Nakailang sana all na ako. Ilang chapter na! hahahahahha mine Luther Rico! Thank you so much po for reading!
Kinabukasan ay ginising ako ng kiliti na nararamdaman ko sa leeg ko. Napangiti ako dahil nga alam ko na kung ano 'yon--at kung sino 'yon. Aghh. Luther. Araw-araw ay ganito niya ba ako gigisingin? Hindi ko naman nakalimutan na andito ako sa bahay niya ngayon. At ako pa ang nagsabi sa kaniya kagabi bago ako makatulog na gisingin niya ako kapag nagising na rin siya dahil nga maaga ang alis namin.I opened my eyes and groaned. Umangat ang isang kamay ko at dumako 'yon sa kaniyang ulo. I caressed his head and he stopped kissing my neck. "Luther... gising na ako," sambit ko sa kaniya. Nang lingunin ko siya ay siyang pag-angat ng mukha niya sa akin. I get up, nakaalalay kaagad ang kamay niya at nanatili 'yon sa baywang ko.Nagsalubong pa ang mga kilay ko at napatingin sa buong silid, madilim ang kwarto at hindi nakabukas ang ilaw. Pero nang mapansin ko si Luther na basa ang buhok ay namilog ang mga mata ko. I raised my hand and touch his hair to make sure. Basa nga! Nakaligo na siya!"Kanin
"Call me later, anak. Nandito na ako sa hotel. Andito na rin si Zack. Akala ko ay sumabay ka sa kaniya because he told me last night na kakausapin ka nga niya." Nang mabasa ko ang mensahe na 'yon ng dad ay nandito na kami ni Luther sa Cebu at papunta na kami sa sinasabi niyang hotel--kung saan mamamalagi ang mga imbitado sa opening celebration ng Velmonte construction firm. Napalunok tuloy ako at kinabahan. Bakit ba masyado akong nakampante? Oo at ipapakilala ko si Luther sa daddy pero hindi ko naman gusto na magkagulatan kami ngayon doon sa hotel! "Why?" Luther's hand touched my cheek that made me look at him. Nasa daan ang tingin niya. Nang mapansin niya na bumaling na ako sa kaniya ay saka niya ibinaba ang kamay. "Nagmessage si daddy, nasa hotel na daw sila, eh. Doon tayo didiretso ngayon, 'di ba?" 5:00 pm pa ang opening celebration. May oras pa naman hindi ko lang rin siguro inaasahan na maaga rin pupunta si dad. He only asked me if sasabay ako at hindi niya binanggit an
Napatingin ako sa oras habang naglalagay ako ng lipstick sa labi ko. We still have one hour left before the opening celebration starts, and I've been thinking that Luther absolutely cannot be late. Kasi syempre isa siya sa pinakamahalagang tao doon, 'no! We also need to arrive early so my dad doesn't see us together dahil nga ang plano ko ay bukas ko pa sasabihin ang tungkol sa amin and Luther agreed with that, paano ay napagbigyan ko siya kanina..."Medyo bitin nga lang kami pareho."Napangiti naman ako nang maalala ang nangyari. We did it in the sofa, doon lang rin at isang beses lang. Paano ay habang nararamdaman ko siya sa loob ko na kumikilos ay ipinapaalala ko sa kaniya na may pupuntahan kami--na babawi na lang ako pagkauwi namin. At tumatak 'yon sa isipan niya. Kaya ang gusto niya na sa lahat daw ng sulok ng suite na ito ay sigurado akong hindi siya papayag na hindi makuha. Excited ka rin naman, Thes!Hindi ko 'yon ikakaila. I don't know why but since I realized that I like h
