kumikislap, tila nagsasayaw sa huling silahis ng araw. Malamig ang simoy ng hangin, sapat upang pagaanin ang init ng nagdaang araw.Sa ilalim ng isang malaking canopy na itinayo sa buhanginan, naroon ang pamilya at malalapit na kaibigan nina Rico at Ella. Ang halakhakan ay malayang lumilipad sa hangin habang ang bawat isa ay abala sa kanilang masasayang kwentuhan. Sa gitna ng lahat, si Rico at Ella ay magkatabing nakaupo sa isang malambot na banig, pinagmamasdan si Rielle na masayang naglalaro ng buhangin kasama si Gia.“Mas gumanda ka, Ella,” biro ni Chelsey. “Bagay sa ‘yo ang pagiging misis ni Kuya.”Napatawa si Ella habang umiiling. “Dati pa naman.”“Wow! Confident na talaga siya!” ngising malawako na sagot ni Chelsey. Sa di kalayuan, isang pigura ang dahan-dahang lumapit. Si Nurse Nita, may hawak na wheelchair kung saan nakaupo
Nagkagulo ang lahat nang biglang sumigaw si Rico. "Run!"Sa isang iglap, hinatak niya si Ella habang mahigpit na hawak si Rielle bago kinarga. Nabigla si Anton, ngunit agad niyang kinuha ang baril mula sa baywang niya."Putangina, Rico!" sigaw ni Anton bago nagpaputok.Bumagsak ang isang ilaw sa warehouse nang tamaan ng bala, nagdulot ng bahagyang kadiliman. Napasigaw si Sharia Lee, hindi makapaniwalang nakakalaban sila. "Stop them, Dad! Damn it!"Hinila ni Rico si Ella at Rielle papunta sa isang bakal na estante, ginagamit itong panangga sa sunod-sunod na putok ni Anton. Ramdam niya ang takot ni Ella sa mahigpit nitong kapit sa anak nila, pero wala siyang oras para magdalawang-isip. Kailangan nilang makatakas."Rico, hindi natin sila matatakasan nang ganito!" halos lumuluha nang sabi ni Ella.Napatingin siya kay Rielle, mahigpit na nakayakap sa kanya, umiiyak ngunit pilit na nilalabanan ang takot. Hindi siya pwedeng mabigo ngayon.Mabilis siyang luminga-linga, hinahanap ang pinakamab
Ang mga gulong ng sasakyan ay lumilikha ng matinis na tunog habang mabilis na bumabaybay ang convoy sa makitid at madilim na kalsada patungo sa abandonadong warehouse sa may pier. Ang katahimikan sa loob ng sasakyan ay mas mabigat pa sa bagyong paparating—bawat isa ay may sariling iniisip, pero iisa ang layunin.Mabawi si Rielle.Si Rico, nakaupo sa harapan, mahigpit na nakakapit sa manibela, ramdam ang pagpintig ng kanyang sintido sa tindi ng emosyon. Mula sa gilid ng kanyang paningin, nakita niya ang bahagyang nanginginig na kamay ni Ella. Hindi niya alam kung dahil ito sa takot o sa galit—pero anuman iyon, alam niyang pareho sila ng nararamdaman.“Lahat ng units, standby,” utos niya sa radio, pilit pinapanatili ang boses na matatag. “Walang gagalaw hangga’t hindi ko ibinibigay ang signal.”Sa kabila ng kanyang panlabas na katahimikan, ang loob niya ay isang naglalagablab na bagyo ng galit at takot. Hindi niya matanggap na sa isang iglap, nasa panganib ang pinakamahalagang kayamanan
Ang gabi ay dapat tahimik, pero sa loob ng safe house nina Rico, ang tanging maririnig ay ang mabibigat nilang paghinga at ang tunog ng mabilis na takbo ng sasakyan ni George. Nakatakas sila, pero alam nilang hindi pa tapos ang laban.Habang nakaupo sa likod, mahigpit na niyakap ni Ella si Rico. Nanginginig ang kanyang mga kamay, hindi lang dahil sa kaba kundi sa takot na anumang oras, maaaring bumalik ang panganib.Pero bago pa sila makapag-isip ng susunod na hakbang, biglang tumunog ang cellphone ni Rico. Isang unknown number na naman.Nagkatinginan sila ni Ella bago niya sinagot ang tawag.“Velasquez.”Isang nakakatakot na tawa ang sumagot sa kanya. "You’re really getting on my nerves, Rico."Nanginig ang panga ni Rico. "Who the hell are you?""The last person you should've messed with."Ngunit bago pa siya makasagot, isang pamilyar na tinig ang narinig niya mula sa kabilang linya."D-daddy…"Nanlaki ang mga mata ni Rico. "Rielle?!""Daddy, please help me…" humihikbing sabi ng kany
Sa gabing iyon, nagtipon-tipon sina Rico, Ella, George, at Don Salvador sa isang safe house upang suriin ang impormasyong iniwan ni Jasmine. Nasa harapan nila ang isang laptop, at hawak ni Rico ang maliit na flash drive na iniabot ni Cedric, ang kanyang assistant, na kararating lang.Nanginginig ang kamay ni Cedric habang inaabot ang flash drive. "Sir… si Jasmine… wala na."Napaatras si Ella, nanlalaki ang mga mata. "Ano?!"Napakuyom ng kamao si Rico. "How?"Lunok-lunok ni Cedric ang kaba bago sumagot. "I don't know, her heart just…stopped after she gave me this drive."Natahimik ang buong silid. Kahit alam nilang malubha ang tama ni Jasmine, umaasa pa rin silang makakaligtas ito."Hindi pwedeng masayang ang sakripisyo niya," mahina ngunit matigas na sabi ni Rico.Umupo siya sa harap ng laptop at isinaksak ang USB. Saglit na nag-loading ang screen bago lumabas ang confidential financial documents—mga rekord ng money laundering, illegal transactions, at pangalan ng mga taong sangkot. I
