AMARRA's POVNanlaki ang mga mata ko. Habang pinakikinggan ko ang magkakapitbahay na nag-uusap kanina, wala lang iyon sa akin. Feeling ko normal na ang ganoong bagay sa mga ganitong klase ng lugar. Pagti-tsismisan nila ang kung sino man na gusto nilang pagtsismisan. Pero hindi ko inaasahan na ganito pala kalala ang nangyayari sa taong 'to."Ano?! Magpapanggap ka na naman na nawalan ka ng malay? Bumangon ka diyan na p***ng ina mo ka! Kailangan ko ng pera ngayon kaya ilabas mo na ang pera mo!" Nanlilisik ang mga mata ng lalaki habang patuloy na sinisipa sa likuran si Marimar.Para bang hindi man lang nito nakikita ang dugo na masaganang umaaagos mula sa ulo ni Marimar. "P*ta 'tong baklang 'to. Wala na ngang trabaho wala pa—,"Bago pa tuluyang sumayad ulit ang paa nito sa likuran ng walang malay na si Marimar ay sinipa ko na kaagad siya sa sikmura. Dahil sa nangyari sa akin noon, marunong akong makipagbugbugan. Itong matangkad pero payat na boyfriend ni Marimar ay walang-wala sa mga
AMARRA's POVAba...At may patayan na ng tawag na nagaganap ngayon?! Hmp!Uma-attitude na ang lalaking 'to ah. Tsk. Kaagad akong umayos ng upo noong lumapit si Mang Rudy sa akin. Tinignan ko pa saglit ang sarili kong cellphone saka iyon inilagay sa loob ng bag ko."Ma'am Amarra, may malay na po si Marimar. Gusto niya daw sana kayong kausapin. Sabi ng nurse pwede naman na daw pong makipag-usap ang pasyente,""Okay Mang Rudy. Stand by lang po kayo. Kapag pumayag sa alok ko si Marimar, isasama natin siya sa bahay. Kapag gusto niya pa ring bumalik sa boyfriend niya, uuwi na po tayo,""Okay po Ma'am," I stand up gracefully putting my issues with Kallen at the back of my head. May araw din ang lalaking 'yun. Bahagyang nakabukas ang pintuan ng pribadong silid ni Marimar noong dumating ako. Bahagya ko iyong itinulak papasok saka ako sumilip sa nilalang na nakaupo na sa kanyang hospital bed. Nakaangat ang higaan nito. Kaagad umaliwalas ang mukha ni Marimar noong makita ako."Ma'am!" "Ho
AMARRA's POVPagkatapos kumain ng hapunan ay kaagad akong nagtungo sa malawak na living room para i-practice ang script na ibinigay sa akin ni Tita Ika. I really like the story and the character that I will portray. Maikli lang ang napili niyang scene na gagawin ko para bukas sa audition.Ang napiling scene ni tita Ika ay 'yung part na umiiyak ang kontrabiding si Luna. Despite not having any intention of turning into a villain, circumstances forced her to become one. The whole world seemed to have turned against her, and she had no choice but to adopt a darker persona. She was raped and then got pregnant. Her young daughter was raped, too, due to her young age, the young girl's body could not take the abuse and died. Nobody helped Luna during those times. Instead of help , people cursed her and blamed her for everything that happened. I pursed my lips. Alam ko ang pakiramdam kung paano ang mapagkaisahan. That's why I'm so thankful that I have Kallen back then.Ilang beses kong prin
AMMARA's POVThe moment he leaned in for a kiss again, I could feel my heart racing with anticipation. As our lips met, I could sense the tenderness in his embrace. It was a stark contrast to our practice session last night, when his kisses felt a bit awkward. The way he kissed me now felt so flawless, as if he had finally found his rhythm. It was a blissful moment. We both gasping for air when the kiss ended."Can you tell me now why you're jealous?" tanong ko na tuluyan ng nawala ang antok. "It's nothing," he answered in a husky voice. Napatitig ako kay Kallen. I feel a bit hurt. Bakit ba siya nagseselos at sino ba ang pinagseselosan niya?"May ibang gusto ang taong gusto mo?" Paglalakas-loob kong tanong. Although sinabi niyang wala siyang ibang gustong makasama kung hindi ako, pero ano itong issue niya na nagseselos siya? Well, if it's his another affair, wala talaga akong karapatang malaman iyon. Tumingin siya sa akin pero nag-iwas na ako ng paningin. Nagpunta ako sa kaliwan
