“What are you talking about?” Umayos ako ng pagkakatayo matapos marinig ang sinabi ni Brielle. Unlike earlier, this time, she looks genuine perturbed. Buti nga sa kaniya. Though I already expected that she will look shocked but I didn’t expect that it will be like this. Sa lagay niya kasi ngayon ay animo’y sasabog siya dahil sa galit.
I drew in a long breath and crossed my arms over my chest. “Wala naman. Pinapaalala ko lang sa ‘yo na tayong dalawa. . .” Humakbang ako palapit sa kaniya at tipid siyang nginitian. “Hindi tayo magkatulad.”From my direction, I saw how she let out a harsh breath exasperatedly. Agad namang tumaas ang kilay ko dahil sa reaksiyon niya. Ano bang iniisip niya? Na mas maayos siyang babae kaysa sa akin? I mean, she cheated on her boyfriend—may mas ikasasama pa ba roon?“Sinasabi mo bang pinatulan ka ni Dylan?” she asked right after she sighed. Mas lalo namang tumaas ang kilay ko nang malakas siyang tumawa. She even clapped her hands“Why do you need money, by the way?” Hindi kaagad ako nakasagot sa tanong ni Dylan. Ilang minuto na rin kaming bumibiyahe patungo sa lugar kung saan ako tumutuloy. HIndi ko alam kung anong pumasok sa isip ko at pumayag ako pero wala naman akong magagawa. I need money. Kailangan nang madischarge ni Lola sa hospital para hindi na mas lalo pang lumaki ang babayaran namin. “Hindi mo na siguro dapat pang malaman ang tungkol doon,” tanging sagot ko at tumingin na lamang sa bintana ng sasakyan. Nanatali namang tahimik si Dylan kaya’t labis ko iyong ikinapagpasalamat. Wala ako sa mood na makipag-usap at mukhang pati siya ay ganoon din. I mean, I just found out that Aziel is the reason why Brielle and Dylan broke up. Hindi ko inaakala na ang babaeng tinutukoy niya noon ay si Brielle Clarkson. Hindi ko tuloy maisip kung sadya bang tanga lang siya o nakalimutan niya lang gamitin ang utak niya. Duh, kalat na kalat kaya na mayroong relasyon sina Br
“You know how to smoke?”Nagkibit balikat ako bilang sagot sa tanong ni Dylan. “I quit three years ago. Hindi puwede sa trabaho ko ang naninigarilyo,” kaswal na sagot ko sa kaniya at humikab.Hindi siya kaagad nakapagsalita kaya’t bored ko siyang tiningnan at tinaasan ng kilay. “Why? You don’t smoke?” tanong ko pabalik sa kaniya.Marahan siyang umiling. “My Mama doesn’t like guys who smoke.”“Mama’s boy ka pala, ha,” biro ko at mahinang tumawa. Napailing na lamang siya at muling nagsalin ng alak sa shot glass niya. Itinaas ko naman ang akin habang nakatingin sa kaniya. “Pahingi rin.”Dylan shook his head. “Nakakarami ka na. I thought ayaw mong malasing?” sambit niya at inilayo sa akin ang bote ng alak.Agad naman akong umirap. “Come on, mataas ang alcohol tolerance ko. Hindi naman ako kagaya mo na nagpapalipas ng gabi sa bar at inaabala pa ang mga waiter at waitress dahil ayaw gumising sa kalasingan. Ang baho mo pa.”“What do you mean?” Kunot noong tanong niya kaya’t mahina akong tuma
Hindi ko alam kung nagfufunction pa baa ng utak niya nang sabihin niya ang bagay na iyon. Hindi ko alam kung lasing ba siya o sadyang nabaliw na siya dahil naisip niya ang bagay na iyon.I looked at him obliviously. “Lasing ka na ba?” Inaasahan kong tatango siya o mahinang tatawa ngunit mas lalo lamang sumeryoso ang eskpresyon sa kaniyang mukha. Hindi ko naman napigilang mapalunok dahil sa labis na kaba nang mapagtantong baka nga… baka hindi siya nagbibiro sa sinabi niya. Malakas akong bumuntong hininga at marahang umilig. “If you’re serious, then maybe you’re just insane. Gusto mo ba tubig para naman magising ka riyan sa kahibangan mo, ha?” dagdag ko at nag-iwas ng tingin sa kaniya.“I am serious—““At bakit mo naman iisipin na magpapakasal ako sa ‘yo? Nag-iisip ka ba? Kasi ako, I am in my right mind. Ni wala nga tayong relasyon tapos inaaya mo akong magpakasal? Naka-drugs k aba, ha?” Mabilis na pagtutol ko sa kung ano mang dapat