Habang bumabagtas ang sasakyan nila Rico at Ella patungo sa lugar kung saan naghihintay si Mr. Salvador, ramdam nila ang tensyon sa paligid. Tahimik si Rico, malalim ang iniisip, habang si Ella naman ay hindi mapigilan ang kaba. Alam niyang delikado ang sitwasyong pinapasok nila, ngunit mas pinili niyang manatili sa tabi ng kanyang asawa.Pagdating nila sa isang pribadong rest house sa labas ng lungsod, nagbukas agad ang gate, at sinalubong sila ng isang grupo ng mga bodyguard. Agad silang inihatid sa loob, kung saan naghihintay si Mr. Salvador—isang lalaking may awtoridad sa kanyang tindig, ngunit may kakaibang sigla sa kanyang mga mata nang makita si Rico."Rico," malalim ang boses ni Mr. Salvador, ngunit may bahid ng kasiyahan. "Matagal ko nang hinihintay ang araw na ito."Nagpalitan ng tingin sina Rico at Ella bago ito sumagot. "Anong ibig mong sabihin?"Ngumiti si Mr. Salvador at sumandal sa kanyang upuan bago itinuro ang lalaking nakaupo sa tabi niya.Napatigil si Rico nang maki
Habang nakatayo si Rico sa may pinto, pilit na pinapakalma ang kanyang ina, biglang bumukas ang pinto ng kusina. Lumabas si Ella, bitbit ang isang baso ng tubig. Kita sa mukha niya ang pag-aalala habang pinagmamasdan ang dalawa."Mom?" Napahinto siya, nagtatakang nilingon si Rico bago bumaling sa ina nito. "Anong ginagawa niyo rito?"Halos hindi na napansin ni Rache ang pagtawag ni Ella. Agad siyang lumapit at hinawakan ang kamay nito. "Ella... Ano bang nangyayari rito? May problema ba?"Nagkatinginan sina Ella at Rico. Alam niyang hindi niya basta-basta masasabing walang nangyayari, lalo na't dama niya ang tensyon sa paligid."Ma, wala kayong dapat alalahanin," pagsingit ni Rico, subukang ilihis ang usapan. "Wala namang masyadong nangyayari—""Walang nangyayari?" matalim ang tingin ni Rachel sa anak. "Rico, sinong niloloko mo? May mga guwardiya sa bahay, sa eskwelahan ni Rielle, tapos may sasakyan pang nakaparada sa labas na hindi natin alam kung sino ang nasa loob!"Nanlamig ang pak
Pagkapasok nina Ella at Rico sa bahay, tumakbo na si Rielle papunta sa kusina kasama ang kanyang yaya, excited sa cookies na ipinangako ni Ella. Nanatili namang nakatayo ang mag-asawa sa may sala, pareho nilang pinapanood ang anak habang naglalaro at kumakain.Tahimik si Rico, tila may gustong sabihin ngunit hindi alam kung paano sisimulan. Napansin iyon ni Ella, kaya siya na ang bumasag sa katahimikan."Hindi natin pwedeng hayaang madamay si Rielle sa gulong ‘to," mahina niyang sabi, pero may diin sa bawat salita.Napatingin si Rico sa kanya, ang matapang na maskara nitong laging suot ay unti-unting bumagsak. Sa likod ng matapang niyang postura, naroon ang takot—hindi para sa sarili, kundi para sa pamilya niya."Gagawin ko ang lahat para protektahan kayo," mahina ngunit matibay na sagot ni Rico. "Kahit ano, Ella. Kahit ano."Umiling si Ella at lumapit dito. "Hindi lang ikaw ang may responsibilidad sa ‘min, Rico. Ako rin. Hindi kita hahayaang harapin ‘to mag-isa."Napabuntong-hininga
Pagpasok ni Ella sa bahay, bumungad agad sa kanya si Rico na nakaupo sa sala, hawak ang isang basong whiskey. Hindi na siya nagulat na gising pa ito.Dahan-dahang lumapit siya. “Rico…”Lumingon ito sa kanya, kita sa mga mata ang bigat ng pagod. “You’re home late.”Nilapag ni Ella ang bag niya at umupo sa tabi nito. “I met Christ.”Rico exhaled sharply. “I know.”Nagkatinginan sila, ngunit agad ring naiisip ni Ella na sinabi siguro ng kaniyang mga bodyguard kanina. Nagtanong si Ella, "Gaano ka na katagal alam ang lahat ng 'to?"Hindi sumagot si Rico agad. Ininom nito ang natitirang whiskey sa baso bago inilapag iyon sa mesa. “Matagal na. Pero hindi ko masabi sa’yo dahil alam kong mas mahihirapan ka.”Ella clenched her fists. “Rico… alam kong wala kang kasalanan. Pero bakit hindi mo agad sinabi?”Napayuko si Rico, halatang pinipigil ang emosyon. “Dahil hindi mo ako titigilan hangga’t hindi mo sinusubukang ayusin ang gulong ‘to. At hindi kita hahayaang madamay.”Hinawakan ni Ella ang kam