Napalingon ako sandali kay Luther. He's focus on driving, pero alam ko na gusto na niyang magsalita rin at tanungin kung bakit dahil sa pagpisil niyas a hita ko. Hindi naman sa hindi ko gusto na nandito ang kapatid ko, may takot lang ako na baka kung ano na naman ang gawin niya. I closed my eyes firmly when I thought about the possible things she might did. Ayoko ng eksena na ikapapahiya ng pamilya namin--lalo na ng daddy. At... kasama ko pa si Luther. I don't want him to witness another drama between me and Caitlin. "Hindi po nabanggit ni dad na kasama niya si Caitlin. Wala rin po sa aking sinabi si Cait na... nandito po siya." "That's why I'm telling you now, Thes. Kung may gawin ang kapatid mo na hindi maganda ay ikaw na ang bahala." Palagi naman na ako. Pero baka sumama rin ito dahil sa nangyari kahapon sa bahay ko. Caitlin will make sure na hindi kami magkikita ni Zack, nalaman rin siguro niya na sa iisang hotel mamamalagi lahat ng kasama that's why she decided to go with da
"Nang nasa bahay namin siya last week, I heard that she was bad-mouthing you to mom again. Nakakairita siya. Kung ako sa 'yo, Ate Therese, sampulan mo iyang kapatid mo. Hindi naman masama na bigyan siya ng lesson paminsan-minsan."Kahit nang malapit na sa amin sila Caitlin ay narinig ko pa 'yon na sinabi ni Zendaya na halatang wala siyang pakialam kahit may makarinig pa sa amin--o mismong ang kapatid ko ang makarinig ng mga sinasabi niya. I've already said this before. Na isa sa dahilan kung bakit hindi ko na rin pinapatulan si Caitlin sa mga ginagawa niya sa akin at sinasabi sa ibang tao tungkol sa akin ay dahil ayoko na mas lumala pa ang away namin. Less reaction, less fight. Ayoko na rin makarinig pa ng pangaral kay mommy kahit ako ang nadedehado.But I can endure it if it's me she's messing with. Kahit pa magwala siya sa harapan ko ulit. I can accept it, I can bear it. But I won't just let it slide if she touches or gets close to Luther like this. Ibang usapan na kapag si Luther
I know that Luther hates Caitlin, pero hindi ko naman inaasahan na maririnig ko sa kaniya ang mga salita na 'yon. Maybe because he was always gentle with me? Na pagdating sa akin ay malumanay siya madalas magsalita, may pag-iingat at kapag naiinis naman siya sa akin ay tulad ng nangyari kanina, tahimik lang siya pero sandali lang naman. Hanggang ngayon ay gulat pa rin talaga ako. Papunta na kaming dalawa ngayon sa reception at tahimik siya habang nakatingin sa daan. Sampung minuto na at nag-aalangan ako na magsalita. Parang pakiramdam ko ay dapat magshut-up na lang ako.Pero sa totoo lang, nagpapasalamat na lang rin ako at kanina ay hindi na sumagot pa si Caitlin. Natakot rin ata kasi ito dahil sa tono ng boses at klase ng tingin ni Luther ay halatang hindi ito nagbibiro. Napansin ko rin kanina si Zack, seryoso rin ang tingin niya kay Luther at pakiramdam ko nung mga oras na 'yon ay gusto niyang ipagtanggol si Caitlin lalo pa nang humawak ang kapatid ko sa kaniya. But I’m thankful he
It seems like I'm the one rushing things after pulling this off. It may look like an abrupt decision, but it’s not. I did this because I already knew that I didn’t want to drag out Luther’s courtship any longer. Ramdam ko naman na ito na ang totoong siya na hindi siya magbabago pag naging kami na so bakit ko pa rin patatagalin? Feeling ko nga mas magiging caring, possessive, respectful and very understanding pa siya sa akin. And yes, maybe it was fast, but we’ve been acting like a real couple. We actually did a lot of things that most couple do. I realized that even though it's only been a few weeks, the way we talk, how he takes care of me, and the things he knows about me—na pakiramdam ko nga mas kilala pa niya ako kaysa sa sarili ko mismo. Iyon yung nakakatuwa kay Luther, ang dami-dami niyang alam. Tapos yung iisipin ko pa lang, naisip na niya at nagawa na tapos masusurpresa na lang ako. He's also very patient with me, ahh. Wait, bakit ba parang nakakaiyak naman ata itong mga naiis
