MY LIFE instantly change after signing that marriage contract. Nakatira ako sa isang magarbong bahay, may sariling loptop, mamahaling cellphone, hindi ko na pinoproblema ang pangkain ko sa araw araw. Sayang nga lang at hindi ito naabutan ni Mama. If she was able to survive that attack siguro hindi ako nag iisa ngayon. But she surrendered. But I can't blame her. She suffered too much and I guess giving up was the only choice she had. Ayaw na niyang magtiis pa sa nararamdamang sakit.
Bumuntong hininga ako saka ipinagpatuloy ang pagtipa sa keyboard ng loptop. Inalis ko sa isipan ko ang panghihinayang na iyon. Siguro, hindi man naranasan ni Mama ang nangyari sa akin ngayon alam kong masaya siya para sa akin. Hindi man niya naabutan ang kinhihinatnan ko ngayon, alam ko na napanatag na siya sa kung nasaan man siya ngayon.-Supposedly sekretarya ako ni Mr. Salazar. But since I accepted the offer and signed that marriage contract. Hindi niya ako pinagtrabaho sa kompanya niya bilang sekretarya. Saglit akong napahinto sa pagtipa ng keyboard nitong loptop ko ng maalala ko ang marriage contract na iyon.I just got curios about that contract. Mr. Salazar ang nakasulat sa katabi ng pangalan ko at may thumb mark na rin ito.I wonder what he looks like.Tunog ng cellphone ko ang nagpukaw sa akin sa malalim na pag iisip. Nang tingnan ko ang aking cellphone nakarehistro ang pangalan ni Gwen sa caller Id.Bumuntong hininga muna ako bago ko sinagot ang tawag. Dumako ang tingin ko sa orasan na nasa ibabang bahagi ng loptop. My forehead creased when I saw that it was already, nine in the morning.Hindi ko napansin ang oras. Masyadong naukopa ang utak ko sa mga tawag at messages na natanggap ko kagabi pa."Sa'n ka na ba?" Bungad na tanong ni Gwen ng masagot ko ang tawag."Papunta na.""Okay wait kita sa tambayan.""Okay."The call ended smoothly. Wala nang sumunod na tanong si Gwen. She knows what happened to me. Maging itong trabahong nakuha ko which is siya lang din ang dahilan dahil sa ibinigay niyang flyer sa'kin noon. And I am thankful that she handed me that red flyer.Hindi ko lang talaga ineexpect 'yung offer ni Sir Terrence na maging asawa ang totoong may ari ng GS Corp. My goal was to only get the job as much as I could. But he offered me as that Mr. Salazar wife. Not his secretary.-UMALIS ako ng condo building. Agad agad na may tumigil na itim na sasakyan sa harapan ko ng makalabas ako. Bumukas ang pinto ng sasakyan nito kaya wala sa sariling napasilip ako sa loob.Nang makitang si Connor ang driver, pumasok na rin ako sa loob.Connor Dela Fuente is my husband's cousin sa father side, both Sir T and Connor are my husband's cousin in father side. Just like Terrence nagtatrabaho rin si Connor sa asawa ko na hanggang ngayon ay di ko pa rin alam ang pangalan. Sir T did not disclosed my husband's name. Ang palaging sinasabi niya ay malalaman ko rin ito sa takdang panahon. Which made me curios.Pero ganoon pa man hinayaan ko na lang. At firdt I thought. I would marry sir T because he's a Salazar too. But he immediately said that it was not him and supposedly kung siya man iyon. Malamang pirma niya ang nandoon sa kontrata na iyon.Pero bakit ayaw nalang nilang sabihin ang pangalan?"Natagalan ka yata?" Tanong ni Connor matapos niya imaniubra ang sasakyan."I was doing something, hindi ko lang namalayan ang oras.""Projects?"Pinilit kong ngumiti. Ayukong isipin niya na iniisip ko pa rin kung ano ang totoong pagkatao ng asawa ko.Tumango ako habang nakatingin sa rearview mirror. Nagkasalubong ang tingin namin ni Connor sa salamin pero siya lang din ang unang bumawi dahil nagdadrive siya.Nang makarating kami ng school ipinarada lang ni Connor ang sasakyan malapit sa entrada ng school kaya naman di maiiwasan na mapatingin ang lahat sa kotse ito. Hindk