“Bakit ang bilis mo naman yatang nakabalik, Kaia? May nahanap ka ng pera?” Nag-angat ako ng tingin kay Ate Belle nang maiabot ko sa kaniya ang resibo ng pinagbayaran ko para sa pagpapaadmit kay Lola. Malakas akong bumuntong hininga at tumingin sa likod ko. Naroon ang nakapamulsang si Dylan at tila binabantayan ang bagong galaw ko.Inismiran ko siya nang ngumisi siya sa akin bago ko ibinalik ang aking tingin kay Ate Belle. “Madali lang namang makahanap ng pera,” tanging sagot ko sa kaniya.Kinagat ko ang aking ibabang labi dahil ang ibig sabihin niyon para sa akin ay marami kasing pera si Dylan. Sana all. “Tulog ba si Lola?” dagdag na tanong ko. Mabilis naman siyang tumango at ngumiti. “Kahapon ka pa niya iniintay kahit na sinabi ko na sa kaniya na baka matagalan ka bago bumalik dahil maghahanap ka pa ng pera. Hindi ko naman inaasahan na ang bilis mo palang babalik. Sigurado akong matutuwa siya kapag nakita ka niya at ang…” Saglit siyang tum
Humalukipkip ako sa sofa at ipinagkrus ang aking dalawang braso habang nakatingin kina Dylan at Lola na nag-uusap hindi kalayuan sa akin. Mahina ang boses nila kaya’t hindi ko marinig kung ano man ang pinag-uusapan nila. Though mukhang alam ko na naman kung ano ang pinag-uusapan nilang dalawa.Tinanong ni Dylan si Lola kanina kung papayag siya kung sakali mang ‘magpakasal’ kaming dalawa. I thought she would say no since I am her only grandchild but to my surprise, she immediately agreed! Um-oo siya kaagad na animo’y ipinagbebenta niya ako kay Dylan.Pasalamat pa siya nang pasalamat dahil akala niya raw ay hindi na ako magkaka-asawa dahil sa ‘ugali’ ko. Hello? Mabait naman ako, ah? Bakit para namang ang sama ng pagkakasabi niya roon? Umismid ako nang saglit akong tingnan ni Dylan habang kausap niya si Lola. Salita naman nang salita si Lola samantalang kain naman nang kain ng donut si Dylan. Hindi ko tuloy maiwasang maisip na kaya siya bumili ng isang
“Do you want to drink tea?”Nag-angat ako ng tingin kay Dylan nang alukin niya ako ng iniinom niya. Inihanda iyon para sa kaniya ni Ate Belle samantalang sinamahan ko naman sa kuwarto si Lola. Umiling ako at umayos ng pagkakaupo sa sofa kung saan ko naisipang umupo habang nasa kusina siya. “Bilisan mo na riyan, aalis pa tayo,” untag ko sa kaniya.He scoffed. “Come on, neg-eenjoy pa ako rito. Saka magpaalam ka muna sa Lola mo—““Nakapag-paalam na ako,” pagputol ko sa sasabihin niya kaya’t malakas siyang bumuntong hininga. Tinaasan ko naman siya ng kilay. “My grandmother is already used to goodbyes, Dylan,” I assured him.“Isama mo nalang kaya sa Maynila?”I immediately drew in a long breath upon hearing what he said. “Kung puwede nga lang e ‘di sana isinama ko na, ‘di ba? But no, I can’t. Saka narito sa probinsiya ang doctor na gumagamot sa kaniya nang ilang taon. Saka kapag nalaman ni Tita Aurora na isinama ko sa Maynila si
