Chapter 57

I know that Luther hates Caitlin, pero hindi ko naman inaasahan na maririnig ko sa kaniya ang mga salita na 'yon. Maybe because he was always gentle with me? Na pagdating sa akin ay malumanay siya madalas magsalita, may pag-iingat at kapag naiinis naman siya sa akin ay tulad ng nangyari kanina, tahimik lang siya pero sandali lang naman.

Hanggang ngayon ay gulat pa rin talaga ako. Papunta na kaming dalawa ngayon sa reception at tahimik siya habang nakatingin sa daan. Sampung minuto na at nag-aalangan ako na magsalita. Parang pakiramdam ko ay dapat magshut-up na lang ako.

Pero sa totoo lang, nagpapasalamat na lang rin ako at kanina ay hindi na sumagot pa si Caitlin. Natakot rin ata kasi ito dahil sa tono ng boses at klase ng tingin ni Luther ay halatang hindi ito nagbibiro. Napansin ko rin kanina si Zack, seryoso rin ang tingin niya kay Luther at pakiramdam ko nung mga oras na 'yon ay gusto niyang ipagtanggol si Caitlin lalo pa nang humawak ang kapatid ko sa kaniya. But I’m thankful he