naman kasi basta basta ang kotseng ginamit ni Connor masyadong agaw pansin ang roll royce na ginamit niya. Pangmayaman."Bababa na ako, salamat."Saludo lang ang isinagot ni Connor sa akin.Nakaramdam ako ng pagkailang ng dumako sa akin ang tingin ng ibang estudyante. May iba sa kanila na nagbulong bulongan. Hindi ko rin naman sila masisisi. Hindi nila alam ang totoong nangyari kung paanong ang isang mahirap na gaya ko'y nakasakay sa ganito karangyang sasakyan. Hindi lingid sa kaalaman ng lahat na scholar lang ako sa pangmayamang school na ito.Pero ganun pa man, hindi ko sila pinansin. Tuloy tuloy akong pumasok sa loob ng school. Hinayaan ko silang isipin ang kung ano man ang nais nilang isipin.Dahil maaga pa naman dumeretso ako sa tambayan naming dalawa ni Gwen. Nandoon na siya't kumakain chitchirya. Nang mapadako ang tingin niya sa akin agad na siyang napangiti."Bruha antagal ha?!"Natawa ako sa sinabi niya. Gwen is a jolly person. Matalino pero hindi halata dahil sobrang warfreak. Nasa abroad ang Mama niya samantalang may afam naman siyang boyfriend na nakabase sa amerika at isang sundalo."Ang tagal girl.""May inaasikaso lang ako.""Ay ganun?""Hmmm...""Sure? Baka nagsearch ka patungkol d'yan sa mystery husband mo?"Nagkibit balikat ako.We only talk for a few minutes tapos maya maya nag bell na. Hudyat na pagsisimula ng klase. Agad na kaming tumayo na dalawa ni Gwen."Hindi ka ba nacucurios sa mukha niya?""Curios naman. Pero ayaw sabihin nina sir Terrence siguro maghihintay na lang ako na sila ang kusang magbubukas ng paksa tungkol sa kanya.""Nakapagtataka lang kasi, bakit kailangan niyang magtago sa lahat?""Hindi ko alam, baka may nangyari—""Baka panget 'yan."Sinamaan ko ng tingin si Gwen."Ansama ng tingin, Joke lang naman."Hindi na lamang ako nagsalita pa. Iniba namin ang topic sa pag uusap. Pero 'yung utak ko lumilipad. Napapatanong kung bakit nga kaya? Bakit kailangan pa niyang magtago? Did something happen on him?Bakit kailangan niyang magtago at di magpakita sa lahat ng tao?GRADUATION DAY came up. Sobrang bilis ng takbo ng araw. This was one of the best day of my life na hindi ko kailanman makakalimutan. And because I don't have someone with me dahil wala na si Mama. Si Connor ang nagsisilbi kong escort. He's with me since utos ni Sor Terrence na samahan niya ako wherever I go kahit pa hindi naman na kailangan. He become my instant personal body guard because that was sir T said. Okay naman si Connor. Though hindi kami ganoon na nag uusap lagi. But he's always ready kapag may pupuntahan ako. Lagi lang siyang nakaantabay sa akin. One call away ika nga nila. While marching towards the stage with him by my side. Hindi ko maiwasan ang makaramdam ng pagkailang. Yung mga ka batchmate ko kasi nakatingin sa amin lahat. It's not because I was able to pass all the exam and even part of the cum laude's but because I am with Connor. He's dominant awra is screaming. He's beyond handsome I can say. Having the perfect figure and handsomeness is eye catching to wome
He did not mention anything about me. Kaya expected ko ng hindi niya talaga ako maalala. Ilang taon na rin naman ang lumipas simula ng umalis sila sa probinsyang iyon e. Sa dami ng taong makikilala at makakasalamuha niya. Hindi na nakapagtataka na hindi niya ako naalala. Hindi ko rin naisip na siya ang may ari ng corporation pinagtatrabahuan ko, hindj naman kasi agad na ipinakilala ang may ari ng kompanyang iyon. Ang layo na pala talaga ng narating niya. Sakay ng pribadong eroplano na pagmamay ari nina sir T. Tinungo namin ang Germany para puntahan siya. It tooks a few hours before we arrived at one of the Germany's international Airport. Hindi ko lubos maisip na dahil sa desisyon kong ito. Magtatagpo ulit ang landas naming dalawa ni Giovanni. Nang lumapag ang eroplano na sinasakyan namin sa airport. Isang itim na roll royce ang naghihintay sa amin sa ibaba. Kanina lang aya agad na inimporma ni Sir T ang butler ni Giovanni na kasama nito sa Germany. Lulan ng sasakyan muli akong na
