Tahimik naming tinahak ang daan pabalik sa condo. Maayos naman kaming nagpaalam sa mga kaibigan at pamilya ni Rain, na uuwi na kami kasi may pasok pa ako sa trabaho kinabukasan. Noong una, labag din sa loob nila ang pag-uwi ni Theo. Hindi naman ako ganoon kamanhid upang hindi mapansing ayaw ng pamilya ni Rain sa akin. Pinipilit pa rin nilang manatili si Theo kahit gusto na nitong sumamang umuwi sa akin. "Stay away from him, Kai," bilin ni Theo pagkapasok namin sa condo. Umupo ako sa couch habang hinuhubad ang suot kong heels. "He's kind. Nagpapasalamat nga ako sa kaniya kasi hindi ako nainip doon sa kahihintay sa 'yo." "He's not kind. Nakita mo naman siguro kanina kung paano siya umakto." "That's normal. Nakainom ang tao, Theo." "Makinig ka na lang sa akin, Kai. Ako ang mas nakakakilala sa kanila." "Okay," tipid kong sagot at tumayo upang pumasok na sana sa kwarto ko, pero bigla niyang hinawakan ang braso ko. "Huwag kang makikipagkaibigan o makikipag-usap ng mga taong ngayon mo
Theodore Jasper's POV Patapos na ang trabaho ni Kai, pero hindi pa rin umuuwi si Ben. Kanina ko pa siya nahuhuling nakatingin kay Kai at palihim noya itong kinukuhanan ng litrato. Nagkunwari akong nagbabasa ng libro nang mapansing tumayo siya at lumapit sa staff. Inayos ko ang mga gamit ko bago tumayo upang kumuha ng maiinom na tubig. "Hello, Miss. Can you please tell Kaisha that I'll be waiting for her? I'm her classmate. My name is Ben." Nagsalubong ang kilay ko nang marinig ang sinabi ni Ben. Hindi niya talaga titigilan si Kaisha kahit tinataboy na siya nito. Kaya nang matapos akong uminom ng tubig, niligpit ko ang mga gamit ko, at dumiretso sa employees room upang sunduin si Kaisha. Pagkapasok ko sa employees room, malakas na tilian ang sumalubong sa akin. Tiningnan ko ang staff na inutusan ni Ben. Yumuko lang ito at bumati sa akin. Si Kaisha naman ay mukhang nagulat sa paspasok ko. "Let's go, Kai," sabi ko at kinuha ang bag niya. "Kaisha, don't be late tomorrow," bilin ni E
"Aalis ka?" tanong ni Ella nang makita ko siya sa sala na nag-aayos sa mga gamit niya. Tumango ako at ibinalik ko sa kaniya ang phone niya. "Uuwi muna ako ng Pilipinas. Babalik ako kaagad," sagot ko. "Ngayon agad? Hindi ka papasok? Kailan ka uuwi?" sunud-sunod niyang tanong, nasa maleta ko ang paningin niya. "I don't know. May kailangan lang akong asikasuhin doon. Huwag mong kalimutan ang palagi kong sinasabi sa 'yo, Kai. Layuan mo si Ben. Umuwi ka kaagad pagkatapos ng trabaho mo. Lock mo rin ang pintuan." *** "Dapat tumawag ka muna sa amin bago ka nagpasyang umuwi, TJ," saad ni Mommy habang sinusundan ako patungo sa kwarto ko. Kararating ko lang ng Pilipinas at ayaw nilang sabihin sa akin kung saan kulungan dinala si Ramil. Gusto ko siyang makita. Hindi ako naniniwalang magagawa niya ang bagay na 'yon kay Ella. "Gusto mo bang magalit na naman ang Daddy mo sa 'yo? Anak, huwag kang padalus-dalos sa mga kinikilos mo. Alam naman naming nasa tamang edad ka na, pero -" "Pero ano, M
Abot langit ang sayang nararamdaman ko nang ipakita ni Noel ang ebidensyang na panghahalay ni Lester kay Ella at kung paano niya ito pagsaksakin hanggang sa naubosan ito ng paghinga. Galit ang nararamdaman ko pagkatapos kong panuorin ang video. "Naka-drugs siya ng gabing 'yon. Siya rin ang nag-utos na lagyan ng pangpatulog ang iinomin ninyong alak upang masolo si Ella. Binasted kasi siya ni Ella at hindi niya matanggap na ikaw pala ang mahal ni Ella," saad ni Noel. Nanginginig ang katawan niya. Kanina pa siya hindi mapakali kasi natatakot sa ginawa niyang pag-amin sa amin. "Isang buwan na akong hindi pinapatulog ng konsensiya ko, TJ. Halos gabi-gabi ko rin napapanaginipan si Ella, humihingi siya ng tulong sa akin. Para na akong mababaliw kaya nagpakalayu-layo ako. Tumigil din ako sa pag-aaral kasi hindi ako makapag-focus simula nang mamatay si Ella." "Wala kang kasalanan, Noel. Nagpapasalamat ako kami sa 'yo kasi naglakas-loob ka pa ring lumapit sa amin kahit alam mong delikado ang
