Naging maayos naman ang buhay namin nang lumipat kami ng condo. Sinusuportahan namin ang isa't isa lalung-lalo na sa pag-aaral. Tatlong buwan na rin ang nakalipas at hanggang ngayon wala pa rin akong balita sa pamilya niya. Napag-usapan din kasi namin na huwag ko raw munang i-mention ang pamilya niy
"Kumain ka na ba?" tanong ko at inaalalayan siyang makaupo. Hinubad ko ang jacket at sapatos niya. "Hindi pa. Mas gusto kong kumain kasama ka kesa sa labas." Hinila niya ako papalapit sa kaniya at hinalikan. "I miss you," bulong niya. "Namimiss mo ako? Araw-araw naman tayong magkasama," natatawa
Hindi ko maalis ang paningin ko sa dalawang singsing na ibinigay ni Theo sa akin habang hinihintay namin ang pagdating ng pamilya niya. Mabuti na lang at pumayag siya sa gagawin ko. Ilang araw ko rin siyang kinulit kasi ayokong paasahin ang pamilya niya. Napalingon ako kay Theo nang isinandal niya
One year later... Para akong nakalutang sa ulap habang inaalala ang mga pinagdaanan namin ni Theo last year. Kahit papaano ay nairaos namin ang relasyon at pag-aaral namin. Halos hindi makapaniwala ang magulang niya nang malamang nag-propose si Theo sa akin. Mas lalo lang kaming naging matatag kas
"I miss you, Kai." Ngumuso siya at nag-flying kiss. "Mas clingy at sweet ka pala kapag ldr tayo," biro ko. "Hindi mo ba ako namimiss?" "Namimiss siyempre. Kumusta ka na riyan?" "Ayos lang ako rito. Nakakasundo ko naman ang mga empleyado ni Daddy." "Where is Miss Kaisha Montessori?" Namil
Palabas na ako ng building nang mapansing may tumatawag sa akin na kaagad ko naman sinagot. "Hello?" "Ahsiak, are you free? Let's meet up." Napabuga ako ng hangin nang marinig ang boses ni Dylan. Pinakalma ko muna ang sarili ko bago nagsalita. "Let's meet tomorrow, Sir." "Stop calling me Sir
Buong araw akong nanatili sa kompanyang pinapasukan ni Kaisha upang makasigurong hindi siya malalapitan ng anak ng may-ari. Nang makita ako ng ibang empleyado at interns, halos hindi sila makapaniwalang may relasyon kaming dalawa ni Kaisha. Mabilis nila akong nakilala dahil sa pamilya ko. May ibang
Kaisha's POV Pumagitna ako kina Dylan at Theo nang mapansing umaapoy na sa galit si Theo. Nakakuyom ang isang kamay niya habang nakatitig kay Dylan. Hinawakan ko ang kamay niya at kinuha ang alak na hawak niya. "Kaisha, hindi mo naman sinabing may boyfriend ka na pala," saad ni Dylan. "I'm not
January 11, 2024 TBSB is now signing off na po. Yes po, tinuldukan ko na ang book na ito. Hanggang Book 3 lang siya kasi nakapagpasya na ako na gawing separate books ang Book 4 at Book 5. Baka next week ay masimulan ko na siya at mai-apply. Maraming salamat sa pagsama sa akin nang mahigit pitong
May mga araw pa nga na siya ang sumasagot sa mga assignments ng kapatid ko kahit magkaiba naman sila ng paaralan. Siya ang dahilan kung bakit nagpursige si Alexus mag-aral kahit tamad ‘yon. *** Excited kaming lahat habang hinihintay ang pagdating ni Alexus sa airport. Pagkalipas ng ilang taon,
Brielle’s POV Maingat na pinarada ni Mark ang kotse sa labas ng gate ng aming bahay. Pinagbuksan niya ako ng pintuan at siniil kaagad ang labi ko ng halik. Nangunot ang aking noo nang kagatin niya ang labi ko. Itinulak ko siya palayo sa akin. Nang tingnan ko siya, namumula ang mga mata niya.
Brielle’s POV “Baby, come here,” sabi ni Mark akin nang pumasok siya sa aming kwarto. “Hey, ilabas mo lang lahat ng hinanakit mo,” bulong niya at niyakap ako ng mahigpit. “Just cry and cry hanggang sa mawala ang sakit…” “I missed him already,” mahinang sabi ko at kumalas sa yakap niya. Pinunasan
Mark’s POV Basang-basa ako ng tubig-ilog, halos hindi na makahinga sa pagod at takot. Nakayakap ako kay Brielle, ang katawan niya ay walang buhay na nakasandal sa akin. Ang puso ko ay tila tumigil sa pagtibok. Hindi ko alam kung paano ko siya nailabas sa malamig na tubig, ang tanging nasa isip ko l
“Dr. Luigi Sanchez kidnapped your wife,” sagot ni Jarren na siyang ikinagulat ko. Nag-vibrate ang aking telepono sa bulsa ko. Kinuha ko ito nang mabilis at sinagot ang tawag nang hindi tinitignan kung sino ang tumatawag. “Hello?” nauutal kong sagot. “Mark... tulong!” Isang pamilyar na boses ang
Brielle’s POV Napabalikwas ako ng bangon at napahawak sa leeg ko. Nakahinga ako ng maluwag nang mapagtantong panaginip lang ang lahat. Walang kadenang nakatali sa mga kamay at paa ko. Wala ring sugat ang aking paa. Buhay pa ako. Pinasadahan ko ng tingin ang buong silid. Madilim ang paligid. Hina
Brielle’s POV “Let me go!” sigaw ko nang marahas akong hilahin ni Luigi papasok sa loob ng van. I can’t believe it. He kidnapped me. Bagay na hindi ko aakalaing magagawa niya sa akin. He raped me. Ilang gabi niya akong ginagamit. Diring-diri na ako sa sarili ko. “Luigi, I’m begging you. Paka
Mark’s POV Mag-iisang buwan na mula nang ma-kidnap si Brielle sa airport. Habang tumatagal ay mas lalo lang akong kinakabahan. Ilang araw na rin akong hindi makatulog at makakain ng maayos sa kaiisip kung saan siya dinala. Sa tuwing may nababalitaan akong may natagpuang katawan sa iba’t ibang lug