“You have a new perfume, huh?” tanong ko kay Dylan at pasimpleng inamoy ang balikat niya nang umupo siya sa tabi ko. His smell is not the same as before… that’s weird.He let out a soft chuckle as he proudly looked towards me. “Sabi mo noon, ang baho ko, e. I have a pride, you know? I don’t stink,” sambit niya.Kunot noo ko naman siyang tiningnan nang marinig ang sagot niya. It took me a couple of seconds before I finally realized what he said. Hindi ko mapigilang tumawa dahil doon. “Of course, ang baho mo noon. Naglasing ka, e. Hindi ko naman alam na seseryosohin mo pala,” natatawang sabi ko at muling hinampas ang balikat niya.“Mabango na ba?”Agad naman akong tumango at muli siyang inamoy. “Kaya pala humahabol ng tingin sa ‘yo ‘yong mga babae kanina, ha. No wonder,” wala sa sariling sambit ko.Dylan laughed. “Ikaw? Napalingon ka?” “Duh, ikaw ang lumilingon sa akin.” Inismiran at inirapan ko siya kaya’t muli siyang tumawa
“Nag-iisip ka ba, ha? Bakit mo naman sinabi sa mga pinsan mo ang bagay na ‘yon?” Padabog akong naglakad kasabay si Dylan nang makalayo na kami sa mga pinsan niya. “Dapat sinabi mo muna sa akin na sasabihin mo sa kanila para naman napaghandaan ko o kaya nakaisip ako ng pupuwedeng irason. You’re being unfair, Dylan. Puwede na yata akong magtayo ng flag pole dahil isa kang dakilang red flag,” inis na dagdag ko pa.Dylan put his hands onto his pockets before he glanced towards my direction. “I just told them the truth, what’s wrong with that? Kaia, my cousins are hella smart… I’m sure if I didn’t tell them, sooner or later, they’ll find out about us in no time,” kaswal na sambit niya kaya’t malakas akong bumuntong hininga.“Kahit na, dapat sinabi mo pa rin sa akin. Hindi ‘yong gumawa ka kaagad nang desisyon nang hindi mo ako sinasabihan. Una, sinabi mo kay Lola ang tungkol sa atin noong nasa probinsiya tapos ngayon naman, sinabi mo rin sa mga pinsan mo. Ano? Sasabihin mo na sa lahat, gan
2 TBHW 44"Sorry, I'm late. I had to sort things out with my husband before picking you up," agad na sambit ng nanay ni Dylan matapos kong sumakay sa kotse niya.Matipid ko siyang nginitian kahit na ilang minuto rin akong naghintay sa kaniya. Akala ko nga ay hindi na siya darating pa kaya't laking gulat ko nang may tumigil na sasakyan sa aking harapan. Nagmamadali naman akong sumakay nang tawagin niya ako dahil baka may makakita pa sa aming dalawa."Ayos lang po. Ako nga po ang dapat na magpasalamat dahil nag-abala pa po kayo na samahan ako."Laking gulat ko nang marahan niyang tapikin ang aking palad. Taka ko siyang tiningnan at agad namang bumungad sa akin ang matipid niyang ngiti."Alam ko na hindi ko dapat 'to ginagawa pero may iba talaga akong kutob sa nagpakilalang Kaia. Yes, she really acts like Kaia pero... may iba talaga. I couldn't point it out but my gut tells me that there's something wrong with her," saad niya."P-Pe
2 TBHW 41“I talked to Dylan’s mother.”Tila pumintig ang tainga ko nang marinig ang sinabi ni Sir Aziel. Ibinaba ko sa lapag si Rory at hinayaan itong maglaro bago tuluyang tumingin sa bagong dating na si Sir Aziel. “Ang nanay ni Dylan?”Tumango siya. “Nakasalubong ko siya kanina at napag-usapan namin ang tungkol sa ‘yo. Though just like Dylan, she was also pretty convinced that the Kaia that is with them right now is really Kaia, she still thinks that there’s a possibility that you’re Kaia.”“Tulad ng sinabi ko, hindi naman ako bumalik dito para patunayan na ako si Kaia. Gusto ko lang ng peace of mind. Napasok ako sa gulong ‘to nang walang kaalam-alam kaya gusto kong tuluyan nang masagot ang mga tanong ko,” paglilinaw ko sa kaniya.Hindi kaagad nakapagsalita si Sir Aziel at sa halip ay malakas na bumuntong hininga. Alam kong naiintindihan niya ang ibig kong sabihin kahit na mahirap intindihin... kahit nga ako ay hindi ko rin maintindiha