"A-ah y-yes sir." Hindi ko na mabilang sa daliri kung ilang beses akong lumunok. Pero sa ginagawa ko para namang hindi naalis ang kung ano mang nakabara sa lalamunan ko kung meron man. The man in front of me is beyond the word handsome. He's more than that. Is he really Giovanni? Yung kalaro ko noon? Tama nga si Connor sobrang gwapo nga niya. "You can leave that here." Paos ang boses niyang sambit. Itinuro niya ang lamesa na nasa gilid ng kanyang kama. Hindi ako nakapagsalita. Napipilan ako. Hindi lang dahil sa angkin niyang kagwapuhan kundi sa tingin niyang hindi napuputol at sinusundan ang bawat galaw ko. "You may, leave." Tumango na lamang ako pagkatapos kong mailapag ang tray ng pagkain. Malalaki ang aking hakbang na lumapit sa pinto at agaran na lumabas. Napasandal ako sa pinto ng maisara ko ito. Hindi ko akalain na ganoon ang itsura niya. Ang laki na ng ipinagbago niya. Muling naglaro sa isip ko ang gwapo niyang mukha. Perpektong angulo ng ilong, bahagyang makapal na labi
HINDI KO maiwasan ang kabahan sa tuwing hinahatid ko ang pagkain niya. Sa pinto pa lang kasi ramdam ko na ang malamig niyang awra. Pero kailangan kong gawin ito. Kailangan kong panindigan ang naging desisyon ko. Kung hindi ko ito gagawin, baka magalit siya sa akin. Kumatok ako ng tatlong beses bago ko pinihit ang seradura upang mabuksan ko ang pinto ng kwarto niya. Agad na yumakap sa katawan ko ang lamig ng aircon. Isang mangkok ng adobong manok, kanin at isang baso ng tubig kasama ang kanyang gamot ang nakalagay sa tray na dala dala ko. Hapunan na sa mga oras na ito. Hindi pa ako nakakain dahil kailangan ko siyang unahin. Nakabukas ang tv, nakasara ang makapal na kurtina, habang prente siyang nakaupo sa gitna ng kanyang kama. Napalunok ako ng ilang beses ng dumako sa akin ang tingin niya. "G-good evening. Oras na ng hapunan." Deretso ang lakad ko palapit sa bed side table niya. Kinuha ko ang bed table bago inilipat ang mga pagkain sa bed table. Nang matapos ay agad kong inilagay
MASYADO AKONG umasa na baka magiging okay lang ang lahat matapos niya akong kausapin kahapon. Akala ko, simula na iyon ng magandang simula naming dalawa but I was wrong. Hindi ko maiwasan ang mapayuko habang nakatingin sa tumaob na bed table, nakakalat ang pagkain sa sahig, basag ang mga plato at baso. "I only eat, Fe's cook. Not yours!" He exclaimed. I made extra effort to cook something for him. Pero nang sabihin ko sa kanya na ako ang nagluto matapos kong ilapag sa harapan niya ang mga pagkain ay agad niya itong tinabig. "P-pero.." hindi ko magawang ituloy ang sasabihin ko. "I don't know you, what if you put poison on it?" "W-walang lason 'yan!" Bulalas ko. "Bakit naman kita lalasunin?" He rolled his eyes on me. "You can't fool me. Kilala ko ang mga gaya mo!" Napalunok ako ng ilang beses. Hindi na lamang ako sumagot. Una kong pinulot ang bed table, inilagay ko naman sa tray ang mga natapon na kanin at ulam. Isa isa kong pinulot ang mga naglalakihang bubug at hinuli ang mali
AKO PARIN ang naghahatid ng pagkain niya sa kanyang silid. Ilalapag ko lang ang pagkain sa bed table at ihaharap sa kanya tapos walang imik akong lalabas ng kwarto niya. Ganoon ang ginawa ko sa mga nakalipas na araw. Hindi na rin ako nagtangka pang magluto dahil baka masayang lang ang pagkain. Papasok ako ng kwarto niya pagkalipas ng trenta minuto para kunin ang mga pinagkainan niya. Madilim ang silid niya. Hindi pa gaanong naghilom ang sugat sa paa ko kaya paika ika akong maglakad. Nililinis ko ang buong bahay, naghuhugas ng plato, naglalaba ng mga bedsheet pero hindi ko na ginalaw pa ang mga labahin niyang damit. Hinahayaan ko na lang na si Ate Fe ang maglaba ng mga 'yun. Kapag hindi oras ng pagkain niya inaabala ko ang sarili sa ibang gawaing bahay. Nanatili lamang si Giovanni sa loob ng silid niya. Iyong pagpunta niya sa laundry area ang huli niyang paglabas. Hindi na iyon nasundan pa. "Eliz," tawag ni Ate Fe sa akin. Nasa salas ako't pinupunasan ang mga furniture. "Pwede mo b
