Don't forget to rate this story, mga madam. And also, comment na rin po kayo. Thank you and Good bless to all of you!!!
DALA ANG SUSHI, bumaba si Cathy sa kaniyang sasakyan at naglakad papasok sa Montgomery Medical Center. Binabaybay na niya ang daan patungo sa private room ni Parker nang biglang may tumawag sa pangalan niya mula sa likuran. Bumakas ang pagtataka sa mukha ni Cathy at hinarap ito. It's Miriam. “Kung
SA LOOB NG boardroom kung saan matatagpuan ang matataas na opisyal ng ProMed Solutions—abala sila para sa kanilang quarterly financial review meeting. Nakapaligid sila sa conference table habang may mga hawak na folder kung saan tinitingnan nila ang financial reports at projections ng kumpanya sa lo
Ngumiti si Cathy bago patagilid na niyakap ang anak. “Don't be sad, okay? He'll be back. Nasa maayos naman siguro siyang kalagayan. At puwede mo namang tanungin ang daddy mo kapag nakabalik siya,” sambit niya. Saktong pagkatapos niyang magsalita ay biglang bumukas ang pinto. And speaking of Phoenix
“WELCOME BACK, PARKER!” ‘Pagkapasok pa lang ni Parker sa pinto ng mansyon ay bumungad agad dito si Alfredo kasama ang mga katulong at si Miriam na may hawak ng banner kung saan nakasulat doon ang kanilang tinuran. Binitiwan ni Miriam ang hawak at dali-daling nilapitan si Parker. Samantalang sina
“YOU DON'T NEED to do this, Sigmud,” sambit ni Cathy habang naglalakad silang dalawa ni Sigmud patungo sa opisina niya. Dala-dala ni Sigmud ang bag niya ng sandaling iyon pero hindi iyon ang tinutukoy niya. Ang tinutukoy niya ay ang paghatid nito sa kaniya rito sa ospital at nagbilin pa ito na ito
“YOU’RE VERY BEAUTIFUL, Cathy…” Napangiti si Cathy nang biglang sabihin iyon ni Sigmud habang nakatayo ito sa likuran niya at isinusuot ang kuwintas sa kaniyang leeg. Kitang-kita ni Cathy ang sariling repleksyon sa harap ng salamin. Sa loob ng mga taong lumipas, ito yata ang unang pagkakataon na
“I'm talking to you, Cathy. Huwag mo akong tatalikutan,” habol pa ni Miriam sa kaniya. Pero imbes na pakinggan, dire-diretso lang siya sa paglalakad hanggang sa makarating na siya sa red carpet patungo sa venu ng mismong gala. Naglakad siya at huminto sa gitna saka ngumiti habang sunod-sunod ang pa
NAPUNO NANG PALAKPAKAN ang buong ballroom nang tawagin ng host ang pangalan ni Phoenix. Nakangiti itong tumayo at humalik muna sa anak bago umakyat sa stage upang magbigay ng speech nito nang ianunsyo na isa na itong bilyonaryo. Tinanggap ni Phoenix ang isang tropeyo bilang pagkilala sa tagumpay ni
SIMULA KAHAPON, HINDI na nilubayan ng takot si Yana. Halo-halo na ang nararamdaman niya ngayon dahil sa pamba-blackmail sa kaniya ni Amiel. Hindi naman niya magawang sabihin kay Parker ang ginagawa ng pinsan nito sa kaniya sapagkat alam niyang malalaman at malalaman nito ang totoo kung sakali mang
“A-ANONG SINASABI MO, A-Amiel?” naguguluhang tanong ni Yana habang seryosong nakatingin sa mga mata ni Amiel. “May amnesia ka ba, Yana? Ilang buwan lang ang nakakalipas, pero nakalimutan mo na agad? Parker offered you help—pero nadamay siya nang dahil sa ‘yo. He was shot that day, and what did you
HATING-GABI NA SUBALIT gising na gising pa rin ang diwa ni Yana. Hindi rin siya mapakali sa kinahihigaan niya kaya lumabas siya sa balkonahe kung saan siya niyakap ng malamig na simoy ng hangin. Ipinulupot niya ang dala niyang balabal sa leeg niya saka niyakap ang sarili bago nag-angat ng tingin sa
“SINO SI SIGMUD?” tanong agad ni Yana kay Parker nang makalabas sila ng mansyon. “Huwag mo nang isipin ‘yon, Yana. Wala na ang taong ‘yon,” tugon ni Parker. Dire-diretso silang naglakad hanggang sa makarating sila sa harap ng fountain. “Patay na ba siya?” tanong pa ni Yana. Mariing napalunok si
NAKIPAGKASUNDO SI YANA kay Parker na siya lang ang tanging isama nito sa bahay nila sa kadahilanang siya lang naman ang rason kaya siya nito gustong makasama dahil inako na agad nito ang nasa sinapupunan niya kahit hindi pa siya sigurado na si Parker nga talaga ang ama nang dinadala niya. Noong una
NAMUMUGTO NA ANG mga mata ni Yana habang nakahalukipkip sa gilid ng kaniyang papag. Simula kahapon ay wala pa rin siyang humpay sa pag-iyak dahil sa kaniyang nalaman. Hindi niya inaasahan na darating sa tanang buhay niya ang isang bagay na kung tutuusin ay hindi pa siya handa. Ayon sa doktora na sum
SA HINDI MAIPALIWANAG na dahilan, biglang bumilis ang pagtibok ng puso ni Yana habang seryoso pa ring nakatingin sa Tiya Salome niya. Hindi niya mawari ang nararamdaman niya ng oras na iyon. Gulat na gulat siya at hindi makapaniwala sa kaniyang narinig. “Tiya Salome, wala po akong boyfriend. Hi-Hin
ILANG ARAW NG masama ang pakilasa ni Yana—ilang araw na rin siyang hindi nakapagtinda ng mga lutong ulam. Hindi na niya alam ang mga nangyayari sa kaniya pero sa tuwing napapabalikwas siya mula sa malalim na pagkakatulog ay ura-urada siyang napapatakbo sa banyo upang doo’y sumuka. “Anak, mas maigi
KANINA PANG PASULYAP-SULYAP si Parker sa kaniyang relo habang umiinom ng rum. Ngayon lamang niya napagtanto na magdadalawang-oras na rin pala ang nakalipas nang umupo siya sa stool upang hintayin si Yana. At halos segu-segundo rin ang pagbaling niya sa entrance ng bar pero kahit ilang beses siyang s