“I haven’t sleep a wink while waiting for you two. Mabuti at hindi pa rin nagigising ngayon si Rory dahil kung hindi, baka nag-iiyak na ‘yon dahil naputol ang tulog niya,” reklamo ni Brielle at inabutan ako ng isang tasa ng tsaa. Dahil nilalamig na rin ako ay kaagad kong ininom ang ibinigay niya. Naupo naman sa harap ko si Brielle at tumabi kay Sir Aziel na kanina pa nakamasid sa akin. Kapwa naka-krus ang braso nilang mag-asawa na para bang hinihinaty na magsalita ako at may aminin sa kanila. Nag-angat ako ng tingin at malakas na humugot ng malalim na buntong hininga. “Salamat nga pala sa pagsundo sa akin kahit na masiyadong biglaan. Ngayon lang kasi ako nakakuha ng tiyempo na umalis saka wala rin akong pera para sa pamasahe ko kaya wala akong choice kung hindi ang tawagan kayo,” panimula ko. “Did your fiancé locked you up?” Sa halip na sagutin ang tanong ni Sir Aziel ay nagbaba na lamang a
Dali-dali kong inalis ang kumot na nakatakip sa katawan ko nang bumukas ang pinto at bumungad sa akin si Paige. Nakasuot na siya ng pajama at bakas sa kaniyang mukha na kanina niya pa pinipigilan ang sariling makatulog dahil sa mapungay niyang mga mata. Wala sa sarili kong kinagat ang aking ibabang labi nang makita ang kalagayan niya. Kinusot niya ang mga mata bago isinara ang pinto at tuluyang pumasok sa silid ko. “Tulog na po si Papa, Mama,” mahinang sambit niya at dahan-dahang lumapit sa puwesto ko. “Sure ka?” Marahan siyang tumango. “Sinubukan ko pong lumabas ng bahay pero hindi niya po ako napansin. Saka po l-lasing po yata ang Papa kaya po mahimbing po ang tulog niya po,” sagot niya. Bahagyang nagtagpo ang kilay ko dahil sa sinabi niya. Lasing si Tres? At bakit naman siya naglasing? Bihira siyang uminom ng alak kaya’t nasisiguro ko na may kung ano siyang pinoproblema kaya niya nagawang
Sa halip na isang linggo lamang ako rito sa isla ay naging dalawang linggo na. Akala ko noon ay nagloloko lamang si Tres nang sabihin niya sa akin na hindi niya ako palalabasin hangga’t hindi ko sinasabi sa kaniya na hindi na ako kailanman babalik pang muli sa Maynila. Humugot ako ng malakas na buntong hininga at tumingin sa kisame. Halos maghapon na akong nakahiga at pakiramdam ko ay napakabagal ng oras araw-araw. Hindi ko pa nakakausap nang maayos si Tres dahil sa tuwing nag-uusap, nauuwi lamang kami sa pag-aaway at sinusubukan kong huwag nang makipag-away sa kaniya lalo pa’t kasama namin sa bahay si Paige. Mukhang umalis na rin si Dylan sa Siargao dahil mula nang makausap ko siya noon ay hindi ko na siya nakausap pa. Wala rin namang nabanggit sa akin si Tres na nagpakita na naman sa kaniya si Dylan dahil kung sakali man na hindi pa rin tumitigil si Dylan ay hindi rin titigil si Tres sa kaka-sermon niya sa akin at kakapilit na ka