I am happy seeing my father getting along with Luther. Ngayon nga ay pagkatapos ng usapan sa Lavrande hotel--sa napakamahal na hotel na 'yon ay ito at tungkol naman sa negosyo ang kanilang topic. Hindi naman ako makasabay syempre dahil iba naman ang mga business ko pero habang nakikinig ay syempre napapangiti ako, lalo kapag pinupuri ni daddy si Luther. Hindi ko alam na ganito niya pala talaga hinahangaan ang boyfriend ko--yie iba sa feeling kapag nababanggit kahit sa isipan lang!Pakiramdam ko tuloy napakagandang desisyon ng ginawa kong pagsagot sa kaniya ngayon. Hindi ko aakalain na ganito ang magiging resulta.Pero sa aming table ay syempre, may isang tao na hindi natutuwa sa nangyayari. It's my sister, she was busy on her phone habang ang mukha ay hindi maipinta. I wonder who is she talking to? Alam ko na wala siyang mga kaibigan because of her attitude, ang kaibigan lang niya ay si Zack lang at wala nang iba. "Makakarating po kay dad ang pangungumusta ninyo, and if you are not b
My hand slowly fell down. I swallowed hard and licked my trembling lips. Hindi na ako makapag-isip ng tama. Just... l-like that, he shared his past w-with Colene?"Sorry, Therese. I have to go. Anong oras na. Alas-sais ang usapan namin ni Luther kaya maiwan na kita, ha?" she said. "H-Hmm. Sige, thank you..."Nang maiwan akong mag-isa ay saka ako naiyak. Pinalis ko agad ang mga luhang nahulog sa magkabilang pisngi ko at kinalma ang sarili ko. I can't c-cry here... may mga tao. I-isa pa, tiyak na makikita ako ulit ni Colene. I don’t want her to think that I was affected by what she said. Baka rin isipin niya na wala talaga akong alam tungkol kay Luther at sa nanay nito.Napahikbi ako at binalikan ang cart ko. Pero habang palapit ako doon ay narinig kong nag-ring ang cellphone ko.And when I saw that it was Luther, I didn’t hesitate to answer it. Sinagot ko ‘yon agad.“Catalina—”"I hate you!" hikbi ko. Hirap na hirap akong pigilan ang pag-iyak ko. Napatingin na sa akin ang ibang mga nam
No, Thes. For sure, this is about work. Hindi ba at nabanggit ni Luther sa 'yo na itong si Colene ang lawyer niya para doon sa lupa? T-They're having problems there. What if ang bawat pamilya ay bibigyan rin nila ng tulong? ng grocery para makuha ang loob ng mga ito?Right… b-baka ganoon.Ghad. I hate this feeling.“A-Ah, ganoon po ba,” sagot ko dito at ngumiti. Napaatras rin ako nang balikan ng tingin si Colene na alam kong nakilala na ako dahil binilisan nito ang paglalakad.“Therese?” she asked, smiling. “Hi…” bati ko sa kaniya.Nang makalapit na si Colene ay sandali lang niya akong tiningnan at bumalik na rin ang atensyon niya sa ina ni Luther. Suddenly, I want to leave… my feelings are eating me up, the pain is making me feel suffocated, b-but my feet can't move.“Kanina ko pa po kayo hinahanap. Akala ko po nasa meat section kayo.”“Sorry, anak, ay. Natuwa ako mamili kaya naman dumito muna ako. Naalala ko ang mga anak ko sa bahay at ang apo ko.”Sa narinig ko, naikuyom ko ang mga
