Sa mga nag-comments, bigay ng gems, at patuloy na sumusuporta - Maraming salamat. I really appreciate your supports. š©·
"I'll talk to her," saad ni Theo at inagaw ang phone ko. Tinapik niya ang balikat ko. "I'll handle this. Don't worry." Nauna akong pumasok sa loob ng kotse niya kasi kinakausap niya pa ang Mommy niya. Pinagpapawisan na ako sa sobrang kaba. Gusto kong marinig ang pinag-uusapan nila. Hindi ako mapak
Theodore Jasper's POV Niyaya ko si Kaisha na sumayaw upang makaalis sa table namin kasi pinagtitinginan na rin kami ng ibang mga estudyante. Ayokong dumating sa punto na masaktan si Rain physically lalo na't nauubos niya na ang pasensiya ko. Nakapag-usap at nakapagpatawaran na silang dalawa ni Kai
Awa ang nararamdaman ko matapos ikwento ni Kaisha ang mga naalala niya noon nang iwan siya ng totoo niyang pamilya. Hindi niya totoong mga magulang ang nagpalaki sa kaniya kasi itinakwil daw siya ng sarili niyang mga kapatid at ina. Gusto kong iparanas sa kaniya ang totoong pagmamahal na hindi niy
Pinagmasdan ko si Theo na masayang kumakanta habang tinatahak namin ang daan patungo sa bahay nila. Hindi ko maalis sa isipan ko ang mga nalaman ko ngayong araw. Nawalan ako ng lakas na kausapin siya at sabihin ang mga sinabi ni Ma'am Rhian kasi natatakot akong mahusgahan kahit hindi ko naman ginust
Pinigilan ko ang sarili kong maiyak sa harapan ng pamilya ni Theo. Hindi ako makapaniwalang tanggap nila ang relasyon namin lalung-lalo na sa Mommy niya. Maaga akong naulila sa pamilya, pero hindi ko aakalaing sa kanila ko lang mararanasan ang pagkakaroon ng masayang pamilya. "I'm sorry, Kai, kasi
Nanginginig ang katawan ko sa pinaghalong emosiyon na nararamdaman ko. Hindi ko alam kung saan ako humugot ng lakas upang masabi lahat ng 'yon kay Ma'am Rhian. Ang tanging nasa isip ko ngayon ay ipaglaban ang relasyon namin. Mamaya ko na lang iisipin kung ano ang magiging epekto ng ginawa ko ngayong
Pinagmasdan ko si Theo na nilalagay sa maleta ang mga gamit namin. Hindi pa rin ako makapaniwala sa desisyon niya. We'll leave their condo kasi lilipat kami ng matutuluyan. "Seryoso ka ba talaga sa desisyon mo?" paulit-ulit kong tanong. Baka nagbibiro lang siya at babawiin niya ang sinabi niya sa
Naging maayos naman ang buhay namin nang lumipat kami ng condo. Sinusuportahan namin ang isa't isa lalung-lalo na sa pag-aaral. Tatlong buwan na rin ang nakalipas at hanggang ngayon wala pa rin akong balita sa pamilya niya. Napag-usapan din kasi namin na huwag ko raw munang i-mention ang pamilya niy