AMARRA's POV"Mara Wei!" Suot ang lumang-lumang duster at buhat-buhat ang isang manika na parang totoong bata. Umakyat ako sa make shift stage. Tiningnan ng mga taong nasa ibaba ng stage ang larawan sa resume ko. Si Mina mismo ang nagbigay noon kay Tita Ika."You can start now, Miss Mara," Sandali akong lumingon sa babaeng nagsalita. Para sa isang batikang direktor, masasabi kong napakabata pa ni Direk Atasha. Feeling ko ay nasa mid thirties lang ang edad niya.Hindi nakaligtas sa paningin ko ang munting ngiti sa gilid ng labi ni Direk. Maging ang pagkinang ng kanyang mga mata ay hindi maitatanggi.Malakas ang kutob ko na natuwa siya dahil umakyat ako sa stage na in-character na. Inilagay ko sa bandang unahan ng stage ang manika. Binalikan ko sa alaala ang nskakadurog puso na eksena. Nasa labas ng kanilang bahay-kubo ang batang si Lala, nag-aagaw buhay. Dumating si Luna na pagod na pagod. Hindi lang siya pagod mentally, kung hindi pati na rin physically. Wala na siyang ibang mala
AMARRA's POVPagkatapos naming sunduin si Nanay Nelia ay muling inayos ni Marimar ang mukha ko. Tinanggal niya ang naunang make up na inilagay niya saka nilagyan ng moisturizer ang mukha ko. Sinabihan ko kase siya na hindi ko kailangan ng make up dahil gagamitin ko ang maskara na ginawa ni Hestia sa akin."Remember this?" Proud na ipinakita ko kay Marimar ang hyper-realistic mask na si Hestia ang gumawa."I-iya-iyan po 'yung naunang make up na ginawa ko sa inyo Ma'am. Sabi niyo pa nga may audition kayo na pupuntahan," humahangang pinasadahan ni Marimar ng tingin ang maskara na pinaghirapang gawin ni Hestia."Yep. Ito nga iyon. But I lied when I told you na pupunta akong audition. Sorry about that. Iniisip ko kase na hindi mo 'yun gagawin kung hindi iyon ang alibi na ibinigay ko," sabi ko saka maingat na isinuot ang maskara. "I wore it that time to catch a husband. Luckily, my now husband fell for it. Now, every time I go with him, I must wear this dahil ang alam sa buong kompanya niya
AMARRA's POVPagkatapos ang tawag ni Hestia ay ako naman ang gumawa ng internstionsl call. Ilang ring pa lang ay may kaagad ng sumagot mula sa kabilang linya."What's wrong this time my lady?" nakasimangot na tanong ni Mina. Nakabalot pa ito sa makapal na kumot habang nakahiga sa malambot nitong higaan."Remember Go Xin?"Unti-unting nagmulat ng mga mata ang inaantok pa na kaibigan ko."Amarra Wei, hindi ba't ilang beses na kitang sinabihan na lumayo-layo ka sa babaeng 'yan? She's a disaster! At saka hindi ba't nandiyan ka sa asawa mo? Bakit 'yung babaeng 'yun ang kaagad na lumabas sa bibig mo at hindi ang mga papuri mo para sa pinaka-'gwapong' asawa mo?" Ang diin pa ng pagkakasabi niya sa salitang gwapo.Iyon ay dahil sa tuwing mag-uusap kami, palagi ko siyang iniinggit kung gaano kagwapo ang napangasawa ko.Napangiti na lang ako."Wala akong sinabi na gusto kong makipag-kaibigan sa kanya, okay? I just want to ask kung naitabi mo pa ba lahat ng mga videos at information laban sa kan
I nonchalantly looked at my younger sister dancing with her fiancé on the dance floor. I took a deep breath as I felt my head throbbing with pain. Now what? The aunties in our family will surely berate me about getting a husband before I turn thirty. Alam ko na kaagad na ikukumpara ako ng mga ale na iyon sa kapatid ko ngayong engaged na si V.Tsk.Ipinikit ko ang aking mga mata para mabawasan ang stress na nararamdaman ko. Pagkatapos ay muli akong tumingin kay V na napakagandang tingnan sa suot niyang light pink na gown. Kitang-kita ang kaligayahan na nakalarawan sa kanyang magandang mukha. Ang gwapong fiance' naman ni V ay buong pagmamahal na nakatitig sa kapatid ko na para bang ito lang ang nag-iisang babae sa buong mundo.Kahit na nadi-depress ako sa sarili kong sitwasyon, hindi ko mapigilan ang sayang nararamdaman ko for my sister. At last, she's engaged to the person she liked the most. And he's so into her. Ang buong Wei family ay walang ibang hinihiling kung hindi ang kaligaya