Napuno ng katuwaan ang eatery. Nagkaayaan pa silang uminom, light drink lang naman pero tumanggi ako at nagtubig na lang. Wala rin akong sa mood uminom kahit nung nakaraan na sobrang stress ako sa mga nangyari ay gusto ko sana. Come to think of it... ang tagal ko na rin talagang hindi umiinom at nagpapakalasing."Maraming salamat po ulit, Miss Thes. Sobrang saya po namin ni Ina!" sabi ni Ana. Nakasakay na kami ngayon sa kotse ko. Si Beauty at si Karina."No probs. Iyong sinabi ko, ha? Message me kung may kailangan at huwag mahihiya. Bibisita ako ulit dito kapag hindi na ako busy.""Opo! Mag-iingat po kayo, Miss Thes," sabay na nilang sabi saka tumingin kila Beauty."Ingat po!""Thank you, super twins!" sagot naman ni Beauty dito.Pagkapaalam ko sa mga nasa eatery ay tinungo na rin namin ang supermarket. Nagpalit na rin ako ng damit. Nakapencil cut skirt ako na navy blue at white basic top. Nakapag-alis na rin ako ng makeup doon kanina. Buti at naisipan ko rin na magdala ng extra mga
"Thank you so much po talaga, Miss Thes!"Ana and Ina said in unison. Katatapos lang ng program pero narito pa rin naman kami sa university. At hindi ko inaasahan na marami pa lang tao! Daig pa may graduation! Kaya naman kanina pagkarating namin ay yung ibang nakakakilala sa akin ay nilapitan ako. Humingi pa ng pasensiya ang kambal dahil nga nagitgit rin ako at muntik pang masubsob kanina pero inaasahan ko naman rin 'yon, tuwing malilibot rin kasi ako sa eatery may mga estudyante ng Atlas na nakakakilala sa akin.And those who remember Therese, they remind me of who I am before na sa totoo lang... nakalimutan ko na.Gusto ko na rin kasi yung buhay ko ngayon bilang si Thes na businesswoman. Though, minsan nakakalimot ako na may mga taong sumuporta at nananatiling naghihintay kay Therese, kaya ganito ang nangyayari."Picturan ko kaya kayo? Diyan muna kayo sa gilid," prisinta ko sa dalawa dahil nga iilang mga larawan pa lang ang nakukuha namin eh napakahalagang araw rin nito para sa kani
"Huwag mo akong sundan, Luther Rico!""Can we talk about this? Stop running away from me, Catalina."Pinagtitinginan na kami ng mga taong nakakasalubong namin! Pero malalaki ang hakbang ko at hindi humihinto sa paglalakad."Bakit nga hindi mo muna ako bigyan ng time? Bakit hindi mo ako hinintay na makauwi sa Pilipinas saka tayo mag-usap?""Sinabi ko na rin sa 'yo na ayaw muna kitang makita!""I already said I'm sorry. But you can’t blame me for thinking that guy still has feelings for you.""Bakit ba puro si Zack ang iniintindi mo? Bago pa dumating si Zack dito sa Italy, may problema na tayo, 'di ba? Iyong nangyari sa opisina mo!""Stop walking and let's talk here."Tingnan mo na! Iniiba niya ang usapan dahil ayaw niyang pag-usapan ang tungkol sa nanay niya."Ayoko! Hindi ako makikipag-usap sa 'yo! Bahala ka sa buhay mo!""And about the pregnancy test. You didn't show me.""Hindi nga ako buntis!"----Nakabalik na ako ng Pilipinas two days ago. Ngayon ay narito ako sa loob ng kotse ko
Ano ang ibig sabihin non? Suddenly, I felt a pang of pain for my sister. Naisip ko agad si Caitlin. Hindi naman s-siguro ginagamit ni Zack ang kapatid ko, 'di ba? Hindi ko 'yon matatanggap at ikagagalit ko 'yon ng sobra kahit pa malaman ko na ginawa niya 'yon para sa akin."That's what important to me, Thes. Na masaya ka..."Biglang pumasok sa isipan ko ang narinig ko kay Zack kanina lang rin, nang malaman niyang mabuti na ang relasyon namin ng kapatid ko.Damn it. Caitlin was so happy. At hindi lang 'yon, kung hindi totoo ang mga ipinapakita niya, then why the hell would he bed my sister? Napakagago niya kung ganoon!"He lied to you."Napapikit ako ng mariin. Pagkapasok namin sa suite ni Luther, 'yon agad ang narinig kong mga salita mula sa kaniya. Mas nadagdagan lang ang kaba ko dahil sa mga naiisip ko."Stop it," suway ko sa nais niyang simulan na usapan.Sa totoo lang, medyo nakakaramdam ako ng inis ngayon sa kaniya, eh. Hindi ba't mahaba naman ang pasensiya niya sa akin? Bakit h