NAKATITIG AKO SA KANYA habang hinihintay kong dugtungan pa ang sasabihin niya. Kita ko ang pag aalinlangan sa mga mata niya. "She cheated on me, took some of my money, and run away. Ganoon din ang nangyari sa ibang mga babaeng naging girlfriend ko. So, ayun nawalan ako ng tiwala sa mga babae." Kaya naman pala. He was betrayed by his girlfriend. Hindi ako makapaniwalang may mga ganoong klase ng tao. "So iniisip mo na gagawin ko ang ginawa nila sa'yo?" "I'm a nerd. I used my brain to earn money. And I suceed they took advantage of me." He sight. He did not answer my question. He shifts the topic. "So? Hindi mo ba alam na hindi lahat ng babae pera ang habol sa'yo?" Hindi siya nakasagot sa naging tanong ko. "You can't blame me." Bumuntong hininga ako. May pinagmumulan ang galit niya, pero bakit sa akin niya isasaboy lahat ng galit niya? "Look, hindi ako kagaya ng ibang babae na pera ang habol sa'yo. Wala din akong balak na nakawan ka kasi hindi ako pinalaking ganyan ng nanay ko."
Nagmimistula siyang magnanakaw dah sa ginagawa niya. Kung hindi ko siya naabutan baka kung ano pa ang maisipan niya. Bakit ba hindi niya ginagamit ang telepono niya sa kwarto niya na nakakonekta dito sa kwarto ko. Pwede niya naman akong gisingin. Hinintay ko siyang matapos sa pagkain, pero ng maihatid ko siya sa kwarto niya kagabi akala ko makakatulog na ulit ako pero hindi pala. Hinintay ko pa siyang maunang matulog pero ang ending ako ang nakatulog imbes na siya. Paggising ko may kumot ng nakatabing sa katawan ko. Medyo sumasakit na rin ang leeg ko dahil sa naging posisyon ko sa pang isahang sofa kung saan ako nakatulog. Mabuti nalang at maaga akong nagising. Mas nauna akong magising kesa sa kanya. Agad kong tiniklop ang kumot. Marahil sa ganitong oras ay naghahanda na ng agahan si Ate Fe para sa kanya. Kailangan ko itong dalhin agad rito sa kwarto niya para paggising niya kakain at iinom na lamang siya ng gamot. Tahimik akong lumabas ng silid niya. Sa kusina ako tumungo at hin
Para akong sira ulo na nakahiga sa sahig matabi ang dustpan, walis saka pamunas sa shelf. Para akong tanga na nakatingala sa kisami ng library. It's already seven in the evening pero nandito pa rin ako sa loob. Natapos ko naman na ang paglilinis at sa buong araw na paglilinis ko, parang hinigop ng shelf buong lakas ko. Now, I need to return all rhe books. Pweo dahil hindi ko na matandaan ang puwesro ng mga ito. I filed them according to it's color. Pinagsama ko ang magkakapareho ng kulay. Inuna ko ang pinaka nasa itaas bahagi. Isa isa kong isinalansan lahat kaso nga lang. Dahil sa bigat ng mga libro, hindi ako komportable sa naging posisyon ko. Ang bibigat ng mga libro at nagdadala ako ng lima hanggabg anim na libro para lang mapabilis ako. Nang muli akong makababa at muling kumuha ng libro, umakyat sa hagdanan doon nagsimulang umuga ang hagdanan na gawa sa kahoy. Panay na rin ang tunog nito dahil sa kalumaan. Nang iapak ko ang aking paa paitaas, doon bumigay ang kasunod na kahoy
