Chapter 43

Agad akong humiga sa kama pagpasok ko sa loob ng guest room. Hinilot ko ang ulo ko nang naramdaman ang pagsakit nito. Napahinto ako sa ginagawa ko nang nahagip ng mga mata ko ang human size panda. Pakiramdam ko umakyat na naman ang dugo ko sa ulo.

Bumangon ako at kinuha ang human size panda. Sakto nang lumabas ako ay nakita ko si Ate Joy. Ibinigay ko ito sa kaniya.

"Sa inyo na lang po. Kung ayaw niyo naman, pakitapon na lang po 'to sa basurahan," utos ko.

Nagdadalawang-isip pa si Ate Joy na tanggapin ang human size panda. Sa huli ay tinanggap niya rin. Ibibigay niya na lang daw ito sa anak niya. Sayang daw kung itatapon lang.

Napatingin ako sa wall clock. Pasado alas otso na ng gabi at hindi pa rin ako kumakain. Pinuntahan ako ng ilang mga katulong kanina para maghapunan, pero tinanggihan ko. Hindi ko alam kung makakaya ko bang lunokin ang mga kakainin ko kung kasabay ko sina Raheel at Andrea.

Lumabas ako ng kwarto at dumiretso sa kusina nang naramdaman ko na naman ang pangangala