Sa itsura pa lang ni Luther, alam kong hindi na ito agad magpapapigil sa kung ano ang nasa isip niyang gustong gawin. Kaya naman agad kong binawi ang kamay ko nang pwersahan kay Zack, na ikinapagtaka nito. Pero ganoon rin kabilis ang paglingon niya dahil naramdaman na rin naman niya ang presensiya ng 'galit kong boyfriend' sa likod niya.Ay, ex-boyfriend pala. Break nga pala muna kami.Pero sa totoo lang, 'yong titigan nila ay hindi ko ma-take. They're both glaring at each other, and I already felt like no one would back down. Napangiwi ako. Sinabi ko naman na kay Luther na nagde-date na si Zack at Cait, eh. Nagseselos pa rin ba siya dito? Until now?"Kuya Luther, ang aga mo naman po ngayon dito," rinig kong pagbati ni Zendaya dito.Pero si Luther ay nakatingin pa rin kay Zack at ganoon rin ang huli sa kaniya. Napalunok ako at kinabahan kaya naman gumitna na rin ako. Mukhang hindi ko talaga mapipilit na huwag siyang magselos kahit siguro isang libong beses ko pa 'yon sabihin at siguro
"Surprise!"Talagang 'surprise.' Hindi pa ako nakakabawi ng tulog dahil sa puyat lalo na at anong oras na umalis ng kwarto namin si Luther, ngayon naman ay maaga kaming nabulabog ni Zendaya sa ilang ulit na pag-ring ng doorbell namin. "Kuya? Ate Caitlin?" gulat pang tanong ni Zenny girl, at agad na niyakap nito ang kapatid.I can’t still open my eyes! Inaantok pa talaga ako habang nakahalukipkip at nakatingin sa dalawa. Gusto ko sanang magreklamo pero parang wala akong energy, lalo na’t ang aga-aga para sa ganitong eksena."Pwede naman sanang mamayang mga tanghali ninyo kami sinurprise," sagot ko at gumilid. They went inside our room. Nakangiti naman ang kapatid ko na umangkla pa sa braso ko. She's sweet since we talked deeply about what happened and how she and mom treated me badly. Pagkatapos non, wala nang masamang pakikitungo si Caitlin sa akin.Hindi ko naman inaasahanan na susunod itong si Zack at Cait dito sa Italy. The last time I asked my sister sinabi niya na busy siya at
When I came back to the hotel--with Luther Rico, dire-diretso akong naglakad papunta sa elevator pero hindi pa ako ganoon nakakalayo nang maramdaman ko ang hawak niya sa kamay ko. "Your room number..." he said. Ang baba ng boses. Ganito siya kapag alam niyang seryoso na talaga ako at hindi na ako basta lang madadaan ng mga pa-sweet niya. "Secret," walang emosyon ko na sabi. He sighed deeply and swallowed hard. Nakikita ko na sa kaniyang mukha ang matinding pagod at medyo nakaramdam naman ako ng awa kaya sinabi ko na rin sa kaniya. At aba, ngumiti ang loko. "Huwag kang ngumiti na akala mo okay na tayo. Sinabi ko lang sa 'yo para makapagpahinga ka na rin." Tumango naman siya. "Because you are worried about me." Malamang! Alam naman niya na kahit ganito ako ay love ko pa rin siya! Kaya nga minsan itong si Luther Rico ginagawa na talaga niya ang mga gusto niya, tulad nito na alam niyang nanghingi ako ng space pero sumunod pa rin. Eh, dati naman patiently waiting siya magkasundo ang