Nagmimistula siyang magnanakaw dah sa ginagawa niya. Kung hindi ko siya naabutan baka kung ano pa ang maisipan niya. Bakit ba hindi niya ginagamit ang telepono niya sa kwarto niya na nakakonekta dito sa kwarto ko. Pwede niya naman akong gisingin. Hinintay ko siyang matapos sa pagkain, pero ng maihatid ko siya sa kwarto niya kagabi akala ko makakatulog na ulit ako pero hindi pala. Hinintay ko pa siyang maunang matulog pero ang ending ako ang nakatulog imbes na siya. Paggising ko may kumot ng nakatabing sa katawan ko. Medyo sumasakit na rin ang leeg ko dahil sa naging posisyon ko sa pang isahang sofa kung saan ako nakatulog. Mabuti nalang at maaga akong nagising. Mas nauna akong magising kesa sa kanya. Agad kong tiniklop ang kumot. Marahil sa ganitong oras ay naghahanda na ng agahan si Ate Fe para sa kanya. Kailangan ko itong dalhin agad rito sa kwarto niya para paggising niya kakain at iinom na lamang siya ng gamot. Tahimik akong lumabas ng silid niya. Sa kusina ako tumungo at hin
NAKATITIG AKO SA KANYA habang hinihintay kong dugtungan pa ang sasabihin niya. Kita ko ang pag aalinlangan sa mga mata niya. "She cheated on me, took some of my money, and run away. Ganoon din ang nangyari sa ibang mga babaeng naging girlfriend ko. So, ayun nawalan ako ng tiwala sa mga babae." Kaya naman pala. He was betrayed by his girlfriend. Hindi ako makapaniwalang may mga ganoong klase ng tao. "So iniisip mo na gagawin ko ang ginawa nila sa'yo?" "I'm a nerd. I used my brain to earn money. And I suceed they took advantage of me." He sight. He did not answer my question. He shifts the topic. "So? Hindi mo ba alam na hindi lahat ng babae pera ang habol sa'yo?" Hindi siya nakasagot sa naging tanong ko. "You can't blame me." Bumuntong hininga ako. May pinagmumulan ang galit niya, pero bakit sa akin niya isasaboy lahat ng galit niya? "Look, hindi ako kagaya ng ibang babae na pera ang habol sa'yo. Wala din akong balak na nakawan ka kasi hindi ako pinalaking ganyan ng nanay ko."
AKO PARIN ang naghahatid ng pagkain niya sa kanyang silid. Ilalapag ko lang ang pagkain sa bed table at ihaharap sa kanya tapos walang imik akong lalabas ng kwarto niya. Ganoon ang ginawa ko sa mga nakalipas na araw. Hindi na rin ako nagtangka pang magluto dahil baka masayang lang ang pagkain. Papasok ako ng kwarto niya pagkalipas ng trenta minuto para kunin ang mga pinagkainan niya. Madilim ang silid niya. Hindi pa gaanong naghilom ang sugat sa paa ko kaya paika ika akong maglakad. Nililinis ko ang buong bahay, naghuhugas ng plato, naglalaba ng mga bedsheet pero hindi ko na ginalaw pa ang mga labahin niyang damit. Hinahayaan ko na lang na si Ate Fe ang maglaba ng mga 'yun. Kapag hindi oras ng pagkain niya inaabala ko ang sarili sa ibang gawaing bahay. Nanatili lamang si Giovanni sa loob ng silid niya. Iyong pagpunta niya sa laundry area ang huli niyang paglabas. Hindi na iyon nasundan pa. "Eliz," tawag ni Ate Fe sa akin. Nasa salas ako't pinupunasan ang mga furniture. "Pwede mo b
MASYADO AKONG umasa na baka magiging okay lang ang lahat matapos niya akong kausapin kahapon. Akala ko, simula na iyon ng magandang simula naming dalawa but I was wrong. Hindi ko maiwasan ang mapayuko habang nakatingin sa tumaob na bed table, nakakalat ang pagkain sa sahig, basag ang mga plato at baso. "I only eat, Fe's cook. Not yours!" He exclaimed. I made extra effort to cook something for him. Pero nang sabihin ko sa kanya na ako ang nagluto matapos kong ilapag sa harapan niya ang mga pagkain ay agad niya itong tinabig. "P-pero.." hindi ko magawang ituloy ang sasabihin ko. "I don't know you, what if you put poison on it?" "W-walang lason 'yan!" Bulalas ko. "Bakit naman kita lalasunin?" He rolled his eyes on me. "You can't fool me. Kilala ko ang mga gaya mo!" Napalunok ako ng ilang beses. Hindi na lamang ako sumagot. Una kong pinulot ang bed table, inilagay ko naman sa tray ang mga natapon na kanin at ulam. Isa isa kong pinulot ang mga naglalakihang bubug at hinuli ang mali