Pinagmasdan ko si Lester sa kulungan, sinisigawan ang mga pulis kasi ayaw siyang palabasin. Galit na galit siya at halos suntokin niya ang kasama niya sa loob. Sinisipa niya ang bakal habang sumisigaw. "Palabasin ninyo ako rito!" paulit-ulit niyang sigaw, pero kahit ni isang pulis ay walang pumapansin sa kaniya. Dalawang linggo na siyang nakakulong. Nakalaya na rin si Ramil sa tulong ni Noel. Nasa pangangalaga ng mga pulis ang pamilya ni Noel at mananatiling confidential ang pagkatao niya hanggang sa matapos ang kaso. Mas pinili naming huwag ipaalam sa publiko ang tunay na pagkatao ng witness upang proteksiyon ang buhay niya at ang pamilya niya. Natatakot din kami na baka balikan siya ng pamilya ni Lester kung hindi namin itatago ang tunay niyang pagkatao. Ang mahalaga, malakas, at matibay ang ebidensyang hawak namin dahil nakapaloob sa video ang panghahalay na ginawa ni Lester bago niya pinatay si Ella. Umupo ako sa tabi ng puntod ni Ella pagkatapos kong ilagay ang bulaklak at sin
"Luto na ang pop-" Napahinto ako sa paglalakad nang makitang natutulog na si Kaisha sa couch. Inilagay ko sa ibabaw ng mesa ang popcorn at pinatay ang laptop ko. Pinunasan ko ang laway sa gilid ng labi niya. Sinubokan ko siyang buhatin upang ilipat sa kwarto niya, pero masyado siyang mabigat. Humugot ako ng malalim na hininga at muling sinubokan siyang buhatin. Napapikit ako pagkapasok ko sa loob ng silid niya. Para akong nagbubuhat ng isang sako ng bigas. Inayos ko ang nagusot niyang damit at nilagyan siya ng kumot. Papatayin ko na sana ang ilaw ng kwarto niya nang mahigip ng mga mata ko ang isang sketch na nasa ibabaw ng study table niya. Tiningnan ko ito at namilog ang mga mata ko nang makita ang mukha ko. Tiningnan ko pa ang ibang portrait. Nangunot ang noo ko nang nakita ang isang artwork niya na ako pa rin ang subject, pero ginawang cartoon at caricature ang mukha ko. Hindi ko mapigilan ang sarili kong mapangiti nang mapagtantong nakasuot ako ng engineering uniform sa artwork
"Anong nakita mo?" pang-aasar ni Kaisha pagkatapos naming kumain ng pananghalian. Panay ang reklamo niya na masakit daw ang balakang niya at kanina niya pa ako inaasar. Tumayo ako at hinugasan ang pinagkainan ko. Napansin ko ang pagsunod niya sa akin. "Wala akong nakita, Kai. Bakit ba pinagpipilitan mong -" Namilog ang mga mata ko nang bigla na naman siyang na-slide kaya nabitawan niya ang bitbit niyang baso at plato. "Be careful. You're so clumsy!" "Aray! Ang balakang ko!" usal niya. Tinulungan ko siyang makataya at inalalayang makaupo. Kinuha ko ang first aid kit nang makita ang maliit na sugat sa paa niya. "Dahan-dahan kasi sa mga kinikilos mo," reklamo ko habang ginagamot ang sugat niya. "Baka bali-bali na ang mga buto mo sa mga susunod na araw kasi hindi ka marunong mag-ingat." "Thanks," saad niya pagkatapos kong gamutin sa kaniyang sugat. Umupo ako sa tabi niya. Dali-dali kong kinuha ang phone ko sa ibabaw ng center table nang biglang may tumawag. Baka makita niya ang wall
Kaisha's POV Malayo pa lang ay naririnig ko na ang nakakairitang boses ni Rain na tumatawag sa akin pagkarating ko sa cafeteria. Papalapit sa akin ang grupo nila. Naghanap ako ng m bakanteng table pagkatapos kong bumili ng pagkain. "Kilala mo ba kung sino ang girlfriend ni TJ?" tanong ni Rain. Muntik ko ng mabitawan ang mga pagkain sa tanong niya. Umupo ako at inayos ang aking mga gamit habang pilit na pinipigilan sng sarili kong matawa. "Hindi. Bakit ako ang tinatanong mo, Rain? Pwede namang sa kaniya ka na lang dumiretso." Nag-angat ako ng tingin. Ngumuso ako nang mahagip ng mga mata ko si Theo na papasok sa cafeteria. "Nandiyan na pala siya. Itanong mo sa kaniya." Nagsisimula na akong kumain nang mapansing umupo si Theo sa harapan ko st tumabi naman si Rain sa kaniya. Pinanlakihan ko siya ng mata nang kainin niya ang burger ko. "Hey, TJ. Kailan ka pa nagkaroon ng girlfriend?" tanong ni Rain. Desperada na talaga siyang malaman kung sino ang babaeng narinig niya kahapon.