“Tres! Tres, ano ba? Tumigil ka nga!” Nagpapanic na sigaw ko nang muling sinuntok ni Tres si Dylan. Agad akong lumapit sa gawi nila at sinubukang pigilan ang kamao ni Tres ngunit iwinaksi niya lamang ang aking pagkakakapit ko sa kamay niya kaya’t muntik na akong natumba. Hinila niya ang suot na damit ni Dylan at muli itong sinuntok. “Anong karapatan mong yakapin ang asawa ko, ha? Sino ka ba? Hindi mo ba alam na may asawa na ‘yan?!” Malakas na sigaw niya kaya’t muli akong lumapit sa kanila. “T-Tres, tumigil ka na nga! Ano ba—“ Humarap sa akin si Tres at pinanlakihan ako ng mga mata. “Ano? Aamin kang kabit mo ‘to, ha, Thalia? Lalaki mo ‘to?” Hindi ako nakasagot at sa halip ay wala sa sariling humakbang palayo. Gusto ko mang sabihin sa kaniya na hindi… na hindi ko kilala si Dylan at walang namamagitan sa amin, hindi ko magawang masabi ang bagay na iyon. Pakiramdam ko, kapag sinagot ko ang tanong
“Thalia, may naghahanap sa ‘yo sa labas!”Agad kong pinunasan ang basa kong kamay dahil abala ako sa paghuhugas ng pinag-kainan namin ni Paige nang marinig ang boses ng kapitbahay namin sa labas. “Sino ho bang naghahanap sa akin?” tanong ko sa kapit-bahay namin matapos ko siyang pagbuksan ng pinto.“Hindi ko kilala kung sino pero mukhang dayo. Nandoon sa may dalampasigan. Kanina pa ‘yon dito at nag-iikot-ikot. Mabuti na lamang at natanong ko kung sino ang hinahanap niya.”Ilang beses akong napakurap nang marinig ang sagot niya. Dayo? Sino namang dayo ang maghahanap sa akin?Bahagyang nanlaki ang mga mata ko nang mapagtanto kung sino marahil ang naghahanap sa akin. Baka sinundan ako nina Brielle at Sir Aziel! Alam nila ang address ko dahil nakasulat iyon sa resume ko. Isa pa, sa pagkaka-alaala ko ay pina-imbestigahan nila ako kaya naman nakasisiguro akong alam na nila kung saan ako nakatira.Lumingon ako kay Paige na ngayon ay abala sa panonood ng TV. Kami lamang ang narito sa bahay
“Dapat sinabi mo sa aming uuwi ka para nasundo ka namin ni Paige, Thalia.”Tumigil ako sa pag-alis ng mga gamit ko sa dala kong maleta nang marinig ang sinabi ni Tres. Nag-angat ako ng tingin sa kaniya kaya naman agad kong nakasalubong ang seryoso niyang mga mata.“Nasabi ko na nga sa ‘yo na gusto ko kayong sorpresahin, hindi ba?” mahinahong tanong ko pabalik. Inismiran niya lamang ako bago siya umupo sa kama naming dalawa. Wala sa sarili naman akong napalunok dahil doon. Palagi naman kaming magkatabing matulog noon pero ngayon, iniisip ko palang, parang naninibago na ako kaagad. “Iyon lang ba talaga ang dahilan mo o may iba pa?” “Ano namang ibang magiging dahilan ko bukod doon?” Hindi ko na naitago pa ang pagka-inis dahil sa tanong niya. Lihim akong umirap at nagpatuloy na lamang sa pag-aayos ng mga gamit ko.“Akala ko, umuwi ka lang dito para sa birthday ni Paige. Bakit halos dala mo na yata ang lahat ng gamit mo?”Muli akong tumigil sa ginagawa ko at hindi kaagad nakasagot sa ta
Natulog na ako mula nang makausap ko sina Brielle at Sir Aziel. Kailangan ko ring magpahinga para maihanda ko ang sarili ko dahil babalik na ako sa isla kinabukasan—bagay na hindi ko muna sinabi kina Brielle at Sir Aziel sapagkat alam kong pupunta sila sa bahay nina Dylan at baka sabihin nila kay Dylan na aalis na ako. May parte sa akin na ayaw umalis at kausapin na lamang si Dylan tungkol sa nangyari. Alam ko naman na sa pagkakataong ito, naniwala na si Dylan na ang babaeng iyon ang totoong Kaia. Malamang, paniniwalaan niya ang babaeng iyon kaysa sa akin. Alam niya ang nangyari sa buong buhay ni Kaia Clemente samantalang ako… wala akong ibang alam maliban na lamang sa magkamukha kaming dalawa. Gusto kong i-message si Tres at sabihin sa kaniya na sunduin nila ako sa pier pag-uwi ko pero naalala kong wala pala sa akin ang telepono ko kaya’t hindi ko siya ma-itext. Mukhang wala akong choice kung hindi ang surpresahin na lamang sila n