HINDI KO maiwasan ang kabahan sa tuwing hinahatid ko ang pagkain niya. Sa pinto pa lang kasi ramdam ko na ang malamig niyang awra. Pero kailangan kong gawin ito. Kailangan kong panindigan ang naging desisyon ko. Kung hindi ko ito gagawin, baka magalit siya sa akin. Kumatok ako ng tatlong beses bago ko pinihit ang seradura upang mabuksan ko ang pinto ng kwarto niya. Agad na yumakap sa katawan ko ang lamig ng aircon. Isang mangkok ng adobong manok, kanin at isang baso ng tubig kasama ang kanyang gamot ang nakalagay sa tray na dala dala ko. Hapunan na sa mga oras na ito. Hindi pa ako nakakain dahil kailangan ko siyang unahin. Nakabukas ang tv, nakasara ang makapal na kurtina, habang prente siyang nakaupo sa gitna ng kanyang kama. Napalunok ako ng ilang beses ng dumako sa akin ang tingin niya. "G-good evening. Oras na ng hapunan." Deretso ang lakad ko palapit sa bed side table niya. Kinuha ko ang bed table bago inilipat ang mga pagkain sa bed table. Nang matapos ay agad kong inilagay
"A-ah y-yes sir." Hindi ko na mabilang sa daliri kung ilang beses akong lumunok. Pero sa ginagawa ko para namang hindi naalis ang kung ano mang nakabara sa lalamunan ko kung meron man. The man in front of me is beyond the word handsome. He's more than that. Is he really Giovanni? Yung kalaro ko noon? Tama nga si Connor sobrang gwapo nga niya. "You can leave that here." Paos ang boses niyang sambit. Itinuro niya ang lamesa na nasa gilid ng kanyang kama. Hindi ako nakapagsalita. Napipilan ako. Hindi lang dahil sa angkin niyang kagwapuhan kundi sa tingin niyang hindi napuputol at sinusundan ang bawat galaw ko. "You may, leave." Tumango na lamang ako pagkatapos kong mailapag ang tray ng pagkain. Malalaki ang aking hakbang na lumapit sa pinto at agaran na lumabas. Napasandal ako sa pinto ng maisara ko ito. Hindi ko akalain na ganoon ang itsura niya. Ang laki na ng ipinagbago niya. Muling naglaro sa isip ko ang gwapo niyang mukha. Perpektong angulo ng ilong, bahagyang makapal na labi
He did not mention anything about me. Kaya expected ko ng hindi niya talaga ako maalala. Ilang taon na rin naman ang lumipas simula ng umalis sila sa probinsyang iyon e. Sa dami ng taong makikilala at makakasalamuha niya. Hindi na nakapagtataka na hindi niya ako naalala. Hindi ko rin naisip na siya ang may ari ng corporation pinagtatrabahuan ko, hindj naman kasi agad na ipinakilala ang may ari ng kompanyang iyon. Ang layo na pala talaga ng narating niya. Sakay ng pribadong eroplano na pagmamay ari nina sir T. Tinungo namin ang Germany para puntahan siya. It tooks a few hours before we arrived at one of the Germany's international Airport. Hindi ko lubos maisip na dahil sa desisyon kong ito. Magtatagpo ulit ang landas naming dalawa ni Giovanni. Nang lumapag ang eroplano na sinasakyan namin sa airport. Isang itim na roll royce ang naghihintay sa amin sa ibaba. Kanina lang aya agad na inimporma ni Sir T ang butler ni Giovanni na kasama nito sa Germany. Lulan ng sasakyan muli akong na
GRADUATION DAY came up. Sobrang bilis ng takbo ng araw. This was one of the best day of my life na hindi ko kailanman makakalimutan. And because I don't have someone with me dahil wala na si Mama. Si Connor ang nagsisilbi kong escort. He's with me since utos ni Sor Terrence na samahan niya ako wherever I go kahit pa hindi naman na kailangan. He become my instant personal body guard because that was sir T said. Okay naman si Connor. Though hindi kami ganoon na nag uusap lagi. But he's always ready kapag may pupuntahan ako. Lagi lang siyang nakaantabay sa akin. One call away ika nga nila. While marching towards the stage with him by my side. Hindi ko maiwasan ang makaramdam ng pagkailang. Yung mga ka batchmate ko kasi nakatingin sa amin lahat. It's not because I was able to pass all the exam and even part of the cum laude's but because I am with Connor. He's dominant awra is screaming. He's beyond handsome I can say. Having the perfect figure and handsomeness is eye catching to wome